Zuster Klivia

Radiomaakster Myra de Weerdt is de Zuster Klivia van de complotdenkers. In haar virtuele rusthuis aan de Primulastraat mogen plotters die onrecht is aangedaan of zijn gedemoniseerd uithuilen. Zolang ze maar niet met de deuren slaan.

En wat worden ze in de watten gelegd, de plotters. Een plotter hoeft maar ergens te huilebalken, of Myra stuurt haar radio-ambulance. Waarna zij een en al oor & empathie is. 'Wat ben ik blij dat ik je aan de lijn heb', 'Ik vind het verschrikkelijk wat ze je hebben aangedaan'. Waarbij met 'ze' vaak de boze buitenwereld wordt bedoeld, waaronder lelijke antiplotter-blogjes als Barracuda. Het valt ook niet mee, het leven in een virtuele loopgraaf.

Barracuda weet eerlijk gezegd niet wat hij aan Myra heeft. Ze klinkt niet onsympathiek. De empathie klinkt gemeend, haar boosheid over van alles en nog wat ook, maar die wordt vermengd met een raar soort naïviteit. Myra gelooft op voorhand bijna in alle complotten, behalve dan het Joodse.

Toen ze een jaar geleden begon ze met haar radio-uitzendingen, ging het nog om een bonte verzameling maatschappelijke onderwerpen, maar de aandacht versmalde zich steeds meer tot complotdenken en de afgelopen weken heeft ze zelfs Martin Vrijland een vast podium gegeven. Terwijl Barracuda zich niet kan voorstellen dat Myra ook maar iets heeft met hogere dimensies, doorgeschoten homofobie of mallotige analyses over bankruns.

Het schijnt allemaal een oorzaak te hebben. Myra voerde een lange strijd tegen haar benedenburen die crack rookten en voor veel overlast zorgden. Haar vijfjarige dochter kreeg als gevolg daarvan, althans die overtuiging heeft Myra, een hersenbloeding. De gemeente, instanties en de rechtelijke macht wilden of konden haar niet helpen. 'Een stinkend doolhof van tegengestelde belangen, dubieuze zaakjes en praatjesmakers met als inzet de gezondheid van de kinderen', noemt Myra deze affaire, die zij noteerde in een boekje.

Nu wil Barracuda best aannemen dat je na deze ervaringen geen enkel vertrouwen meer hebt in overheden en autoriteiten, maar hoe dat wantrouwen kan omslaan in een blinde adoratie voor volslagen kulverhalen in de alternatieve media moeten psychologen nog maar eens uitleggen.

En daar is geen beter voorbeeld van dan het zoveelste interview met Frides Laméris, vers opgezadeld met een vonnis van Yehudi Moszkowicz. Frides ziet zichzelf graag als klokkenluider, maar in de drie kwartier dat hij aan het woord komt blijkt dat klokkenluiden in zijn geval niet meer is dan het lezen van wat artikelen op het internet. Laméris zoekt zelf helemaal niks uit, maar heeft wel overal een mening over. Om die reden had hij het verboden dagboek van Maaike Terpstra naar eigen zeggen in een 'spontane opwelling' op het web gezet. Drie kwartier ging dat hele gesprek nergens over.

Barracuda heeft ook nog geluisterd naar een enkele dagen geleden gemaakt interview met ene Karel B., soeverein mens, die gisteren zou zijn opgepakt (en weer vrijgelaten) omdat hij een anti-Demmink poster achter zijn raam zou hebben hangen.

Het interview maakte al gauw duidelijk dat er iets heel anders speelde. Mensen worden doorgaans spontaan soeverein als er geen rekeningen meer kunnen worden betaald of er grote schulden zijn, en Karel is geen uitzondering. Ongeveer halverwege het gesprek kwam de aap uit de mouw: zijn (media)bedrijf was door een scheiding naar de knoppen geholpen en Karel zocht een manier om van zijn torenhoge schulden af te komen. En dan bieden donkere krochten op internet blijkbaar uitkomst.

Via onnavolgbare verhalen over truststructuren en het koningshuis is Karel ervan overtuigd dat hij de belastingen dwangbevelen kan opleggen. Dan moet je inderdaad niet gek opkijken als je een keer de GGD aan de deur krijgt. Een beetje meer doorvragen over die belastingschuld had het hele interview in de juiste context geplaatst. Maar daarvoor moet je helaas niet bij Zuster Klivia zijn.