Plottervrij

Barracuda kan nu wel verklappen dat hij aanvankelijk 11 september (oprichtingsdatum van dit blog) had willen stoppen na ongeveer de slapste plotterzomer uit zijn bestaan. Het afscheidsstukje was al ingepland, maar nieuwsgierigheid naar lopende zaken zorgde ervoor dat de executie nog even werd uitgesteld.

Well...no longer. Het einde van het jaar komt nu ras in zicht en de moderator heeft zich nogmaals afgevraagd of het nog zin heeft om er weer een jaar aan vast te plakken. En zo ja, in welke vorm.

Zeven jaar lang (nog langer, als we zijn voorganger meerekenen) parasiteerde dit blog op de wonderlijke biotoop van Nederlandse complotteristen. Maar waar al die blogs in het begin nog een versterkend effect op elkaar hadden, waardoor er aanhoudend wat te beleven en te schrijven viel, zagen we het laatste jaar een tegenovergestelde trend.

Ruzies, broodnijd en paranoia dreven de plotters steeds verder uit elkaar, met als gevolg dat de ene webstek na het andere er de brui aan gaf. Weer andere blogs kieperden om wegens achterstallig onderhoud (Zapruder), of omdat zijn bedenker niet meer op het interwebs gevonden wilden worden (Anarchiel). Nog niet zo lang geleden kon Barracuda ook nog putten uit een redelijk aanbod van islamvretende bloggen, maar ook daar is kaalslag de norm geworden.

En dat levert een praktisch probleem op dat zich de laatste tijd steeds meer begon te manifesteren: de spoeling is met een vijftal Nederlandse sites die nog met enige regelmaat publiceren veel te dun geworden voor een blog dat grotendeels is gewijd aan alternatieve (plotter) sites. Bij grote gebeurtenissen als de aanslagen in Parijs leeft de blogosfeer weer even op, maar in rustige tijden wordt het steeds meer een worsteling om dit blog gevuld te krijgen.

Als gevolg daarvan ging het de laatste tijd, zowel in de artikelen als in de commentaren, te vaak over de usual suspects. Die ook nog eens zijn blijven steken in de groef van hun grijsgedraaide langspeelplaat. Of zo lui zijn geworden dat er nauwelijks nog iets serieus te debunken valt. En dat wordt volgend jaar echt niet beter. Barracuda kan niet week in week uit maar aandacht blijven besteden aan iedere fluim van Kat & Co. Het rondje om de plotterkerk gaat ook lezers eens vervelen.

Deze webstek begon als hobby, en zo moet het ook eindigen, niet als een verplichting om een blog in de lucht te houden. Stug door blijven schrijven in een neerwaartse trend is niet verstandig. Andere onderwerpen dan maar? Dat is niet zo simpel: Barracuda wordt te veel geassocieerd met plotters.

De komende maanden gaat Barracuda het hoofd eerst maar eens plottervrij maken om na te kunnen denken over een eventueel nieuwe formule op een andere plek. Maar...Barracuda gaat niet helemaal weg. Hij laat de deels geautomatiseerde Twitter en Facebook feeds in takt, en zal daar nog wel eens een commentaartje plaatsen. De Blog Roll hiernaast blijft ook doorrollen.

Daarnaast wordt dit blog het komende jaar nog aangevuld met addenda: als zich werkelijk interessante ontwikkelingen voordoen, bijvoorbeeld rechtszaken of het aanstaande circus Van Well, zijn we weer (even) in de lucht. Tot die tijd gaan de commentaren (binnen enkele dagen) op slot.

Overleven

Vorig jaar om deze tijd had Barracuda maar liefst drie delen nodig voor zijn koelsissende jaaroverzicht, dit jaar maar eentje. Want 2015 was voor de alternatieve media in het algemeen en die voor plotters in het bijzonder het jaar van overleven. Nog meer blogs verdwenen en zelfs Barracuda moest voor het eerst in zijn bestaan de frequentie van zijn artikelen aanpassen. Een willekeurige greep uit het plotterjaar.

Verdwenen of gestopt: Klokkenluideronline, Waarinholland, Zapruder, Martin Vrijland, De Vrije Chroniqueurs (nu: Fenixx), Anarchiel en Wijzijnklaar (letterlijk). Hevig in verval: Zaplog. Op zijn laatste benen: Boublog (moe van alles).

Doorgestart: Micha Kat met Revolutionair Online. Van het beloofde forum van gastbijdragen kwam niets terecht, dus ging Kat maar op de oude voet door met zijn Pedo de la Tourette, tot en met het afscheid dat op het laatste uur werd afbesteld.

Doorgestart: Martin Vrijland met Beyondthematrix. Na maandenlang geneuzel over de Saturnus matrix ging Martin het wereldnieuws maar weer analyseren en zichzelf recycleren. Aan het einde van het jaar zat Martin weer eens zonder geld.

Doorgestart: Wim Dankbaar met zijn levensvervulling Het Vaatstra Complot, goed voor einde-lo-ze analyses op zijn webstek Rechtiskrom, maar stelselmatig genegeerd door de MSM en niet aan de straatstenen te slijten.

Niet doorgestart: Hans Mauritz, die zijn twee prachtboekjes maar voor zich uit bleef schuiven. 

Veroordeeld: Tarik Z., die in januari in het pak van zijn diploma-uitreiking en met nepwapen de NOS studio's binnendrong om zendtijd op te eisen. Wegens zogenaamde manipulatie van de nieuwsstroom. Hij kreeg 30 maanden, waarvan 15 voorwaardelijk, een buurtverbod in en om het Mediapark en toezicht van de reclassering. In hoger beroep werden het veertig maanden, waarvan 24 voorwaardelijk.

Veroordeeld: Micha Kat. Die tien maanden gevangenisstraf kreeg voor het publiceren van smaadschriften via een website en Twitter, overeenkomstig de eis van het OM.

Veroordeeld: Hans Mauritz, wegens beledigingen van een curator in een boek dat nooit zal verschijnen, maar gewoon is te bestellen.

Veroordeeld: Hans Mauritz en Wim Dankbaar voor het toch openbaar maken van Het Verboden Dagboek van Maaike Vaatstra. Boek moest worden vernietigd.

