Luciferische laffe helhonden

De onthullingen over het niet geheel smetvrije verleden van zelfverklaard pedojager Ben van de B. - deze week gearresteerd, maar sinds gisteren voorlopig weer op vrije voeten - zijn Barracuda niet in dank afgenomen. Hij had ook niet anders verwacht. Complotters reageren altijd op dezelfde manier op onwelgevallig nieuws. Je hebt de mond vol over waarheidsvinding, maar daar passen even geen vervelende feiten bij. Ben vertelt nu eenmaal wat complotters willen horen: dat de hele justitiële top, de rechtelijke macht en de kinderbescherming een groot pedosatanisch complot is. Zo ziet de complotter de wereld en zo zal het blijven ook.

En dus sproot dit 'trollenblog' natuurlijk weer voort uit 'dezelfde maffiose justitie-organisatie waar Fred Spijkers, Sam Broersma, Georg Reuchlin, Ad van Rooij, Micha Kat en al die andere klokkenluiders door kapot gemaakt zijn of nog worden, omdat zij de maffia-kliek ongenadig voor het voetlicht brengen en daardoor wordt de aandacht manipulatief afgeleid naar de achtergrond van de boodschapper'. Verder waren we een engerd, een geenstijl in het klei of Luciferische laffe helhonden.

Ook deden 'dingen uit het verleden er niet toe'. Maar die doen er juist alles toe. Zo blijkt Van de B. deze week te zijn opgepakt vanwege dezelfde bedreigingen met geweld die hem al eerder in de problemen hebben gebracht. In de verzekeringstelling heet het 'zwaar lichamelijk letsel door schuld, gepleegd te Alkmaar, dan wel in een gemeente in Nederland tussen 31 oktober en 1 november 2011.' Geen Argusoger die wil weten wat er nu werkelijk is gebeurd. Men maakt zich enkel druk over zijn hardhandige aanhouding. Ook hoor je Argusogers niet over het feit dat Van de B. alweer enige tijd terug zelfs zijn partner heeft toegetakeld.

Van de B. lijkt met zijn verhalen de aandacht af te leiden van een huiselijke tragedie - inclusief schietpartijen  - die er voor heeft gezorgd dat zijn beide kinderen bij een pleeggezin zijn geplaatst. Want daar draait het allemaal om. Ben wil zijn kinderen terug, goedschiks of kwaadschiks. In een mailbericht meldde Van de B. dat hij - desnoods door te schieten - zijn beide dochters zou weghalen uit het huis waarin zij 'gedwongen' zijn geplaatst. En door maar lang genoeg te roepen dat je kinderen worden misbruikt door klasgenootjes, familie, politie en jeugdvoogden, en dat nog eens aan te dikken met verhalen over satanische rituelen, hoop je misschien je kinderen weer de armen te sluiten. En wie Ben zo vurig over zijn kinderen hoort praten, kan moeilijk geen sympathie voor hem krijgen.

Totdat je wat kritischer luistert. Dan blijken al die verhalen nogal onsamenhangend en onvolledig. Zo zou Ben enkele jaren terug in de gaten hebben gekregen dat zijn schoonvader zijn kinderen misbruikte. Maar Ben deed geen aangifte bij de politie, zoals een ieder ander zou hebben gedaan, hij benaderde naar eigen zeggen Bureau Jeugdzorg. Een grote vergissing, zo moest hij achteraf toegeven, want door een of ander speling van het lot, raakte hij patsboem zomaar zijn kinderen kwijt.

Het  tussenliggende verhaal krijgen we uiteraard niet te horen en uit zijn meest recente veroordeling blijkt waarom: de Raad voor de Kinderbescherming was al met het probleemgezin bezig, en het zou zomaar kunnen dat de schoonfamilie (die Ben van misbruik beschuldigt) de procedure in gang heeft gezet. Ook valt uit het vonnis af te leiden dat Ben alcohol- of drugsverslaafde was. Zo blijkt er een rapport door de Verslavingsreclassering te zijn opgemaakt en heeft Brijder Verslavingszorg bemoeienis met hem gehad. Een van de vonnissen maakt verder melding van een Uittreksel Justitiële Documentatie, gedateerd 16 juli 2008, waaruit blijkt dat 'de verdachte al eerder terzake van bedreigingen tot straffen is veroordeeld'.

De geschiedenis zit helaas vol familietragedies die niet zijn wat ze lijken. Om een in een heel ander verband een voorbeeld te noemen: Wie herinnert zich niet hoe in 1994 moeder Susan Smith heel Amerika op zijn kop zette met het aangrijpende verhaal dat haar kinderen waren ontvoerd? Bij elk tv optreden - Smith verscheen in tientallen ontbijtshows en actualiteitenrubrieken - liepen de waterlanders over haar wangen en heel Amerika zocht mee naar haar ontvoerde kinderen. Maanden later kwam de gruwelijke waarheid aan het licht: ze had haar twee jonge kinderen in haar Mazda Protegé achtergelaten en in de auto in een meer geduwd. Haar nieuwe vriend wilde een relatie zonder kinderen.