Seamangate

Amper vier maanden nadat het op internet explodeerde lijkt Pizzagate definitief ten grave gedragen. Wie er nog in geloofde lijkt nu dan toch tot inzicht gekomen dat het een grote onzin is. Zelfs Alex Jones doet enorm zijn best om zich alsnog van Pizzagate te distantiëren. 'Dit voelde niet goed.' En zoals altijd bij plotters: de boel eindigt weer eens in een dikke ruzie.

Het begon met bizarre interpretaties van gelekte emails van John Podesta, de campagneleider van de Clintons, bij Wikileaks. Zo kwamen de hoogbegaafde internetspeurdertjes terecht bij de eigenaar van pizzarestaurant Comet Ping Pong, James Alefantis. Die organiseerde een fundraser voor de campagne van Hillary Clinton en mailde daarover met Podesta. Alefantis betekent in het Frans 'Ik houd van kinderen' en het menu van Comet Pizza zou een symbool voor pedofilie bevatten. Dat soort dingen, dus.

Het dieptepunt was de gewapende man in Washington D.C. die met een aanvalsgeweer de pizzazaak binnenstapte om kinderen uit een een door plotters verzonnen folterkelder te redden.

Ook in Nederland namen de usual suspects Micha Kat, Boublog en de mafklappers van Niburu.co dit 'nieuws' klakkeloos over. Boudine Berkenbosch - nog altijd zo gek als een deur - lijkt als een van de weinigen nog overtuigd van een 'satanische pedokliek rond Hillary Clinton'. Gretig verwijst ze naar berichtgeving over willekeurig arrestaties van pedo's, om daarmee te suggereren dat er een relatie zou zijn met Pizzagate. Dat de vermeende hoofdrolspelers - onder wie Podesta zelf - nog vrij rondlopen en zelfs interviews geven over Pizzagate is dan kennelijk weer de normaalste zaak.

Afgelopen week wiste David Seaman, de zelfverklaarde Pizzagate talking head, al zijn Pizzagate video's en tweets nadat hij het slachtoffer was geworden van wat hij noemde 'karaktermoord'.

Seaman trok aandacht met tientallen video's waarin hij zijn kijkers probeerde ervan te overtuigen dat Pizzagate 'echt' was. Hij zag er netjes uit, praatte coherent en leek serieus, al viel het goede verstaanders meteen op dat hij iedere keer maar weinig substantieels te melden had.

Dat Seaman in werkelijkheid een journalist is met nauwelijks een serieuze track record of zelfs maar serieuze bronnen, werd onder meer duidelijk gemaakt door YouTube kanaal Lift the Veil. Terwijl het aantal kijkers groeide, liet Seaman zich zelfs fêteren door een goudhandelaar waarvoor hij betaald reclame maakte (inmiddels heeft Seaman zijn affiliatewerkzaamheden beëindigd).

Ook schreef hij een boekje genaamd Dirty Little Secrets of Buzz, een handleiding voor het bedenken van publiciteitsstunts, met als een van de interessantste aanbevelingen Create real outrage. En dat lijkt verdacht veel op de formule van zijn Pizzagate campagnes.

Seaman onderbrak zijn vakantie om een aanval te openen op zijn al dan niet anonieme criticasters. Dat had hij beter niet kunnen doen. Zonder al te veel onderbouwing beweert Seaman dat een handlanger van Podesta (David 'Troopergate' Brock, een journalist die vorig jaar campagne voerde voor Clinton), met zijn organisatie Media Matters for America een heel leger trollen op hem heeft afgestuurd.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam.