Jaaroverzicht

Het jaar 2017 was absoluut rampzalig voor de nog overgebleven schrijvende plotters. Ongeveer alles ging mis. Maar dan ook hopeloos mis. Het jaar was nog niet begonnen of Koos van Woudenberg hief zijn blog op nadat hij 'door een hele politiemacht van mijn bed ben gelicht en werd gedeporteerd naar De Marwei in Leeuwarden'.

Dat zou de trend worden voor de rest van het jaar, al was de aanleiding vaak minder dramatisch: heel wat alternatieve media - ook blogjes waar Barracuda nog nooit van had gehoord - besloten te stoppen omdat de eigenaar vond dat hij 'aan een dood paard' aan het trekken was. WantToKnow probeerde een nieuwe layout en raakte zowat zijn hele bejaarde aanhang kwijt.

Na weer een knallende ruzie tussen Ton Hofstede alias Ton Typefout en Boudine Berkenbosch zijn beiden van de weeromstuit minder gaan complotbloggen. De laatste onthulde wat Barracuda altijd al had vermoed: bijna haar volledige volwassen leven structureel werkeloos. Maar nog altijd pronken met je doctorandustitel.

De meeste plotters zaten trouwens financieel aan de grond. Nadat hij zijn laptop en camera had moeten verkopen om aan geld te komen, kreeg Melder van Misstanden Nico van den Ham zomaar een seniorenwoning toegewezen. Voor de jongere Martin Vrijland gold dat niet: die verhuisde met zonnepanelen en satellietschotel vanuit Oosterwolde naar de voet van een onbekende berg om vandaaruit verder te plotteren. 

De strijdbare Wim Dankbaar verloor in het begin van het jaar zijn civiele procedure tegen Wolfgang Hebben. De rechtbank vond Dankbaars beschuldigingen van medeplichtigheid aan de moord van Marianne Vaatstra als 'zeer ernstig' aan te merken. Wim kreeg niet alleen een contactverbod voor de omgang met de moeder van Marianne Vaatstra, ook verloor hij het kort geding tegen RTL, waar Peter R. de Vries Wim naar aanleiding van het verbod van de rechter toch echt rustig 'kierewiet' mocht noemen. En weer een andere rechter besloot dat Wim ook zijn 'supergetuige' Faek niet mocht horen.

In oktober kwam de genadeklap: Dankbaar moest wegens herhaaldelijke schendingen van eerdere vonnissen nog eens een half miljoen euro aan moeder Vaatstra betalen. Waarop hij dan toch eindelijk besloot om zijn volledige site maar op zwart te zetten.

Met zijn voormalige zakenpartner Hans Mauritz ging het ook al niet goed. Die kreeg een taakstraf wegens laster over een erfenisfraude. Ook moest hij 1000 euro smartengeld betalen. Toen Hans zich niet hield aan het verplichte bezoek aan de reclassering naar aanleiding van een smaadvonnis in de zaak Vaatstra werd hij prompt twee maanden achter de tralies gezet.

Hij kwam, hij zag, maar droop al snel af. 'Kinderoffer bankier' Ronald Bernard van de fairtrade pro-life bank De Blije B. werd ineens wereldberoemd in plotterland dankzij een gesprek met Irma Schiffers. Daarin beweerde hij dat hij als bankier had moeten deelnemen aan een of ander satanisch kinderritueel. Dat bizarre interview vonden zelfs plotters ongeloofwaardig.

Ook kwam een einde aan twee zaken waarover plotters zich jarenlang druk maakten. Het herzieningsverzoek van de zaak Baybasin werd afgewezen, op grond van maar liefst 1700 pagina's tekst en uitleg van advocaat-generaal Aben. De plotters namen niet eens de moeite om het te lezen.  Het Hof in Den Bosch bepaalde in de ontnemingszaak tegen Baybasin ook nog eens dat hij de staat 1,5 miljoen euro moet terugbetalen omdat hij dit geld had overgehouden aan criminele afpersing. Het bewuste vonnis stond vol details die plotters liever onder het tapijt hadden geschoven. De apotheose moest toen nog komen: drie protesterende oud-gevangenisdirecteuren in de regen.

Het gerechtshof in Arnhem bepaalde verder, geheel in de lijn der verwachtingen, dat het Openbaar Ministerie mocht stoppen met de vervolging van oud-topambtenaar Joris Demmink. Het hof concludeerde dat er een 'zeer uitgebreid en gedegen' onderzoek heeft plaatsgevonden 'waarbij geen steen op de andere is gelaten'.

2017 leverde ook een 'nieuwe' plotter op: Maastrichtenaar Rogier Hop, een slomo met een dictie van een schildpad, die eindelijk eens wat kijkertjes wist te trekken met zijn YouTube-kanaaltje omdat Micha Kat er wekelijks zijn opwachting maakt.

Want het was toch wel weer het jaar van de onvermoeibare Micha Kat. Never a dull moment. Met als hoogtepunt video's waarin Kat, gezeten in het bed van een Bed & Breakfast, zijn incontinentie bestreed met uit zijn broek puilend toiletpapier.

In 2017 ging het rap bergafwaarts met Kat. Eerst verloor hij een kort geding tegen de Volkskrant, waarin hij zijdelings werd geschoren als kletskous en 'ongekroonde koning van het gekkenhuis'.

In november werd Kat door het Hof veroordeeld tot een celstraf van zes maanden. Vanwege het koppelen van hoofdredacteur Marcel Gelauff van de NOS aan kindermisbruik en ‘smerig crimineel gedrag’. 

In het najaar probeerde de zelfbenoemde Complotdenker des Vaderlands de IJslandse immigratiedienst wijs te maken dat hij op de vlucht was voor de Nederlandse pedomaffia. Optimistisch meldde Kat dat als zijn asielverzoek werd toegewezen hij een gratis huis, een warme trui en een IJslandse vriendin zou krijgen. Allemaal op kosten van de IJslandse staat. Na een verblijf in een asielcentrum ver van Reykjavik werd Kat gedwongen om zijn verzoek in te trekken omdat hij anders kon worden uitgewezen en op het vliegtuig naar Amsterdam worden gezet.

Kat keerde terug naar Ierland om in een aantal zuigende stukken zijn Nederlandse advocaat met de toepasselijke naam Stapel van meineed te beschuldigen. En hem te chanteren voor 25.000 euro, inmiddels al opgelopen tot 50.000. Niet dat die veel voor hem had kunnen betekenen, want inmiddels is de zaak van Telegraaf-journalist Bart Mos (meerdere doodsbedreigingen) onherroepelijk. De Hoge Raad heeft op 5 december besloten het verzoek van Kat tot cassatie niet-ontvankelijk te verklaren.

Met de intrekking van de financiële ondersteuning van zijn ouders in januari, mag Kat volgend jaar op zoek gaan naar een of ander Timboektoe waar verblijf en internet nagenoeg niets kosten. Wie weet wil Martin Vrijland zijn tentje delen.

Barracuda blijft ook in 2018 op de waakvlam

Meermalen belediging

Barracuda kan zich geen jaar herinneren waarin het met de nog overgebleven bloggende plotters (plotterende bloggers?) zo slecht ging. Wim Dankbaar die vanwege megaboetes zijn site grotendeels heeft dichtgegooid, melder van misstanden Nico van den Ham die om raadselachtige redenen zijn laptop en camera is kwijtgeraakt en Micha Kat, wiens site na een gigacrash bij zijn IJslandse hostingpartij maar niet online wil komen en die met de staart tussen de benen naar Ierland terugkeerde toen IJsland hem als asielzoeker weigerde.

Vandaag besliste het Hof Arnhem-Leeuwarden in hoger beroep in de zogeheten Gelauff-zaak dat Kat wegens laster, meermalen smaadschrift en meermalen belediging zes maanden gevangenisstraf krijgt. Het OM had negen maanden geëist. Vooral de beweringen over betrokkenheid van de hoofdredacteur van het NOS Journaal bij het verwoesten van kinderlevens, het hebben van banden met pedonetwerken en het beschermen van kinderverkrachters acht het Hof zeer kwalijk.

