Dutch Queengate

De psychiatrie in Nederland heeft zo langzamerhand echt een probleem. Landgenoten in psychische nood krijgen blijkbaar niet meer de aandacht die ze verdienen en als ze geen al te groot gevaar vormen voor de maatschappij mogen ze kennelijk thuis met het laptoppie het wereldwijde interweb op. Gaan met die banaan!

Binnen de kortste keren zijn er Nederlandse en Engelstalige sites opgetuigd die telkens weer dezelfde kenmerken vertonen: kilometers warrige tekst waar zelfs met een kapmes niet doorheen is te komen, het gebruik van heel veel harde kleuren, uitroeptekens en kapitalen, verwijzingen naar vage rechtszaken en het zwart maken van een enorme hoeveelheid kwelgeesten die het leven van de desbetreffende persoon onmogelijk hebben gemaakt (dat is meestal zo'n beetje iedereen behalve de melkboer). Niet zelden wordt het 'misdrijf van de eeuw onthuld', waarin vanzelfsprekend het Koningshuis een beslissende rol speelt.

Neem Hans Smedema (1948). Die ving voor aandacht van zijn Dutch Queengate-affaire ongeveer overal bot: 'Rimmer Mulder Hoofdredacteur Leeuwarder Courant/ Nieuwsblad van het Noorden ‘Laat het rusten!’ Censuur! John van den Heuvel en hoofdredactie Telegraaf ‘Wij zullen hierover NIET publiceren!’ Censuur! HP de Tijd via Ton van Dijk ‘afspraak afgezegd onder zeer verdachte omstandigheden!’ Mag niet op grond staatsveiligheid! Klokkenluideronline.nl Micha Kat weigert al jaren om deze gruwelijke zaak onder de huidige affaires te plaatsen!' 

Zelfs Arend Zeevat trapte er niet in: 'Argusoog Radio zou diepgaand twee uur durend interview over deze huiveringwekkende zaak maken op vrijdag 30 september 2011 om 20.00 uur, wat life te volgen zou zijn. Uitgesteld op verzoek Arend Zeevat voor meer onderzoek! Niets meer van gehoord later.'

Hans en zijn vriendin zouden zijn misbruikt in 1972, waardoor zij kinderloos zijn gebleven, maar dat kwam natuurlijk allemaal pas bovendrijven na een lange periode van ernstig geheugenverlies. Waarna het van kwaad tot erger werd. 'Heel sluw heeft familie er rond 1975 via het Koninklijk huis en een bij velen onbekende mogelijkheid een officiële doofpot op medische gronden van kunnen maken. Daarmee werd het staatsveiligheid en dus staatsgeheim'. Vanzelfsprekend.

Voor zijn posttraumatische stressstoornis liep Hans psychiaters plat. Smedema wilde politiek asiel aanvragen in de VS. Dat leverde hem tot twee keer detentie op. O ja, en: 'Alle bewijzen en politiedossiers (ruim 50) werden en worden nog steeds gemanipuleerd, vervalst of gewist. Zodat ik nooit deze huiveringwekkende doofpot en samenzwering kan ontmaskeren en opblazen.'

Zijn dagboek zal tot het historisch erfgoed van Nederland gaan behoren, net als Multatuli (Eduard Douwes Dekker), Fred Spijkers, Willem Oltmans en is zelfs veel ernstiger dan de beroemde Franse Dreyfus-affaire, belooft Hans. 'Kosten Koninklijke doofpot zullen tussen de 10 tot 20 miljoen heimelijk belastinggeld bedragen.' Maar: 'Op internet wordt (...) ik overal direct uitgelachen door mensen met zeer beperkte kennis van zaken'. 

Barracuda zal waarschijnlijk nu ook wel op de zwarte lijst van Hans komen te staan. En wel hierom: zolang Smedema het internet als een schaamteloze schietschijf gebruikt is er maar een remedie denkbaar: stekkertje uit de laptop, website down en een communicatieverbod. Lijkt ons ook veel beter voor de geestelijke gezondheid van Hans.