Paarsplus

De roes van domrechts heeft nog geen week geduurd. Ze hadden Geert al zien zitten in de Gouden Koets, vriendelijk zwaaiend naar de linkse onderdanen. Men droomde al van de deportatie van lastige linkschmensen of nog beter islamaanhangers en het opheffen van de linksche publieke omroep. De heilstaat was aanstaande. Maar nee, de zevendaagse flirt met Geert was er slechts voor de vorm, en het eerste paarsplus-kabinet van Nederland spoedt zich naar Paleis Soestdijk.

Tijd dus voor de tegenaanval. Vooral de jongste bediende van Het Nieuwe Journaal zat de afgelopen dagen weer driftig te tikken, kennelijk hopend dat als hij maar hard genoeg schreeuwde men in Den Haag geen domme dingen zou doen. Zo zou het CDA een naar binnengekeerde partij zijn geworden, die tegen alle eigen verwachtingen in gehalveerd is en dientengevolge nu 'louter uit bange mensen bestaat die geen risico meer durven nemen'. Krijgen we partijen die tijdens een monetaire crisis voor miljarden willen ‘investeren’ in ‘duurzaamheid’ (lees: windmolens). Worden we net als Griekenland een land met een junk-status. Wordt de traditionele bordesfoto met nieuwe ministers dit jaar voor het eerst in toga genomen en voert Cohen de drachme in.

Dit weekend bidt domrechts daarom tot Geert, het opperwezen. Dat hij zulke heldere doordringende ogen heeft en zijn hart vol mededogen luid voor hun worstelingen slaat. Dat er overal om hen heen bewijs te vinden is voor zijn  Aanwezigheid en men daaruit hoop zal putten. Dat zijn Woord tot aan de rand met hoop is gevuld en zijn grootse koninkrijk dat zal komen een schitterend licht aan de horizon is. Vivat, crescat, floreat!