Om zijn gevangenisstraf te ontlopen verschuilt Kat zich in niet nader genoemde hostels of Airbnb adressen in Ierland. Dat wil zeggen: zolang zijn ouders dat verblijf mede financieren. Daaraan lijkt in januari een einde te komen, vertelde Kat onlangs zelf en dan kan de zelfbenoemde bestrijder van de raadselachtige PP-elite het voorbeeld nemen aan Martin Vrijland. Die is onlangs het land ontvlucht en woont met tent, zonnepaneeltjes en een satellietschotel - want bloggen zal hij - aan de voet van een of andere berg (Vrijland is zo bang dat trollen hem komen opzoeken dat hij zelfs het land niet durft te noemen), in elk geval totdat de eerste winterse avalanche de camping wegspoelt.

Barracuda adviseert voor Kat de Macgillycuddy's, al was het maar vanwege de naam.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam      

Smaad

Martin Vrijland heeft zich weer eens in de nesten gewerkt dankzij een (inmiddels weggepoetst) artikel uit 2012 waarin hij suggereerde dat het Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek Seksualiteit (FWOS) de kinderpornoverzameling van de omstreden senator Edward Brongersma in beheer zou hebben. Die zou nooit vernietigd zijn.

'Onderzoek' noemde Vrijland deze zogenaamde zoektocht naar het erfgoed van een pleitbezorger voor de acceptatie van pedofielen (in een tijd dat dat blijkbaar nog kon), maar in feite was het weer de bekende Vrijland-formule: luie interpretaties van bij elkaar gegoogelde 'weetjes'.

De Edward Brongersma Stichting die de senator ooit had opgezet leeft in een heel ander verband voort als FWOS. Ooit had de stichting inderdaad het volledige archief van Brongersma in beheer, waaronder naar later bleek ook enkele dozen met kinderporno. Het OM wilde de bestuursleden eerst  daarvoor vervolgen, maar zag er van af toen bleek dat ze de inhoud van de collectie amper kenden.  

Op advies van een onderzoekscommissie was justitie bereid om Brongersma's autobiografische materiaal te bewaren: een reeks grote, blauwe multomappen met tekst en enkele erotische foto's. Dat materiaal, niet de kinderporno die uiteindelijk werd vernietigd, is ondergebracht bij het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis en daar is ook een inhoudsbeschrijving van de verzameling te vinden. Nog afgezien van het feit dat de ware toedracht van deze kwestie met een beetje googelen gewoon online is terug te vinden, had Vrijland toch makkelijk zelf even in dat archief kunnen kijken.

Maar nee, Vrijland deed er nog een schep bovenop: hij kwam op de site van FWOS een PowerPoint-presentatie tegen en meende dat het ging over masturbatie door het al dan niet ongeboren kind. De site Disputax heeft toen maar een deel van die presentatie weergegeven om aan te tonen dat Vrijland zijn fantasie weer eens de vrije loop had gelaten. Daarna mailde Vrijland ook nog eens tientallen kinderdagverblijven om te waarschuwen voor deze organisatie.

FWOS was not amused en Vrijland meldde reeds in 2013 had hij was aangeklaagd voor smaad en laster. Daarna bleef het stil. Tot afgelopen week. De aangifte was blijkbaar toch nog door het OM in behandeling genomen.

Eerst meldde Vrijland dat er een zitting was waar hij niet aanwezig kon zijn  omdat hij sinds kort woont in een caravan in het buitenland 'om kosten te besparen'. Later deze week liet Vrijland via Facebook weten dat hij reeds een voorwaardelijke taakstraf van 40 uur had gekregen.

Natuurlijk ziet Vrijland weer niet in dat hij de insinuaties aan het adres van de stichting niet hard kan maken: 'Het is wel toevallig dat dit opspeelt nu de Robert M. zaak de afgelopen dagen weer in beeld kwam. Broeit er iets onder de oppervlakte en moet Vrijland zich afzijdig houden?'

UPDATE: Vrijland na Nico vd Ham zonder woon- of verblijfplaats.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam     

Afgewezen

Het IJsland avontuur van Micha Kat, de zelfbenoemde Complotdenker des Vaderlands, zit er alweer op. Die had de IJslandse immigratiedienst wijsgemaakt dat hij op de vlucht was voor de Nederlandse pedomaffia.

Optimistisch meldde Kat dat als zijn asielverzoek werd toegewezen hij een gratis huis, een warme trui en een IJslandse vriendin zou krijgen. Allemaal op kosten van de IJslandse staat. 

Maar politiek asiel krijgt hij niet, omdat Nederland wordt beschouwd als een van de veiligste landen, precies zoals zijn trollen hadden voorspeld. Ook bleek de immigratiedienst uitdraaien te bezitten van de Nederlandse vonnissen waarin Kat was veroordeeld.

Kat heeft nu zijn verzoek ingetrokken omdat hij anders kan worden uitgewezen en op het vliegtuig naar Amsterdam wordt gezet. Waar Kat dan meteen wordt ingerekend, want die heeft nog een gevangenisstraf uit te zitten en moet zijn DNA afgeven.

Barracuda verbaast zich erover dat Kat, die de afgelopen jaren zijn leven sleet in Ierse hostels, überhaupt als asielaanvrager werd geaccepteerd. Een beetje googelen en je had die clown al meteen op straat kunnen zetten. Maar in IJsland moet blijkbaar elke aanvraag serieus worden onderzocht. Dat leverde in zoverre een voordeel op dat Kat in een schreeuwend duur land enige weken gratis kost en inwoning genoot, en een credit card met wat geld en een gratis buskaart kreeg toegestopt. Wat handig is als je zoals Kat de afgelopen weken formuleerde 'tegen het faillissement vecht'.

Niet dat het comfort er op vooruitging, want Kat verhuisde naar een asielcentrum ver van Reykjavik, waar zelfs geen bestek aanwezig was en de internetverbinding te slecht was voor het uploaden van video's.

Maandag krijgt Kat zijn paspoort terug en staat hij weer op straat. Met de intrekking van de financiële ondersteuning van zijn ouders in januari, mag Kat dan op zoek gaan naar een of ander Timboektoe waar verblijf en internet niets kosten. Anders resteert een leven als Swiebertje op straat.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam    

Judas

Alweer slecht nieuws voor Wim Dankbaar. Nadat hij het kort geding tegen RTL had verloren, en weer een andere rechter besloot dat hij ook zijn 'supergetuige' Faek niet mag horen, moet hij van de rechtbank in Haarlem ook nog eens een half miljoen euro aan de moeder van Marianne Vaatstra betalen. Dat is, zelfs na de verkoop van zijn villa in Overveen, mogelijk het grootste deel van zijn toch al geslonken vermogen.

Ondanks rectificaties die hij met veel tegenzin op zijn site publiceerde, liet Dankbaar op zijn Facebook en op zijn site teksten staan die in strijd zijn met een eerder vonnis. En hij liet ze zo lang staan dat de dwangsommen van 20.000 euro per overtreding uiteindelijk het maximum hadden bereikt. Wim gaat uiteraard weer in hoger beroep, zo laat hij het AD weten.

In de wandelgangen ging het verhaal dat advocaat Yehudi Moszkowicz Dankbaar nog een schikking heeft aangeboden: alle artikelen weg en Wim kreeg zijn half miljoen terug. Kennelijk heeft Wim geweigerd. Inmiddels zijn alle stukken inderdaad verdwenen, maar dat is omdat Dankbaar nog meer ellende vreest.

Ondanks de radiostilte op Wim's blog lekte een dezer dagen weer een nieuwe activiteit van Wim uit. Die had de advocaat van Willem Holleeder benaderd met het unieke aanbod om een alternatieve biografie over cliënt te laten schrijven door een 'brandschone burger'. Eentje die had moeten aantonen dat de echte criminelen in de bovenwereld zitten. Eentje waarin ongetwijfeld de hoogste baas van de justitie twee asielzoekers heeft weggemoffeld. Willem en hij waren toch maar 'two of a kind'. Ze hebben allebei een bloedhekel aan Peter R. En dat schept en band.

