maandag 31 maart 2014

Verzoening

De ontmaskering van de controlled opposition is begonnen, schrijft Johan Oldenkamp, die vervolgens oproept tot verzoening. 'Het is toch van den zotte dat we onszelf steeds verder opdelen in groepjes die het in grote lijnen volledig met elkaar eens zijn!'

Maar niet na eerst nog eens flink wat vuile was buiten te hangen, met name over Niburu.nl. Eerst krijgen trouwens Alex Jones (40), David Icke (61) en Micha Kat (50) een veeg uit de pan. Jones omdat zijn informatieoorlogen worden gefinancierd 'door maar liefst 37 Azkenazi’s', en Icke ook al vanwege zijn onhebbelijke geldzucht. De rest van de gecontroleerde 'nepoppositie' die 'heimelijk met Kat samenwerken' komt ook niet verder dan het op de man spelen en het uitkramen van allerlei ongegronde kwalificaties, stelt Oldenkamp vast. 'Ze krijgen betaald om te trollen, en ze zijn een grote schande voor zichzelf en hun familie.'

Barracuda begint nu echt jaloers te worden: hij krijgt geen cent, maar plotters krijgen bakken geld van Azkenazi’s of van de familie Poot.

Maar dan begint Johan (13) over zijn eigen conflicten. Hoe hij elke keer weer lijnrecht tegenover Anton Teuben van Niburu.nl kwam te staan. 'Veel mensen kwamen vol goede moed in aanraking met Anton, en raakten uiteindelijk nog veel verder in de put. We menen dat de mondiale control freaks het probleem zijn, maar doen we het zelf zoveel beter?'

En dan is er nog een man die zichzelf Kraven noemt alias Everzwijn Overdone. Oldenlamp: 'Het verhaal wil dat de partner van deze lafhartige man bepaald niet beter was geworden na een behandeling bij Niburu Health. Vervolgens is hij uit pure wraak een hetze tegen Anton begonnen.' En uitgerekend deze Overdone (weerwoord hier) gaat met Teuben in zee, u weet wel, waar Johan ruzie mee heeft. 

Daar waar mijnheer Overzwijn een verzoenend gebaar maakt, gooit mijnheer Johan nog meer olie op het vuur. Woensdag haalt hij de twee belangrijkste splijtzwammen in zijn radioshow.

Huishoudelijk: dit is het laatste verhaal over complotdenkers. Barracuda gaat iets nieuws beginnen. Morgen starten we een twaalfdelige cursus sokken breien zonder hiel. Be there!

zondag 30 maart 2014

Bitchfight

De bitchfight tussen Micha Kat en zijn kersverse aartsvijand Martin Vrijland levert interessante wetenswaardigheden op. Vrijdag kwam het tot een confrontatie tussen Kat en Vrijland in Frontierradio, waarbij presentator Rob van der Zon het eigen technische falen weer eens toeschreef aan duistere machten (hoe spannend wil je het maken?)

Aanvankelijk wilde Kat niet aan die uitzending meewerken, en dus kreeg Vrijland ruim de gelegenheid om zijn mooie theorie over een mogelijke deal tussen de Stichting De Roestige Spijker en de BV Nederland uit de doeken te doen, een deal waarbij de stichting met 'slappe getuigenverhoren' eigenlijk gewoon de onschuld van Demmink moet aantonen in ruil voor een geheime miljoenenschikking. Of zo.

En dat terwijl Vrijland niet eens zover had hoeven te graven om de rol van Kat hierin aan de kaak te stellen. De sappige details kwamen spontaan bovendrijven toen Kat alsnog aan de telefoon kwam en de twee elkaar verbaal in de haren begonnen te vliegen.

Kat had Vrijland verteld dat hij 4000 euro per maand vangt voor zijn werkzaamheden voor de familie Poot, en regelmatig voor overleg bij ze over de vloer komt. Op het eerste ging Kat niet in, het tweede werd wel bevestigd. Waarbij Kat ook nog wist te vertellen dat de familie Poot Klokkenluideronline.nl had helpen oprichten. Zo hoor je weer eens wat.

Blijkbaar is er even wat onmin geweest toen Kat wat al te overdreven de holocaust ging ontkennen, in die periode smeekte Kat zijn lezers bijna dagelijks om geld, maar intussen krijgt hij dubbel betaald voor de eindfase in de Demmink propaganda. Heer Knijff, leest u mee?

De zaak Demmink is er een van driedubbele agenda's. Poot wil justitie te kakken zetten als straf voor het mislukken van het Chipshol-project. Dat Demmink daarin een rol zou hebben gespeeld is niks anders dan een luie aanname van de oude Poot, die in de Volkskrant ook nog doodleuk verklaarde dat het hele vermeende kindermisbruik hem eigenlijk geen ruk interesseert.

Waarbij je je inderdaad kunt afvragen waarom de door Poot gefinancierde Stichting Roestige Spijker die hele poppenkast van de afgelopen weken heeft opgevoerd. Hoe dan ook, de zich onafhankelijk noemende journalist Kat blijkt niks anders dan dik betaalde propaganda te schrijven, waarbij het er kennelijk om gaat om het vuurtje steeds verder op te stoken. Al is het met vuige roddels.

De andere dubbele agenda is van advocate Adèle van der Plas, die haar tactiek prompt veranderde toen haar cliënt Baybasin het hoger beroep over de telefoontaps verloor. Dat was in 2004, nog geen jaar nadat de Gay Krant en Panorama hun verhaal over Demmink rectificeerden. En dus deed zich een mooie gelegenheid voor om het over een heel andere boeg te gooien. Alleen al om die reden moeten de Turkse aangiften met flink wat scepsis worden bekeken.

Je kan trouwens rustig stellen dat het gros van het anti-Demmink kamp er eigen agenda's op nahoudt: van de halve psychoten bij Klokkenluideronline die zelf met justitie in aanraking zijn geweest tot rancuneuze bajesdirecteuren die nog een appeltje met hun oude werkgever hebben te schillen. Of Ton Hofstede, die de zaak Baybasin/Demmink in verband probeert te brengen met een volledig uit de hand gelopen ruzie met zijn schoonfamilie (affaires die natuurlijk niks met elkaar te maken hebben).

En niet te vergeten Vrijland zelf, die onlangs zelf tevergeefs om geld bedelde bij de familie Poot, en met 200 euro van Kat naar huis reed, zwaar beledigd omdat die iets te demonstratief de beurs had getrokken.  

zaterdag 29 maart 2014

Dienstauto

Het is weer zaterdag, dus tijd voor kakelverse Demmink-geruchten. En het wordt alsmaar verwarrender. Het AD publiceert vandaag een verhaal over de vermeende escapades van Joris op de achterbank van zijn dienstauto. Met als belangrijkste nieuws dat ambtenaar Tjeerd Postma de Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD) in 2002 heeft verteld dat hij chantabel kon zijn omdat hij op de achterbank van zijn dienstauto seks zou hebben gehad met 'jonge jongens',

Daarvan was hij zelf uiteraard geen getuige. Hij had het gehoord van een chauffeur die het verhaal tegenover het AD ontkent. 'Allemaal uit de lucht gegrepen. In de jaren dat ik Demmink reed, is er niets ontoelaatbaars gebeurd.'.Daar gaan we weer.

Er komt volgens door het AD geïnterviewde ambtenaren ook een klacht binnen van chauffeur Rob Mostert. Die moest na het oppikken van een jonge jongen in het Haagse bos op de motorkap van de dienstauto gaan zitten met zijn rug naar de cabine toe, terwijl meneer Demmink met die jongen op de achterbank seks had. Kort daarna overleed Mostert. Zo staat het althans in het AD geciteerd (alleen de papieren versie), maar dat klopt vermoedelijk niet, want recentelijk lazen we nog dat in 1998 Mostert zelf de BVD hierover zou hebben geïnformeerd. Mostert overleed pas in 2000.

Voor het eerst praat nu ook de weduwe van de overleden chauffeur, Johanna Mostert-Harteveld, maar die (daar gaan we opnieuw) komt met een andere versie. Volgens haar had haar man de klacht ingediend namens een andere chauffeur, die in het AD-artikel ook met naam en toenaam wordt genoemd. Kennelijk heeft het AD deze chauffeur niet getraceerd, want die wordt verder niet geciteerd. Jammer dat het AD niet even gevraagd heeft of Mostert überhaupt voor Demmink reed. Dat wordt namelijk ontkend door een andere chauffeur en vriend van de familie.

Justitieambtenaar Rinus Bruël houdt vol dat het Mostert zelf was: 'Mostert klaagde vaker dat Demmink aan bordeelbezoek deed, het heel laat maakte en wel eens de auto onderkotste.' Demmink werd overigens geconfronteerd met de klachten. Die antwoordde dat het `allemaal gezeur' was.

Verhalen als zou Mostert onder `mysterieuze omstandigheden' zijn overleden nadat hij klaagde over Demmink, noemt de weduwe onzin. Zij vermoedt dat hij bezweek aan een familiekwaal, omdat Robs neef en vader jong stierven aan hartfalen. De weduwe beweert ook (hoewel niet in het AD) dat haar man nooit met haar over deze kwestie heeft gesproken.

Hoe dan ook, de eerste chauffeur die de geruchten kan of wil bevestigen is blijkbaar nog altijd niet opgestaan. Als ze al bestaan.

donderdag 27 maart 2014

Controlled opposition

L'histoire se répète. In al die jaren dat Barracuda (volgens compleetdenkers een 'staatsgesubsidieerde aanvalssite') zijn geliefde pappenheimers volgt ziet hij steeds weer hetzelfde patroon: plotters klitten online graag bij elkaar, maar er komt altijd weer een moment dat ze elkaar van complotten gaan verdenken.

Deze week kwam het tot een verwijdering tussen Micha Kat en Martin Vrijland. Ooit waren ze onafscheidelijk, en over en weer verwezen naar elkaars sites. Maar dat is nu afgelopen, wat Kat betreft definitief, nu hij in Vrijlands ogen 'een paar miljoen' vangt vanwege een geheime deal tussen justitie en de familie Poot inzake het Demmink Tribunaal. Niet eens bedoeld als vervroegde aprilgrap.

