Reality distortion field

Micha Kat, uitbater van het blogje waar ongeveer alles 'breaking' is en ongeveer alles en iedereen 'down' gaat, stond woensdag in de rechtszaal voor wat de Mother of all Battles moest gaan worden. Demmink weer? Nope. De Telegraaf. Enkele jaren terug zou Kat voor die krant correspondent voor Azië worden. Totdat de hoofdredactie zich een incident uit het verleden herinnerde en hem niet meer bliefde. Het correspondentschap werd afgekocht, maar Kat leverde zijn perskaart en visitekaartjes niet in. Die gebruikte hij vervolgens om zich als journalist van die krant uit te geven als hij weer eens voor een gesloten deur stond voor een provocerend JDTV-filmpje. De Telegraaf wil dat Kat daarmee stopt op straffe van een dwangsom van 10.000 euro per overtreding.

En hoe ging het woensdag? Geen idee. Kat had weliswaar zelf een verslag gemaakt, maar dat werd weer eens gekenmerkt door zijn gebruikelijke Reality distortion field. Kat deed voorkomen alsof hij veertien beren tegen de grond had gewerkt tijdens een barre expeditie in de bergen van Oost Groenland. Dat de Pedograaf groggy in de touwen had gehangen, dat Telegraaf-advocaat Bas le Poole als een murwgebeukte en half-KO geslagen pricefighter de zittingszaal had verlaten en niets van enige substantie had weten te melden en dat Kat 95 procent balbezit had.

Een kort filmpje van de zitting laat zien dat Kat eerder als een bedeesde schooljongen zat tegenover een strenge juf, rechter Poelman, die zo te horen niet van grapjes houdt en waarschijnlijk ook geheel niet onder de indruk is van het argument dat Kat bezig is met actievoeren die 'zowel proportioneel als rechtmatig is, ook volgens de leer van Schuyt'. 'Met deze acties probeer ik aandacht te genereren voor de misstanden bij De Telegraaf.' Dat was leuk gevonden van Kat, maar feitelijk onjuist. Kat trok de perskaart in het kader van heel andere onderwerpen. Als Kat op 24 juni down gaat (be there), zal hij waarschijnlijk wel weer gaan roepen dat hij in het kader van het pedocomplot is kalltgestelt.