Dat zou de trend worden voor de rest van het jaar, al was de aanleiding vaak minder dramatisch: heel wat alternatieve media - ook blogjes waar Barracuda nog nooit van had gehoord - besloten te stoppen omdat de eigenaar vond dat hij 'aan een dood paard' aan het trekken was. WantToKnow probeerde een nieuwe layout en raakte zowat zijn hele bejaarde aanhang kwijt.
Na weer een knallende ruzie tussen Ton Hofstede alias Ton Typefout en Boudine Berkenbosch zijn beiden van de weeromstuit minder gaan complotbloggen. De laatste onthulde wat Barracuda altijd al had vermoed: bijna haar volledige volwassen leven structureel werkeloos. Maar nog altijd pronken met je doctorandustitel.
De meeste plotters zaten trouwens financieel aan de grond. Nadat hij zijn laptop en camera had moeten verkopen om aan geld te komen, kreeg Melder van Misstanden Nico van den Ham zomaar een seniorenwoning toegewezen. Voor de jongere Martin Vrijland gold dat niet: die verhuisde met zonnepanelen en satellietschotel vanuit Oosterwolde naar de voet van een onbekende berg om vandaaruit verder te plotteren.
De strijdbare Wim Dankbaar verloor in het begin van het jaar zijn civiele procedure tegen Wolfgang Hebben. De rechtbank vond Dankbaars beschuldigingen van medeplichtigheid aan de moord van Marianne Vaatstra als 'zeer ernstig' aan te merken. Wim kreeg niet alleen een contactverbod voor de omgang met de moeder van Marianne Vaatstra, ook verloor hij het kort geding tegen RTL, waar Peter R. de Vries Wim naar aanleiding van het verbod van de rechter toch echt rustig 'kierewiet' mocht noemen. En weer een andere rechter besloot dat Wim ook zijn 'supergetuige' Faek niet mocht horen.
In oktober kwam de genadeklap: Dankbaar moest wegens herhaaldelijke schendingen van eerdere vonnissen nog eens een half miljoen euro aan moeder Vaatstra betalen. Waarop hij dan toch eindelijk besloot om zijn volledige site maar op zwart te zetten.
Met zijn voormalige zakenpartner Hans Mauritz ging het ook al niet goed. Die kreeg een taakstraf wegens laster over een erfenisfraude. Ook moest hij 1000 euro smartengeld betalen. Toen Hans zich niet hield aan het verplichte bezoek aan de reclassering naar aanleiding van een smaadvonnis in de zaak Vaatstra werd hij prompt twee maanden achter de tralies gezet.
Hij kwam, hij zag, maar droop al snel af. 'Kinderoffer bankier' Ronald Bernard van de fairtrade pro-life bank De Blije B. werd ineens wereldberoemd in plotterland dankzij een gesprek met Irma Schiffers. Daarin beweerde hij dat hij als bankier had moeten deelnemen aan een of ander satanisch kinderritueel. Dat bizarre interview vonden zelfs plotters ongeloofwaardig.
Ook kwam een einde aan twee zaken waarover plotters zich jarenlang druk maakten. Het herzieningsverzoek van de zaak Baybasin werd afgewezen, op grond van maar liefst 1700 pagina's tekst en uitleg van advocaat-generaal Aben. De plotters namen niet eens de moeite om het te lezen. Het Hof in Den Bosch bepaalde in de ontnemingszaak tegen Baybasin ook nog eens dat hij de staat 1,5 miljoen euro moet terugbetalen omdat hij dit geld had overgehouden aan criminele afpersing. Het bewuste vonnis stond vol details die plotters liever onder het tapijt hadden geschoven. De apotheose moest toen nog komen: drie protesterende oud-gevangenisdirecteuren in de regen.
Het gerechtshof in Arnhem bepaalde verder, geheel in de lijn der verwachtingen, dat het Openbaar Ministerie mocht stoppen met de vervolging van oud-topambtenaar Joris Demmink. Het hof concludeerde dat er een 'zeer uitgebreid en gedegen' onderzoek heeft plaatsgevonden 'waarbij geen steen op de andere is gelaten'.
2017 leverde ook een 'nieuwe' plotter op: Maastrichtenaar Rogier Hop, een slomo met een dictie van een schildpad, die eindelijk eens wat kijkertjes wist te trekken met zijn YouTube-kanaaltje omdat Micha Kat er wekelijks zijn opwachting maakt.
Want het was toch wel weer het jaar van de onvermoeibare Micha Kat. Never a dull moment. Met als hoogtepunt video's waarin Kat, gezeten in het bed van een Bed & Breakfast, zijn incontinentie bestreed met uit zijn broek puilend toiletpapier.
In 2017 ging het rap bergafwaarts met Kat. Eerst verloor hij een kort geding tegen de Volkskrant, waarin hij zijdelings werd geschoren als kletskous en 'ongekroonde koning van het gekkenhuis'.
In november werd Kat door het Hof veroordeeld tot een celstraf van zes maanden. Vanwege het koppelen van hoofdredacteur Marcel Gelauff van de NOS aan kindermisbruik en ‘smerig crimineel gedrag’.
In het najaar probeerde de zelfbenoemde Complotdenker des Vaderlands de IJslandse immigratiedienst wijs te maken dat hij op de vlucht was voor de Nederlandse pedomaffia. Optimistisch meldde Kat dat als zijn asielverzoek werd toegewezen hij een gratis huis, een warme trui en een IJslandse vriendin zou krijgen. Allemaal op kosten van de IJslandse staat. Na een verblijf in een asielcentrum ver van Reykjavik werd Kat gedwongen om zijn verzoek in te trekken omdat hij anders kon worden uitgewezen en op het vliegtuig naar Amsterdam worden gezet.
Kat keerde terug naar Ierland om in een aantal zuigende stukken zijn Nederlandse advocaat met de toepasselijke naam Stapel van meineed te beschuldigen. En hem te chanteren voor 25.000 euro, inmiddels al opgelopen tot 50.000. Niet dat die veel voor hem had kunnen betekenen, want inmiddels is de zaak van Telegraaf-journalist Bart Mos (meerdere doodsbedreigingen) onherroepelijk. De Hoge Raad heeft op 5 december besloten het verzoek van Kat tot cassatie niet-ontvankelijk te verklaren.
Met de intrekking van de financiële ondersteuning van zijn ouders in januari, mag Kat volgend jaar op zoek gaan naar een of ander Timboektoe waar verblijf en internet nagenoeg niets kosten. Wie weet wil Martin Vrijland zijn tentje delen.
Barracuda blijft ook in 2018 op de waakvlam
