Sneuneuzerij

De nieuwe nationale volkssport: aangifte doen wegens belediging. Nourdine Tighadouini, inmiddels beter bekend als de 'zotte zandneger', doet aangifte tegen Geen Stijl omdat die dagelijks in keiharde termen tekeer gaat tegen moslims, vrouwen of Marokkanen. De hele redactie van The Post Online en enkele ‘vrijwillige medewerkers’ riepen op hun beurt politici op om aangifte te doen tegen Krapuul omdat daar mensen met nazi’s worden vergeleken.

The Post Online moet niet zo hoog van de toren blazen over Krapuul, vond Peter Breedveld, want een site die het vuurtje tegen Marokkanen dagelijks opstookt, waar schedelmeters hun rassentheorieën ontvouwen, de slavernij als een soort van nooit eindigende zomervakantie voor negers wordt voorgesteld en de angst voor het ‘spook van de islam’ er goed ingehouden wordt, is zelf geen haar beter.

Kan zijn, maar Barracuda vermoedt dat de rode signatuur van Krapuul ook een rol speelt bij deze opvatting. We horen Breedveld namelijk zelden over Krapuul. Des te meer over de Roze Khmer. Breedveld verzet zich tegen de populaire zienswijze onder opiniemakers dat de grenzen aan de vrijheid van meningsuiting streng moeten worden bewaakt en je geen aangifte tegen GeenStijl mag doen. 'Je mag helemaal niks doen. Je bent een allochtoon en je moet fijn je bek houden terwijl iedereen over je heen pist. Je moet het heerlijk vinden. Je moet zeggen dat de pis van Bart Nijman (Geen Stijl) heerlijk smaakt, naar de beste Champagne. En of je misschien meer mag.'

Sneuneuzerij is de term die sommigen gebruiken om de aangiftemanie te bagatelliseren, en dat vindt Barracuda wel een mooi woord. Aangifte doen is gewoon de overtreffende trap geworden van het elkaar een hak willen zetten in het kader van al jaren woedende loopgravenoorlogen tussen links en recht op de interwebs. Als je met woorden niet de dodelijke steek kan toebrengen, die je gewoon aangifte.

Het maakt volgens Barracuda nogal een verschil of je als volksvertegenwoordiger vraagt of meer Marokkanen het land uit moeten, of dat je je profileert als een 'tendentieus, ongefundeerd & nodeloos kwetsend' narrenblog. Barracuda ziet weinig verschil met de legendarische 'joden- en negergrappen' uit Hadimassa ruim veertig jaar terug of het nagel over het bord-repertoire van Propria Cures uit betere tijden.