Als een volleerde koopman schreef Wim: 'Kort maar krachtig: Willem moet een biografie schrijven samen met mij. Dat kan hij zelf niet, anders had hij het allang gedaan. Die persoon ben ik. Dat gaat de verkoopaantallen van Judas (het boek van de zus van Holleeder) nog even dik overtreffen.'

Holleeder heeft de krabbelaar uit Overveen de deur gewezen.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam      

Afdreiging

Tonneke versus Boudineke take 2. Nu Ton Hofstede alias Ton Typefout niet is ingegaan op het voorstel van blogster Boudine Berkenbosch om geen woorden meer aan elkaar vuil te maken, en derhalve ook alle artikelen over elkaar te wissen, zijn alle registers opengetrokken. Boudine is gaan wroeten in het persoonlijk leven van Ton, in het bijzonder de zaak rond de omgangsregeling van zijn (Turkse) dochtertje.

Barracuda hield even het hart vast toen zij dit artikel aankondigde: 'Voor mij als familierecht-juriste en kinderpsychologe tegen seksueel geweld en incest was het toen duidelijk.'

Nu is Boudine niet zo dom om dat letterlijk in de schoenen van Ton te schuiven, maar de beschuldiging van Tons ex - onder meer 'fysieke en geestelijke mishandeling, poging tot ontvoering van haar dochter, bedreigingen en incest' - is wel blijven staan, vet gedrukt ook nog.

Berkenbosch citeert ook nog het eerste artikel dat Barracuda over Ton schreef, waarin duidelijk wordt dat de Bossche duizendpoot een dubbele agenda heeft. Die pakte de kwestie Baybasin toch vooral op omdat die overhoop ligt met de Turkse overheid, net als hijzelf. Maar Berkenbosch draait de zaak om: 'Ton doet al een paar jaar alle mogelijke moeite om Turkije niet meer binnen te mogen, door zich intensief bezig te houden met de zaak Baybasin. Daar kan hij zich dan achter verschuilen!'

Waarschijnlijk is het niet een kwestie van niet mogen, maar van niet kunnen. Barracuda heeft al jaren geen serieuze economische activiteit rond Hofstede kunnen ontdekken en dan wordt een maandelijks tochtje naar Turkije (onder begeleiding van een psycholoog, dat wel) misschien wat prijzig.

Inmiddels heeft Ton naar eigen zeggen aangifte van afdreiging gedaan. En ook daarin ook meteen Micha Kat meegenomen, die eerder onder dreiging van juridisch geweld reeds 26 artikelen over Ton verwijderde. Ton suggereert daarbij dat officier van justitie Nicole Zandee zijn aanklacht al in behandeling heeft genomen, dezelfde Zandee met wie hij in het verleden maar geen contact kon krijgen.

Barracuda vermoedt eerder Bossche bluf. Een PostNL bonnetje, niet de aangifte zelf, is als bewijs meegestuurd aan Berkenbosch en Kat (video). En dat bonnetje suggereert dat Ton een aangetekende brief aan het postbusnummer van het OM heeft verstuurd, niet aan het parket aan de Bossche Leeghwaterlaan. Dat is omslachtig, en onnodig: Ton had die 199 gram papier zonder kosten zelf kunnen afleveren.

Overigens heeft Ton de rechtelijke macht niet nodig, want die is zelf al op de stoel van de rechter gaan zitten. 'Verdachte nummer 1 (...) stelt herhaaldelijk en uitvoerig familierecht-jurist en kinder-psychologe te zijn die willens en wetens handelt. Dit heeft als verzwarende omstandigheden te gelden. Zij behoort beter te weten. Ik zet dan ook in op de volle vier jaar gevangenisstraf.' 

Het curieuze is, Boudine mag dan wel doctorandus in de psychologie en meester in de rechten zijn, haar Amsterdamse diploma bleek waardeloos, en ze is al bijna haar volledige volwassen leven werkeloos. Wat de sociale dienst allemaal best vindt. Laat Ton dat eens gaan uitzoeken.

UPDATE: Ton slaat terug.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam        

Kierewiet

Wim Dankbaar is nu officieel 'kierewiet'. Dat wil zeggen: de rechtbank Amsterdam vindt dat Peter R. de Vries dat rustig mag zeggen op de televisie. De Vries mag ook zeggen dat Wim eigenlijk in een dwangbuis moet worden afgevoerd.

Volgens de rechter heeft Dankbaar zichzelf door zijn publicaties over Marianne Vaatstra tot publiek persoon gemaakt en moet hij daarom 'krachtiger tegengeluiden dulden dan andere personen'. Ook komt De Vries met een waardeoordeel met 'voldoende feitelijke basis om niet excessief te zijn'.

Die rechtszaak tegen RTL Boulevard en De Vries was op zich al een gotspe. Dankbaar is zowel strafrechtelijk als civielrechtelijk diverse keren wegens smaad veroordeeld. Besmeurde heel wat personen op zijn site zonder weerwoord, dat hij wel van RTL eiste. Als grootste bezwaar voerde Dankbaar aan dat de indruk wordt gewekt dat hij psychisch niet in orde is. 'Daarvoor bestaat geen feitelijk bewijs'.

De anders zo productieve Dankbaar is trouwens al weken stil op zijn site. Alle artikelen zijn voorlopig ontoegankelijk gemaakt, in elk geval 'tot de hoger beroepen van de tegen mij aangespannen rechtszaken zijn afgehandeld'.

Barracuda vreest dat ze niet terugkeren.

Want er was vandaag nog veel slechter nieuws voor Dankbaar: hij mag Faek niet als getuige in zijn strafzaak horen. Dankbaar had alle hoop gevestigd op Faek, die had moeten aantonen dat hij helemaal niet kierewiet was, maar een groot complot op het spoor was gekomen. Allengs werd duidelijk dat Faek Dankbaar geen reddingsboei zou toewerpen. Tijdens de rechtszaak bracht hij naar voren dat zijn persoonsgegevens in een vermeende kluisverklaring niet kloppen en zijn handtekening onderaan het document vervalst is.

De rechter in Rotterdam stelde dat Dankbaar 'geen deugdelijke wettelijke grondslag' heeft voor zijn verzoek en dat hij met een deel van de procedure 'misbruik van het procesrecht' heeft gemaakt. Verliest Dankbaar het hoger beroep, dan lijkt een eerder opgelegde gevangenisstraf onherroepelijk te worden.

Breaking:

Vonnis: publicist Wim Dankbaar is half miljoen euro aan dwangsommen kwijt aan moeder vermoorde Marianne Vaatstra.

— Chris Klomp (@chrisklomp) September 29, 2017

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam      

Tonneke en Boudineke

Neem een protestant en je hebt een overtuiging. Neem er twee en je hebt een kerk. Voeg er een derde aan toe en je hebt een kerkscheuring, schreef Maarten Reijnders ongeveer een jaar terug in zijn boekje over complotdenkers.

Kerkscheuring is een understatement. Zelden heeft Barracuda zoveel ruzies meegemaakt in plotterland als dit jaar. De een (Vrijland) verdenkt intussen ongeveer iedereen in de alternatieve media van controlled opposition, de ander (Kat) denkt dat een voormalige bondgenoot (Hofstede, tegenwoordig beter bekend als Ton Typefout) stiekem voor Joris Demmink werkt.

Wat je in dat geval beter niet kunt doen is een ruilhandeltje voorstellen: jij stopt met schrijven over mij, dan stop ik met schrijven over jou. Dat was het voorstel dat Boudine 'Boublog' Berkenbosch onlangs deed aan Hofstede. Die meteen terugblafte: Mijn geduld met jou is op. Ik bied je nu nog één uitweg: Jij bevestigt mij dit weekend nog per email dat je jouw chantage en afpersing intrekt en die nooit meer zult effectueren. Zo niet, dan zal ik je maandag 18 november zowel strafrechtelijk als civielrechtelijk gaan vervolgen. 

