Peter Pleegt Plagiaat

Peter R. Siebelt kreeg de afgelopen week een bak stront over zich heen na zijn aantijgingen aan het adres van Wikileaks-hacker en 'staatsterrorist' Rop Gonggrijp. Siebelt leek niet onder de indruk, in zijn ogen waren het natuurlijk allemaal weer linkse huilebalkjes die wat hadden op- en aan te merken. 'De onwetendheid over het misdadige linkse verleden is de jongere generatie meestal niet aan te rekenen omdat de oude linkse elite dit op zeer professionele wijze uit de media, uit het onderwijs en uit de boeken heeft weten te houden,' zo hield Peter de huilebalkjes nog eens voor. Nu moet gezegd: sommige van de reacties waren ook een beetje over de top: 'De Telegraaf is wel een slecht geïnformeerde, leugenachtige en bovenal hypocriete prutskrant'. Te makkelijk, dames en heren. Siebelt fileren doe je zo:

Te beginnen met Siebelts verhandelingen over de vermeende cyberterrorist Gonggrijp, die gewoon online staan. Wat daaraan al meteen opvalt is dat Siebelt moeite heeft om gebeurtenissen en persoonsnamen in de juiste tijd te plaatsen. Jaartallen ontbreken. Ook het onderlinge verband tussen personen wordt in veel gevallen niet duidelijk. Waarschijnlijk omdat Siebelt zelf geen enkele sjoege heeft. Peter is namelijk een ordinaire knipper- en plakker. En Peter Pleegt Plagiaat. Daarover straks meer.

'De Nederlandse hackers en internetfanaten staan al jarenlang bekend als de gevaarlijkste ter wereld. Niet alleen om het hacken (lees: kraken) van computers maar ook vanwege hun pionierswerk bij het opbouwen van wereldwijde computernetwerken. Sinds de jaren zeventig spelen zij een bijzondere rol binnen de beweging (…) Twee klinkende namen zijn Rop Gonggrijp en Michael Polman.'

De verwarring ten top. Rop had eind jaren zeventig de rijpe leeftijd van 11 jaar. Het internet as we know it was nog zeker nog tien jaar weg, maar ook computers waar je wat mee kon. Zijn eerste computertje kreeg Rop begin jaren tachtig. Dat was volgens hem zelf een Sinclair ZX81. Zag er zo uit. Kon je alleen dit mee doen. Vervolgens kwam er, volgens dit interview, via zijn vader - grappig genoeg Telegraaf-journalist - een (akoestisch) modem en een TRS 80 in huis. Ook niet een ideale hackingcomputer, lijkt ons.

Barracuda vermoedt daarom dat Rops hackerperiode pas ergens in de tweede helft van de jaren tachtig een aanvang nam, met de komst van de eerste betaalbare modems en bulletin boards. Waar aanvankelijk ook niks te beleven viel. Niet eerder dan het begin van de jaren negentig wordt hacken een beetje serieus met roemruchte computerinbraken in het buitenland. Dan ook komt Julian 'Wikileaks' Assange in beeld. In 1993 is de hackersloopbaan van Gonggrijp, voor zover die al iets heeft voorgesteld, alweer voorbij. Hacken wordt strafbaar en Gonggrijp richt zich op Xs4all.

Siebelt: 'In hun beginjaren waren ze (Gonggrijp en Holman) de ‘loopjongens’ in de linkse politieke strijd van hogere goden. Bijvoorbeeld van de toenmalige Nijmeegse professor Gerrit Huizer of de Pakistaan Ahmad Eqbal. Beiden stonden aan de wieg van het enorme NGO-netwerk in Nederland.'

Siebelt probeert het verleden van Gonggrijp - nu ook al astrologisch doorgelicht - tevens politiek in te kleuren. Je bent immers niet zomaar staatsterrorist, maar ook nog eens onderdeel van een groot links complot. Maar hoe Gonggrijp en Polman (directeur van een internet provider) zijn gerelateerd aan Huizer en Eqbal wordt niet duidelijk. Gonggrijp kent beide heren naar eigen zeggen niet eens. Er blijkt wel een link te zijn tussen Huizer (reeds lang overleden) en Nijmegenaar Polman, maar Polman en Gonggrijp hadden geen werkrelatie. Hoe kun je dan loopjongens zijn en loopjongens van wat? In de jaren tachtig, de zogenaamde beginjaren van Gonggrijp, verschoof de aandacht van Huizer van Derde Wereld-problematiek naar spiritualiteit en niet-westerse geneeswijzen. Klinkt erg staatsgevaarlijk.