Vrijland: 'En nu gaan ze er voor zorgen dat Demmink de dans ontspringt. En iedereen in het kamp van ‘De Roestige Spijker’ werkt daar aan mee. Dat is ‘part of the deal‘. Het is gissen of en hoeveel commissie Micha Kat hierover krijgt, maar als het 1% over enkele honderden miljoenen is, dan is dat al gauw een paar miljoen. De stichting ‘De Roestige Spijker’ zorgt ervoor dat alle getuigen verhoord worden en zorgt voor enkele tegenstrijdigheden in de verklaringen van de gevangenisdirecteuren (ex collega’s Ottens). De advocaten van Demmink krijgen zo volledig inzage in alles wat in een mogelijke vervolging van Demmink aan bod komt. Zo wordt het hele spel kapot gespeeld, zodat de familie Poot haar miljoenen op kan strijken en Demmink de dans ontspringt.'

Toch lijkt Vrijland behoorlijk wat twijfel te hebben gezaaid bij plotters. Kat is ineens niet meer te vertrouwen. Ze eisen opheldering en wel per direct. Alles is verdacht aan Kat: zijn reisjes naar Ierland en Thailand, diens sollicitatie ooit bij De Telegrof, zijn satanische T-shirt, de ineens weer vriendschappelijke omgang met Yehudi Moszkowicz, enzoverder. 'Klokkerluideronline…ook wel bekend als AIVDonline, speelt IP adressen door aan de staat'. Ook dat nog.

Zelfs Johan Oldenkamp heeft zich inmiddels bij de wolven in het bos gevoegd. 'Nu kunnen we ook begrijpen waarom de manische Micha zich zo inconsequent gedraagt. Hij speelt namelijk gewoon toneel. Hij laat zich keer op keer arresteren, en zit ook rustig een tijdje in hechtenis (naar eigen zeggen), want dat is zijn werk. Daarvoor krijgt hij immers betaald, en ook om telkens maar weer aangifte te doen. Het staat bij wijze van spreken allemaal in zijn arbeidscontract. Tussendoor reist hij al feestend ook gewoon half Europa door. Daarbij vraagt hij ook nog eens ongegeneerd om donaties, terwijl hij helemaal geen extra geld nodig heeft. Micha is dus ook nog eens een oplichter.'

De zaak wordt extra pijnlijk nu uit onderstaande video blijkt dat Kat Vrijland maandag nog 200 euro heeft toegestopt omdat hij anders (vermoedelijk) niet thuis kon komen en een half brood bij de bakker kon bestellen. Nu lijkt deze hele affaire overigens niks anders dan een reactie op een afwijzing door Chipshol (lees: de Pootjes) om Vrijland financieel te ondersteunen en het zal Barracuda niks verbazen als Martin inmiddels heeft ingezien dat het plotterbestaan niet voor hem weggelegd. Voordat Martin zijn oude bestaan als salesrep weer oppakt en zijn sites neerhaalt, wordt nog even flink uitgehaald.

Onbedoeld heeft Vrijland Kat natuurlijk wel een mooie spiegel voorgehouden. Kat verzint dit soort complotten immers aan de lopende band, maar vindt ze krankzinnig als hij zelf het onderwerp is. Al mogen we niet uitsluiten dat Martin in het diepste geheim al jaren deel uitmaakt van de...Demmink Squads (roffelende pauken, dreigende violen).

Noodsite

De Derde Wereldoorlog lijkt uitgebroken onder plotters. Later meer over de verwijdering tussen Micha Kat en Martin Vrijland, maar we hebben ook nog Niburugate. Roerganger Anton Teuben lijkt weer eens op een zijspoor beland en heeft nu zelf maar een noodsite uit de grond gestampt. Wat er allemaal is gebeurd, is na te lezen bij luis in de pels Urubin.

Hoewel, Barracuda is er niet echt veel wijzer van geworden. Niburianen Maurice en Tabitha Wasbauer hebben om nog altijd onduidelijke redenen Niburu.nl gekaapt, en hun lezers wijsgemaakt dat Teuben met pensioen is gegaan. Daar schijnt Teuben zelf heel anders over te denken. 'Besef dat vrijwel alle sites zijn geïnfiltreerd en je nu met de kennis en ervaringen moet werken die je zelf hebt opgedaan.' De Wasbauers runden ooit een webshop met alternatieve middeltjes en volgens Urubin wordt de site voortaan dan ook gebruikt voor het onder de aandacht brengen van een soort mentale Haarlemmer olie: 'Obesitas te lijf met hypnose. Kan dat?'. Klinkt behoorlijk fout.

Barracuda is de tel van het aantal Niburu-afsplitsingen inmiddels kwijtgeraakt, want in 2012 kaapten Jeff Poelstra en Alexandra Heydebree ook al eens Niburu. Zij gingen uiteindelijk verder als Niburu.co.

Bij Wanttoknow.nl buitelen voor- en tegenstanders van Teuben inmiddels over elkaar heen. Urubin heeft Teuben echter de helpende hand toegestoken en wil het oorspronkelijke Niburu - zeg maar Cola Classic - onderbrengen bij World Unity. Een wat merkwaardige actie, aangezien de sitebeheerder Kraven Teuben in het verleden voortdurend de oren heeft gewassen. Maar Kraven heeft de vijand dit keer de oorlog verklaard: 'Wasbauer gaat neer. Hell is coming and can not be denied…'

Kortom, je hebt nu Cola Classic, Pepsi, Dr. Pepper en Cola Zero, maar het smaakt allemaal hetzelfde: nog meer stupide berichten met koppen als Activeer je derde oog met een magneet en de Illuminati symbolen van de BBC?

Ook terug van weggeweest is Argusoog, blijkbaar eindelijk losgetrokken van zijn oprichter Arend Zeevat. Op de sneak preview staan plotsklaps verhaaltjes over kiemgroenten, natuurvoeding en hennep. Ook dat riekt sterk naar handel.

Maar ja, ook in de altowereld geldt dat er centjes verdiend moeten. Vraag maar aan Johan Oldenkamp, 'van de familie van Godsdienstige mensen', die de belastingdienst een dezer dagen liet weten 'niets meer uw stelende dienst van doen wenst te hebben'. 

dinsdag 25 maart 2014

Mistige Spijker

De voorlopige getuigenverhoren van de Stichting Roestige Spijker zitten erop. Het is onduidelijk of en wanneer er nog aansluitende verhoren komen. Dinsdag was in elk geval de voormalige gevangenisdirecteur Bart Molenkamp aan de beurt. Barracuda heeft begrepen dat er fors minder plotters in de zaal zaten, blijkbaar omdat die heel goed aanvoelden dat deze Molenkamp geen klapper zou worden.

Dat is nog zwak uitgedrukt: dinsdag werd zo'n beetje het dieptepunt bereikt. De beste man had nog minder te melden dan zijn collega Jacques van Huet, maar drong op basis van roddels wel aan op een parlementaire enquête. Iets wat hem in 1992, toen hij van stafmedewerkster Storm tijdens een dienstreis zou hebben gehoord dat zij 'jongetjes' voor Demmink moest regelen, nog nauwelijks interesseerde. Sterker nog: evenals Van Huet kon hij zich haar exacte woorden natuurlijk niet herinneren. 

Daarna versprak Molenkamp zich ook nog eens door Demmink 'actief pedofiel' te noemen. Maar dat betekende in zijn opvatting dus niet alleen dat iemand toegeeft aan zijn lusten en een kind misbruikt. Kennelijk werd Molenkamp niet gevraagd of hij daar überhaupt enig bewijs voor had.

Molenkamp had gelukkig wel een paar fans in de zaal zitten, onder wie de onafscheidelijke Ton Hofstede (Haagse Complot), die zijn getuigen aan de hand van de meest merkwaardige feiten altijd zo betrouwbaar mogelijk probeert te schetsen: Molenkamp is uit '46, 'net na de oorlog, uit Amsterdam. En als je weet wat toen daar allemaal gebeurd is..' Hoezo, Ton?

Grappig genoeg doken er dezer dagen ook kritische stukjes op. Sinds Martin Vrijland nul op het rekest kreeg bij de familie Poot voor de financiering van zijn blog, is die hele familie en hun stichting plotseling verdacht. En het werd er al niet beter op toen secretaris Ben Ottens van de Roestige Spijker in de rechtszaal zijn spiedende blikken ontweek, niet geïnterviewd wenste worden noch op de foto wilde. 'Hoeveel geld zal de familie Poot gekregen hebben om dit zaakje professioneel af te leiden met behulp van meneer Ottens?

De op zijn ego teentjes getrapte Vrijland deed zijn beklag bij Micha Kat, die daarna niet wilde dat het gesprek over de beweegredenen van de familie Poot online kwam te staan. Daar heeft Barracuda maar een verklaring voor: Kat wordt nog altijd (of weer) dik betaald door de oude heer Poot. Of denkt Barracuda nu zelf te veel in complotten?

Klaas

Gisteren deed De Roestige Spijker in het kader van het Demmink Tribunaal een dagje Klaas Langendoen en zoals verwacht: dat leverde allemaal niet bijster veel nieuws op, zeker niet voor ingewijden. De voormalige CID-rechercheur, die ooit werd geslachtofferd in de IRT affaire, heeft zijn visie al een meerdere malen in diverse interviews toegelicht.

Als privérechercheur liet hij zich door Adèle van der Plas inhuren om onderzoek te doen naar mogelijke chantage in de zaak Baybasin en zo sprak hij ook, via een tolk, met vermeende slachtoffers van Demmink in Turkije. Hij ging uit van een flauwekulverhaal, maar kon het naar eigen zeggen niet ontkrachten. Maar bewijzen ook niet.