Waarom pas 18 november is Barracuda niet duidelijk geworden, ook het strafrechtelijke aspect hiervan blijft volkomen duister, maar Berkenbosch zegt nu te wachten op de dagvaarding, en gooit maar meteen nog meer olie op het vuur.

Ze noemen elkaar Tonneke en Boudineke. Barracuda schat dat ze ongeveer even oud zijn en ze schermen allebei met hun academische opleiding, waarvan Barracuda nooit heeft kunnen vaststellen of daar ook daadwerkelijk iets mee is gedaan. Werkloos achter de begonia's, en al enkele jaren minstens.

De verwijten aan elkaar zijn inwisselbaar. Berkenbosch is volgens Ton 'stabiel tegen alles wat bij de gevestigde orde hoort. En dus komen onderwerpen als 9/11, chemtrails en anti-westen-sentimenten dagelijks voorbij vliegen, soms in een ufo. Boudine is ook gewoon stabiel tegen iedereen die haar uitspraken in twijfel trekt. Zeker van haar eigen gelijk. Geen enkele twijfel. Geen zelfreflectie. Als je aan Boudine twijfelt ben je een trol.'

Allemaal waar. Toen Joris Demmink onlangs van de haak werd gehaald, wist Boudine absoluut zeker dat hij een vieze pedo was. Dat is een veronderstelling die bij Boudine altijd heel makkelijk feit wordt. Liefst met een uitroepteken. Ook weet Boudine dat de drie WTC torens ten tijde van 9/11 zijn opgeblazen. Daar heeft Boudine namelijk pas echt verstand van.

Boudine sleepte haar prins op het witte paard Marcel Vervloesem volgens Ton het standbeeld op. Geeft deze afgod voortdurend een platform voor zijn warrige verhaal.

Maar Ton Typefout heeft ook een afgod en die heet Basybasin. Kom niet aan Baybasin, anders kom je aan Ton. Baybasin heeft ruzie met Turkije en dat heeft Ton ook. Zo werkt dat in de plotterkerk. Het geinige is: over Baybasin zijn beiden het roerend eens. Barracuda ziet een gaatje voor een wapenstilstand.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam      

Karin

Niet eens ontdekt door melder van misstanden Nico van den Ham: Karin Olde Weghuis uit Hilversum. Zelfverklaard reikimaster, blogster en moeder van een aantal schatten van kinderen, die echter zijn 'gedeporteerd bij een stel pedonazi's in een auschwitzkindervernietigingskamp'.

Want als het om harde taal gaat, weet Karin Nico vele malen te overtreffen. Met alle gevolgen van dien: ze kreeg vorige maand vier maanden gevangenisstraf opgelegd wegens smaad die niet ten uitvoer zal worden gelegd, tenzij de rechter later anders gelast. Maar dan moet Karin zich wel aan de afspraken houden.

Ten nadele van verdachte weegt de rechtbank mee dat verdachte blijkens het uittreksel van haar justitiële documentatie van 16 juni 2017 eerder is veroordeeld, onder meer op 13 augustus 2015 tot een voorwaardelijke taakstraf van 40 uren voor 'eenvoudige belediging'.

Olde Weghuis begon in 2012 met bloggen. Eerst nog met rijmelarij, maar vanaf 2014 richtte ze haar peilen op 'william vogelverschrikker jeugdverkrachting', wie dat ook verder moge zijn. Niet veel later blijkt ook dat ze complotbloggen regelmatig frequenteert. Joris Demmink, de pedo's en de illuminatie worden er met de haren bijgesleept.

En zoals wel vaker bij dit soort ruziezoekers, kom je niet achter de directe aanleiding van de uithuisplaatsing, want Karin laat ongeveer alles wat haar niet uitkomt weg. Wat overblijft zijn eindeloze beledigingen en scheldpartijen, waar je met een kapmes nog niet doorkomt. 

Een paar hoogtepunten uit het repertoire:

Op 7 februari 2014:7 ‘ik haat [naam instelling 1] ’s [slachtoffer 1] , …, ik zou ze levend willen kelen, …, ik wens ze ter plekke dood’, ‘ik wil hun kinderen killen’, ‘daarna laat ik ze ook aanranden en verkrachten’ en ‘aan al het [naam instelling 1] gespuis, nu is het ons spel, …, go to hell, ga aan de kant met je domme gebral, …, sterf, lazer op!!, ik duw vergif in je strot’.
Op 1 februari 2014:8 ‘een blog over een [naam instelling 1] leugenaar, …, stuk paardenpis, …, hij is dus een regelrechte kindermishandelaar, …, jammer [slachtoffer 1] want ik ga voor de waarheid” en ‘[slachtoffer 1] , van de kinderverkrachtende [naam instelling 1] , je kunt op je straf gaan wachten, ik spoel je door de plee.!!’.
Op 5 juni 2011 ‘dit onder het totale hitlerbeleid van de [naam instelling 1] , waar jullie kennelijk een heidens genoegen in scheppen om een slaafje van dit algehele stinkende wanbeleid te zijn, en jullie je pootjes opheffen om te gaan piesen als de [naam instelling 1] blaft’25, ‘nou, wij trappen dus keihard tegen deze Hilterbeweging aan die alleen maar pedofielen, kinderaanranders en kinderverkrachters in dienst hebben die ook jonge kinderen in instellingen maar naar believen seksueel misbruiken en alleen maar om 90.000 euro per jaar per kind per slachtoffer van een walgelijk systeem’26en ‘asociale instelling in een nog asocialer, achtergesteld stompzinnig boerengehucht’.

En zo kwam Karin in het circuit van het Materieel strafrecht terecht. Ze gaat in hoger beroep. Barracuda vreest echter dat Karin het vonnis maar half gelezen, want haar eigen advocaat heeft nota bene gepleit voor een onvoorwaardelijke taakstraf.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam     

Isolement

Ooit was het plottervolk een grote happy familie. Men tolereerde elkaars nukken en afwijkingen, maar dat hield hooguit een paar jaar stand. Daarna begonnen de loopgravenoorlogen die zich in 2017 nog eens hebben verhevigd, waardoor er nu alleen nog eenlingen zijn die elkaar continu uitkafferen.

Het meest extreme voorbeeld daarvan is sinds kort Martin Vrijland a.k.a Martijn Alberda. Die hield zich eerst vooral bezig met het uitpluizen van false flag operaties, na een New Age-achtig tussenbedrijf, maar richt zijn pijlen de laatste tijd op de alternatieve media, die naar zijn overtuiging volledig gecontroleerd worden door de Powers that Be. Het komt er op neer dat niemand meer te vertrouwen is, behalve hijzelf.

De theorie van Martin: eerst werd hij door bloggers als Swapichou (= AIVD) kapot gemaakt, maar toen dat niet hielp (lees: Martin gewoon bleef schrijven) moest zwaarder geschut worden ingezet. Ineens verschenen er nieuwe namen aan het alternatieve firmament. Allemaal lieden (lees: door de geheime dienst ingehuurde acteurs) als Ronald Bernard, Irma Schiffers en Ad Broere die zich met deelgebieden van complottheorieën of spiritualiteit bezig hielden. 'Ze rezen ineens als paddenstoelen uit de grond en het leek erop dat er, sinds mijn zeer actieve periode van 2013, ineens een tandje opgeschaald moest worden om de ontwakende groep mensen in Nederland op te vangen.'

En als je dan al lid bent van de betrouwbare kerk van de Bernards en Broerers, 'hoeft u zo’n uitgekotste Martin Vrijland, die geen eens een bijstandsuitkering kan krijgen, ook niet meer te steunen.' Zo leer je weer eens wat: Barracuda wist werkelijk niet dat Martin met zijn blogje dat slechts door anderhalve paardenkop wordt gelezen,  zo machtig was in plotterland.

Hoe dan ook: Zijn familie wil niks meer met hem te maken hebben, hij mag zijn dochter niet meer zien en leeft zogenaamd van donaties, en dat is natuurlijk allemaal de schuld van een enorm leger van AIVD'ers, die Martin in ieder geval dagelijks weet te ontmaskeren.