De relatie met terrorisme zou er volgens Siebelt wel geweest moeten zijn in 1988, toen RaRa-lid René Roemersma zich voor de rechter moest verantwoorden en diens advocaat Bakker Schut Gronggrijp - tien jaar jonger dan Roemersma - als getuige-deskundige zou hebben opgeroepen. Getuige-deskundige voor wat? Ook nu weer heeft Siebelt blijkbaar niet meer dan de klok horen luiden. En waarschijnlijk een verkeerde klok, want Gonggrijp ontkent (zie commentaren) dat hiervan sprake is geweest. Waar zou Gonggrijp Roemersma trouwens van moeten kennen als hij pas eind jaren tachtig van het platteland naar Amsterdam verhuisde? Gonggrijp was in deze zaak in elk geval geen verdachte. Ook in de toenmalige BVD rapporten zul je zijn naam vergeefs zoeken.

Uiteindelijk komt Siebelt dan terecht bij de Duitse Chaos Computer Club (CCC), op wiens bijeenkomsten Gonggrijp inderdaad een graag geziene gast was en nog steeds is. Siebelt weer: 'Een jaar later (...) raakte bekend dat een aantal CCC-ers samenwerkten met de KGB om in Amerikaanse computers in te breken. In 1989 konden de West-Duitse autoriteiten de spionage-hackers arresteren.' Los van het feit dat het niet om CCC'ers zelf ging, maar om een verwante groep onder leiding van Karl Koch, volgt hieruit dan automatisch dat Gonggrijp ook informatie aan de KGB heeft geleverd? Of wat wil Siebelt nou eigenlijk zeggen?

Kortom: van de staatsterrorist Gonggrijp blijft na lezing teleurstellend weinig over. Een beetje krant zou zo'n broddelwerkje hebben geretourneerd met de opmerking dat de journalist niks boven tafel heeft gekregen, maar Peter is al snel tevreden. Die trekt het stekkertje eruit en gaat van zijn mooie wijn genieten.

Of zou Peter toch nog wat achter de hand hebben? Jazekers! Siebelt: 'In computerkringen is Gonggrijp wereldberoemd. Zijn activiteiten maken hem geliefd, gehaat, gevreesd en zelfs staatsgevaarlijk. De Amerikaanse veiligheidsdienst CIAC, van het ministerie van Energie en verantwoordelijk voor de beveiliging van kerncentrales, schetste ooit een profiel van hem in een rapportage aan het Amerikaanse Congres: ‘De hackersdreiging uit Nederland’. Volgens CIAC reisde Gonggrijp de wereld af met eerste klas vliegtickets die wel eens betaald konden zijn door de Irakezen.'

Nu wordt het interessant, denk je nog even, al valt dat bij nadere bestudering wat tegen: de Computer Incident Advisory Capability (CIAC), het huidige DOE-CIRC, was nou niet bepaald een 'veiligheidsdienst', meer een technisch adviesclubje. Toch is het heel wat dat Peter R. Siebelt dit allemaal weet. Hij heeft zo te zien enorm goede connecties. Het citaat is dan ook door de Telegraaf gretig overgenomen. 

Alleen heeft Siebelt het niet zelf bedacht. Sterker nog: de grote speurder heeft het zich wel erg makkelijk gemaakt. De complete alinea is letterlijk - woord voor woord - overgenomen van Gonggrijps grote vriend Francisco van Jole, die al in 1993 een artikeltje over hem voor de Volkskrant schreef. Peter nam niet eens de moeite om het iets anders te formuleren of om het verder uit te zoeken. Je doet gewoon alsof je het allemaal zelf bedacht hebt om er vervolgens je vijanden mee om de oren te slaan. Zo kennen we Peter weer. Alles is geoorloofd in de linkse loopgraven.

Disclaimer: Barracuda kent Gonggrijp niet persoonlijk, en vond zijn kruistocht tegen stemcomputers overdreven.