Klaas zat er niet relaxed bij gisteren. Een voorlopig getuigenverhoor vond hij niet geschikt voor openbare terechtstelling, en dat zakenman Poot miljoenen in een dergelijke zaak kan steken vond hij 'oneigenlijk'. Hij wilde een verklaring over zijn IRT-verleden afleggen, maar krees de kans niet. Ook werd Klaas nogal nerveus van de vragen van Demminks advocaten. Naast Knijff was dit keer ook diens strafadvocaat Leliveld aangeschoven, immers het strafrechtelijk onderzoek dat het OM nog moet aanvangen gaat over de vermeende Turkse avonturen van Demmink. Plotters klaagden achteraf dat beide heren erg goed waren in het stellen van ontregelende vragen, onder meer over drankgebruik van Langendoen, terwijl advocaat Kaaks van de Roestige Spijker wederom te weinig tegengas gaf. Voor plotters is dit kennelijk weer een bokswedstrijd.

Maar anders dan geloven wat twee inmiddels volwassen 'slachtoffers' hebben verklaard kon Langendoen ook niet, zoals hij ook zelf moest toegeven. Hij heeft hun betrouwbaarheid niet via andere wegen gecontroleerd, laat staan de twijfel over mogelijke omkoping door Baybasin (of zijn familie) kunnen wegnemen. De politiebaas die meer zou kunnen weten is aan kanker overleden, de man die jongens zou hebben geronseld kreeg hij niet te spreken. De auteur van een rapport over Demmink wel, maar die wilde weer geen kopie van zijn paspoort afgeven. Langendoen had foto's getoond, maar kon niet uitsluiten dat het tweetal misschien al eerder foto's van Demmink had gezien. Oftewel, wederom een hoop rook, maar weer geen vuur.

Vandaag het uitgestelde verhoor van bajesbaas Bert Molenkamp.

maandag 24 maart 2014

Tijpen

Martin Vrijland verkeerde vorige week op voet van oorlog met een nogal ranzig complotblog dat hem van oplichting betichtte. In een moeite door werd ook dit blog en nog een aantal andere sites tot de betichters gerekend, terwijl Barracuda van de prins geen kwaad weet.

Nu begrijpt Barracuda de boosheid wel, want vorig jaar voorspelde dit blog nog dat plotterauteur Vrijland in 2014 dozen gaat inpakken. We zijn kennelijk niet ver meer van dat moment. 'Steun deze website voor het te laat is', klonk de zoveelste noodkreet.

Martin leeft van een uitkering in een antikraakwoning en had vorig jaar bedacht dat hij wel eens zijn kostje zou kunnen verdienen als Nederlandse David Icke. Maar waar Icke, met zijn omroepachtergrond, altijd nog gezegend is met the gift of the gab, komt Martin niet veel verder dan monotoon geneuzel. Wat volgens Barracuda ook de oorzaak is dat zijn vorig jaar opgezette The Resistance Tour nooit van de grond is gekomen. Een entreeprijs van ruim 100 euro voor een oninteressante lezing 'over dingen die mij bezighouden' duidde ook al op grenzeloze zelfoverschatting.

Eind vorig jaar deed Martin al een beroep op zijn lezers voor donaties omdat hij anders van de sociale dienst monotone karweitjes moet gaan uitvoeren. De eerste indicatie dat die oproep niets had opgeleverd kwam enkele weken terug, toen Vrijland plotsklaps naar een nieuw domein verhuisde zodat daar advertenties konden worden geplaatst. Dat begon met een Zanox-accountje dat alweer spoedig was verdwenen, mogelijk omdat adverteerders geen trek hadden om op zo'n rare site te staan.

Inmiddels probeert Martin een paar schamele euro's te verdienen via Google Ad Sense en Barracuda weet uit ervaring: daar kun je de broek niet van ophouden. Martin beweert ook nog dat zijn site miljoenen bezoekers trekt, maar de vele omleidingen op zijn oude naar zijn nieuwe site tonen ook weer het tegendeel aan: blijkbaar weten maar weinig lezers zijn nieuwe webstek te vinden.

In de tussentijd deed Martin ook nog een beroep op 'een paar mensen die goed in de slappe zitten'. Barracuda vermoedt dat hier vooral de oude heer Jan Poot wordt bedoeld, maar die had geantwoord 'Wij concentreren ons op Demmink, omdat het rotten van de vis aan de kop is begonnen'. Curieus inkijkje weer in het anti-Demmink kamp.

Vol afschuw kijkt Martin naar sites als Barracuda en Swapichou 'die er ogenschijnlijk voor betaald krijgen om elk ‘ander geluid‘ te ridiculiseren of in diskrediet te brengen' en 'hun ziel (als ze die al bezitten) hebben verkocht voor een paar euro'.

We gaan Martin maar weer eens uit de droom helpen: nul euro. Barracuda is gewoon een zet-zet-peeer die net als iedere andere hardwerkende Nederlander doordeweeks gewoon zijn kostje bij elkaar verdient en in zijn vrije tijd, en vooral des zondags, ter lering en vermaak een paar stukjes tikt. Stukjes waarvoor Barracuda toch echt geen volledige werkdagen nodig heeft. En dus begrijpt hij niet waarom Vrijland dat ook niet zou kunnen doen. Overdag kun je prima kantines aanvegen, tuintjes of ouden van dagen aanharken, en dan blijven er zeeën van tijd over om een paar luie complotten bij elkaar te tijpen. Feiten checken deed Martin toch al niet.

zondag 23 maart 2014

Middelvinger

Gelukkig, de kleine blonde smurf trekt niets van wat hij heeft gezegd terug. Bij de PVV fanclubben ging de vlag uit. Bij het ooit zo deftige Vrije Chroniqueurs, waar de ranzigheid de overhand neemt, verscheen prompt een afbeelding van een man met een dikke middelvinger. 'Ik heb geen moment getwijfeld aan Wilders. Dacht je nou echt dat die zijn excuses zou aanbieden of de handdoek in de ring zou gooien? Echt niet', aldus Rommel, die als hij op het podium naast zijn Geert had gestaan ongetwijfeld zijn broek had laten zakken en op zijn achterste had gewezen. Of iets had achtergelaten door de brievenbussen van de heren hoernalisten. Geheel in PVV-traditie.

Een andere dweepzieke PVV-fan noteerde op hetzelfde blog: 'Hier staat een leider, een staatsman van ongekende grootheid. Rustig, vriendelijk en weloverwogen spreekt hij met gemak te pers toe met de simpele waarheid en het hele verhaal. Je kan er niet omheen!'

Een staatsman van ongekende grootheid weet altijd nog de gelederen bij elkaar te houden, gaat niet willens en wetens bevolkingsgroepen schofferen, en daarbij ook nog eens breed staan grijnzen, bedrijft geen Goebbeliaanse propaganda, heeft nog iets van een moreel kompas en zorgt dat hij niet gelijk Hans Janmaat in een cordon sanitair opgesloten komt te zitten.

Maar kennelijk begint het ook bij Wilders dan toch een beetje te dagen: 'Ik weet niet waar dit eindigt'. Barracuda wel: de PVV steeg in de peilingen vanwege onvrede over Rutte 2, maar de stemmers zullen zich nu nu eens te meer realiseren dat er met kamikazepiloot Geurt niet te regeren valt. Nu niet en in de toekomst nog minder. Het politieke kompas van de PVV draaide de laatste tijd toch al verschillende kanten op, waardoor 'minder Marokannen' blijkbaar beter moest scoren dan 'minder Islam'.

'Is deze hele vossenjacht van buiten én binnen de PVV dan soms door islamieten of hun helpers op touw gezet?, vroeg een PVV-er op een andere webstek zich af. Niet opgelet zeker: Demmink zit erachter.

UPDATE: PVV daalt in de peilingen.

zaterdag 22 maart 2014

Rolodex

De Amsterdamse oud-hoofdofficier van justitie Hans Vrakking gaf vandaag, vooruitlopend op het vervolg van het Demmink Tribunaal, in NRC Handelsblad tekst en uitleg over het omstreden Rolodex onderzoek. Daarbij kwam Demmink ook in beeld, schreef de krant. Waarna het Demmink-kamp meteen weer riep dat alle dominostenen aan het omvallen zijn.

Barracuda leest geen vallende dominostenen. Zo bevestigt Vrakking dat het Rolodex onderzoek juist geen betrekking had op Demmink. De directe aanleiding was de melding van de Amsterdamse politie van een vrouw dat haar 12-jarige dochter was verkracht door haar vriend. Hij werd aangehouden en klaagde meteen over klassenjustitie: hoge heren zouden wel vrijuit kinderen mogen misbruiken.

Omdat diens verklaringen nogal gedetailleerd waren, kwam er een zogeheten embargoteam, dat wil zeggen: de rechercheurs mochten met niemand over het onderzoek praten. Om uitlekken te voorkomen regelde Vrakking met Defensie dat de agenten intrek konden nemen in een kazerne in Soesterberg.

De naam Demmink viel op een gegeven moment omdat de chauffeur van Demmink, Rob Mostert (overleden in 2000), tegenover de BVD zou hebben verklaard 'er niet meer tegen te kunnen'. Hij zat ermee dat Demmink in de dienstauto af en toe seks had met jongens. Uiteindelijk werd volgens Vrakking na overleg met Teeven besloten de informatie over Demmink niet verder te onderzoeken omdat dit buiten het bereik van de Rolodex-zaak lag. Men richtte zich tactisch op twee hoofdofficieren en de VU-hoogleraar. Dat onderzoek werd volgens Vrakking gefrustreerd door een lek. Uiteindelijk is het onderzoek alsnog 'doorgestart' bij de BVD, maar dat leverde niks op.

Demmink laat via zijn advocaat aan NRC weten dat 'het verhaal dat aan Mostert wordt toegerekend inhoudelijk volstrekte onzin is'. De weduwe verklaarde tegen de rijksrecherche juist dat 'het bericht haar evenzeer onzinnig lijkt, omdat haar man daar anders zeker met haar over gesproken zou hebben'. Dat heeft ze trouwens ook tegenover de 'vermoorde' Fred Brouwer verklaard. Die daarmee tevens een onzinverhaal in het Katholiek Nieuwsblad ontkrachtte dat Mostert overkeed een dag voordat in 2004 bij de politie zou komen voor verhoor. Een oud-chauffeur van Demmink, die kind aan huis was bij de familie, beweert zelfs dat Mostert (die al jaren hartpatiënt was) helemaal niet reed voor Demmink. Plotters moeten Barracuda maar eens uitleggen waarom zo'n man dergelijke ervaringen voor zijn vrouw of voor bevriende chauffeurs zou hebben verzwegen, zeker als zijn gezondheid daar onder te lijden had.

