Het Onzichtbare Rijk

De natte droom van WAC Holland? In elk geval niet de intieme details over Apple's iPad, om een dwarsstraat te noemen, of de zomaar op straat gevonden iPhone 4G, doch de nieuwe complotdocumentaire Invisible Empire: A New World Order Defined van Jason Bermas. 'Nog twee dagen,' kirde iemand bij WAC, alsof de 3D-versie van Avatar nu dan toch eindelijk gearriveerd was. En daarna: 'Jason Bermas heeft zichzelf overtroffen dit keer.'

Jason kennen we natuurlijk vooral als een van de angry young men achter de inmiddels legendarische 911-complotfilm Loose Change. In discussies met debunkers schoot Jason nogal eens uit zijn slof en te oordelen naar recente interviews is Jason nog ook nu weer volledig overtuigd van zijn gelijk. Niet dat Jason ons veel nieuws te melden heeft. Het is Zeitgeist all over. Wat Jason wil ons wijsmaken, uiteraard vooral op gezag van anderen, is dat de Nieuwe Wereld Orde (NWO) wel degelijk bestaat. Dat doet hij aan hand van de beproefde methode die we ook al van Loose Change kennen: uit hun verband gerukte citaten worden zo achter elkaar gemonteerd dat er sprake lijkt te zijn van een samenzwering. Daarbij heeft Bermas dankbaar gebruik gemaakt van de voorgeprogrammeerde visuele effecten in zijn videobewerkingssoftware die gecombineerd met spannende muziek kennelijk veel indruk maken op de twenty somethings van WAC Holland. 

Bermas gooit met het grootste gemak de Verenigde Naties, de Trilateral Commission en Bilderberg op een hoop, dit keer met als gezamenlijke oorsprong de Ronde Tafel van imperialist Cecil Rhodes, om te suggereren dat een onzichtbare elite aan de touwtjes trekt en dat dit altijd zo is geweest. En waar regeringsleiders meer in het algemeen spreken over een wereldorde als mondiaal stelsel van allianties en economische verbanden, draait Bermas oorzaak en gevolg voortdurend om: De elite zou zelf aanslagen hebben gepleegd om wereldmacht te verkrijgen en wie het niet met de elite eens is wordt meteen opgeruimd (JFK, Martin Luther King). Bermas sleept er zelfs tv journalist Lou Dobbs bij, die vorig jaar ontslag nam bij CNN nadat er op hem was geschoten. Maar als de elite voortdurend schiet op iedere dissident, hoe komt het dan dat Bermas en zijn producent Alex Jones nog vrij rondlopen? En ja hoor, Bermas begint zelfs over chippen.

Natuurlijk moesten er nog een paar 'deskundigen' worden opgetrommeld, en die lagen kennelijk niet voor het oprapen, want we zien voornamelijk libertariër en chemtrailgelovige G. Edward Griffin, de Canadese schrijver en dichter Peter Dale Scott en godbeterhet Mark Dice, die toen hij nog niet in God geloofde, zich John Connor noemde en hilarische filmpjes maakte als Babes in bikinis say it like it is: 9/11 was an inside job.

Zouden die WAC-boys nou nog niet doorhebben dat dit weer typische Amerikaanse libertarische angsthazerij is? Het libertarisme, van wie Alex Jones een belangrijke proponent is, vindt immers dat de machtige overheid de vrijheid van haar burgers berooft, en dan lieg je gewoon een onzichtbare schaduwregering bij elkaar. Een van de reaguurders bij WAC vat het probleem van deze ruim twee uur durende documentaire treffend samen: 'Inhoudelijk was er maar één minpunt: dat er nergens iets bewezen kan worden met betrekking tot een echte samenzwering. Daar zijn geen harde feiten van en, eerlijk gezegd, zou het een erg slechte samenzwering zijn als die er wel zouden zijn. Het gevolg van dat gemis is dat er gewezen wordt naar iets 'onzichtbaars', wat net zo goed een product zou kunnen zijn van een geest die toevallige factoren optelt om hier opzet in te zien. Dat is immers altijd het argument tegen dit soort 'samenzwerings-theorieën'.