Berichten uit de Eindtijd

Financiële en economische ramptijdingen slaan ons om de oren. De aandelen zijn nog lang niet onderaan de glijbaan. Dat alles vanwege het gebrek aan onderling vertrouwen bij de banken. Bij Sargasso hebben ze daar zo hun eigen opvattingen over. "Mijn idee is dat er sprake is van een samenloop van drie min of meer onafhankelijke processen, die ieder voor zich misschien niet zo desastreus geweest zouden zijn, maar samen een noodlottige draai aan de geschiedenis dreigen te geven," doceert Ippekrites in het kader van Berichten uit de Eindtijd.

Al in de jaren zeventig dreigde er volgens Ippekrites voor de destijds populaire luxegoederen een verzadiging op te treden, vooral vanwege de toen al sterk aanwezige overproductie. "Als iedereen een platenspeler heeft dan daalt de afzet tot het vervangingsniveau." Wat doe je daartegen? Heel simpel: technologische vernieuwing. Je brengt een iets slimmer apparaat op de markt en de consument gaat weer vanzelf geld uitgeven.

Ergo: "Begin jaren negentig begon de verzadiging ernstige vormen aan te nemen. In plaats van zich te verdiepen in een aanpak die op lange termijn zou kunnen werken is men (...) toen naar voren gevlucht door het almaar vergroten van de kredietruimte. Niemand wilde er bij stilstaan dat al die schulden misschien ooit eens terugbetaald zouden moeten worden. Niemand wilde ook stilstaan bij de onvermijdelijke shake-out die het natuurlijke gevolg zou moeten zijn van de industriële overcapaciteit." O ja, en tot slot werkt de dreiging van een verminderd aanbod van olie in combinatie met onzekerheid over alternatieven ook nog eens verlammend op de economie. 

Zie daar het Sargasso-recept voor een wereldwijde crisis of, zoals het linkse blog zelf stelt "een uitermate giftige cocktail te vormen die op economisch gebied tot een coma leidt". Jamie Oliver had geen betere mix kunnen bedenken. 

Jammer alleen dat de theorie van de industriële overcapaciteit niet klopt. De vraag naar platte televisies kon de laatste paar jaar amper worden bijgehouden, niet alleen in de VS, maar ook in Europa, waar minder op de pof wordt gekocht. En het is ook al niet zo dat iedere technologische vernieuwing maar klakkeloos door de consument wordt geadopteerd. Er zijn meer mislukkingen dan successen. En sinds ruwe olie afgelopen zomer even het record van $147 per vat aantikte, is de prijs in een neerwaartse spiraal terechtgekomen, nog voordat de crisis zijn werkelijke dieptepunt bereikte, wat Rembrandt 'Peak Oil' Koppelaar ook over de toekomst mag roepen. 

De kredietcrisis is ontstaan door mensen met risicohypotheken die door dalende huizenprijzen en stijgende rentes hun hypotheek niet meer konden betalen. Dat leidde tot een vertrouwscrisis die de banken zelf over zich heen hebben geroepen en die hier nog eens in detail wordt uitgelegd. De oorzaak is zeker geen mix van linkse aversie tegen consumptisme en Peak Oil-bangmakerij. Maar Ippekrites gaat ons binnenkort uitleggen hoe we ons uit deze misère kunnen redden aan de hand van dezelfde elementen. Daar kan Vadertje Bos dan zijn voordeel mee doen.