Veroordeeld: De Demmink Bode vanwege een onterecht toegekend Goede Doelen-keurmerk.

Veroordeeld: melder van misstanden Nico van den Ham, die zijn 'kanarie-appartementje' van het Amsterdamse Stadgenoot eindelijk moest verlaten na maandenlange webterreur. Is nu paardenverzorger.

Veroordeeld: Koos van Woudenberg wegens het belasteren van een ziekenhuis en zorgverzekeraar. Het Hof legde hem zelfs lijfsdwang op, het zwaarste dwangmiddel dat het civiel recht kent.

Gedagvaard: Hans Mauritz en Wim Dankbaar door Wolfgang Hebben wegens onbewezen beschuldigingen (wordt vervolgd).

Aangehouden: Micha Kat wegens 'contempt of court', vrij vertaald: minachting van de Ierse rechtbank, omdat hij publiceerde over een Ierse strafzaak die nog onder de rechter was (afloop onbekend).

Ontsnapt: reaguuster Quirine de Kok, bij wie de Dierenpolitie haar woning in de Haagse wijk Mariahoeve binnenviel. Daar werden niet minder dan 24 kippen (!), waaronder zeven dode, en drie verwaarloosde katten - zo plat als een dubbeltje -  'onder erbarmelijke omstandigheden' aangetroffen. Mevrouw De Kok vluchtte met tentje in het Haagse Bos.

Veroordeeld: Quirine de Kok. Kreeg een werkstraf van twintig uur opgelegd voor het verwaarlozen van haar hond.

Verloren: Jeroen de Kreek die per fax (!) beroep aantekende tegen GeenPeil.

Gewonnen: ex-prostituee Bart van Well, die topambtenaar Joris Demmink en oud-bewindslieden Ivo Opstelten en Fred Teeven mag horen over de vraag waarom het netwerk van kinderprostitutie waarvan hij (mentaal) het slachtoffer zou zijn geworden kon blijven bestaan.

Verschwunden: het Duits/Nederlandse vrijstaatje Wonderland, dat toch niet zomaar door vrijspreker Luca van Dinter geclaimd kon worden en werd ontruimd door een Duits/Nederlandse politiemacht.

Verschwunden: oud-symforocker Anarchiel. Die werd 40, en wilde eindelijk eens aan het echte leven beginnen. En dan zat dat verleden als hippie-anarchist-plotter hem behoorlijk in de weg.

Platzak: Johan Oldenkamp die een oproep deed voor financiële steun via zijn nieuwsbrief (in steeds meer talen) en naar eigen zeggen nog geen 1 procent respons kreeg.

Platzak: Micha Kat die wegens ruzie met zijn Victoria in Wexford op straat werd gezet - sleutels in ruil voor het afgepakte mobieltje - en noodgedwongen in een hostel in Dublin verbleef. Waar in het najaar, ondanks een veelbelovende loopbaan als TubeYourShopper, het geld opraakte en zijn oude laptop de geest gaf.

Misgegokt: Niburu.co met aanhoudende voorspellingen over het instorten van aandelenbeurzen en natuurrampen vanwege het samenvallen van een maansverduistering met een supermaan.

Hoaxes: De twee terreuraanslagen in Parijs die weer goed waren voor luie plotterspeculaties, Zelfs scheepstoeter Alex Jones begon zich te ergeren aan zijn honderden copy cats.

Hoaxes: MH17. De een viel in katzwijm voor Poetin (met schattige foto's van herten),  de ander ging het taalgebruik van een NOS journalist zitten determineren. Na het langverwachte OVV rapport verstomde zelfs Joost Niemöller.

Terug van weggeweest: de ionosferische verhitter of doodstraal broodrooster HAARP.

Terug van weggeweest: de platte aarde discussie.

Terug van weggeweest: Arend 'Argusoog' Zeevat, herstellende van jarenlange introspectie, en met een heus boek.

Terug van weggeweest: Richard Gage van Architects & Engineers for 9/11 Truth die aan de TU Delft zijn 9/11 Greatest Hits afwerkte.

Genegeerd: burgerinitiatief Onsgeld van George van Houts, opgericht om de banken hun recht op geldschepping te ontnemen, door de mangel gehaald door economen.

Mislukt: plottertjesdag. Het 'meest spraakmakende evenement van het jaar' (Talk2Myra) trok niet meer dan 300 kijkers. 

Obsessieve denkers

Schrijf je een stukje over complotdenkers voor achter de betaalmuur van Blendle, wordt je hele artikel online gezet. Door de jattende jat Micha Kat natuurlijk. Hoewel Barracuda eerlijk gezegd vermoedt dat auteur Chris Klomp dat al had zien aankomen. Die inmiddels dan ook makkelijk kan incasseren.

Het stukje is overigens een mooie bloemlezing geworden van 'obsessieve denkers' en hun waanwereld. Een paar citaten:

'Ik schrijf dan nog maar niet over het telefoontje van een man die sarcastisch vroeg naar mijn kinderen en daarbij hun namen probleemloos en langzaam voor mij wist te spellen. Of over de beller die uitgebreid beschreef hoe mijn woonomgeving er op dat moment precies uitzag. Of de dreigmailtjes en Facebook-berichten van mensen die je wel even op zullen zoeken om je een lesje te leren. Gek genoeg reageren ze zelden tot nooit als ik ze uitnodig om dan maar even in levende lijve een kop koffie te gaan doen.'

'Zo plaatste de Ierse banneling mijn mobiele telefoonnummer meerdere malen op zijn site en riep hij mensen op om mij massaal te bellen. In een begeleidend schrijven vertelde hij dat ik levensgevaarlijk was en ‘down’ moest. Ik werd de volgende dag gebeld door een zeer aardige mevrouw uit Utrecht die mij op het hart drukte toch vooral niet meer te schrijven over complotdenkers. Ze vertelde dat ze niet gek was en heus wel wist dat de vele auto’s die keerden in haar straat iets te betekenen hebben. Ze sprak van een sekte die kinderen zou misbruiken. En wij van de media deden er helemaal niets aan. Voor haar was er een logische verklaring voor. Wij zitten allemaal in het grote complot. Niet voor lang overigens. De wereld zou wakker worden!'