Zo onderhoudt Barracuda volgens de meester-speurneus via Pieter Lakeman weer innige contacten met Micha Kat. Wat natuurlijk verklaart waarom hier zoveel vriendelijke stukjes over Kat te vinden zijn. Zo raakt Martin wel vaker de draad van zijn logica kwijt: het kan hem toch moeilijk ontgaan zijn dat Blije Bankier Ronald Bernard uitgerekend door diverse complotbloggen onder vuur kwam te liggen, dezelfde bloggen die hem ook gecreëerd zouden hebben.

Barracuda vreest dan ook dat Martin bezig is met een kamikaze operatie. Het allerdomste wat je kunt doen is toch wel om de alternatieve media tegen je in het harnas te jagen, en daar moet Martin het toch echt van hebben. Je kan toch moeilijk leven van die paar volmalloten die onder je blog reageren. Ook Johan Oldenkamp brandde ongeveer al zijn collega's af, en is bijna nergens welkom meer.

En wat Barracuda ook al niet begrijpt: hebben die paranoia volgers van Martin zich nou nooit eens afgevraagd hoe het komt dat de straatarme Vrijland iedere dag toegang heeft tot internet in een antikraakschool en ogenschijnlijk niet hoeft te werken? (crescendo van violen...)

Het zomerse plotterintermezzo is voorbij, Barracuda gaat voorlopig weer op de waakstand.

Speculaties en veronderstellingen

In dit opvallend drukke plotterweekje kon de 'apotheose' niet uitblijven: Het gerechtshof in Arnhem heeft vrijdag zoals al werd verwacht bepaald dat het Openbaar Ministerie mag stoppen met de vervolging van oud-topambtenaar Joris Demmink.

Het hof concludeert dat er een 'zeer uitgebreid en gedegen' onderzoek heeft plaatsgevonden 'waarbij geen steen op de andere is gelaten'. En dat er 'slechts sprake is van speculaties en veronderstellingen'.

Er is onderzoek gedaan in Turkije, maar daar kwam niets uit, ook al omdat dat land niet wilde meewerken omdat de verdenkingen verjaard waren. Daarnaast is ook in Nederland een feitenonderzoek uitgevoerd, waarbij de Rijksrecherche 'alle signalen van seksueel misbruik' door Demmink heeft onderzocht.

Nu zullen vanmiddag de complotbloggen wel ontploffen, maar die moeten het vonnis nog maar eens zorgvuldig nalezen. Een paar citaten:

(Over Demminks vermeende reizen naar Turkije):

Uit alle verkregen inlichtingen en stukken is vervolgens een tijdlijn samengesteld. Op basis van al die informatie moet worden geconcludeerd dat het niet mogelijk is dat verdachte in 1995, 1996 en 1997 tenminste vier bezoeken aan Turkije heeft gebracht, waarvan één bezoek, rekening houdend met de aangifte, minimaal vijf dagen zou moeten hebben geduurd. Daarbij moet in aanmerking worden genomen dat een vliegreis naar Turkije in de jaren '90 een grotere onderneming was dan vandaag de dag. Het aantal vluchten per dag lag toentertijd ook duidelijk lager dan in de huidige tijd. Er is helemaal niets teruggevonden over reizen van verdachte naar Turkije, terwijl er toch zo ongelooflijk veel gegevens over het leven van verdachte zijn teruggevonden. 

Het document van 25 december 2002 vermeldt inreisdata die aan de hand van de verkregen informatie uit het onderzoek Tamarix alle weerlegd kunnen worden. Uit de verklaring van getuige [getuige 3] komt naar voren dat verdachte op 21 juni 1997 in Turkije zou zijn geweest. Verdachte was toen echter aantoonbaar niet in Turkije. Ook het onderzoek naar de bijeenkomsten van het K4-comité heeft geen enkele aanwijzing opgeleverd dat verdachte in die periode in Turkije is geweest.  

(Advocaat Demmink over deze reizen)

De door de gemachtigde van klager aangegeven data waarop [verdachte] in Turkije geweest zou kunnen zijn, zijn verifieerbaar onjuist. Zo staat in het document van december 2002 dat [verdachte] op 17 februari 1996 Turkije zou zijn ingereisd. In zijn agenda staan op 16 en 17 februari 1996 privé-afspraken vermeld. Deze zouden volgens de gemachtigde van klager gemakkelijk kunnen zijn afgezegd. Een getuige heeft echter verklaard dat [verdachte] op 17 februari 1996 in een groter gezelschap bij haar heeft gegeten en dat zij de avond daarvoor bovendien met hem naar een concert is geweest.  

(Over het onderzoek van Klaas Langendoen in opdracht van Van der Plas)

[getuige 1] heeft tijdens zijn verhoor bij de rechter-commissaris verklaard dat hij in 1974 in dienst van de politie was getreden en betrokken was geweest bij de opsporing van zware criminaliteit. Hij verklaarde geen ervaring te hebben met fotoconfrontaties (foslo's), omdat die destijds door de technische recherche werden uitgevoerd. Ook had hij geen specifieke kennis om aangevers in zedenzaken te (kunnen) horen. 

[getuige 1] verklaarde dat hij de reeks foto's voor de fotoconfrontatieset zelf had samengesteld, maar niet meer wist hoe hij die foto's had geselecteerd. Hij had het “niet volgens de regels der kunst gedaan, anders had hij het anders gedaan”, aldus [getuige 1] . De foto's had hij van internet gehaald, maar niet aan de hand van een door klager gegeven signalement. 

(Over geldopname door Demmink)

Het hof stelt over dit eerste puntvast dat het proces-verbaal van de Rijksrecherche in het onderzoek Tamarix op bladzijde 590 vermeldt dat “op valutadatum 11 oktober 1996 een tweetal kasstortingen op de rekening van [verdachte] heeft plaatsgevonden inzake verkoop TR CH USD 550,- F 300,- contant en diverse vreemde valuta”.

[verdachte] heeft in raadkamer toegelicht dat TR CH een afkorting betreft van Travelers Cheques en dat dit bankafschrift dus weergeeft dat hij travelers cheques ter waarde van 500 US dollars heeft ingeleverd/gestort. Nader onderzoek dienaangaande acht het hof niet noodzakelijk.

Kaartenhuis

Wim Dankbaar krijgt pas eind september te horen of hij Faek als getuige mag oproepen voordat zijn wankele kaartenhuis definitief instort, maar er is nu al een behoorlijke kink in de kabel. Zijn pakweg tien volgers zijn er beduusd van: Faek heeft aangifte gedaan tegen Dankbaar wegens smaad, stalking en zelfs doodsbedreiging.

En nog erger: hij lijkt ook nog onder een hoedje te spelen met Wims gezworen vijand Wolfgang Hebben (een naam die Wim niet meer durft uit te spreken uit angst voor opnieuw hoge boetes). Want diens advocaat Rick Reyneveld was dinsdag tijdens de hoorzitting voor het getuigenverzoek ook aanwezig en stond zeker tien minuten met Faek te praten. De kans dat Faek het hele door Wim verzonnen Vaatstra complot gaat bevestigen lijkt dus nihil. Dankbaar: 'Hoe tucht- en klachtwaardig wil je het hebben? Hoe onrechtmatig en hoe vexatoir.'

Het zou Barracuda inderdaad niet verbazen als blijkt dat Faek contact heeft gezocht met Hebben of diens advocaat (gespecialiseerd in smaad) om te vragen hoe hij van zijn stalker Dankbaar af kan komen. Die denkt namelijk nog steeds dat je met intimidatie, afbekken, eindeloos zuigen en het schenden van de privacy een verklaring kunt afdwingen. En het geeft ook aan dat Dankbaar en kompaan Mauritz eerder ook al niet in geslaagd zijn om ook maar een fatsoenlijke verklaring uit Faek te persen. Een opnieuw een aanwijzing dat de vermeende verklaring van Faek waar Dankbaar voortdurend mee loopt te zwaaien niets anders is dan een conceptje waarvan Mauritz hoopte dat Faek ten overstaan van de notaris zijn poot onder zou zetten.

