Schedels lichten

Er zijn van die stukjes waaraan je meteen kunt aflezen dat die geschreven zijn door rabiate gelovers. Komt-ie: 'Na bijna 12 jaar inspanningen zullen de leden van het Starchild Project in de komende maanden officieel aankondigen dat we (...) boven elke graad van wetenschappelijke twijfel hebben bewezen dat er tenminste al 900 jaar geleden op de planeet aarde een buitenaardse/menselijke hybride (het Starchild) leefde en dood ging.'

En Argusoog stoomt nog even door: 'Al meer dan een decennium vertel ik dat de meest geschokte groep die van de wetenschappers zal zijn, omdat ze zich verfoeilijk vergissen en aangaande de UFO/buitenaardsen realiteit hebben zij zich niet alleen vergist, maar hebben ze het schandelijk, halsstarrig en afgrijselijk mis – zo mis als mis maar kan zijn betreffende een belangrijk onderwerp. Ze zullen jaren, zo niet decennia, nodig hebben om deze collectieve nederlaag te boven te komen en ze zullen er tegen ten strijde gaan.' 

Waar had dit stukje over moeten gaan? Over de nuchtere feiten. De Starchild schedel, alweer 70 jaar terug gevonden in Mexico, is een kinderschedel van ongeveer 900 jaar oud. De moeder was, zo blijkt uit DNA onderzoek, in elk geval een Azteekse. Het DNA van de vader is niet te traceren. Hoewel, dat is nou juist de discussie. Ene Lloyd Pye roept al jaren dat het een 'hybride mens' betreft, en dus half buitenaards.

Sommige wetenschappers denken dat de afwijkende schedelvorm wijst op een waterhoofd en het gebrek aan vaderlijk DNA is toe te schrijven aan een soort maagdelijke voortplanting of parthenogenese, een vorm van ongeslachtelijke voortplanting. Daar komt bij dat wij mensen helemaal geen kinderen met chimps kunnen maken, of iedere andere levensvorm met ander erfelijk materiaal. Ooit een paardmens gezien? Hoe dan ook, de buitenaardse oorsprong komt pas vast te staan als we weten hoe buitenaards DNA er uit ziet. En dan zullen we dus eerst een Marsmannetje moeten vangen.