Snelkoker

Eigenlijk had Wim Dankbaar het best naar zijn zin in de penitentiaire inrichting te Zaandam, waar hij nog tot half september zijn gevangenisstraf moest uitzitten. 'Je wordt hier behandeld alsof je een gast bent in een all inclusive vakantieoord,' schreef Wim luchtjes. 'Als je iets extra’s vraagt, een pak melk, een pak oploskoffiesticks krijg je het meestal. Bij het luchten zijn er bewakers die een potje basketbal meedoen. Hetzelfde bij de recreatie voor een potje darts, biljart of pingpong. Word je naar je cel gebracht hoor je “fijne avond” of “rustig aan”.'

Wim had zo naar zijn zin dat hij (met hulp van een vriend) het bloggen op zijn site Rechtiskrom hervatte, en aankondigde dat nu vanaf nu 'alle vonnissen ga overtreden'. Waarna er weer lange gaapopwekkende epistels verschenen over de zaak Vaatstra, die zijn handvol volgers zo langzamerhand moeten kunnen dromen.

En toen bleef het verdacht stil. Totdat de mededeling kwam dat Wim in een brandwondenziekenhuis ligt omdat 'zijn gestoorde TBS-celgenoot kokend water over hem heen heeft gegooid'.

Inmiddels is er meer uitleg van Dankbaar zelf: die ligt met eerste en tweedegraads brandwonden over gezicht, schouders, borst en rug in het ziekenhuis.

Dankbaar moest zijn cel delen met een Surinaamse jongen, die nauwelijks over sociale vaardigheden bleek te beschikken. Wim was een lastige indringer in zijn koninkrijkje en de Surinamer was hem liever kwijt. De sfeer werd er niet beter op, zachtjes uitgedrukt.

'Terwijl op de achtergrond de waterkoker naar de 100 graden pruttelt, ben ik gefocust op de tv, nietsvermoedend van wat komen gaat. Ik realiseer me dan ook nauwelijks dat hij plotseling naast me staat met zijn arm omhoog, in zijn hand de snelkoker, die haar inhoud over mijn hoofd prijsgeeft.'

Wim lijkt naar eigen zeggen een 'schilderspalet met alle kleuren van de regenboog', al verwacht hij dat alle littekens zullen verdwijnen. 

Update 13/9: Wim weer thuis en werkt hard aan een volgende gevangenisstraf.