Maar wat Barracuda pas echt verbijsterend vindt is dat Wim weer dikke vrienden is met Mauritz. Ze hebben voortdurend overleg met elkaar. Let wel: Die twee sloegen elkaar zowat de hersens in toen bleek dat Mauritz kluisverklaringen had verzonnen. Inmiddels lees je geen kwaad woord meer in de commentaren over Hans - of ze worden door Wim tegengehouden - en ook een verklaring van 'getuige' Visboer die toch zeker geruime tijd op zijn site heeft gestaan is ineens verdwenen (die Visboer zou de vermeende moordenaar van Marianne Vaatstra in zijn auto naar Leeuwarden hebben gebracht):

'Wat de heer Mauritz over mij heeft geschreven in een boek over de moord op Marianne Vaatstra, is totaal niet waar. De verklaring die hij aan mij toeschrijft heb ik nooit gedaan en al helemaal niet onder ede bij een notaris. De heer Mauritz is gewoon een fantast en oplichter die alles heeft verzonnen, zijn Co.-auteur Wim dankbaar heeft bedrogen en verder alle lezers van dat boek.'

UPDATE: Weer beslag gelegd omdat Dankbaar zich niet zou hebben gehouden aan het vonnis.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam    

Staatsterreur

Hans Mauritz is het zat. Hij kreeg voor smaad aan het adres van Wolfgang Hebben (die 'daderkennis' ten aanzien van de moord op Marianne Vaatstra zou hebben achtergehouden, wat volkomen kul is) een voorwaardelijke gevangenisstraf en moest zich twee jaar lang elke twee weken bij de reclassering melden. Omdat hij daar geen zin aan had, mocht Mauritz onlangs achter de tralies afkoelen.

'Als je het allemaal optelt wat wij moeten meemaken aan onrechtmatige procedures, misbruik van recht en macht, dan rijzen de haren je te berge', stelt Mauritz in een door hemzelf opgesteld persbericht dat maandag naar de media wordt gestuurd. 'Men wil ons de mond snoeren en kapotmaken via pure staatsterreur. De werkelijke motor achter deze machinaties is Justitie zelf, dat haar onvoorstelbare ambtsmisdrijven onder het tapijt moet houden.'

In dat persbericht haalt Mauritz al meteen twee zaken door elkaar: een civielrechtelijk verbod op de publicatie van Het Verboden Dagboek van Maaike Vaatstra, en een strafrechtelijk verbod op smaad aan het adres van Hebben. Nu wil Mauritz justitie 'terugpakken' door dat dagboek wederom integraal te publiceren. De logica daarvan ontgaat Barracuda volledig, maar het gaat hem nog meer ellende opleveren, want de familie Vaatstra kan nu bij de toch al berooide Mauritz gaan incasseren, als we eerdere vonnissen mogen geloven met dwangsommen tot een maximum van 200.000 euro.

Dinsdag is zijn vroegere co-auteur Wim Dankbaar aan de beurt. Die wil in het kader van het hoger beroep in de zaak Hebben ene Faek als getuige oproepen en mag dat komen uitleggen aan de rechter. Faek zou een verklaring hebben afgelegd waaruit moet blijken dat Wim toch echt niet kierewiet of een hardnekkige stalker is.

In zijn pleidooi jankt Wim alinea's lang dat het een lieve lust is. Dat hij na het opgelegde contactverbod met Maaike Vaatstra op een ongehoorde manier is afgebrand in de landelijke media en nergens om wederhoor is gevraagd. Tja, hoe zou dat nou toch zijn gekomen?

Hoe dan ook, wie dat pleidooi een beetje aandachtig leest weet al waarom het verzoek van Dankbaar niet wordt ingewilligd. Om te beginnen beweert Dankbaar steeds dat Faek een verklaring heeft afgelegd, maar hij vertelt er niet bij dat die verklaring door Mauritz op papier is gezet en Dankbaar onmogelijk kan weten of er iets van klopt. Hij vertelt er ook niet bij dat er geen controleerbare handtekening onder staat. Of dat Faek tot nu toe Dankbaar vriendelijk te woord stond, maar ook duidelijk heeft gemaakt dat hij geen enkele medewerking zal verlenen tenzij hij daartoe wordt gedwongen (dat is wat anders dan: 'Ik wijs er op dat Fa’ek zich niet heeft verweerd tegen het getuigenverzoek en zelfs heeft laten weten te willen verklaren onder ede als hij voor de rechter moet getuigen.').

Het simpele feit dat Dankbaar geen enkele zekerheid heeft hierover is de reden dat Faek hem met terugwerkende kracht uit de penarie moet helpen. Maar zoals de rechtbank al constateerde heeft Dankbaar zelf verklaard dat hij de getuigen die hij graag wilde oproepen niet voor publicatie van het boek heeft gesproken. En volledig is afgegaan op wat Mauritz hierover verklaarde. Die zelfs toegaf: 'Dat van die getuigenverklaringen was bluf. Althans, we hadden dat toen nog niet rond.'

Ook het Hof zal verwijzen naar het onzorgvuldig bronnenonderzoek en alleen dat telt in het hoger beroep. Niet de bespottelijke veronderstelling dat Faek het hele complot Vaatstra even uit de doeken zal doen.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam   

Contactverbod (2)

De familie Vaatstra heeft de buit binnen: een contactverbod voor Wim 'repeterende breuk' Dankbaar met de moeder van Marianne Vaatstra. Ook moet Dankbaar enkele publicaties rectificeren.

Volgens haar advocaat (door Wim omschreven als het 'corrupte dwergje Moszkowicz') maakt Dankbaar de moeder emotioneel kapot door steeds contact te zoeken en haar te betrekken in zijn 'onderzoek' naar een vermeend complot rond de moord op haar dochter, zich niets aantrekkend van het leed dat de familie is aangedaan.

Zo publiceerde hij op zijn site onder meer brieven uit haar naam, die gewoon door hemzelf waren geschreven (Wim en telepathie). Ook verwijt hij haar 'het ultieme verraad aan haar dochter'.

Dankbaar weet zich verder op zijn site gesteund door een handvol malloten waarvan meteen duidelijk wordt dat helemaal niet geïnteresseerd zijn in welke waarheidsvinding ook of ook maar enige empathie richting de familie tonen.

Op de site liet Dankbaar gisteren al weten dat hij vandaag veroordeeld gaat worden. De rechter zou speciaal 'op de zaak zijn gezet' om hem te veroordelen (Wim en paranoia).

Omdat het vonnis nog niet is gepubliceerd, kan Barracuda niet beoordelen wat Dankbaar (die ongetwijfeld weer hoger beroep zal aantekenen) voorlopig allemaal niet meer mag op zijn site. Een aantal publicaties moet hij van de rechter offline halen. Ook mag hij Terpstra niet meer lastigvallen via de telefoon, post, mail of persoonlijk, anders volgt een dwangsom van 20.000 euro per overtreding.

Next stop: 15 augustus, 'de dag dat ons lichtje branden mag'. Oftewel: hoe Wim in de zaak Hebben met terugwerkende kracht zijn bewijs nog eens wil aantonen via een getuigenverhoor dat niet zal worden toegekend.

UPDATE: vonnis staat online.

Contactverbod

Eigenlijk zou je geen aandacht meer moeten schenken aan droeftoeters Wim Dankbaar en Hans Mauritz, die werkelijk van geen ophouden weten.

Maandag stond Dankbaar voor de zoveelste keer voor de rechter, vanwege een contactverbod dat de advocaat namens de moeder van de vermoorde Marianne Vaatstra zou hebben geëist.

