Gram halen

De aap is uit de mouw. Barracuda heeft zich altijd al afgevraagd wat de werkelijke agenda is van zelfbenoemd Vaatstra speurder Pieter Postma. Enerzijds suggereert de gepensioneerde speurneus graag dat hij iets heel hoogs en belangrijks is geweest in het strafrecht, anderzijds doet hij erg zijn best om zijn voormalige werkgever zwart te maken.

Justitie zou betrokken zijn geweest bij een doofpot om de ware toedracht van de moord op Marianne Vaatstra toe te dekken en Pieter suggereert maar al te graag dat hij daardoor van alle kanten wordt aangevallen. Heeft al vier keer aangifte gedaan wegens bedreiging, is ervan overtuigd dat zijn telefoon wordt afgeluisterd, doet een oproep om zijn trollen te muilkorven en is inmiddels zo paranoia geworden dat hij wandelaars die zijn verhaal willen aanhoren naar verluidt om identificatie vraagt, reden waarom er sindsdien geen wandeling meer heeft plaatsgevonden.  

Nogal nadrukkelijk meldt Pieter op zijn site dat hij Voormalig hoofd Strafsector Rechtbank Leeuwarden is geweest, maar Barracuda ontdekte vorig jaar dat Pieter jokkebrokt: op zijn eigen Facebook profielpagina (met vier volgers) staat dat hij hoofd administratie was. Klinkt al een stuk minder belangrijk.

Barracuda heeft altijd al vermoed dat Pieter onvrijwillig is vertrokken bij justitie, en een dezer dagen verbrak hij zijn eigen stilte hierover: Hij had zijn baas bij de Rechtbank 'betrapt' op een buitenechtelijke relatie met een griffier. Einde loopbaan bij de Rechtbank.

Of dit de werkelijke toedracht is, kan Barracuda niet beoordelen, maar Pieter bevestigt in elk geval dat hij op straat is gezet (in 2007), wat meteen verklaart waarom hij na al die jaren zijn gram wil halen. Dat gaat hem overigens niet al te best af. Pieter is een beetje door zijn repertoire heen en staat al maanden in de repeteerstand.