Slakken

Er klinkt boosheid en ongeduld door in het pleidooi dat advocate Adèle van der Plas een week geleden hield in het Hof in Arnhem. Dat gerechtshof gaat volgende maand beslissen of er een redelijk vermoeden van schuld is en of het OM een strafrechtelijke vervolging tegen Joris Demmink moet inzetten. Het OM zelf vindt van niet.

Nu kan Barracuda zich de frustratie van Van der Plas heel goed voorstellen, want die is al jaren vergeefs met Demmink bezig in opdracht van de tot levenslang veroordeelde drugscrimineel Baybasin. Die trouwens zelf met belastende informatie over Demmink kwam aanzetten na zijn definitieve veroordeling in 2002. De zaak Baybasin ligt overigens sinds april 2011 bij de Hoge Raad met een verzoek tot herziening.

Barracuda heeft het pleidooi eens aandachtig gelezen. Daarin legt Van der Plas op alle slakken zout. Eigenlijk gaat het alleen maar over de vraag of Demmink rond 23 juli 1996 in Antalya, Turkije is geweest, waar hij zich volgens diverse getuigen zou hebben vergrepen aan jonge knapen. Al dan niet in ruil voor Nederlandse rechtshulp tegen Baybasin, die toen in Nederland gevangen zat. Het OM heeft gezocht naar inreisgegevens, maar die blijken bij justitie in Turkije niet te bestaan.

Van der Plas verwijt de recherche dat onvoldoende is gezocht daar inreisdata, maar dat blijkt helemaal nergens uit. Er is geïnformeerd bij het Turkse Ministerie van Justitie en ook nog bij de Afdeling Vreemdelingen, Grenzen en Asiel van het Ministerie van Binnenlandse Zaken. Daarnaast zijn ook nieuw opgedoken notities uit Demminks oude privé-agenda en creditkaart-afrekeningen vergeleken. Er is niks boven tafel gekomen dat wijst op activiteiten in Turkije.

Van der Plas probeert dat overigens wel voortdurend te suggereren. Zo moppert zij over niet opgegeven reizen naar Boedapest en Warschau, maar die lijken in dit verband weinig relevantie te hebben. Van der Plas schampert ook over de agenda's van Demmink die 'plotseling' teruggevonden zijn, en waarvan de recherche opmerkte dat die met Tipp-ex waren bewerkt. Dat zijn wel meer agenda's uit die tijd, en de onderliggende laag is dan nog altijd makkelijk leesbaar te maken.

En het lijkt er niet op dat er iets rond de bewuste datum iets is weggeplakt, zoals Van der Plas ook zelf aangeeft. De agenda van Demmink toont op zondag 21 juli 1996 bijvoorbeeld een blanco pagina. In de agenda is de gebruikelijke Ministerstaf van maandag 22 juli 1996 doorgestreept. Hebbes, denkt Van der Plas, zonder aannemelijk te maken dat Demmink dus in Turkije moet hebben gezeten. We komen daar zo op terug.

Dan maakt Van der Plas ook nog een vergissing door te suggereren dat Demmink wel in Turkije moet zijn geweest vanuit zijn lidmaatschap van het K4 comité van de Europese Unie, waarvan hij enige tijd voorzitter was. Een delegatie van dit K4 comité bracht op 9 en 10 maart 1998 een bezoek aan Istanboel en Ankara. Zelf heeft Demmink altijd beweerd dat hij na 1988 niet meer in Turkije is geweest.

Demmink, op dat moment directeur-generaal Internationale aangelegenheden en Vreemdelingenzaken, was echter betrokken bij K4 tijdens het Nederlandse Voorzitterschap, dat begon op 1 januari 1997 en eindigde op 1 juli 1997. Als hij al iets in Turkije te zoeken had moet dat in die periode zijn geweest. Zoals Barracuda al eerder schreef: in 1997 wordt Guy Schleder reeds als 'volgend voorzitter' in openbare stukken genoemd. Een en ander werd in 2012 ook nog eens formeel bevestigd in antwoord op vragen van Omtzigt en Oskam (beiden CDA). En dan nog: hier laat Van der Plas een uitgelezen kans liggen. Hoe moeilijk moet het zijn om bij delegatieleden van de EU bevestigd te krijgen dat Demmink in het kader van K4 inderdaad in Turkije is geweest?