Volgens Barracuda heeft Dankbaar zijn grote vriendin al jaren niet in persoon gesproken, maar dat weerhoudt hem er niet van om eindeloos mails naar haar te blijven sturen of op zijn site brieven zogenaamd - telepathisch - uit haar naam te schrijven. Zoals Wim de afgelopen maanden weer iedereen met mails stalkte in de hoop dat een van hen de grootste doofpot ooit zou opbiechten. Natuurlijk reageerde geen hond en zijn behoorlijk uitgedunde achterban kan de door Wim eindeloos herhaalde 'feiten' zo langzamerhand wel dromen.

Om deze 'publicist' te kunnen stoppen, eiste Yehudi Moszkowicz een contactverbod ‘in persoon, per post, per mail of op welke wijze dan ook’. Dit alles op straffe van een dwangsom van 20.000 euro per dag, met een maximum van een half miljoen euro.

De zaak trok enige publicitaire aandacht, waarbij Peter R de Vries in RTL Boulevard weer eens flink uithaalde naar Dankbaar. Wim zag de bui al hangen.

Het feit dat Maaike Vaatstra niet zelf bij de zitting aanwezig was, zal voor Dankbaar ongetwijfeld weer het bewijs zijn dat Maaike nog steeds van hem houdt. 

Inmiddels gaat het ook niet echt lekker met Hans Mauritz, de voormalige partner-in-crime van Dankbaar. Mauritz belandde twee maanden 'onder het strengste regime' in een cel. De aanleiding is Barracuda niet geheel duidelijk, maar het zou te maken hebben met de zaak Hebben, waarvan het hoger beroep binnenkort plaatsvindt.

Het bizarre is dat hoewel Dankbaar vindt dat Mauritz hem heeft opgelicht met verzonnen kluisverklaringen, hij hem toch weer drie keer in de cel heeft opgezocht. Waarom? Omdat die twee in hetzelfde juridische schuitje zitten en zich aan elkaar blijven vastklampen, al is het met de nodige verwensingen over en weer.

Zo mag Dankbaar half augustus aan de rechter uitleggen waarom hij Faek wil horen als getuige. Die moet hem en Mauritz uit de penarie gaan helpen. Dat die Faek daarvan helemaal niet is gediend is en ook helemaal niet gaat verklaren wat Dankbaar wil doet er allemaal niet toe. Dankbaar zwaait al jaren met een zogenaamde verklaring die Faek zou hebben afgelegd. Maar die verklaring heeft alleen Mauritz op papier gezet in de hoop dat Faek hem zou ondertekenen. Wat uiteraard nooit is gebeurd. Maar daar is Wim - geobsedeerd als hij is van zijn eigen gelijk - nog altijd niet achter.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam  

P.J.

De nieuwe Demmink is opgestaan. Dat krijg je als Micha Kat aan de haal gaat met een in ieder geval nog serieus bedoelde video waarin politiechef Pieter-Jaap Aalbersberg door We Are Change Rotterdam aan de tand wordt gevoeld over de periode dat hij een onderzoek naar Demmink zou hebben gefrustreerd. Oud-rechercheur Leon de Koter verklaarde (lees: vermoedde) iets dergelijks enkele jaren terug tijdens de zogenoemde Demmink Verhoren, die overigens niks hebben opgeleverd.

Bij AT5 reageerde Aalbersberg reeds in 2014 dat hij niks met deze zaak te maken heeft gehad. Hij was tot 1996 hoofd van de Dienst Bijzondere Recherche Zaken, waartoe het specialistische observatieteam behoorde dat het zogenoemde Rolodex-onderzoek verrichtte. Vanaf eind 1996 heeft hij een andere functie binnen de CRI gekregen.

Zoiets blijft kennelijk lang hangen bij de plottertjes van We Are Change Rotterdam, want zodra ze Aalbersberg onlangs ergens in het vizier kregen gingen ze er met twee (!) mobieltjes cq camera's meteen op af. Of hij soms P. Aalbersberg was, zoals vermeld in een document waarin potverdorie toch duidelijk staat dat hij bij de CRI werkte. Nee, herhaalde Aalbersberg, 'ik ben P.J. en P. Aalbersberg ben ik niet'.

Dat klopt niet. P. Aalbersberg en P.J. Aalbersberg zijn in dit geval zo goed als zeker een en dezelfde persoon, alleen: het doet weinig ter zake.

De naam P. Aalbersberg (CRI) duikt namelijk op in een Engelstalige evaluatie uit 1998 genaamd Mutual Legal Assistance and Urgent Request for the Tracing and Restraint of Property, waarvan Barracuda vermoedt dat de wakkere onderzoekers van We Are Change die nooit onder ogen hebben gekregen. Het is een extern stuk dat gaat over juridische verdragsregels en staat in geen enkele relatie tot het werk van Aalbersberg destijds bij de CRI verrichtte. Of misschien juist wel: het document bewijst eerder dat hij zich in 1998 met andere zaken bemoeide. De reden dat dit document destijds opdook bij plotters was omdat er onduidelijkheid was over het vertrek bij Aalbersberg bij de CRI.

Barracuda zou trouwens niet weten waarom Aalbersberg over zijn functie zou moeten liegen. Hij had evengoed kunnen verklaren dat hij geen grond zag voor verder onderzoek en daarmee was de zaak afgedaan.

Maar geen nood, WARC probeert met verwijzing naar allerlei functiebeschrijvingen van de KLPD Aalbersberg toch aan het onderzoek te koppelen, onder het mom dat hij er in elk geval van zou hebben geweten. Want: Ten tijde van Rolodex was hij hoofd dienst Rercherche Informatie. En: 'Vanaf 1996 moeten de korpsen hun onderzoeken aanmelden bij de afdeling Nationaal inzicht van de CRI.'

Maar nog los van het feit dat de afdeling Nationaal inzicht niet hetzelfde hoeft te zijn als de dienst Recherche Informatie, haalt WARC hiermee zijn eigen mooie complot onderuit - immers, ook al had de politieman kennis van zaken, hij gaf geen leiding meer aan het bewuste observatieteam. Dan wordt 'frusteren' wat lastig.

Bovendien vergeten onze plotters ook nog het volledige citaat weer te geven: 'Het aanmelden van onderzoeken dient middels een standaardformulier te gebeuren.' Het lijkt Barracuda sterk dat op dat formulier uitgebreide details over te volgen personen werden vermeld. Operationeel gezien zou dat wel heel erg dom zijn.

En dan ook nog even over die verklaring van De Koter. Zou hij zich in 2014 kunnen hebben vergist? Dat is heel goed mogelijk, zeker als Aalbersberg van positie veranderde zo rond de tijd dat het Rolodex onderzoek zijn aanvang nam. De Koter vergiste zich in 2014 in elk geval in de periode van het onderzoek: dat begon in 1998, en niet in 1997. Daarnaast zat er nogal wat (fysieke) afstand tussen De Koters (regionale) Criminele Inlichtingen Eenheid (CIE) de Centrale Recherche Informatiedienst (CRI). Dan kun je wel van alles vermoeden, maar hoeft dat nog niet waar te wezen.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam     

Jus-clowns

Barracuda is bijzonder teleurgesteld in zijn plotters. Afgelopen week verscheen zowat het belangrijkste document ooit rond een vermeend staatscomplot, dat rond de levenslang veroordeelde Baybasin en (deels) Demmink. Maar liefst 1700 pagina's waarin advocaat-generaal Aben in detail toelicht waarom er zijn inziens geen grond is voor herziening van de zaak Baybasin. Naast de conclusie van 1700 pagina's - het resultaat van ruim vijf jaar onderzoek - is er een samenvatting.

Maar wat doen onze plotters? De luilakken nemen niet eens de moeite om het te lezen. Het gros van de nitwits die links en rechts op forums reageren heeft weer eens geen idee waar het over gaat. Al die feiten, who cares? Tekenend is de reactie van Wim 'repeterende breuk' Dankbaar: 'Wie gaat er nu 1700 pagina's lezen?'

