PateoPedia Paper

De Stichting Skepsis heeft op plotters ongeveer dezelfde uitwerking als een rode lap op een stier. Vooral ook omdat die stichting het hele geloofspatroon van zwevers en plotters met enige regelmaat onderuit haalt. En dus zal (Dr.) Johan Oldenkamp - daar is-ie weer - de stichting van bejaarde wetenschappers wel eens even de les leren in een persbericht. 'Stichting Skepsis medeplichtig aan oplichting'.

Want: 'Misschien wel de meest buitengewone bewering van de afgelopen duizenden jaren is de beweringen dat er mensen op de maan zouden hebben gelopen. Je zou verwachten dat de Stichting Skepsis deze meest buitengewone bewering wel eens aan een kritisch onderzoek zou onderwerpen.'

Want dat heeft Johan namelijk wel gedaan. Neem nou de Van Allen gordels. 'Vanaf ongeveer 400 mijlen boven het aardoppervlak krijgen onbeschermde astronauten geladen deeltjes in hun retina, waardoor ze menen vallende sterren te zien, zelfs met hun ogen dicht. En dan zijn we pas ongeveer halverwege de eerste Van Allen-gordel. Onderzoek maar eens op welke maximale hoogte de bemande ruimtestations rondgaan en tot welke hoogte de Space Shuttles gingen. Ik durf daarom te beweren dat er nog nooit een mens (met aardse technologie) verder van het aardoppervlak verwijderd is geweest dan deze afstand van 400 mijlen (ongeveer 650 kilometer).'

Soms vraag je je wel eens af hoe Johan zich over het interweb beweegt. Zou hij overal piketpaaltjes hebben geslagen ter vermijding van iedere wetenschapssite? Want het wemelt toch echt van sites waar tot in detail wordt uitgelegd hoe het zit met die Van Allen gordels en astronauten. Zelfs bij Wikipedia: 'De afstand van de aarde tot de maan is tien maal zo groot als die van de aarde tot de Van Allen-gordels en de ruimtevaartuigen doorkruisten de Van Allen-gordels in slechts dertig minuten tijd. Daarnaast werd de afgelegde route zo gekozen dat de astronauten aan een zo gering mogelijke stralingsdosis blootgesteld werden en beschermde de metalen romp van het ruimtevaartuig hen tegen straling. De astronauten droegen tijdens hun missies dosimeters die aantoonden dat de totaal opgelopen stralingsdosis ongeveer overeenkwam met die van een röntgenfoto van de borstkas, ongeveer 1 milligray. Desondanks levert de straling een extra bewijs dat de astronauten naar de maan zijn gereisd: 33 van de 36 astronauten die naar de maan reisden, kregen te maken met een vroeg stadium van cataract wat veroorzaakt is door de kosmische straling.'

En je zou dan toch denken dat Johan deze feiten op zijn minst kent, benoemt en weerlegt, maar zoals te doen gebruikelijk poneert Johan haastig wat stellingen in de hoop dat zijn goedgelovige lezerspubliek niet verder zal googelen.

Veel belangrijker vindt Johan namelijk allerlei vermeende 'aanwijzingen' in films van regisseur Stanley Kubrick, die naar zijn overtuiging de hele Maanlanding in een studio heeft geënsceneerd. Immers, Kubrick was ook de man achter de in 1968 verschenen film 2001: A Space Odyssey, waarvoor hij een paar NASA aannemers had ingehuurd.

Heeft Kubrick dan ooit toegegeven dat hij achter de Maanlanding zat? Nope, maar volgens Johan wel indirect. Dat is allemaal na te lezen in een in het kader Johans Pateo Academia verschenen PateoPedia Paper. 'In de film ‘Eyes Wide Shut’ uit 1999 met Tom Cruise en Nicole Kidman zien we ergens halverwege een (satanistische) ceremonie waarbij jonge vrouwen gehuld in slechts een string een cirkel vormen. Kubrick heeft echter gekozen voor het opmerkelijke aantal van 11 vrouwen, waarbij hij wederom verwijst naar de door hem geregisseerde Apollo 11-missie.' 

Eindelijk. De Moan Hoax onomstotelijk bewezen. Johan verdient hem echt: de Nobelprijs voor Slimheid.