'Zo kreeg ik twee weken geleden een mailtje van een dubieuze complotblogger die vertelde bezig te zijn met een verhaal over mij. Hij wilde van mij de bevestiging dat mijn vrouw mij had verlaten ‘omdat ik maar niet met mijn handen van mijn dochter af kon blijven’. Dat had hij immers van ‘een bron’ gehoord.'

'De weblogger in kwestie had al eens eerder geschreven over mijn ware rol. Hij wist feilloos bloot te leggen dat ik als ‘hoernalist’ en ‘verkrachter van de waarheid’ eigenlijk voor de politie werk en bovendien spoedig failliet zou gaan. Hij had in ieder geval de conclusie getrokken ‘dat Chris Klomp al op zeer jonge leeftijd zelf slachtoffer moet zijn geweest van sexueel misbruik’. U herkent inmiddels het patroon.'

'Een paar jaren geleden waarde een afgekeurde geest rond op het internet. Hij benaderde nabestaanden van geweldsmisdrijven en vertelde hen dat hij vanuit zijn functie veel meer wist over de dader. Dat was niet zo. De man was en is een fantast, maar sommige nabestaanden gingen – onbewust van het gespeelde spel – mee in zijn spelletje. Ik waarschuwde een nabestaande dat de man onzin verkondigde en werd daarmee slachtoffer van een jarenlange stalking. Mijn naam verscheen in verhalen op sekssites, mijn werkgevers kregen brieven. Er werd opgeroepen mijn opdrachtgevers te bellen of te schrijven en vooral hardnekkig aan te dringen op mijn ontslag. Er doken dubieuze weblogs op waarin iedere week een onzinnig en schadelijk verhaal over mij verscheen. Soms met een duidelijk logo: een vuurwapen en de tekst: ‘Stop de Journalist’.'

'Natuurlijk. Je moet het gevaar van obsessieve denkers die louter hun eigen waarheid willen zien niet overdrijven. Ze kalken hun onvrede op het internet en gooien daarmee slechts een klein beetje info op een immer uitdijende berg internetafval. Obsessieve geesten zijn machteloze geesten. Ze zoeken een houvast. Controle. Uiteindelijk is het hun eigen wanhopige en tamelijk eenzame zoektocht naar een werkend medicijn tegen hun zelf gecreëerde angst.'

Wauwelverhaal

Met een klapperpistooltje en een of ander wauwelverhaal Het Journaal willen kapen is niet verstandig. Het Hof heeft Tarik Z. veroordeeld tot drie jaar en vier maanden cel, waarvan twee jaar voorwaardelijk. Daar komt nog een Mediapark verbod bij en een verplichte behandeling bij de reclassering. Barracuda vond de verdediging al niet erg sterk.

In het vonnis lezen we onder meer: De deskundigen, zowel de psychiater als de psycholoog concluderen tot een beperkte voeling met de eigen en andermans emoties. Beide deskundigen classificeren dit als een identiteitsprobleem: Als voelen, denken en doen verder verstarren en betrokkene zijn ambities niet tot een realistischer niveau en scope terugbrengt, kan betrokkene ’s functioneren op meerdere levensgebieden averij oplopen. Vastlopen of verstard raken zal betrokkene veel krenking en stress op leveren, hij zal zijn steunsysteem verliezen en gedestabiliseerd raken. Het is de vraag hoe lang hij zich tevreden kan stellen met zijn koers. Er is tevens sprake van narcistische persoonlijkheidsdynamiek en achterdochtige overtuigingen. Er kan echter, mede vanwege het tot heden vrij goed functioneren, de jeugdigheid en de daarmee gepaard gaande omstandigheid dat verdachte zich als adolescent nog door ontwikkelt, (nog) niet gesproken worden van een stoornis of gebrekkelijke ontwikkeling. Het advies is verdachte volledig toerekeningsvatbaar te achten.

In de opmaat naar het tenlastegelegde, zo rapporteert de psychiater, leek verdachte verveeld over zijn universitaire studie. De studie bood minder gelegenheid om zijn bijzondere ambities te verwezenlijken. Betrokkene raakte gekrenkt door zijns inziens onterechte negatieve feedback van docenten. In de wereldwijde commotie over de aanslag op Charlie Hebdo raakte betrokkene geprikkeld en construeerde hij vanuit zijn interesse voor geopolitieke machtsstructuren een ingezonden stuk. Dat stuk werd niet geplaatst. Gekrenkt en aangevuurd door zijn narcistisch gekleurde ambities greep verdachte terug op zijn interessegebied en kwam tot het idee de Nederlandse bevolking zijn visie op beïnvloeding door massamedia te willen geven.

Lik op stuk

Kindermishandeling is een van de grootste misdaden tegen de menselijkheid, aldus Ton Hofstede (Haagse Complot) op een toon alsof we dat allemaal niet vinden. Maar bij Ton weet je al meteen wat er gaat volgen. Het gaat bij Ton niet om kindermishandeling. Ton wil de corruptie aantonen van de autoriteiten die hem het leven zuur maken. Zijn blog gaat over niets anders.

En dus suggereert hij dat het OM helemaal niks zou doen op het gebied van seksueel misbruik van kinderen. Dat wil zeggen: hooguit een scherm optrekt met Postbus 51 spotjes en amber alerts. Omdat, Ton schrijft het niet met zoveel woorden, maar je leest het tussen de regels door, de hoge heren er zelf wel pap van lusten. Waarbij Ton niet toevallig (zeer oude) zaken aanhaalt die door plotters (zonder enig aantoonbaar bewijs) steevast gelieerd worden aan Joris D.: Manuel Schadwald en Bart van Well.

Nu heeft Barracuda bij Rechtspraak.nl lopen zoeken naar recente rechtszaken die met kinderporno te maken hebben en dan je kun je objectief constateren dat het OM al geruime tijd een lik op stuk beleid voert. En rechters de verdachten forse onvoorwaardelijke gevangenisstraffen opleggen, zowel wat betreft het bezit en verspreiden van kinderporno als het misbruik van kinderen. Alleen al de laatste maanden gaat het om tientallen veroordelingen. Ook horen we Ton niet over het oprollen van een kinderpornonetwerk dankzij een samenwerking tussen de politie in Australië, de VS en Nederland.