Vrakking laat nog wel een paar kritische noten vallen over het tribunaal van De Roestige Spijker. 'Getuigen kunnen er ongestraft de meest vreselijke dingen vertellen. Het doet mij denken aan die pleinen waar vroeger in Frankrijk de guillotine stond. Daar zaten vrouwen op de eerste rij te breien - Les Tricoteuses - en die keken vervolgens met grote gretigheid toe hoe mensen werden onthoofd. Daar lijkt dit spektakel ook op. Mensen willen sensatie. Bij veel mensen leeft kennelijk toch het idee dat hoge heren overal mee wegkomen en ze zijn blij dat er nu eindelijk eens eentje voor de bijl lijkt te gaan.'

Xenofobische bochel

De ontwikkelingen rond de PVV gaan zo snel, met opstappende Kamerleden, statenleden en raadsleden, dat de fulminerende PVV-bloggen het tempo niet meer kunnen bijbenen. Gisteren werd nog een poging gedaan tot damage control. Onder het mom 'De bochel van Wilders, de duimstok van de PvdA' wist Filantropius zich plotsklaps weer een incident te herinneren dat de huidige ophef in een heel andere context moet plaatsen.

Die verwees fijntjes naar de opvattingen van Rooie Rakker Wouter Bos: 'Niet een minder, minder, minder Roemenen en Bulgaren, maar helemaal geen, floreerde in die dagen in strakke slogans, zonder dat bezorgde Nederlanders naar de politiebureaus dromden om aangifte van haat zaaien te doen.' 'Dat de gezamenlijke “beschaafde” politieke partijen de xenofobische bochel aan Wilders laten, wil echter niet zeggen dat die eenzijdige beeldvorming ook terecht is. Wie de publiciteitsmedia beheerst kan alles maken en breken, liegen en bedriegen, indoctrineren en massapsychosen onder de bevolking veroorzaken.'

Maar zoals gebruikelijk kloppen deze conclusies feitelijk weer eens niet, en het staat nog zo duidelijk in het aangehaalde Trouw-artikel: Voor Roemenen en Bulgaren gold in die jaren een vergunningsplicht, die van Europa mocht vervallen. Waarop minister Piet Hein Donner (Sociale Zaken) besloot dat Roemenen en Bulgaren vanaf 1 januari 2009 nog steeds een werkvergunning nodig hebben om in Nederland te kunnen werken. En de achtergrond was die de vermeende criminaliteit van deze bevolkingsgroepen, maar het feit dat de omstandigheden van Polen in Nederland al niet ideaal waren.

donderdag 20 maart 2014

Kaketoe

Er was dit keer iets goeds mis met de gemeenteverkiezingen, die een mokerslag werden voor Rutte 2. De Witte Kaketoe stond voortdurend in de schijnwerpers. Het ging de afgelopen dagen aanhoudend over Hitler-vergelijkingen, over 'een stad met minder lasten en als het even kan wat minder Marokkanen', over aangiftes tegen Wilders, over aangiftes van Wilders tegen Hozny, over PvdA-Statenlid Sjak Rijploegdie tijdens een debat de PVV een lijn stelde met fascisme, en over hoe links een PVV'er wel niet was.

Maar die hele PVV deed dit keer nauwelijks mee aan gemeenraadsverkiezingen, behalve in Almere en Den Haag. De politieke macht verschuift naar gemeenten, maar de PVV is daar nergens te bekennen. Na jaren van forse groei meende Wilders dat het verstandig was om zijn organisatie te consolideren, lees: zich ontdoen van bemoeiallen uit de provincie.

Gelukkig voor de PVV: Het volk bleef grotendeels weg, op een aantal dooien, een ezel en man verkleed in Burka na. De Vrije Chroniqeurs, hoofdzakelijk PVV-minnende Amsterdammers, zoomden bij gebrek aan beter in op Caroline Vonhoff, derde op de lijst van LP Amsterdam. Maar helaas: De Libertarische Partij leek zich vooraf druk te maken over de erfpacht, overmatige snelheidscontroles op de ringweg, e-sigaretten, en lagere belastingen voor ondernemers, maar wil geen Marokkanen naar huis sturen.

Geurt werd overigens verslagen in Den Haag, maar is weer de grootste in Almere. En Marokkanen hun paspoort afpakken, dat is het eerste dat Wilders gisteren de scanderende menigte beloofde.

UPDATE: Ook Marokkanenberaad doet aangifte tegen Wilders 
UPDATE: Advocaten: aangifte tegen Wilders nu kansrijk.
UPDATE: Duits persbureau vergelijkt Wilders met Goebbels.
UPDATE: Minder, minder enz. enz. Wat zei en deed Wilders gisteren precies?
UPDATE: 'PVV'er Van Vliet stapt uit fractie om uitspraken Wilders'.
UPDATE: DWARS doet aangifte tegen Wilders en komt met stichting.
UPDATE: Ook Van Klaveren uit PVV-fractie.
UPDATE: De brief van Van Klaveren aan de PVV: 'Het oude geluid moet terug'.
UPDATE: Cordon sanitaire voor PVV?

Huishoudelijk: weekend verder

woensdag 19 maart 2014

Rosalin

Het spannende boek van Wim Dankbaar en Hans Mauritz over Marianne Vaatstra laat op zich wachten omdat er steeds weer nieuwe feiten aan worden toegevoegd. Welke feiten, dat hield Wim Dankbaar tot nu toe nog even geheim, maar inmiddels kan hij zijn mond niet meer houden. Een deel van het boek zal worden opgehangen aan de getuigenis van Rosalin van Zessen, die in 2010 plotseling haar verhaal deed.

De Amersfoortse woonde ten tijde van de moord in Leeuwarden op een huurkamer in een woning aan de Kleine Kerkstraat. Samen met nog twee bewoners: een zekere Sietse, een gescheiden man, die er tijdelijk woonruimte had gevonden en een buitenlandse man, die zij ’Ali’ noemde. Deze huisgenoot zou in de ochtend na de moord zijn thuisgekomen met bebloede kleren en een bebloed mes op tafel hebben gelegd. Hij zei daarbij dat ze 'haar strot dieper hadden moeten doorsnijden' en noemde de naam van Marianne Vaatstra. Van Zessen werd door tussenkomst van De Telegraaf in contact gebracht met Dick Adema, één van de weinige Friese rechercheurs die toen nog verbonden waren aan de ’cold case’-Vaatstra.

Het OM kwam naderhand echter tot de conclusie dat Van Zessen zich in de datum had vergist en haar Ali leek op een man die al eerder was onderzocht. Zijn betrokkenheid kon toen met DNA-materiaal worden uitgesloten.

Dankbaar zelf heeft het verhaal lange tijd ook nooit serieus willen nemen. Per slot van rekening verbleef zijn Ali - die hij ziet als hoofdader van de moord op Marianne - op het asielzoekerscentrum in Kollum en niet in Leeuwarden en is het niet waarschijnlijk dat asielzoekers voldoende geld hebben om ook nog een kamer te huren (waarom zou je ook als je gratis onderdak kunt krijgen en geld voor onderhoud?). Ook is het opvallend dat Van Zessen zich de naam Marianne Vaatstra nog zo duidelijk kan herinneren, want die moet haar op de bewuste zaterdagochtend 1 mei helemaal niets hebben gezegd.

Het lijkt er eerder op dat Rosalin een gebeurtenis uit het verleden heeft geprobeerd te reconstrueren aan de hand van recente wetenschap. Pas toen ze iets las over ex-gedetineerde Gerrit Veldman, die zweerde dat hij in Noorwegen naast een Vaatstra-verdachte op een cel zat, besefte ze dat ze mogelijk belangrijke informatie had. Die ze steeds had verzwegen omdat ze 1999 'niet echt stabiel was, vanwege het overlijden van mijn broer. Ik heb het incident weggedrukt.'

Maar nu is Rosalins verhaal plotsklaps het ontbrekende puzzelstukje in Wims reconstructie. 'Overigens is onze Ali nog dezelfde zaterdag 1 mei door de politie opgehaald van de Kleine Kerkstraat in Leeuwarden en naar een veilig onderkomen in het Grenshospitium Amsterdam gebracht, van waaruit hij 2 dagen later naar het nog veiliger Noorwegen is gevlogen.  Justitie anno 21 ste eeuw.'

We kennen Wims werkwijze inmiddels. Onduidelijke verklaringen van deze of gene zijn met veel fantasie aan elkaar geplakt, als een slecht passende puzzel, waardoor zijn Ali - zogenaamd op weg naar Noorwegen - zelfs nog een dag of twee in het luchtledige heeft gehangen.

Maar gelukkig kan Barracuda Wim hopelijk nog net behoeden voor een vreselijke blunder. Want in hetzelfde Telegraaf-artikel waarin Rosalin haar verhaal deed staat ook dit te lezen: 'Enkele dagen na dit incident verdween ’Ali’ spoorloos'.''

Met andere woorden: haar Ali moet, ondanks het plegen van een gruwelijke moord, nog enkele dagen in het huis hebben verbleven en heeft niet, zoals iedere andere moordenaar zou doen, meteen de benen genomen. En dus kan hij ook niet op 1 mei zijn opgehaald. Kan Wim trouwens ook nog uitleggen waarom deze Ali er blijkbaar uren over heeft gedaan om thuis te komen - hij arriveerde pas tussen 08.30 en 09.00 uur, terwijl Veenklooster nog geen half uurtje van Leeuwarden ligt - en zich tussentijds niet eens heeft verschoond? Of zou Ali na zijn daad nog even in een kroeg zijn gedoken?

dinsdag 18 maart 2014

Hogere wiskunde

Doodse stilte volgde op een stukje Conceptie 9/11: Staafdiagram bij Anarchiel. Dat lag niet zozeer aan de kop, als wel aan de auteur die vermoedelijk dagen heeft zitten rekenen aan eh.... nou, dit dus: 'Ik heb nu een keer of tien getoond dat het gegeven “11 september” van links naar rechts, onder naar boven en diagonaal in de architectuur (van het WTC) is verwerkt. Tegen de achtergrond van samenhangende opzet.'