Verder blijkt dat Demmink in die jaren alleen op een diplomatiek paspoort reisde en geen andere paspoorten had. Van der Plas citeert een voormalig hoge ambtenaar die stelt dat er door Buitenlandse Zaken in die jaren een grensoverschrijdingsdocument is opgesteld voor Turkije waarmee ambtenaren direct het land kon binnenkomen. "Standaard wordt je opgevangen door collega ‘s van de Nederlandse diplomatieke dienst en je werd zonder enige controle op dat moment langs de grens geleid".

Kortom, als Joris inderdaad van plan was geweest om ongezien Turkije binnen te glippen, was hem dat zo nooit gelukt. Diverse collega's van de Nederlandse diplomatieke dienst moeten daarvan immers op de hoogte geweest en hadden hem waarschijnlijk ook de hele tijd begeleid.

De mannen die misbruikt zouden zijn, geven ook allerlei tegengestelde verklaringen af. zo moet ook Van der Plas erkennen. Dat is geen onbelangrijk detail. Immers, je mag niet uitsluiten dat getuigen (ook al zijn het er een stuk of zeven, die overigens niet alle even relevant zijn) tegen betaling een valse verklaring hebben afgelegd. 'Kazmali is in zijn schriftelijke verklaringen heel precies, maar uit zijn hoofd produceert hij soms een waterval aan woorden waarin de details nogal eens door elkaar worden gehaald.' Dat, of het is een slecht ingestudeerd verhaaltje. Barracuda kent weinig Pietjes Precies die er mondeling met de pet naar gooien. Maar, moet hij onmiddellijk toegeven, bewijs voor omkoping is tot nu toe evenmin geleverd.

Het probleem is dit: Van der Plas vertrouwt op een enkele verklaring van een plaatsvervangend politiechef, die beweert dat hij Demmink als veiligheidsfunctionaris heeft begeleid. En die verwijst voor wat betreft de inreisdata weer naar de Turkse Geheime Dienst als bron. Het lijstje met inreisdata dat Van der Plas heeft overlegd, meldt echter weer 'directeur van politie' als bron. Op basis van die aangereikte gegevens trok Officier van Justitie Selim Berna Altay naar eigen zeggen de conclusie dat de pleegdatum juli 1996 zou moeten zijn. Maar justitie heeft daar zelf nooit onderzoek naar gedaan en heeft ook geen nadere gegevens over Demminks reizen.

Als Van der Plas zulke grote waarde hecht aan haar inreisgegevens, moet ze wel consequent zijn. Een ambtelijke brief van 22 juli 1996 zou niet door Demmink zijn geparafeerd, constateert ze, maar door een andere ambtenaar. Demmink deed dat pas op 23 juli 1996. 'Ik heb mij laten vertellen dat ambtenaren met de status van Demmink indertijd zich makkelijk de nog voor die dag te tekenen post bij aankomst op Schiphol konden laten aanreiken.'

Maar wat lezen we in de door Van der Plas verstrekte inreisdata? Daar wordt 23 juli 1996 als datum binnenkomst genoemd. Als Van der Plas het wel aannemelijk vindt dat Demmink nog diezelfde dag zijn handtekening onder een stuk heeft geplaatst - waarvoor zijn arme ambtenaren zich helemaal naar Schiphol moesten haasten - dan begrijpt Barracuda niet hoe Demmink dat in een dag voor elkaar heeft gekregen: 4,5 uur vliegen naar Antalya, 4,5 vliegen terug naar Schiphol, en blijkbaar valt de nacht in Turkije rond lunchtijd, want de getuigen hebben het ook nog over een sleep over.