Maar zo gaat dat bij Ton. Die is dol op het creëren van enorme stofwolken. Ook in de privésfeer. Onlangs ving Ton (met dank aan de tipgever) bot bij de Nationale Ombudsman over zijn klacht dat hij maar geen duidelijkheid verkrijgt omtrent het 'zonder reden stelselmatig weigeren van een visum'.

Sinds de vechtscheiding met zijn Turkse ex probeert Ton zijn dochter te zien, maar hij komt Turkije niet meer binnen. Het Turkse Ministerie van Familie (zo heet dat daar) constateert dat Ton 'er voor gekozen heeft om de media in te schakelen en om in de Nederlandse Tweede Kamer vragen te laten stellen, in plaats van de aangewezen juridische procedures te volgen om zijn kind te kunnen ontmoeten. De vader heeft hiermee volgens het Ministerie van Familie een houding en een gedrag aangenomen alsof hij wil dat het ontmoeten van zijn kind gecompliceerd wordt.' Ton ten voeten uit.

En zo gaat nog even verder: 'Hij zou een plan voor het kidnappen van zijn dochter hebben gepubliceerd, zou hij een keer daadwerkelijk hebben getracht zijn dochter te kidnappen, en zou hij de naam van zijn dochter hebben toegevoegd aan een lijst op internet van kinderen die zijn vermoord door hun vaders omdat er scheidingsperikelen waren. Ook zou verzoeker op zijn internetsite propaganda maken voor Hüsseyin Baybasin, in de visie van het Ministerie van Familie één van de meest machtige maffialeiders van Turkije, die in Nederland een levenslange gevangenisstraf uitzit voor drugssmokkel. Verzoeker zou verder op internet hebben geschreven dat hij een getrainde commando is en melding hebben gemaakt van de infiltreer, hit en run tactieken zoals die door guerrilla's gebruikt worden. Ook zou hij hebben aangegeven enkele geheim agenten te kennen op de Nederlandse ambassade in Turkije.'

Ton ontkent uiteraard alles, 'met bewijsstukken gestaafd'.

Associaties

Arend Zeevat was ooit een van de gezichtsbepalende figuren van de alternatieve media, maar hij schreef zich letterlijk naar de ondergang. Hij liet zijn blog Argusoog volledig uitwonen door zelfverklaard pedojager Ben van de B., wat uiteindelijk resulteerde in een boetebeslag, en een periode van introspectie.

Arend verhuisde daarna via Frontier Radio naar Finding Voices, maar leek de laatste tijd volledig van de alternatieve aardbodem verdwenen. Tot dit jaar werden aan zijn verdwijning nog bizarre video analyses gewijd.

Die afwezige rol leek hem in elk geval goed te bevallen, zo viel af te leiden uit de weinige mededelingen die hij links en rechts nog wel eens op forums achterliet. Maar Arend heeft niet stilgezeten. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Hij publiceerde een boek onder de veelzeggende naam 'Volgzaam slavendom of dienend meesterschap', dat Barracuda eerlijk gezegd even geheel gemist heeft.

Bij WantToKnow las Barracuda een dezer dagen een weer nieuwe bijdrage van zijn hand, getiteld De duivel schijt altijd op dezelfde hoop..!, waaruit hij niet anders kan concluderen dan dat het nog steeds een behoorlijk chaos is in de bovenkamer van Arend.

Het begint met de stelling dat de 'elite' zich met list, bedrog en misleiding in machtscentra hebben ingevreten. Van daaruit hebben ze zich, door inteelt en kruisteelt met andere families binnen het netwerk, in de loop van de menselijke geschiedenis kunnen handhaven.

Nu kan Barracuda die plotterverhalen waarin weer een of andere vage machtsgroep wordt opgevoerd (meestal aangeduid als NWO) zo langzamerhand wel dromen, maar veel zinnigs heeft Arend daar niet aan toe te voegen. Diverse valse vlagoperaties worden er met de haren bijgesleept, waarna Arend plotsklaps begint over het feit dat de (Britse) elite nu tweemaal zo rijk is dan bij het begin van de economische crisis. Maar waarom je daar valse vlagoperaties voor nodig hebt en op welke wijze dat vermogen is verdubbeld is iets dat de lezers blijkbaar zelf mogen verzinnen. Barracuda vermoedt eerlijk gezegd dat Arend het zelf ook niet weet.

Daarna gaat het nog even verder met de klimaatleugen. Volgens Zeevat is het de bedoeling dat de mensen die overblijven, nadat er een drastische vermindering in aantal aardbewoners is doorgevoerd, in stedelijke agglomeraties samengepakt worden en geen toegang meer krijgen tot de vrije natuur. Maar waarom dat allemaal moet, en wat de elite daarmee precies opschiet, is voor Zeevat kennelijk een fait accompli, maar voor een gemiddelde lezer is er werkelijk geen touw aan vast te knopen. 

'Een toenemend aantal mensen heeft zich, sinds de bewustzijnsverruimende impulsen van de jaren ’60 van de vorige eeuw, en met name sinds 9/11, verdiept in de bizarre ontmenselijkende ontwikkelingen in de wereld van de macht en hun toenemende beïnvloeding van ons alledaags leven. Deze wereld van de macht staat echter zo ver van ieders belevingswereld af, dat deze daardoor totaal niet te begrijpen is.'

Waarmee Arend treffend het probleem van zijn verzameling losse associaties aangeeft. Compleetdenken is blijkbaar het lui bij elkaar vegen van feiten die als zodanig geen enkele samenhang hebben, maar wel een verband suggereren. En als je daarmee ook maar een beetje appelleert aan het onderbuikgevoel van een handvol zweefkezen, kom je er bij WantToKnow nog mee weg ook.

Dagvaarding

Er klinkt steeds meer frustratie door in de stukjes van Wim Dankbaar. Frustratie over de trage verkoop van zijn Vaatstra boek, frustraties over het hardnekkige zwijgen van zijn 'kroongetuige' Faek, frustraties over het uitblijven van enige reactie op zijn boek en kennelijk ook frustraties over de weinige aanmeldingen voor zijn inmiddels alweer uitgestelde lezing in Haarlem.