Het is niet dat de lezers van dit stukje zo perplex waren dat ze niet konden reageren, maar eigenlijk al konden voorspellen wat er zou gaan gebeuren als ze dat wel zouden doen. De auteur DGGD blaft namelijk iedereen af die kritiek heeft op zijn hogere wiskunde.

Die hogere rekenkunde gaat ongeveer zo: 'Het gemiddelde van de laagbouw is (9+8+8)/3. Het totaal aantal verdiepingen van de torens is 220. Verrekend is dit 220/8,3333=26.4. De dag 11 september is op de 264e dag na de winter-zonnewende. Eerder heb ik andere verwijzingen naar deze waarde al verklaard (en de relatie tot tienvouden daarvan). Ook in de verhouding van de torens tot de laagbouw is er dus de verwijzing naar de dag 9/11.' 

Plotters vermoeden namelijk dat de 'werkelijke daders' van de aanslagen van 11 september 2001 deze al jaren van tevoren hebben gepland en stiekem allerlei aanwijzingen hebben verborgen in het bouwwerk die pas vele jaren later door vasthoudende slimmerikken als DGGD zouden worden ontcijferd.

En daar houdt de logica voor Barracuda al meteen op. Want als het al de bedoeling is dat iemand deze symboliek herkent, waarom dan zo vreselijk omslachtig? Rembrandt zette ook zijn handtekening duidelijk herkenbaar onder zijn werken. Zorro deed dat weer op zijn manier.

Het is sowieso jammer dat de auteur zoveel energie heeft verspild aan zijn (ook nog behoorlijk warrige) wiskundesymboliek, want hij had moeten beginnen met de vraag: hoe waarschijnlijk is het dat die symboliek is aangebracht ruim dertig jaar voor het incident zelf? Want dat is namelijk verdraaid ingewikkeld, om niet te zeggen: schier onmogelijk.

De eerste plannen voor de twee WTC torens dateren al van 1943, maar pas in de jaren zestig begon het een beetje vorm te krijgen. Vanaf dat moment bemoeiden zich enorm veel instanties met het project, waarbij Minoru Yamasaki als hoofdarchitect werd aangewezen. En gedurende al die jaren veranderde de opzet van het complex, maar ook de hoogte van de torens. In een later stadium werden er weer andere complexen bijgebouwd, met behulp van weer heel andere architecten, experts en instanties. Eind jaren negentig besloot de stad New York het WTC te privatiseren en werd er een tender uitgeschreven, waarop diverse partijen intekenden. Uiteindelijk werd afgezien van verkoop, nadat een koper zich had teruggetrokken, en werd besloten tot een leaseconstructie.

Kortom: het wordt toch wel knap ingewikkeld voor een capo di tutti capi en een aantal consiglieri om gedurende al die jaren de zaak zo te sturen dat er volgens de hun bedachte symboliek zou worden gebouwd. Tenzij alle betrokkenen zijn gehypnotiseerd. Zou Barracuda niet verbazen als deze DGGD dat nog gelooft ook.

maandag 17 maart 2014

Hearsay

Op de valreep van de Demmink-verhoren liet advocaat Matthijs Kaak vrijdag namens de stichting Roestige Spijker weten dat hij toch nog nieuwe getuigen wilde laten oproepen. In plaats van Turkse advocaten die aanvankelijk op het programma stonden. Vandaag moeten de verzoeken met toelichting bij de rechter-commissaris liggen.

Barracuda begrijpt die strategische wijziging wel, want de verhoren hebben tot dus toe niet veel opgeleverd voor de stichting en dat valt ook niet meer de verwachten. Alleen voormalig CID-man Klaas Langendoen staat nog op het programma, en die heeft alleen maar in opdracht van Adèle van der Plas (de advocate van Baybasin) via een tolk enkele vermeende Turkse 'slachtoffers' geïnterviewd. Anders dan de inschatting dat die inmiddels volwassen mannen de waarheid spreken, heeft Langendoen niet veel toe te voegen. Bajesbaas Molenkamp, die 25 maart wordt gehoord, heeft zo mogelijk een nog summierdere verklaring bij de notaris afgelegd dan zijn collega Van Huet.

De oogst tot nu toe kan rustig rampzalig worden genoemd. Het begon er al mee dat de voormalige Rolodex-onderzoekers elkaar op belangrijke punten tegenspraken, en het er sterk op lijkt dat heel Demmink nooit is genoemd in het Rolodex-onderzoek. Dan was er een voormalige schandknaap die (jaren later) veronderstelde dat hij door Demmink was misbruikt, maar niet eens een fatsoenlijke beschrijving kon geven.

Kennelijk had de Roestige Spijker gehoopt dat stafmedewerkster Storm onder ede zou toegeven dat zij jonge jongens moest regelen voor Demmink, maar die ontkende nog harder dan verwacht en verwees ook naar allerlei conflicten waarmee vooral Van Huet justitie had verlaten.

En Van Huet wist haar ontkenning ook niet echt onderuit te halen. Hij kon het verhaal niet woordelijk meer reproduceren, dacht dat zij voor Demmink werkte 'want waarom zou zij anders zoiets vertellen?' en vond het destijds borrelpraat, waarvan hij 'niet eens van de barkruk viel', maar het twintig jaar ineens wel relevant vond toen bekend werd dat Demmink een positie kreeg als bestuurslid in een comité 'dat tot doel had gevangenissen in Oostblokanden humaner te maken'.

Waarbij Van Huet er blijkbaar van uit ging dat Demmink tijdens zijn reizen naar Praag (in zijn eigen Fordje) jonge jongens had misbruikt. Maar in de rechtbank moest toegeven dat ook die verhalen weer voornamelijk waren gebaseerd op hearsay. En trouwens, het begrip 'jonge jongens' bleef ook maar steeds in het luchtledige hangen. Waren dat minderjarigen of rijpere jongens?

Zoals Van Huet Storm beschrijft is het iemand die nooit zonder slag of stoot als 'zomaar stafmedewerkster', niet eens werkend onder of voort Demmink, 'jonge jongens' had willen regelen. Al zou het nog heel goed kunnen dat zij destijds in een bar een kantoorroddel heeft opgedist, want verhalen over Demminks voorkeur voor jonge knapen gingen volgens Van Huet zelf destijds als een veenbrand door de justitieburelen. Daarmee heeft Storm niet eens onder ede gelogen, want de verklaringen van de bajesbazen dat zij jongens moest regelen lijken in elk geval feitelijk onjuist.

De teleurstelling druipt er van af bij de Demmink-plotters. Die begrepen toch al niet waarom Kaaks getuige Storm zo slap had ondervraagd. Daar moet vast weer een complot achter zitten.

zondag 16 maart 2014

Ongeluk

Terwijl de plotters weer 'ballistic' gaan, met wederom het gebruikelijke schuim op de bek, meer details rond het ongeluk van voormalig Panorama-journalist Fred de Brouwer, die in Thailand van zijn scooter viel en werd aangereden. Dat gebeurt daar wel vaker. Blogs over Thailand waarschuwen expliciet: De kans dat je in Thailand betrokken raakt bij een dodelijk verkeersongeval is op twee landen na, het hoogste ter wereld.

De Brouwer werd na het ongeval in een staatsziekenhuis in Chonburi opgenomen. Maar omdat daar niet voldoende apparatuur aanwezig was om hem te behandelen, werd besloten om hem naar een beter uitgeruste privé-kliniek in Pattaya te vervoeren. Die weigerde hem echter op te nemen, omdat zijn naasten niet in staat waren om een vereiste borg van 4500 euro te stellen. Vervolgens is De Brouwer overleden op de afdeling eerste hulp van een staatsziekenhuis

De veroorzaker van het ongeluk reed door, al is er onduidelijkheid over wat hem aanreed: de een meldt een witte auto, volgens Henk Krol, oud-hoofdredacteur van de Gay Krant, ging het om een vrachtwagen.

Helaas weer voor aluhoedjes: Fred heeft wel contact gehad met televisieprogramma Pauw & Witteman, maar de redactie heeft nooit het plan gehad om hem naar Nederland te vliegen. 

UPDATE: Panorama hoofdredacteur Frans Lomans: 'Toeval bestaat wel. Een ongelukkige samenloop van omstandigheden. Kan gebeuren. De Brouwer was ooit een talentvol turner en later een bijzondere journalist, een terriër. Hij schreef opzienbarende verhalen voor dit blad. Nadat hij vertrok bij Panorama, richtte hij een reisblad op waarvan slecht één nummer verscheen.'

zaterdag 15 maart 2014

Fred

Achter de mysterieuze verdwijning van de Boeing van Malaysia Airlines zitten aliens, de loemenatie, Iranezen, of misschien wel de Nanuqsaurus hoglundi. Barracuda miste eigenlijk alleen nog de Demmink Squads. Die natuurlijk ook zitten achter de vermeende 'moord' op Fred de Brouwer, de journalist die het vaak aangehaalde Panorama/Gay Krant-artikel over Demmink publiceerde in 2003.

Een panische Henk Krol had Klokkenluideronline gebeld, meldde Micha Kat enige uren geleden. Want De Brouwer zou komende week bij Pauw & Witwasman verschijnen om te praten over Demmink en is nu dus in Thailand omgekomen. Eerst stond trouwens bij Klokkenluideronline dat De Brouwer 'vermoord' was, maar inmiddels is dat 'verongelukt' geworden, waarschijnlijk nadat Krol zich had gerealiseerd dat hij die Kat eigenlijk helemaal niet had moeten bellen. Op Twitter houdt Krol de oorzaak in het midden. Naar verluidt viel De Brouwer van zijn scooter en werd hij overreden.

