Wilson Boldewijn mag een videoserie over complotdenkers maken voor de site van de Telegraaf. Het idee is om plotters en debunkers tegenover elkaar te zetten. Het zal Barracuda benieuwen of er überhaupt plotters zijn die zich in het hol van de leeuw door de Deep State willen laten interviewen.
Martin Vrijland heeft het in ieder geval al verbruid bij Boldewijn. Boldewijn benaderde Vrijland met de vraag of hij ook mee wilde doen, zich onvoldoende realiserend wat hiervan de gevolgen zouden zijn.
Nu had Boldewijn op zijn minst kunnen vermoeden dat Vrijland in ongeveer alles een psy-op ziet, ook al meldde hij aan de Telegraaf-journalist dat 'ik niet in complottheorieën geloof'. Zelfs in het Songfestival ziet Vrijland nog een Luciferiaanse agenda: namelijk gewenning aan de LHBTI (lesbische vrouwen, homoseksuele mannen, biseksuelen, transgender- en intersekse personen). Dat Duncan Laurence zou winnen stond volgens Vrijland van tevoren vast. Never mind landenjury's en televoting.
Boldewijn was not amused toen hij daags na een alleszins redelijk klinkend telefoongesprek door Vrijland werd afgeschilderd als een of andere gatekeeper die op Vrijland was afgestuurd om 'het lek te dichten; het lek van de groeiende groep mensen die interesse in mijn kritische artikelen heeft.'
En aangezien onder de artikelen van Vrijland hoofdzakelijk paranoïde gekken reageren, die net als Vrijland denken dat de hele wereld nep is (letterlijk, want matrix), werd Boldewijn nog dubbel aangevallen ook. Vrijland wil het artikel niet verwijderen.
Het probleem met Vrijland's hardnekkige geloof in psy-ops en deepfakes, is dat die zogenaamde 'groeiende groep mensen die interesse in mijn kritische artikelen heeft' Vrijland maar niet aan een redelijk inkomen weten te helpen. Kort geleden nog dreigde Vrijland voor de zoveelste keer de stekker uit zijn site te trekken omdat amper donaties binnenkomen. Iets dat Vrijland wellicht beter begrijpt als hij eens uit zijn eigen matrix stapt.
Ook in 2019 is Barracuda op de waakvlam
Extra
▼
zaterdag 25 mei 2019
woensdag 8 mei 2019
Ondoorgrondelijk
Het lijkt alsof complottheorieën steeds populairder worden. Onder wetenschappers al helemaal. De hoofdrolspelers in de theorieën zijn veranderd, constateert Stef Aupers, hoogleraar Media en Cultuur aan de Universiteit van Leuven.
Waar vroeger nog ‘vijandige’ partijen als Rusland het doelwit waren, staan in het huidige complotdenken binnenlandse autoriteiten centraal.
Oorzaak: burgers denken in toenemende mate dat kennis onbetrouwbaar is. In een verzuilde samenleving was dit anders. De Christelijke instituties hadden duidelijke ideeën over hoe de wereld in elkaar zat en de gemiddelde inwoner vertrouwde daar op.
Het wantrouwen in kennis wordt echter ook veroorzaakt door tegenstrijdige, ‘wetenschappelijke’ berichtgeving in de media en de ‘do-it-yourself-wetenschap’ die het internet met zich meebracht. Het maakt bijvoorbeeld niet uit als je ergens in gelooft dat bewezen is niet waar te zijn; op het internet kun je voor elke claim bevestiging vinden. Zo wordt irrationele twijfel aan wetenschappelijke feiten gestimuleerd. Anders gezegd: je googelt je eigen waarheid gewoon bij elkaar.
Moderne instituties zijn ook vaak ondoorgrondelijk. Wanneer autoritaire instituties bedrijven, ministeries en geheime diensten) zo groot, ingewikkeld en ondoorgrondelijk zijn als tegenwoordig, is het voor burgers makkelijk te concluderen dat er onder deze wirwar allerlei dingen gebeuren die expres niet aan de buitenwereld worden getoond.
De conclusie is nogal paradoxaal: een hoger kennisgehalte binnen de wetenschap en onder burgers in het algemeen, maar tegelijkertijd een verlies aan betekenisgeving in onze levens. En dat is iets wat wetenschap niet heeft kunnen vervangen.
Ook in 2019 is Barracuda op de waakvlam.
Waar vroeger nog ‘vijandige’ partijen als Rusland het doelwit waren, staan in het huidige complotdenken binnenlandse autoriteiten centraal.
Oorzaak: burgers denken in toenemende mate dat kennis onbetrouwbaar is. In een verzuilde samenleving was dit anders. De Christelijke instituties hadden duidelijke ideeën over hoe de wereld in elkaar zat en de gemiddelde inwoner vertrouwde daar op.
Het wantrouwen in kennis wordt echter ook veroorzaakt door tegenstrijdige, ‘wetenschappelijke’ berichtgeving in de media en de ‘do-it-yourself-wetenschap’ die het internet met zich meebracht. Het maakt bijvoorbeeld niet uit als je ergens in gelooft dat bewezen is niet waar te zijn; op het internet kun je voor elke claim bevestiging vinden. Zo wordt irrationele twijfel aan wetenschappelijke feiten gestimuleerd. Anders gezegd: je googelt je eigen waarheid gewoon bij elkaar.
Moderne instituties zijn ook vaak ondoorgrondelijk. Wanneer autoritaire instituties bedrijven, ministeries en geheime diensten) zo groot, ingewikkeld en ondoorgrondelijk zijn als tegenwoordig, is het voor burgers makkelijk te concluderen dat er onder deze wirwar allerlei dingen gebeuren die expres niet aan de buitenwereld worden getoond.
De conclusie is nogal paradoxaal: een hoger kennisgehalte binnen de wetenschap en onder burgers in het algemeen, maar tegelijkertijd een verlies aan betekenisgeving in onze levens. En dat is iets wat wetenschap niet heeft kunnen vervangen.
Ook in 2019 is Barracuda op de waakvlam.