Leksite

Vijftien mediaorganisaties lanceerden maandag een website die klokkenluiders kunnen gebruiken om documenten, opnames of beelden aan hen door te spelen. Publeaks.nl, het Nederlandse Wikileaks, waarborgt 'de anonimiteit van de klokkenluider'.

Initiatiefnemers zijn Trouw, Volkskrant, NRC, ANP, de NOS, RTL, Nieuwsuur, De Groene Amsterdammer, Vrij Nederland en NU.nl. Oftewel de main stream media. Die krijgen alleen de documenten onder ogen die voor het medium in kwestie bedoeld zijn. Kortom, vechten om het primeurtje is er niet bij, het wordt eerder een soort schoonheidswedstrijd.

Barracuda heeft er echter een hard hoofd in dat Nederlanders nu massaal beerputten gaan uploaden. Dat konden ze voorheen ook, volledig anoniem in een ouderwetse envelop vanuit iedere brievenbus in Nederland. Daar komt bij dat redacties al zo zijn uitgedund dat niet aan elk gelekt document aandacht kan worden besteed. En vragen of ze het ontvangen hebben en er wat mee gaan doen kan ook niet. Dat whistleblowen wordt sowieso lastig als de lekker anoniem wenst te blijven (wie gaat dan de context toelichten?). En moeten de ANP overtikkertjes van Nu.nl zich nu ook al met onderzoeksjournalistiek gaan bezighouden?

Trouwens, ook Wikileaks heeft sinds de kwestie Manning nog maar mondjesmaat documenten gelekt en de belangrijkste onthullingen sinds tijden - die van Edward Snowden - kwamen weer gewoon ouderwets tot stand met behulp van een een tweetje tussen bron en krant (The Guardian).

Maar de beste stuurlui staan natuurlijk weer aan wal. Krapuul: 'Duistere zaken die de MSM in handen krijgen blijven veelal duister als gevolg van de enorme haast die het journaille heeft om te publiceren. Er wordt veel te snel gepubliceerd zonder dat echt diepgaand onderzoek is gedaan. Publeaks zal daar geen verandering in brengen en dat heeft alles te maken met het gebrek aan kwaliteit en zeggingskracht van de gemiddelde journalist die knippen en plakken tot zijn of haar core business heeft moeten maken.' Niet dat Krapuul ooit iets heeft geproduceerd wat ook maar enigszins op onderzoeksjournalistiek lijkt.