Na de publicatie van de vermeende pedo-avonturen van de (toen nog niet met naam genoemde) topambtenaar Joris, eiste deze rectificatie. Panorama schreef daarop in een hoofdredactioneel commentaar dat ze 'op grond van nieuwe informatie' moesten concluderen dat hun bronnen 'onbetrouwbaar' waren. Dat was een soort herenakkoord, nadat een eveneens in opspraak geraakte deken van Weert de bladen civielrechtelijk op de knieën had gekregen. De Krolkrant en Pano kozen eieren voor hun geld.

Had De Brouwer dan nog wat schokkends te vertellen bij P&W? Niet echt. Op de keeper beschouwd, moest hij zelf toegeven aan Vrij Nederland, was het 'hardste bewijs' dat Demmink wel eens in de beruchte Praagse Pinokkio-bar was gezien, waar schandknapen hun diensten aanboden.

Barracuda kan niet anders concluderen dan dat die Demmink Squads vreselijke amateurs zijn. Micha Kat en Jan Poot lopen nog vrolijk rond. De laatste is al in de negentig en niet uit te roeien en Kat kon vorig jaar zonder drone boven zijn hoofd nog helemaal op en neer naar Frankrijk fietsen.Ton Hofstede (Haagse Complot) mag nog steeds schaamteloos alle HEMA en Albert Heijn-bonnentjes van mevrouw Storm opvragen.

En toen jeugdprostituee Frank Leenders aan De Brouwer had verklaard dat Demmink betrokken was bij de opnames van een pornofilm, viel niet deze Leenders, maar diens advocaat 'dood van zijn fiets'. Maar nee, de squads hebben het uitgerekend gemunt op een allang niet meer praktiserend journalist die inmiddels was gevlucht verhuisd naar Thailand.

Barracuda kan Demmink eerlijk gezegd geen ongelijk geven als hij stelt dat hij te maken heeft met lieden die denken dat de wereld vierkant is.

vrijdag 14 maart 2014

Bajesbazen

Vandaag was het tijdens het Demmink Tribunaal de beurt aan de bajesbazen. Die hadden drie volle werkdagen de tijd gehad om een reactie te formuleren op de ontkenningen van mevrouw Storm dat zij jonge jongens moest regelen voor haar baas Demmink. Die trouwens ook al niet haar baas was.

De bajesbazen wilden vooral niet rancuneus overkomen. Eerst kwam de praatgrage Jacques van Huet opdraven. Die overlaadde de rechter commissaris met zoveel details over zijn prachtige carrière dat die aandrong om er wat sneller doorheen te gaan. Nou ja prachtig, vanwege zijn grote mond kreeg hij een conflict met Donner. Dat eindigde - maar daar begon Huet niet over - in een kort geding. Maar rancuneus was hij niet, bezweerde hij.

Met Demmink had hij niet veel te maken gehad. Wel hoorde hij begin jaren negentig verhalen over zijn voorkeur voor jonge jongens. Een soort veenbrandje was het. Af en toe was het stil, dan begon het weer. Spannende verhalen over Demmink die helemaal met de auto naar Praag reed en daar een dubieuze bar bezocht. Toen de rechter inzoomde op de oorsprong van die verhalen moest Huet toegeven dat het vooral hear say was, van collega's, die het vaak ook niet uit eerste hand hadden.

Huet moest ten aanzien van zijn verklaring over Storm ook meteen toegeven dat wat er was verklaard niet geheel juist was. Zij was geen persoonlijke assistent van Demmink. Formeel dan. Vergissinkje van collega Molenkamp. Maar hij houdt vast aan haar verklaring. Daarvan is hij 100 procent zeker. Volgens Van Huet wilde Storm indruk maken op 'jongens uit het veld.' "Ze wilde laten zien: "Kijk eens hoeveel ik weet." Van Huet zegt dat hij 'er vanuit ging dat Storm werkzaamheden deed voor Demmink. Waarom zou ze anders die verhalen vertellen?. Omdat het roddel was, soms? 

Huet vond het destijds Privé-praatjes. Maar hij wilde toch een verklaring bij de notaris afleggen toen Demmink werd benoemd tot bestuurslid in een comité dat tot doel had gevangenissen in Oostblokanden humaner te maken. 'Nog niet helemaal duidelijk waarom geruchten over Demmink niveau borrelpraat plots overstegen na diens benoeming in Helsinki Comité', twitterde de Telegraaf. Barracuda ook niet. Of eigenlijk wel: met terugwerkende kracht justitie alsnog een hak zetten? Want in 2005 vond Huet nog (in interviews) dat hem 'een loer was gedraaid'.

En hij had de verklaring afgelegd 'omdat ik niet eeuwig leven heb en in dit dossier meer mensen zijn omgevallen.' Aluhoedje nog eens aan toe zeg!

Molenkamp wordt pas 25 maart gehoord. Erg spannend wordt het niet meer met Langendoen op 24 maart en twee Turkse advocaten 25 maart of later. Wel worden wellicht nog meer getuigen opgeroepen. Dat lijkt Barracuda een goed idee. Vooral de oude heer Poot stevig ondervragen.

donderdag 13 maart 2014

Edith

Complotters hebben op het wereldwijde web weer een gevalletje pseudologia fantastica ontdekt, dat natuurlijk waar moet zijn. Als regel geldt: Hoe gekker, hoe geloofwaardiger. Het verhaal, dat alweer enige tijd geleden opdook (Barracuda heeft nog wat achterstallig onderhoud) heeft nog niet echt zijn ronde gedaan langs de complotbloggen, maar kijk niet op als Micha Kat het binnenkort groots oppakt. Na de Supergetuige en Maud Oortwijn kan deze er ook nog wel bij.

Edith Komes uit Nijmegen zit in de mode en denkt dat haar vader al vanaf 1992 in verschillende landen van Europa is gemarteld. En dat die 'hele shit' is georganiseerd door voormalig NATO topman Wesley Clark. Toen nog Kroonprins Willem-Alexander zou haar enkele jaren terug 3 miljoen hebben geboden om het verhaal in de doofpot te stoppen.

Wat altijd opvalt aan gevalletjes pseudologia fantastica is het grote aantal beroemdheden dat een rol speelt in deze verhalen en Edith is geen uitzondering: 'Diezelfde week (1e week Juni van 2011) kreeg ik opnieuw diverse verrassingsbezoekjes. Het ene moment van Willem-Alexander samen met Richard Branson. Even later diezelfde week kwam Richard Branson samen met zijn vriend Stephen Colbert opdagen op die zelfde locatie. (Wegrestaurant Kalbecker Forst langs de A57 bij Weeze in Duitsland). Weer een aantal maanden (eind September van 2011) later heeft Richard Branson Bill Clinton meegebracht voor een kort bezoek langs de snelweg in Duitsland. Het personeel van Kalbecker Forst is buitengewoon aardig en begint enorm te grijnzen wanneer ik binnenstap. Men is immers inmiddels eraan gewend geraakt dat slechts enkele uren nadat ik aankom in veel gevallen een groot aantal celebrities binnen komen stappen, die men op een dergelijke locatie normaal nooit tegen zou komen.'

En: 'Bill Clinton, heeft in 2003 tijdens een bezoek aan Schröder ter gelegenheid van de heropening van de Amerikaanse Ambassade in Berlijn, letterlijk grapjes herhaald op TV die ik enkele weken ervoor aan de telefoon thuis over de Lewinsky affaire had gemaakt. Het gesprek met Schröder waarbij Clinton die opmerkingen maakte werd door of de Duitse of de Nederlandse TV uitgezonden.'

Plus: 'Ik nam gewoon in de zomer van 2000 de telefoon horen van de haak in mijn huis om een leverancier van bankstellen in Italië te gaan bellen en had volautomatisch ineens verbinding met Harrison Ford terwijl ik nog geen enkel nummer had gedraaid. Fraai hoe dat werkt. Het hele telefoongesprek van ongeveer 1 uur ging uitsluitend over de nog aanstaande aanval op het WTC van 11. September 2001. Ik heb daarbij getracht zoveel mogelijk details erover de vertellen met logischerwijze de bedoeling om het gebouw op tijd te ontruimen.'

Edith heeft in de loop der jaren twaalf keer gewaarschuwd voor de aanval van 9/11 voordat deze plaatsvond. De NAVO was zeer geïnteresseerd geraakt in haar voorspellende gaven. Zodoende had ze in 1975 Clark samen met Bush jr. al eens ontmoet. Ook wist ze in 2003 de verblijfplaats van Saddam.

Edith heeft haar verhaal inmiddels overal op internet gezet, in diverse talen, maar er komt blijkbaar niet echt respons op. Edith is boos op de politie in Nijmegen die haar aangifte niet wilde opnemen en de GGD op haar heeft afgestuurd. De Nationale Ombudsman moest er ook aan geloven. 'Ik stel u hierbij aansprakelijk en wel voor een bedrag van 100 miljoen euro per jaar dat voorbij gaat totdat mijn vader eindelijk levend terug komt. Gerekend vanaf de datum van het eerste bezoek van Willem-Alexander waarbij deze zijn excuus heeft gemaakt voor het feit dat de AIVD blijkbaar hier achter zit''

Gelukkig is er altijd nog wel een handjevol plotters dat dit soort verhalen natuurlijk weer meteen gelooft en daar vervolgens hun eigen fantasie op loslaat: 'Ik denk ook eigenlijk dat ze die voorspellende gaven heeft verzonnen maar door Wesley Clark is gedwongen om haar maitresse te worden en daarbij veel heeft gehoord over gladio-false flag aanslagen in de Verenigde Staten en Europa.'

woensdag 12 maart 2014

PateoPedia Paper

De Stichting Skepsis heeft op plotters ongeveer dezelfde uitwerking als een rode lap op een stier. Vooral ook omdat die stichting het hele geloofspatroon van zwevers en plotters met enige regelmaat onderuit haalt. En dus zal (Dr.) Johan Oldenkamp - daar is-ie weer - de stichting van bejaarde wetenschappers wel eens even de les leren in een persbericht. 'Stichting Skepsis medeplichtig aan oplichting'.