Onlangs meldde Wim dat het OM hem alweer zou vervolgen, dit keer naar aanleiding van een aangifte van Wolfgang Hebben, die volgens Wim een cruciale rol heeft gespeeld bij de moord op Marianne Vaatstra. Wim denkt nog steeds dat die moord (never mind Jasper S.) in diens caravan heeft plaatsgevonden. Vorig jaar confronteerde Dankbaar Hebben met de vrolijke mededeling: 'Okay, nou ik zal het je even zeggen. In het boek staat dat de moord op Marianne in jouw caravan is gepleegd en dat jij de moord gefilmd hebt. En dus eigenlijk medepleger bent aan die moord.' 

Daarop kondigde Hebben aan dat hij de rechter zou stappen. Waarna het oorverdovend stil bleef. Daaruit trok Wim de conclusie dat Hebben niet durfde en hij gelijk had (Wim en logica). Goed, de vervolging door het OM was verzonnen, zo gaf Wim vrijwel meteen toe, 'om te kijken hoe de media hier op zouden reageren'. Maar het was een mooie aanleiding om die Hebben op zijn site nog eens in het zonnetje te zetten.

Kennelijk heeft Hebben dat ook gelezen, want dit keer meldt Dankbaar dat hij een civiele dagvaarding heeft ontvangen. 'Deze medeplichtige aan de moord eist schadevergoeding en rectificatie in een aantal landelijke dagbladen. Alsmede een verbod op mijn boek.'

De rechtszaak wordt bevestigd door advocaat advocaat H.J. Reyneveld in het AD. Die komt nu pas in actie omdat hij in eerste instantie had gehoopt dat het OM Dankbaar zou gaan vervolgen. 'Dit moet stoppen. Wij eisen een rectificatie op straffe van duizend euro per dag en dan hebben we het over alle uitingen van Dankbaar over mijn cliënt, zowel in zijn boek als op zijn website'.

Dat verbod zou er zomaar eens komen. Dankbaar kan de beschuldigingen op geen enkele manier hard maken. Die fantaseerde een uit de hand gelopen seksorgie bij elkaar op grond van het feit dat de chalet van Hebben op het asielzoekerscentrum enkele weken na de moord werd afgebrand (politie: kortsluiting, Dankbaar: sporen wissen), een vaag verhaal over een bebloed shirt en een even vaag verhaal over asielzoeker Ali die uren na de moord nog met een bebloed mes in Leeuwarden zou zijn gezien (terwijl je dat wapen intussen toch makkelijk in de plomp had kunnen gooien). Partner-in-crime Hans J. Mauritz stelde weliswaar een mooie verklaring op papier die door 'getuige' Feak moest worden ondertekend, maar die handtekening is er uiteraard nooit gekomen. Driemaal raden waarom.

Overigens is ook Mauritz gedagvaard, maar die maakt zich geen zorgen omdat een eerder boek van zijn hand over de zaak Vaatstra al uit de handel is genomen. Een vervolg op het boek moet nog komen. Al zal dat wel niet de reden zijn dat Hans zijn beide boekjes alweer heeft uitgesteld, naar februari (zoals Barracuda al in september voorspelde).

Hoaxers

Wordt dit het voorland voor Nederlandse plotters? Je mag hopen van wel. Lenny Pozner verloor zijn zoon bij de schietpartij in de Sandy Hook Elementary School in 2012. Zeker twintig scholieren kwamen daarbij om het leven. Ter nagedachtenis van zijn zoon plaatste Pozner nadien wat foto's van zijn zoontje Noah op Google Plus, maar het duurde niet lang voordat daar bizarre commentaren onder kwamen te staan van complotdenkers die ervan overtuigd waren dat Sandy Hook een valse vlag operatie was.

In dit verhaal duikt trouwens ook nog een oude bekende op: Jim Fetzer, medeoprichter van Scholars for 9/11 Truth, die later ook nog eens in een moeite door de Holocaust ging ontkennen, en Sandy Hook aan de Mossad koppelde.

Pozner had die gekken natuurlijk makkelijk kunnen negeren, maar hij besloot ze te confronteren. Eerst door ter bewijs de overlijdensacte van zijn zoon te publiceren. Vervolgens wilde hij een gesprek aangaan met de belangrijkste 'hoaxer' Wolfgang Halbig. Maar Pozner ontdekte al snel dat er met de hoaxers niet te discussiëren viel. 'Fuck your fake family, you piece of shit.'

Pozner gaf niet op, al helemaal niet omdat hoaxers ook andere nabestaanden maar lastig bleven vallen en bedreigden. Pozner begon samen te werken met debunkers van Sandyhookfacts, die de conspiratards bestrijden met nuchtere feiten. Hij deed aangifte, ook tegen Halbig, en sleepte hem ook in een civiele zaak voor de rechter. Halbig verloor en haalde zijn hele site offline. Nadat hij korte tijd later weer een nieuwe site optuigde, en wederom foto's van zoon Noah begon te plaatsen, deed Pozner zijn beklag bij hoster Godaddy, die ook zijn tweede site op zwart zette.

En daar bleef het niet bij. Pozner heeft het HONR Network in het leven geroepen om hoaxers ter verantwoording te roepen. 'We bring awareness to the cruelty and criminality of Hoaxer activity and, if necessary, criminally and civilly prosecute those who wittingly and publicly defame, harass, and emotionally abuse the victims of high profile tragedies and/or their family members. We intend to hold such abusers personally accountable for their actions, in whatever capacity the law allows.'

Het eerste ebook van honderd pagina's is volledig gewijd aan Halbig, met als titel The Hoax of a Lifetime. Pozner is vastberaden: 'I’m going to have to protect Noah’s honor for the rest of my life.'

Ontruiming

Wonderland is niet meer. Vrijdag werd het vrijstaatje van soeverein mens Luca van Dinter dan toch ontruimd. Twintig man - een gecombineerde politiemacht van Nederland en Duitsland -  bonkten op de caravan van bewoner René van Reenen, die strijdlustig blijft: 'We beginnen pas. Dit wordt het Wonderland-feestje. We hebben er juristen op zitten. Nu wordt het een strijd.' 

