Paranoia 2

De bovenkamer van Maud Oortwijn is er bepaald niet rustiger op geworden. Najaar 2011 schreef Maud een boekje over haar wonderbaarlijke avonturen. Sinds zij ruim dertien jaar geleden tijdens een vakantie in Thailand enkele volwassen blanke mannen in een koffietent met een jong kind zag dollen, waarbij haar reisgenote of -genoot (dat wisselt eerlijk gezegd per relaas) meende een Nederlandse minister te herkennen, lijdt Maud aan achtervolgingswanen. Ongeveer alles wat in haar leven overkomt, schrijft zij toe aan dat ene moment. Van mislukte relaties tot professoren in Kopenhagen en collega's die haar werk bekritiseerden, alles en iedereen zit in een complot dat zij de Truman Show noemde.

Vorige maand kwam het dan eindelijk tot een ontmoeting met Micha Kat in café De Jaren in Amsterdam. Barracuda heeft Micha en Maud altijd het ideale stelletje gevonden. Kat die denkt dat hij tijdens zijn fietsvakantie naar de Dordogne door een drone wordt neergeschoten, en Maud die er stellig van overtuigd is iedereen tegen haar samenspant.

Maar relaxed werd de ontmoeting bepaald niet. Maud was naar eigen zeggen nogal 'onrustig'. Zij wist dat er ‘stille aanwezigen’ zouden zijn, dus had ze haar cameraatje meegebracht om ongeveer iedere luistervink in het café op de gevoelige plaat te zetten. Letterlijk, want Maud heeft geen modern digitaal dingetje, maar een ouderwetse analoge camera, 'zodat niemand kan zeggen dat ik het gefotoshopt heb'.

Halverwege de eerste koffie spotte Maud met haar eksteroog al meteen haar achterbuurman in het café, die aanstalten maakte om het pand te verlaten.'Zij zijn het, die recent mijn tuin verwoestten. Zij zijn het, die lachend roepen “dat ik dan maar de politie moet bellen, he!”, wetende wat mijn situatie is.'

Maar helaas. Bij het ontwikkelen bleek dat 'iemand' een of ander apparaatje gebruikt had, 'waarmee je foto’s mislukken'. De foto’s die moesten mislukken zijn volgens Maud geheel “wit/blanco” op de negatieven' gekomen. Gelukkig had ze nog een tweede camera, waarmee in elk geval haar wegvluchtende achterbuur werd gefotografeerd. 'Het enige jammere was, dat Micha hem niet zelf heeft zien lopen.'

Nee. Vermoedelijk was zelfs die inmiddels tot de conclusie gekomen dat Maud het wel heel erg op de heupen heeft.