Rechtse zwanenzang

Ooit was Hans Wiegel de belichaming van rechts Nederland: die roemruchte poster met dikke sigaar en brede grijns hing ruim dertig jaar geleden in menig links studentenkamer alsof het beelzebub zelve was. Tegenwoordig is links een stuk milder geworden. Zo mild dat de "zuurste krant van Nederland" schrijft dat het rechts populisme een plaats verdient in het verzuilde omroepbestel.

Kijk, dat zou een jaar of dertig geleden toch echt ondenkbaar zijn geweest. Maar de Volkskrant concludeert terecht dat "in de paarse jaren negentig de omroepverenigingen zijn gaan samenwerken, ook vanuit de gedachte dat de oude tegenstelling tussen links en rechts overleefd was." Na Fortuyn is de polarisatie tussen links en rechts echter weer opgeleefd, mede aangezwengeld door internet. Populistisch-rechts heeft zich volgens de Volkskrant ontwikkeld tot een serieus maatschappelijk blok, dat zich niet herkent in de afstandelijke, wat kleurloze en weinig volkse stijl van Hilversum.

Keurig stukje, zou je zeggen, ware het niet dat rechts-populistische blogjes als die van Stan de Jong meteen weer vallen over de opmerking dat het "verwijt van de ‘linkse’ omroep past in de Calimerostrategie van populistisch rechts". De rest van het stukje wordt kennelijk al niet meer gelezen, want als een hongerige jakhals springt auteur Filantroop op de "linkse zwanenzang": "Avond aan avond Tokkietypen voor de camera trekken en tot op de darmen inzoemen bij het verorberen van kip of haring is pas echt populisme. Links populisme misschien, maar niet minder populistisch. Het is het meest platvloerse voyeurisme van televisiemakend Nederland."

Tja, laat dat nou toevallig slaan op een TROS programma en wie zegt dat omwille van de kijkcijfers de rechtse omroepen niet exact hetzelfde gaan brengen? Vermoedelijk moet al na enkele maanden geconcludeerd worden dat de rechtsen zich net zo "in yoga-acrobatiek (moeten) kronkelen om kijkerschare te lokken." In plaats van drie keer de Volkskrant, krijgen we straks dus drie keer niks.