Vodden

Het Monster van Blog Ness stond een dezer in de VN. Bert Brussen die ziek werd van de verzuring in zichzelf. Wiens onderbuik is gekanaliseerd, of geen tijd meer heeft om hem te ledigen. Die depressies tegengaat met pillen. Die de deur van de psychiater platloopt. Die vierentwintig uur of langer bezig was met virtuele ruzies, 'en als je er dan op terugkijkt, denk je: wat heb ik nou eigenlijk gedáán? Ik reageer op wat mensen vinden op internet. Who the fuck cares?'

Dat interview verscheen uitgerekend in de week dat The Huffington Post zijn Duitse versie aankondigde. The Huffington Post die als voorbeeld moest dienen voor ThePostOnline, het opinieblog dat Bert met Mark Koster bestiert. Hoofdredacteur Brussen fiatteert er tal van artikelen die 'hij nooit zelf zou hebben geschreven'.

Daar kan Barracuda zich iets bij voorstellen. Hij heeft lange tijd zijn mond gehouden over het zwaar gesubsidieerde blog, in de veronderstelling dat het nog wel beter zou worden, maar we zijn nu dik vier maanden verder, en er zit nog altijd zelden een artikel tussen dat de absolute noodzaak van dit blog aantoont. Om over de coherentie van dat alles maar helemaal te zwijgen. Ik bedoel: welk publiek heb je voor ogen als je enerzijds de balans van de 'regering Beatrix' wilt opmaken, of heel duur citeert uit de New York Times en The Economist, en anderzijds luchtige video's plaatst over Dries Roelvink (gaat Engelstalig) of Patty Brard?

De Amerikaanse tegenhanger mag dan een even bonte verzameling - eindeloos te scrollen - artikelen bevatten, in elk geval worden daar nog relevante onderwerpen aangesneden: WORST JOB MARKET RECOVERY SINCE WWII laat weinig aan de verbeelding over. Bij ThePostOnline had Stella Bergsma op die dag de kop 'Got MILF? Lang leve mijn neukbaarheid!' boven een ranzig stukje over feminisme en seks gezet.

Gelet op de enorme stroom kopij vermoedt Barracuda dat het gros van de schrijvers niet of matig betaald krijgt. Dan krijg je derde garnituur. Daar komt bij dat maar matigjes wordt gereaguurd onder die stukken. Domweg omdat ThePostOnline - anders dan Krapuul, AmsterdamPost, Joop.nl en Vrije Chroniqueurs - geen duidelijke signatuur heeft. Dit is geen blog voor van de kansel roepende wereldverbeteraars, complotgekken of islamvreters. Eerlijk gezegd heeft Barracuda geen idee voor wie het dan wel bedoeld is.

Maar ja, Barracuda heeft ook nooit begrepen waarom treinkrant DePers nou zo nodig een doorstart moest maken. Of waarom dat andere deftige initiatief De Correspondent nipt 18.000 leden (nauwelijks meer dan de Groene Amsterdammer) zover kreeg om alvast een bedrag te storten voor een online krant die makkelijk kan ontaarden in essayistische zelfbevlekking door bewoners van de Amsterdamse Grachtengordel. Niet dat de dode bomen het op de interwebs zoveel beter doen: Die geven je soms nog altijd het gevoel het beste van hun papieren vodden online uit te willen venten.