Burgerplicht

De Vaatstra-complotters weten het zeker: hun Ali heeft Marianne Vaatstra vermoord, en moest toen halsoverkop naar een Noorse cel worden afgevoerd omdat eh...Demmink er iets mee te maken had. En, men had 'getuigen' - bewakers nog wel - van Grenshospitium Amsterdam die dat konden bevestigen.

Welnu, over die 'bewakers' (het blijkt er maar eentje te zijn) weten we eindelijk meer. Gefrustreerd over het feit dat zijn wegsluistheorie maar niet serieus wordt genomen, heeft Wim Dankbaar zijn telefonische interview met een vrouwelijke bewaker (die zich ooit meldde bij vader Vaatstra) maar vrijgegeven. Dat was tegen de afspraak met haar, maar dat kan Dankbaar allemaal niet meer schelen. 'Als zij niet aan haar burgerplicht durft te voldoen, doe ik het vóór haar! Tenslotte ben ik nu ook houder van de kennis!'

Het is maar goed dat die opnamen nu beschikbaar zijn. Dan hoor je namelijk weer precies waarom Dankbaar cs met dit soort gesprekken volledig de mist ingaan. Is ook niet de eerste keer. Dankbaar luistert slecht omdat hij bevestiging zoekt. En naarmate Wim meer hoort wat hij wil horen, wordt hij alsmaar enthousiaster en blind voor feiten die het verhaal een andere wending kunnen geven.

In de eerste minuten van het gesprek wordt eigenlijk al meteen duidelijk hoe de vork in de steel zit. De vrouw heeft in het bewuste weekend van de moord op Marianne een man zien binnenkomen die naar een isoleercel moest. Wie die man was, weet zij niet. Zijn naam kent zij ook niet. Nou ja, later werd hij Ali genoemd en hij was door de politie gebracht, wat niet erg gebruikelijk was. Of de man uit het asielzoekerscentrum van Kollem kwam, kan ze ook niet bevestigen. Zij legt zelf een verband met Vaatstra dat er helemaal niet hoeft te zijn.

Op dat moment hadden er bij Dankbaar al honderden alarmbellen af moeten gaan, maar het wordt nog erger: er zijn ook nog voortdurend misverstanden over het moment waarop deze Ali werd binnengebracht. Dan is het vrijdag, dan weer zaterdag, maar het kan ook nog zondag zijn geweest. Op haar vrije maandag is de man in elk geval vertrokken. Zij weet zeker richting Midden Oosten, maar Dankbaar buigt het gesprek meteen weer om richting Noorwegen, en uiteindelijk vindt de vrouw dat ook nog aannemelijk. Vragen van haar gesteld aan de directie over deze man werden in haar ogen 'afgewimpeld'.

En geen moment vraagt Dankbaar zich het volgende af: als het al zo is dat de vrouw die bewuste maandag (3 mei, twee dagen na de moord) iets heeft gehoord over de moord Vaatstra, dan is het wel erg vreemd dat je meteen een relatie legt met een binnengebrachte asielzoeker waarvan je de herkomst niet eens weet. De relatie tussen het asielzoekerscentrum en de moord op Vaatstra werd pas weken later een issue. Kortom: de vrouw plaatst haar verhaal, jaren na dato, ook nog eens volkomen verkeerd in de tijd.

Dat Dankbaar dit 'bewijs' durft te noemen is te bespottelijk voor woorden. Zijn enige houvast is een vrouw die denkt dat zij de bedoelde Ali heeft gezien. Zo zijn er in afgelopen jaren wel meer 'getuigen' opgedoken, onder wie Rosalin van Zessen uit Leeuwarden die de ochtend na de moord op Marianne Vaatstra een huurder genaamd Ali met bebloed mes zag thuiskomen en er van overtuigd was dat dit de Vaatstra-Ali moet zijn.

De Amsterdamse Ali is volgens Barracuda gewoon een opgepakte illegale asielzoeker die luttele dagen later alweer op transport is gezet. Laat Dankbaar eerst maar het tegendeel bewijzen.