De Duitse ambassadeur in Den Haag, Frans Jozef Kremp, heeft volgens de Wonderland site een 'niet mis te verstane boodschap ontvangen'. En om meer druk te zetten, is een kopie rechtstreeks naar het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Berlijn gefaxt.

Intussen maken de inwoners haast met de eerste proefdruk van het Wonderland ID, terwijl er ook nog gewerkt wordt aan een soort Verklaring van Begrip en Intentie, en een eerste kentekenplaat. Barracuda vreest: vechten tegen de bierkaai.

Net zomin als je je kunt vestigen in niemandsland tussen twee staten, zo kun je ook geen land claimen dat bij een onteigeningsprocedure over het hoofd zou zijn gezien, als dat al klopt. Barracuda heeft begrepen dat er wel degelijk onderliggende stukken bestaan die aantonen dat dit stukje Wonderland gewoon bij Duitsland en Duitsland hoort.

Maandag is het ook over en uit voor melder van misstanden Nico van den Ham. Het exploot van betekening is binnen en dus wordt Nico uit zijn eigen Wonderland gezet, een pijpenla ergens in Amsterdam. De pillen en het heliumgas zijn al aangeschaft, net als een koffer waarmee Nico de wijde wereld in wil trekken, maar nu wil hij dan toch nog een advocaat voor een kort geding dat Barracuda eerlijk gezegd niet meer ziet komen.

Oprispingen

AD journalist Chris Klomp heeft de smaak te pakken. Na zijn artikel waarin Jan Willem Nienhuys van Stichting Skepsis complotdenkers omschreef als 'allemaal kleine sekteleidertjes' met een 'lage sociale status', wil hij de plotters zelf aan het woord laten.

Dat heeft geleid tot totale paniek in het virtuele kippenhok van Micha Kat & Co. Die zelfs al dreigde met 'persoonlijke onthullingen' als de le-vens-ge-vaarlijke Klomp zijn plannen doorzet. Waarbij Kat ook nog eens quasi verontwaardigd reageerde omdat hij niet voorkomt op het interviewlijstje van Klomp. Klomp wil alleen 'serieuze' plotters spreken.

Nu had Klomp ook wel kunnen vermoeden dat hij zijn neus in een wespennest zou steken, want de plotters die hij aanschreef hebben natuurlijk helemaal geen zin om een corrupte main stream media journalist te spreken. Zo liep een mailconversatie met de knotsgekke Hans Vogel, die zich ten overstaan van Klomp plotsklaps Dr. H.Ph. Vogel noemt, al meteen vast. 'Ik stel dan ook empirisch vast dat u als journalist niet serieus te nemen bent, en dat uw stukken slechts bestaan uit achteloos opgetekende en verzamelde oprispingen van “wetenschappers” die u blindelings vertrouwt, aangezien u niet in staat bent hun uitingen te verifiëren, zelfs niet marginaal te toetsen.'

Dat 'zelfs niet marginaal toetsen' doet Hans zelf regelmatig ook, maar dan mag het blijkbaar wel.

Het mooiste mailtje kwam van Vaatstra superduper speurder André Vergeer, die nog eens trots wees op zijn Gouwe Ouwe klassieker: de zogenaamd bewerkte pasfoto van de vermeende Vaatstra moordenaar Ali B. Of Chris even notie wilde nemen van deze 'feiten' voordat hij vragen op papier zet. 'Je begrijpt ongetwijfeld dat complotdenkers zich altijd baseren op aangetoonde bewijzen en argumenten en dat het kenmerk van hun ‘bashers’ zich nu juist richt op het negeren en uit z’n verband trekken van de bewijzen en het belachelijk maken van die boodschappers. Zo iemand ben jij toch niet?'

Dat uit zijn verband rukken doet André regelmatig ook, maar dan mag het blijkbaar wel.

Eerlijk gezegd verwacht Barracuda dat Klomp met lege handen komt te zitten. Geen plotter zal hem te woord willen staan, vanuit hun onderhand bekende paranoia. Wat overigens niet erg is. Dit soort lieden verdient geen podium in een serieuze context.

Kaper

De journaalkaper vindt de hem opgelegde straf niet terecht. Die heeft in hoger beroep een verklaring van 31 pagina's overlegd, inclusief de speech die hij de bewuste avond wilde voorlezen. 'Die informatie is niet niks'.

Tarik Z. vindt dat er geen sprake is van een gijzeling en dat de situatie rustig was. 'Mijn woorden waren misschien genuanceerd, maar ik heb al eerder gezegd dat ik zo'n actie nooit meer zou doen.

Maar Barracuda, die vanochtend de Twitter-verslagen volgde, kan niet anders concluderen dan dat Tarik maar weinig heeft opgestoken van zijn kwajongensstreek, behalve dat hij alles probeert te downplayen. Een paar hoogtepunten: Hij (Z) vermoeide psychiater met verdedigen van zijn standpunten (...) Een deel van informatie op dreigbriefje kwam van hackerscollectief. Wie dat zijn en hoe contact verliep wil hij niet zeggen (...) Z oefende met nepwapen bij tunnetje. 'Je moet weten wat het is. Dat je er niet zelf van schrikt' (...). En deze: 'Het ging in de media meer over hoe zit z'n haar, hoe zit z'n bloes. Hij is hierover zeer teleurgesteld.'

Het is maar goed dat Z. nooit aan zijn Troonrede is toegekomen. Die denkt blijkbaar nog steeds  de NOS alle binnenkomende datastromen vertraagt en manipuleert. En om dat allemaal aannemelijk te maken verzon hij een geheim hackerscollectief dat NOS, NPO en Ericsson Broadcast & Media Services door elkaar haalde. Uitspraak 22 december

Buckler

Bij Climategate volgen ze de Amerikaanse politieke peilingen ook. En wat is Hajo Smit blij met 'de man van het volk Donald Trump' en de 'briljante debater Ted Cruz'. Want: de enige kandidaat die de klimaathoax zuiver wetenschappelijk fileert. En: 'Trump doet het met eigen geld. Cruz doet het met oliegeld. Het geld dat ik ook graag met Climategate.nl zou ophalen maar wat om een of andere reden steeds maar niet lukt.'