Want: 'Misschien wel de meest buitengewone bewering van de afgelopen duizenden jaren is de beweringen dat er mensen op de maan zouden hebben gelopen. Je zou verwachten dat de Stichting Skepsis deze meest buitengewone bewering wel eens aan een kritisch onderzoek zou onderwerpen.'

Want dat heeft Johan namelijk wel gedaan. Neem nou de Van Allen gordels. 'Vanaf ongeveer 400 mijlen boven het aardoppervlak krijgen onbeschermde astronauten geladen deeltjes in hun retina, waardoor ze menen vallende sterren te zien, zelfs met hun ogen dicht. En dan zijn we pas ongeveer halverwege de eerste Van Allen-gordel. Onderzoek maar eens op welke maximale hoogte de bemande ruimtestations rondgaan en tot welke hoogte de Space Shuttles gingen. Ik durf daarom te beweren dat er nog nooit een mens (met aardse technologie) verder van het aardoppervlak verwijderd is geweest dan deze afstand van 400 mijlen (ongeveer 650 kilometer).'

Soms vraag je je wel eens af hoe Johan zich over het interweb beweegt. Zou hij overal piketpaaltjes hebben geslagen ter vermijding van iedere wetenschapssite? Want het wemelt toch echt van sites waar tot in detail wordt uitgelegd hoe het zit met die Van Allen gordels en astronauten. Zelfs bij Wikipedia: 'De afstand van de aarde tot de maan is tien maal zo groot als die van de aarde tot de Van Allen-gordels en de ruimtevaartuigen doorkruisten de Van Allen-gordels in slechts dertig minuten tijd. Daarnaast werd de afgelegde route zo gekozen dat de astronauten aan een zo gering mogelijke stralingsdosis blootgesteld werden en beschermde de metalen romp van het ruimtevaartuig hen tegen straling. De astronauten droegen tijdens hun missies dosimeters die aantoonden dat de totaal opgelopen stralingsdosis ongeveer overeenkwam met die van een röntgenfoto van de borstkas, ongeveer 1 milligray. Desondanks levert de straling een extra bewijs dat de astronauten naar de maan zijn gereisd: 33 van de 36 astronauten die naar de maan reisden, kregen te maken met een vroeg stadium van cataract wat veroorzaakt is door de kosmische straling.'

En je zou dan toch denken dat Johan deze feiten op zijn minst kent, benoemt en weerlegt, maar zoals te doen gebruikelijk poneert Johan haastig wat stellingen in de hoop dat zijn goedgelovige lezerspubliek niet verder zal googelen.

Veel belangrijker vindt Johan namelijk allerlei vermeende 'aanwijzingen' in films van regisseur Stanley Kubrick, die naar zijn overtuiging de hele Maanlanding in een studio heeft geënsceneerd. Immers, Kubrick was ook de man achter de in 1968 verschenen film 2001: A Space Odyssey, waarvoor hij een paar NASA aannemers had ingehuurd.

Heeft Kubrick dan ooit toegegeven dat hij achter de Maanlanding zat? Nope, maar volgens Johan wel indirect. Dat is allemaal na te lezen in een in het kader Johans Pateo Academia verschenen PateoPedia Paper. 'In de film ‘Eyes Wide Shut’ uit 1999 met Tom Cruise en Nicole Kidman zien we ergens halverwege een (satanistische) ceremonie waarbij jonge vrouwen gehuld in slechts een string een cirkel vormen. Kubrick heeft echter gekozen voor het opmerkelijke aantal van 11 vrouwen, waarbij hij wederom verwijst naar de door hem geregisseerde Apollo 11-missie.' 

Eindelijk. De Moan Hoax onomstotelijk bewezen. Johan verdient hem echt: de Nobelprijs voor Slimheid.

dinsdag 11 maart 2014

Toppertje

Barracuda leest wel eens wat over zichzelf, vooral bij plotters, die menen dat achter deze site een 'Maarten' schuilgaat. Ontkennen heeft geen zin, want de ontkenning wordt - complotters eigen - onmiddellijk uitgelegd als bevestiging.

Volgens dezelfde logica kroop Ton Hofstede (Het Haagse Complot) in de huid van mevrouw Storm, die maandag onder ede verklaarde dat zij nooit voor Joris Demmink heeft gewerkt, laat staan jonge jongens voor hem moest regelen, zoals twee vermoedelijk nogal rancuneuze gevangenisdirecteuren uit haar mond meenden te hebben opgetekend. Ton legde zijn achterban uit dat mevrouw Storm natuurlijk precies het tegenoverstelde had bedoeld, maar niks kon zeggen omdat zij anders 'medeplichtigheid aan een zeer ernstig zedendelict' kon worden verweten.

Nu is het wat raar dat mevrouw Storm zo stellig is in haar ontkenning dat zij voor Demmink heeft gewerkt, aangezien dat wel erg makkelijk zou zijn na te trekken, waardoor Barracuda vrijwel zeker weet dat het verhaal van de beide directeuren in elk geval niet volledig kan kloppen.

Maar we dwalen af. De lezers van dit blog weten dat Barracuda zich regelmatig amuseert met de speurderskwaliteiten van de plotters, en die van Ton in het bijzonder. Want zo blijkt de schrijver achter het blog Barracuda, die als gezegd Maarten heet, ook aanwezig te zijn geweest in de rechtszaal. Volgens Ton zou deze Maarten tijdens zitting een foto hebben gemaakt van twitteraar Saskia Belleman (Telegraaf) vanaf de stoel van Marcel Haenen (NRC). Wanneer dat is gebeurd, legt Ton niet uit en Barracuda weet het ook niet, want hij herinnert zich niet zelfs maar in de buurt van Utrecht te hebben verkeerd. Wel heeft hij een fotootje gebruikt dat Marcel Haenen twitterde, waar boven stond: 'SaskiaBellen is tweetend stilgevallen.' Zoals Barracuda de hele rechtszaak via Twitter heeft gevolgd. Toppertje weer, die Ton.

The Illuminati: The Russian Invasion 2014

maandag 10 maart 2014

Storm

Er ging vandaag een beerput open in de rechtbank van Utrecht, waar een mevrouw met de toepasselijke naam Storm werd verhoord over een uitje in Engeland van gevangenisdirecteuren begin jaren negentig. Het moet heel gezellig zijn geweest, want de gevangenisdirecteuren schoven ook overdag graag een pub binnen, vertelde ze. Er werd met andere woorden heel wat bier weggespoeld. Twee van hen meenden zich recentelijk nog te herinneren dat mevrouw Storm zich beklaagde over het feit dat ze tegen het weekend jonge jongens moest regelen voor Demmink.

Maar daar klopt volgens mevrouw Storm helemaal niets van. Zij heeft nooit voor Demmink gewerkt en de beste man weet waarschijnlijk niet eens wie zij is. In 2002 kreeg zij Demmink een keer aan de telefoon over het een en ander en dat was het dan.

En toen ging alsnog de beerput open. We kregen een aardig kijkje in de kinnesinne achter de schermen van justitie. Storm kreeg in februari 2013 een mail van secretaris Ottens van De Roestige Spijker, gefinancierd door de rancuneuze Jan Poot. Of ze een kopje koffie wilde drinken. Ze werd achterdochtig door de 'gezellige mail', omdat Ottens er een mail aan advocate Adèle van der Plas onder had laten zitten (dom hoor). En die Ottens, die kende zij maar al te goed, zo vertelde Storm. Die had volgens haar bij justitie altijd een zweem van onbetrouwbaarheid om zich heen hangen. Hij moest destijds onvrijwillig justitie verlaten, net als Molenkamp en Van Huet, die met dat prachtige verhaal waren gekomen. Van Huet 'werd eruit gezet omdat hij een megaprobleem had'.

De verklaring van Molenkamp en Van Huet zat haar enorm dwars en 'het was duidelijk dat die was opgesteld om ergens enorme rol in te gaan spelen.' Toen dat niet via een kopje koffie lukte, hebben de heren maar een verklaring bij een notaris laten opstellen, wat zonder haar medewerking niet al te slim is. Haar eerste gedachte was 'Ik ga naar ze toe en gooi steen door de ruit.' In plaats daarvan deed ze in november 2013 aangifte wegens smaad tegen Van Huet en Molenkamp.

Van Huet en Molenkamp mogen vrijdag uitleg geven. Dat wordt een enorm welles-nietes verhaal of een hoop gestotter, want het zou natuurlijk kunnen dat beide mannen destijds zo teut waren dat ze Storm hebben verward met iemand anders. Storm houdt vol dat ze het hele verhaal hebben verzonnen. 

Papierversnipperaar

De plottertjes reageerden behoorlijk geïrriteerd op het interview afgelopen weekend in de Volkskrant met René Ficq, in 1998 als procureur-generaal verantwoordelijk voor het veelbesproken Rolodex-onderzoek. En Barracuda begrijpt dat wel, want die strooide heel wat koud water over al die prachtige verhalen die jarenlang circuleerden over het zogenoemde Rolodex-onderzoek. Waarin heer Demmink dan toch niet genoemd werd. Al meende die even van wel.

In mei 1998 werd Ficq, destijds waarnemend voorzitter van het College van Procureurs-Generaal, gebeld door hoofdofficier Hans Vrakking. Hij kreeg verontrustend nieuws: in april had een vrouw aangifte gedaan. Haar vriend zou haar 12-jarige dochter hebben verkracht. Die vriend zou een kinderpornonetwerk exploiteren. Daarbij zouden behalve een hoogleraar ook twee leden van de top van het Openbaar Ministerie zijn betrokken. Vrakking sloot de mogelijkheid van een bewuste aantasting van de positie van de officieren niet uit, noteerde Ficq in zijn aantekeningboekje.

Dat was niet zo'n vreemde opmerking, want een paar jaar eerder nog waren bij officier van justitie Valente door criminelen compurerdiskettes gestolen en reed er een ploegje technologisch ontwikkelde freelancers door Amsterdam die aan contra-activiteiten deden. Via een extra draadje in een PTT-kast werd bijvoorbeeld een teamleider van de recherche afgeluisterd. Of mooie verhalen verspreid over een vermeende sekstape uit de sekswinkel van de heren Van Hout & Holleeder, waarop Valente en andere hoogwaardigheidsbekleders (waarvan de namen iedere keer wisselden) 'ritmische bewegingen' zouden hebben gemaakt. Die tape is vanzelfsprekend nooit boven water gekomen.

