Klotsende golven

De voorjaarsschoonmaak is begonnen. Want nog veel interessanter dan de winstzege van de PVV is natuurlijk het schielijke vertrek van Agnes. Die ziet na de verkiezingsnederlaag af van het fractievoorzitterschap, het lijsttrekkerschap wil zelfs nooit meer de politiek in, haar eigen partij in totale ontreddering achterlatend. Waarmee weer eens is aangetoond dat je met een olijke video en een salto geen stemmers trekt. Inmiddels wil een kwart van de CDA-aanhang dat Jan Peter niet nog eens op de winkel gaat passen.

"Totale versnippering. Tegen mekaar in klotsende golven. Wanorde. Niet-weten," vatte Joost Niemöller de gemeentelijke verkiezingen samen. "Wat overblijft is een kluwen kiftende dwergen die om het hardst roepen dat ze ook niks met elkaar van doen hebben. De man die al acht jaar premier is van dit land, heeft zich niet met staatsmanachtige allure boven de partijen gesteld, maar is één van de kiftende dwergen geworden."

Niemöller mist een man of vrouw met een verhaal. Die misschien wel eens een boek heeft geschreven. Die enig zicht heeft op de Nederlandse cultuur, de kant waar ons land heen dreigt te gaan en waar het heen zou moeten, "kortom eigenlijk mis ik Pim Fortuyn". Een zelfdenker. Niet een naprater, een inhakker, een zemelaar, een kip zonder kop, een onelinelegger, een handigerd zonder kloten, een stukje arrogantie, een muurbloempje, een leeghoofd, een aftroever.

Ach ja, Pim. Niemand weet of de professor met zijn wispelturige karakter en gevaarlijke ijdelheid, die juryleden afblafte en vrouwen naar de keuken verwees, ooit had kunnen regeren. Of die puinhopen van acht jaar paars zouden worden opgevolgd door nog meer puinhopen van Pim. De LPF kon het zonder Pim in elk geval al niet, en hielp Balkenende alleen nog meer in het zadel.