Nee, vind je het gek? Bij Climategate lijkt het enige criterium voor het Amerikaanse presidentschap te zijn dat er een eind moet komen aan de 'klimaathoax'.

En dan wordt het wel heel gênant complotterig: 'Ik heb altijd al gezegd dat als de grote machtige spelers in de wereld (bijvoorbeeld de olieindustrie) een einde wensten aan de klimaatcharade dat dit dan een fluitje van een cent zou zijn. En dat als die charade doorgaat dat dit dan evengoed bewijst dat the powers that be nog enig voordeel zien in de hoax. Nu de hele seculiere westerse wereld vol angst is voor ISIS en dus politiek en psychologisch minder nut is voor klimaatangst is de tijd misschien gekomen voor de Buckler. Dat kun je niet een Bush laten doen. Zo iets laat je een clown doen. Trump komt als geroepen.'

Een deel van het Amerikaanse electoraat vindt de 'Trump-show' inderdaad prachtig. Als amusement. Maar Hillary loopt nog altijd vooruit in de polls op Trump en Cruz, en we hebben nog niet veel van haar gezien. Er komt een moment waarop er gekozen moet worden tussen een hork met een toupet en een manwijf met net iets meer Witte Huis-ervaring, dus die Buckler kan Hajo waarschijnlijk zelf opdrinken. De toupet maakt zich trouwens drukker over het omleggen van de familieleden van strijdende haatbaarden.

Ontruiming

Een week geleden meldde Barracuda dat de ontruiming van vrijstaat Wonderland bij Coevorden aanstaande was, maar sindsdien is het rustig gebleven. Omdat de bewoners zich nou niet bepaald bedienen van de allermodernste media, zoals Twitter, bleven buitenstaanders aangewezen op summiere updates via de site.

Maar nu hebben de bewoners afgelopen week dan toch bezoek gekregen van het hoofd Toezicht  & Handhaving van de gemeente Coevorden, vergezeld van Nederlandse en Duitse politie met de mondelinge sommatie, dat de aanwezige twee caravans uiterlijk om 18.00 uur verwijderd moesten zijn. Dat was woensdag. Sindsdien is er weer niets gebeurd.

De aanwezige volksvertegenwoordiging (...) meent te weten waarom: 'De sleutelrol in deze ontruiming wordt door Coevorden opgedrongen aan de Duitse politie in Emlichheim, die extra in het nadeel is, omdat haar korpschef, de burgermeester van Emlichheim tegelijkertijd ook directeur is van de exploitatie-maatshappij Europark GMBH en grote financiële belangen heeft bij de verdwijning van Wonderland. Dus alle reden om juist die Duitse politie in duidelijke taal schriftelijk te waarschuwen de soevereiniteit van Wonderland niet te schenden.'

Ter verduidelijking: Europark beheert het terrein waar Wonderland zich wil vestigen. De onwaarschijnlijke dubbelrol burgemeester-directeur rekent Barracuda gemakshalve maar even tot de categorie broodje aap. Te meer daar RTV Drenthe de Wonderlanders alvast uit de droom helpt: 'Een woordvoerder van de gemeente Coevorden laat weten dat de gemeente afhankelijk is van de Duitse politie. Wanneer die tijd heeft, wordt Wonderland alsnog ontruimd.'

Schurkenstaat

Nico van den Ham is niet meer. Zijn website ook niet. Zegt Nico van den Ham. Veroordeeld tot de absolute dood, meldt de werkloze zestiger. Die nog voor de kerst dakloos is, met weinig meer dan een koffer vol schamele bezittingen.

Hij heeft het nog aardig lang volgehouden in zijn 'kanarie-appartementje' van het Amsterdamse Stadgenoot, maar na talloze rechtszaken is het geduld van de verhuurder blijkbaar op. De uitzetting, heeft Barracuda begrepen, is een feit.

Wat begon met verdachtmakingen rond brandstichtingen, en frustraties over asbest, groeide uit tot verbale terreur van ongehoorde proporties. De zelfbenoemde melder van misstanden liet zich daarbij helaas iets te veel inspireren door Micha Kat, die tegenwoordig berooid in een hostel of (sinds enkele dagen) Bed & Breakfast verblijft. Blijkbaar had Nico niet tijdig in de gaten dat hem eenzelfde lot stond te wachten.

Op de hamvraag van zijn maatje Steve Brown waarom hij uit zijn huis wordt gezet, komt helaas weer een vaag antwoord dat volgens Barracuda ook nog eens feitelijk onjuist is. Van den Ham doet ook steeds voorkomen alsof hij iets onder de ledenen heeft waardoor hij nog maar 'zeer kort' te leven heeft. We horen wederom niet wat hij mankeert.

En het helpt ook niet echt als Brown als pseudo-intellectueel zijn kijkers gaat vermoeien met de Frankfurter Schule. Sterker nog. Geen lezer of kijker wordt ook maar iets wijzer van die stortregen van verwensingen, waarbij termen als 'schurkenstaten' en 'gerechtelijk tuig' je onophoudelijk om de oren vliegen. Het staat er te vaak en te nadrukkelijk om nog serieus genomen te worden. Wat bijzonder treurig is voor een man die verder geen vlieg kwaad lijkt te doen.

Nu had Brown deze 'eerste martelaar van het systeem' natuurlijk allang een slaapplek aan kunnen bieden, maar iets zegt Barracuda dat dat niet gaat gebeuren. Een videootje maken is leuk, maar het moet niet te gek worden. Van den Ham wil overigens anderen niet tot last zijn, daarom vertrekt hij met een net aangevraagd paspoort naar het buitenland, 'maar dat vertel ik nog wel eens'.

Tuig

Het zit Hans J. Mauritz, bekend van de rampzalig verlopen samenwerking met Wim T. Dankbaar, tegenwoordig niet echt mee. Niet alleen wachten we nog altijd op zijn boekjes over Marianne Vaatstra (herschreven versie) en de Misdadige Misdaadverslaggever over Peter R. de Vries, Hans had ook nog een spannende boekenreeks genaamd Tuig in Toga willen publiceren, zijnde 'de meest heftige schandaalboekenserie over misstanden en corruptie binnen de rechterlijke macht, advocaten, curatoren, bestuurlijke- en gemeentelijke instanties, de politiek, frauderende bedrijven, incassoadvocaten, deurwaarders en misleidende en liegende media'.

