Losse flodders

Het Circus Roestige Spijker speelde in het kader van het Demmink Tribunaal vandaag in Utrecht dan toch eindelijk het slotakkoord. 'Het is mooi geweest', vond ook de tegenpartij in de persoon van advocaat Harro Knijff. De stichting wilde nog een week beraad om eventueel nog meer getuigen op te roepen, maar daar zag de rechter-commissaris het nut niet van in. Knijff en Demmink krijgen nu twee weken voor beraad over een contra-enquête, maar die zal mogelijk pas tegen de zomer worden gehouden. Als het er al van komt, want ook vandaag bestond het menu weer uit de gebruikelijke losse flodders.

Eerst verscheen ex-rechercheur Emile Broersma, die destijds leiding gaf aan het observatieteam van de Centrale Recherche Informatiedienst (CRI). Maar Broersma had helemaal geen zin om daar over te praten en beriep zich aanvankelijk op zijn ambtsgeheim. Daar ging de rechter-commissaris niet mee akkoord, waarna Broersma een weinig spannend verhaal had te vertellen: hij had de opdracht om een viertal personen in de gaten te houden, onder wie Demmink, trof hiervoor ook voorbereidingen, maar tot actie kwam het niet. Het onderzoek was 'gelekt' en daarmee 'stuk'. Einde verhaal.

Daarna was het de beurt aan voormalige hoofd Facilitaire Zaken Tjeerd Postma, die eerst begon over een klacht van een chauffeur dat hij 's nachts veel te lang moest wachten op Demmink en zich 'als minder dan een hond behandeld voelde', en vervolgens volhield dat chauffeur Hans Bakker hem een verhaal verteld over 'gênante handelingen op de achterbank' nadat in Brussel een jonge man in de auto werd gehaald. Bakker heeft dit alles ontkend, maar Postma blijft er bij. Hoe dan ook, van minderjarigheid zou in dit geval geen sprake zijn, zo voegde Postma eraan toe, dus werd er niets ondernomen. En dat was hem, het rechtbankjournaille was voor het eten thuis.

Zelfs de Roestige Spijker zou toch moeten erkennen dat de oogst in al die weken niet meer heeft opgeleverd dan een aantal moeilijk te controleren hearsay-verhalen, elkaar volstrekt tegensprekende getuigen, een enkel pikant detail (Das fickende Klassenzimmer), en een verward 'slachtoffer' dat een Panorama-artikel terugredeneerde naar een ervaring (vele jaren eerder) met een 'Joris' in de auto. Juridisch snijdt dit allemaal geen hout en zou in een rechtszaak zo van tafel zijn geveegd.

De Roestige Spijker zag af van Turkse getuigen en vond het niet de moeite waard om staatssecretaris Teeven of Winnie Sorgdrager te horen. Wel werd gaandeweg duidelijk dat Demmink heel even in beeld is geweest bij het Rolodex onderzoek, maar dat hij uiteindelijk toch van de lijst werd gehaald. Waarmee die dekselse Opstelten weer de dans ontspringt. Ook pijnlijk: Henk Krol haalde Hilbrand Nawijn aan die beweerde dat 'Demmink van jonge jongens hield, maar niet te jong'.

Kortom: Waar blijven toch die 'dui-zen-den verkrachte kinderen' van Micha Kat? Of zou Poot hem per genoemd kind betalen?