Zweefkees

Een van de mooiste opmerkingen in een discussie over Nederland politiestaat bij NuJIJ is dat als je "Anarchiel z'n website wilt lezen, je wel eerst je IP-adres laten zien". Anarchiel waarschuwt ons namelijk bijna dagelijks voor de naderende Big Brother-staat, of voor de onderhuidse chip. Toegegeven: de toon van de site ademt redelijkheid, maar de argumenten slaan doorgaans nergens op.

Zo mag er een hoop niet van Anarchiel.com. Rekeningrijden bijvoorbeeld. "Deze vorm van belasting heffen over gereden kilometers biedt onze overheid namelijk een schat aan informatie. Om te kunnen bepalen hoeveel iemand heeft gereden, moeten dergelijke gegevens opgeslagen worden".

Zucht. Het doel van rekening rijden is niet het opslaan of volgen van informatie, maar het beteugelen van de almaar toenemende files in het land en daarvoor is nu eenmaal een technische infrastructuur vereist. Bovendien komt er straks een meer eerlijke belastingheffing gebaseerd op het aantal gereden kilometers. Nu kun je over het nut van dit alles discussiëren, maar Big Brother is toch echt niet het uitgangspunt.

Maar ja, Anarchiel droomt ook van een samenleving waarin mensen zonder macht of autoriteit leven, waarbij de vraag wat er moet gebeuren als iemand zich niet aan deze uitgangspunten houdt, gemakshalve buiten beschouwing wordt gelaten. Immers, de illusie is altijd mooier dan de werkelijkheid.

Is het trouwens toeval dat Anarchiel.com de sfeer ademt van de vroege jaren zeventig, de tijd van de waterpijpen, haarbanden, druipdia's, psychofarma en love-inners? De tijd ook dat de politie nog als pigs werd aangeduid? Regelmatig lezen we over Anarchiel's curieuze hobby's en die liggen vrijwel hoofdzakelijk op het gebied van de psychedelische drugs.

Zo beschrijft Anarchiel uitgebreid zijn ervaring met Ayahuasca, een drug die overweldigend betoverende en emotionele visioenen en visualisaties moet garanderen: "Even bekroop mij nog een ongemakkelijk gevoel toen de vrouw van de genezer kleine plastic emmertjes neerzette bij een ieder die op de grond lag. Da’s niet helemaal waar je op dat moment aan wilt denken, maar liever “safe than sorry”, natuurlijk." "Kambo-sessies kenmerken zich door het toedienen van zweet van een zeer specifieke kikker via kleine wondjes die in de huid gemaakt zijn. Door dit zweet raakt de gebruiker in een soort trance die meestal gepaard gaat met – ik hoop dat u niet zat te eten of dat net wilde gaan doen – werkelijk hele extreme kotspartijen." "Terwijl ik daar op een laag bankje - luisterend naar de zeer intense muziek die de genezer en zijn vrouw maakten - zat te kijken naar mensen om me heen die met emmertjes voor zich hun hele maaginhoud verticaal lanceerden, viel mij iets op. Iedereen die er was hielp elkaar. Tot in het kleinste detail. Complete onbekenden die elkaar ondersteunen en bepaalde resten van gezichten van Kambo-genieters afvegen."

Oftewel: Anarchiel is gewoon een experimenterende zweefkees, die bang is dat zijn perverse speeltjes door minister Klink worden afgenomen. Geen grotere angst dan de cannabnis sniffende Airwolf boven je tuin, de "uiterst kansloze en vernederende creatie van hoogstwaarschijnlijk wederom de Christentak van onze dictators/politici-boevenbende".

Van drugs kun je trouwens behoorlijk paranoia raken. We hebben het niet eens zelf verzonnen: "Het lijkt alsof iedereen je in de gaten houdt. Je voelt je nergens meer veilig en ziet overal politie."