Een van die boeken zou bijvoorbeeld gaan over de vastgoedondernemer Evert Kroon. 'Het 400 pagina tellende en in december verschijnende non fictie boek zal alle andere boeken over de veelal megalomane stenenschuivers doen verbleken tot doordeweekse stationromannetjes', ronkte Hans nog.

De curator die bij de zaak Kroon is betrokken, Robert de Lauwere, pikte de beschuldigingen op zijn site niet en dagvaardde Mauritz nadat hij om wederhoor had gevraagd. Wegens: 'U verzint feiten, die u vervolgens publiceert, voorzien van kwalificaties als ‘de meest schandalige deal’ en dergelijke. (…) Ik heb (…) niet de illusie dat uw verzoek serieus valt te nemen. Uit uw vraagstelling blijkt dat u bevooroordeeld bent. (…) Kennelijk is uw werkwijze erop gericht met ongefundeerde beschuldigingen reacties uit te lokken om aandacht te vragen voor een nog niet gepubliceerd boek en op die wijze een markt te creëren. U schrikt er niet voor terug daarbij flagrante leugens te publiceren.'

Hans verscheen in de rechtbank samen met Wilhelm D. Ites (Bureau Heusing), die ook assisteerde bij het boek van Vaatstra. Daar verklaarde het duo dat van het boek nog geen letter op papier staat, en dat Hans nog niet zeker weet of hij het boek ooit zal schrijven en uitgeven. Maar, zoals we van Hans gewend zijn, het boek kan al wel besteld worden.

De Lauwere heeft de zaak glansrijk gewonnen. Er moet als de wiedeweerga een rectificatie komen, en Hans mag 5.000 euro betalen voor iedere dag dat hij dat nalaat. De rechtbank concludeert: 'De conclusie is dat de beschuldigingen en verdachtmakingen die [naam 1] en [gedaagde 2] via de website over [eiser] openbaar hebben gemaakt geen enkele steun vinden in het ten tijde van de publicaties beschikbare feitenmateriaal. Van enige vorm van serieuze onderzoeksjournalistiek is geen sprake. [naam 1] heeft in samenwerking met [gedaagde 2] over [eiser] op de website een groot aantal (ernstige) beschuldigingen geplaatst, en heeft [eiser] pas nadien - op een uiterste subjectieve en niet reële wijze - om een weerwoord gevraagd. Het ‘weerwoord’ dat aan [eiser] is gevraagd kwam feitelijk neer op een verzoek om informatie aan [eiser] in reactie op ongefundeerde verdachtmakingen. Van enige serieuze vorm van hoor en wederhoor is dan ook geen sprake.'

Agenda

Parijs dendert nog altijd stevig door in de blogosfeer. Dat het plottervolk de aanslagen meteen zou interpreteren als een valse vlag was natuurlijk te voorspellen, dat is zo langzamerhand standaard bij iedere terreuraanslag. Maar nu ze eenmaal de smaak te pakken hebben, houdt het niet meer op. Dan volgt vanzelf het ene debielenblog na het andere.

Zo heb je zelfbenoemde analisten die ons toch vooral een 'werkelijke agenda' willen voorhouden. De schrijver van Handjecontandje doet dan net alsof hij voor het voortbestaan zijn eigen blog vreest. Een blog waarvan Barracuda nog nooit gehoord had. Volgens de stappen Problem – reaction – solution redeneert hij dat wij allerlei beperkingen opgelegd krijgen, via een état d’urgence die niet voor niets met drie maanden is verlengd. Inclusief controle over de pers en de media.

Maar waarvoor die beperkingen zouden moeten worden opgelegd, anders dan de dreiging van terreur, dat lees je nou eens nooit. Waren er subversieve elementen die zo bedreigend waren dat onmiddellijk actie moest worden genomen? Dreigde er een coup? Was Parijs bang voor de milieuactivist? En wat kosten al die beveiligingsmaatregelen wel niet? Miljarden toch al gauw. Dat lijkt Barracuda niet gezond voor de staatsbegroting.

De schrijver gooit het daarna weer over een andere boeg: Jaarlijks sterven in Europa 200.000 mensen aan medicijngebruik. Waar is de War on Prescription Drugs? Per jaar maken in Europa meer dan 80.000 mensen zelf een einde aan hun leven en dat aantal stijgt jaarlijks sterk. Waar is de War on Suicide? Misschien moet hij dat aan Colleges ter Beoordeling van Geneesmiddelen (CBG) vragen, of aan zelfhulpgroepen. Waarom ook de verkeersdoden er ook niet even bijgehaald?

De gebruikelijke desinfo ontbreekt natuurlijk evenmin: 'De huilende en bellende jonge vrouw die bij Sandy Hook schietpartij en de Boston marathon aanslag in de media opdook, deed dat in Parijs ook weer.' Ja, want als een plotter eenmaal slecht gelijkende foto's heeft gezien dan moet dat broodje aap wel waar zijn.

Ook Niburu.co vreest tussen de UFO's en waarschuwingen uit het universum door voor het eigen voortbestaan, aangezien Frankrijk de Amerikaanse complotsite We Are Change het zwijgen zou hebben opgelegd. Nu kent Barracuda zijn plotters al wat langer, en die denken bij de geringste technische hapering altijd meteen dat geheime diensten hun servers onklaar hebben gemaakt. Dat verschillende Franse gebruikers lieten weten dat de site gewoon werkte, werd natuurlijk niet meer gemeld.

Een andere klassieker is dat er nauwelijks beelden van de aanslagen te zien zouden zijn. Bijvoorbeeld van het Bataclan theater. Het lijkt Barracuda dat als mensen schietend het theater binnenkomen, je toch niet vrolijk door gaat filmen. (Overigens waren er wel degelijk filmpjes, zie onder.)

Ook hier is de gedachtegang nooit compleet: aan de ene kant gaat het volgens plotters om minutieus voorbereide operaties, met honderden acteurs, anderzijds waren de beelden die makkelijk gemaakt kunnen even vergeten. En als ze er wel zijn, zijn ze in scene gezet. Een plotter spint gewoon zijn eigen waarheid.