Onderzocht werd het. In elk geval resulteerde het Rolodex-onderzoek in een eindrapportje van een 'paar velletjes'. Uit zowel politieonderzoek, als uit het onderzoek van de BVD, kwam geen enkel bewijs tegen de twee hoofdofficieren. En sterker nog: er was sprake van aantoonbare onjuistheden in de beschuldigingen, zegt Ficq.

De teleurstelling droop eraf bij Ton 'Haags Complot' Hofstede. Die het weer knap vreemd vindt dat Ficq zomaar notities mocht maken en dat mee naar huis kon nemen (dat zou Ton noooooit doen): 'Dat laatste is natuurlijk vreemd en duidt op een ernstig staatsgeheim gevaarlijke situatie. In het getuigenverhoor onder ede hebben we immers kunnen vaststellen dat verklaard is dat alle dossierstukken naar Zeist moesten worden gebracht, dat Fred Teeven vervolgens alles controleerde en daarna of de zaak op slot ging, of de papierversnipperaar in.'

Dat van die papierversnipperaar hebben de beide rechercheurs natuurlijk helemaal niet onder ede verklaard, dat is een gerucht dat AD-journalist Koen Voskuil heeft opgevangen. Een rechercheur van het onderzoek had in Zeist, vanwaar het onderzoek had plaatsgevonden, gezien dat er papier werd vernietigd. Maar welke papieren dat waren is niet duidelijk, zo moest Voskuil meteen beamen bij KRO's Een op Een. Een nuance die Ton wijselijk achterwege laat.

Vandaag wordt het Demmink Tribunaal hervat met een justitiemedewerkster die - zo heeft Barracuda begrepen - geruchten over het moeten regelen van jonge jongens keihard gaat ontkennen. 

zaterdag 8 maart 2014

Keurig en zoet

Bij Misdaadjournalist, het blog van Hendrik Jan Korterink, ontrolt zich as we speak een discussie tussen bronnen die het AD destijds hebben verteld dat Justitietopman Joris Demmink verschillende keren contact zou hebben gehad met een pooier van minderjarige jongens, ene Dick Willard. Dat AD-stuk heeft geleid tot een bodemprocedure die nog gaande is. Advocaat Harro Knijff schreef destijds: 'Ten aanzien van alle vragen over Dick Willard geldt dat deze persoon de heer Demmink volslagen onbekend is. De heer Demmink heeft mitsdien dan ook geen enkel contact met betrokkene gehad.'

Nu lijkt het erop dat de belangrijkste bron van het AD, voormalig crimineel Nico van Empel, niet (veel) meer weet dan dat Demmink wel eens kwam in een berucht café waar ook deze Willard en andere Haagse criminelen kind aan huis waren. Het gaat om café The Stairs in de Nieuwe Schoolstraat in Den Haag, sinds 1984 populair verzamelpunt voor homo’s. Demmink was altijd heel keurig, zegt eigenaar John Schuld onlangs in de Volkskrant. 'Rustig en bescheiden. Keurig en zoet, geen aantrekkelijke man binnen de scene, niet iemand waar je hitsig van werd. Hij had altijd VVD-kennissen om zich heen. Ik hoorde later pas dat hij topambtenaar was.’

De Volkskrant vervolgt: 'Dat Demmink zich in de scene stortte, verklaart volgens sommigen de oorsprong van de geruchtenmachine over misbruik en pedofilie: overdag de onberispelijke topambtenaar op het ministerie, ‘s avonds even onberispelijk aan de toog in de homocafés van de stad. Dat schuurt, zegt iemand die jarenlang met hem gewerkt heeft. Zeker omdat in een kroeg als The Stairs ook minder frisse types kwamen, zoals de in 1991 vermoorde crimineel en (jongens)pooier Dick Willard. ‘Ik was’, zegt Schuld, ‘altijd blij als die man weer wegging."'

In de Haagse Schilderswijk stond Willard inderdaad bekend als pooier van minderjarige jongens. Hij werd in 1991 vermoord door twee van zijn voormalige seksslaven.

Van Empel nuanceert zijn uitlatingen bij de commentaren. 'Met schandknapen, bedoel ik niet jonge jongens, maar knapen die voor geld mee gingen met hitsige mannen. Zover ik weet was P.R de jongste schandknaap van Dick, die was pas vijftien. Van de andere jongens weet ik hun leeftijd niet,maar waren zeker ouder dan P.R.' Dat lijkt in tegenspraak met wat een vertegenwoordiger van een hasjbende destijds aan het AD verklaarde. 'Mijn mensen zagen jongens bij hem in de auto stappen. Het ging om jongens van niet ouder dan 15 jaar'.

Maar hij wil het nog wel even gezegd hebben, dat er jonge schandknapen kwamen in dat café, aldus Van Empel. Tegelijk met iemand in één ruimte zijn betekent echter niet dat je iemand kent, voegt Korterink eraan toe. Willard zou hebben gepocht over zijn klanten inclusief, beweerde Van Empel in het AD-stuk, wat natuurlijk nog niet wil zeggen dat Demmink ook daadwerkelijk klant was.

Ene Edward, naar eigen zeggen ooit werkzaam in de hoerenbranche, nuanceert bij Korterink de onder eed afgelegde verklaringen van schandknaap Bart van W. 'Verhalen van prostituees over zolang geleden kun je gewoon nooit serieus nemen, er gaan honderden mannen per maand overheen en dan zouden ze na drie decennia nog van iedere klant de hoed en de rand weten?'

UPDATE: 'De naam van Joris Demmink komt in het onderzoek niet voor', zegt nu ook René Ficq, in 1998 als procureur-generaal verantwoordelijk voor het veelbesproken Rolodex-onderzoek.

vrijdag 7 maart 2014

Peddo

De Telegraaf kwam gisteren met aanvullende gegevens op het verhoor van twee Rolodex rechercheurs. Waar we woensdag nog hoorden dat het Rolodex onderzoek was vastgelopen, want vermoedelijk van hogerhand verklikt, blijkt er wel degelijk doorgerechercheerd naar de aanwezigheid van pedonetwerken in de top van het Openbaar Ministerie. Door de BVD, nu AIVD. Hierbij werden onder meer creditcarduitgaven van drie van deelname aan het misbruiknetwerk verdachte hoofdofficieren van justitie tegen het licht gehouden. Het leverde niks op.

Het onderzoek Peddo richtte zich in 1998 op de namen die al eerder waren gevallen, onder wie hoofdofficieren Hans Holthuis (Landelijk Parket) en Henk Wooldrik (parket Haarlem). Opvallende afwezige in dit BVD-onderzoek was volgens de Telegraaf echter Joris Demmink.

Want de hamvraag natuurlijk is: van wie kwamen deze namen? Een informant in het Rijksrechercheonderzoek Rolodex had de hoofdofficieren destijds genoemd als klanten van de Amsterdamse kinderpooier Karel Maasdam.

Maar er liep ook nog ander onderzoek van de geheime dienst naar valse beschuldigingen van kindermisbruik, afkomstig uit het zware criminele milieu rond Mink Kok, bedoeld om justitie te 'destabiliseren'. In dat kader viel weer de naam van Hans Vrakking, toen hoofdofficier van parket Amsterdam. Geconfronteerd met de beschuldigingen riep Vrakking destijds: 'Die verhalen zijn gelanceerd door de Club: Mink K., Klaas Langendoen en Joost van Vondel.'

Interessant. Die laatste twee waren namelijk geslachtofferd in de IRT affaire, Van Vondel en Langendoen vormden het 'koningkoppel' waarmee de Haarlemse CID school probeerde te maken in de strijd tegen de misdaad. Die hadden iets te enthousiast een grote partij drugs doorgelaten en dat werd een enorme rel. Beiden waren natuurlijk verontwaardigd over hun ontslag, en wellicht verklaart dat waarom Langendoen zo enthousiast meewerkte aan het interviewen van vermeende Turkse slachtoffers van Demmink in opdracht van advocate Adèle van der Plas. Wellicht (Barracuda geeft toe: speculaas) om aan de tonen dat justitie zelf ook niet deugde. De dubbele agenda's in de zaak Demmink zijn zo langzamerhand niet meer te tellen.

Had het AD zijn onthullingen over de relatie van Demmink met Haagse kinderpooier Dick Willard ook niet van onder meer crimineel Nico van Empel? Dezelfde Van Empel die merkwaardig genoeg niet is opgeroepen voor verhoor door de Roestige Spijker? Terwijl hij onder ede wilde verklaren?

Inmiddels blijken de verklaringen van oud-rechercheur Leon de Koter minder betrouwbaar dan gedacht. Die beweerde dat Pieter-Jaap Aalbersberg van de Centrale Recherche Informatiedienst (CRI) weerstand bood tegen onderzoek naar hooggeplaatsten. Bij AT5 weerlegde Aalbersberg dat: hij heeft tot 1996 bij de dienst gewerkt en was ten tijden van een eventueel onderzoek al vertrokken. "Bovendien heb ik begrepen dat er gewoon assistentie is verleend'.

Overigens heeft Barracuda naar aanleiding van de verhoren alweer fraaie staaltjes Pseudologia Fantastica bij de plotters gelezen (op Twitter). Het dinsdag verhoorde 'slachtoffer' vertelde dat hij zijn klant Joris op de achterbank moest bevredigen, terwijl diens chauffeur toe- of wegkeek. Dat kon natuurlijk niet anders zijn dan de chauffeur Mostert die onder verdachte omstandigheden overleed.

Plotters knopen alles aan elkaar wat los en vast zit. Niet alleen staat de identiteit van deze Joris niet vast, maar welke chauffeur werd bedoeld al evenmin. En als we de vaste chauffeur van Demmink mogen geloven, reed Mostert niet voor Demmink, maar voor de staatssecretaris, en hij is aan een al jaren durende hartkwaal overleden. Maar die informatie past weer eens niet in het plaatje van plotters.