Bij Boublog, die altijd het hoogste woord heeft als het om Baybasin gaat, bleef het van de weeromstuit stil. Op dit hoogstandje logica na: 'Maar deze clown (Aben) heeft alleen geen rekening gehouden met het feit dat dhr. Baybasin vier kinderen heeft, die nu jong volwassen zijn en die allen Rechten hebben gestudeerd. Dus zelfs als dhr. Baybasin in de gevangenis sterft, dan komen zijn erfgenamen hun recht opeisen! Bassie en Diederik A.driaan zijn slechts Vuiligheid en Jus-clowns!'

Ton Hofstede (Haagse Complot) produceerde een lap tekst met 22 zogenaamde 'bewijzen' die kennelijk al klaarlag en op enkele punten nog even is geactualiseerd, want er stonden vooral citaten in uit de korte analyse van Barracuda, alsof Hofstede het teveel moeite vond om zelf eens te grasduinen in die 1700 pagina's.

Neem alleen al zijn opmerking over een telefoonnotitie uit de jaren negentig, opgemaakt vlak voor de vakantie van Demmink, waarin stond: 'De zaak Baybasin wordt gebruikt als drukmiddel teneinde in een andere zaak iets van de Turkse autoriteiten gedaan te krijgen.'

Dit had betrekking op de zaak Krouwel, waar vooral minister Sorgdrager zich destijds heeft bemoeid, niet op de chantage van Demmink in verband met het vermeende misbruik van Turkse jongens, zoals het kamp Baybasin telkens suggereerde. Maar dat doet er volgens Ton niet toe, chantage is chantage. En dat terwijl Hofstede een en ander (net als Barracuda) jaren geleden al op eigen wijze had kunnen verifiëren.

Natuurlijk is de geluidsonderzoeker Van den Heuvel wiens redenatie Aben uiteindelijk volgde in de vraag of de taps waren vervalst de gebeten hond. Dat is een lul die zijn site niet heeft bijgehouden. Een beter bewijs van zijn onkunde kun je als plotter blijkbaar niet verzinnen.

Het sterkt Barracuda weer eens in de overtuiging dat plotters niet in waarheidsvinding zijn geïnteresseerd. Die 1700 pagina's zijn ruis die je zo snel mogelijk vanachter je laptop moet weghonen.

De verklaring van Baybasin zelf is ook niet meer serieus te nemen. Die spreekt zelfs over het 'criminele element de heer Van de Heuvel'. Omdat die bepaalde informatie zou hebben gelekt 'om zijn doelstelling te dienen'. Bedoeld wordt blijkbaar: de publieke opinie te beïnvloeden. Als dat al waar is, is het ook nog eens onzin. Aben kende de opvattingen van Van den Heuvel immers al lang en breed en omdat twee separate deskundigenrapportages over vermeende tapvervalsingen op vrijwel alle doorslaggevende kwesties haaks op elkaar stonden, heeft Aben het onderzoek juist uitgebreid.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam     

Zakenman (3)

Niet alleen de Zaak Demmink komt ten einde, ook de zaak Baybasin. Het bleef tot het laatst spannend wat advocaat-generaal Aben zou besluiten, maar die ziet geen gronden voor herziening van zijn levenslange veroordeling. Weliswaar moet de Hoge Raad de verdediging nog aanhoren, maar meestal wordt het advies van de advocaat-generaal gevolgd.

Baybasin kwam de afgelopen jaren in beeld bij de plotters omdat hij werd gezien als een sleutelfiguur in de zaak Demmink, zeker toen gesuggereerd werd dat deze gechanteerd zou zijn (met jongens) om Baybasin uitgeleverd te krijgen.

Er was natuurlijk wel een probleempje: het verleden van Baybasin als drugshandelaar was niet brandschoon, maar daar wisten de plotters wel raad mee. Elk vlekje werd zorgvuldig weggepoetst - ook door zijn advocate Van der Plas - zodat een karikatuur overbleef van een keurige en warme zakenman die mooie schilderijen maakte in de gevangenis en daar zo snel mogelijk uit moest. Hoe hij aan zijn enorme vermogen was gekomen, anders dan via drugshandel, bleef intussen duister.

Barracuda heeft eerlijk gezegd nog nooit zoveel manipulatieve en leugenachtige artikelen gelezen als over Baybasin. Vooral van Ton 'Haagse Complot' Hofstede en Boudine 'Boublog' Berkenbosch, die net doet alsof ze overal is bij geweest.

Natuurlijk heeft ook een veroordeelde drugshandelaar recht op een eerlijk proces, vandaar vijf jaar werd gedaan over de beoordeling van het herzieningsverzoek. Je kunt Aben moeilijk verwijten dat hij geen grondig onderzoek heeft verricht. En terecht ook, aangezien de aanklacht de integriteit van de Nederlandse rechtstaat raakt.

Dat het allemaal langer duurde dan gewenst kwam omdat twee separate deskundigenrapportages over vermeende tapvervalsingen op vrijwel alle doorslaggevende kwesties haaks op elkaar stonden. Terwijl de verdediging ook nog met Ton Derksen aan kwam zetten, auteur van het boek De Baybasin-taps. Die schaarde zich zonder voorbehoud achter de bevindingen en conclusies van een van de onderzoekers. Daarop volgde een verifiërend onderzoek, dat in de conclusie uitgebreid wordt toegelicht, al gaat het vooral over hefboomschakelaars, beltonen, pulstreinen en signaalsterktes.

Ook de suggestie dat er foutief zou zijn vertaald, wordt verworpen. Aben: 'Derksen en de raadsvrouw nemen bij herhaling grote woorden als ‘vertalingsbedrog’, ‘geklungel’ en ‘gesjoemel’ in de mond, maar de vereiste grondslag voor dergelijke kwalificaties blijkt telkenmale te ontbreken.'

Wie nog sappige details verwacht over Demmink en jongetjes komt bedrogen uit. Aben had al in 2012 besloten deze kwestie niet binnen het bereik van het herzieningsonderzoek te brengen. 'De raadsvrouw legt een verband tussen de (vermeende) zedendelicten van Demmink in Turkije enerzijds en de veroordeling van Baybasin anderzijds. Daarmee is echter niet gezegd dat dit verband ook werkelijk bestaat.' Er zijn volgens Aben in elk geval onvoldoende aanwijzingen voor.
 
Aben wijst ook op de chronologie der feiten, waarover ook Barracuda zich al eens verbaasde: Er zijn volgens Aben geen objectieve aanwijzingen dat Baybasin eerder dan op 24 december 1995 in Nederland arriveerde, terwijl het bezoek van de Turkse vicepremier Tansu Çiller aan minister Sorgdrager, bij welke gelegenheid met de openbaarmaking van het Demmink-dossier zou zijn gedreigd, pas begin 1997 plaatsvond.' Maar de verdediging suggereert dat de chantage al eerder zou zijn begonnen.

Ook komt de geruchtmakende telefoonnotitie uit 1997 van het Ministerie van Justitie weer ter sprake, waarin staat dat 'de zaak Baybasin wordt gebruikt als drukmiddel teneinde in een andere zaak iets van de Turkse autoriteiten gedaan te krijgen'. Zonder de context te kennen zag de verdediging van Baybasin hierin het bewijs van chantage. Barracuda schreef daar ook al eerder over. Het wisselgeld had geen betrekking op Demmink, maar aantoonbaar op de zaak rond ex-brigadier Krouwel.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam    

Zakenman (2)

Er zijn geen gronden voor herziening van de veroordeling van de in 2002 tot een levenslange gevangenisstraf veroordeelde Koerd Hüseyin Baybasin, zo luidt de conclusie van advocaat-generaal Aben. In Zeeland (Berkenbosch) en Den Bosch (Hofstede) zullen de rapen vandaag wel gaar zijn.

Baybasin, die altijd heeft volgehouden onschuldig te zijn, werd onder andere voor medeplegen van moord en meer pogingen tot uitlokking daartoe, gijzeling en drugshandel veroordeeld. Die veroordeling is voor een aanzienlijk deel gebaseerd op telefoongesprekken die door de Nederlandse politie in 1997/1998 zijn getapt.

De advocaat stelt zich op het standpunt dat deze tapgesprekken (in Turkije) zijn gemanipuleerd. Die gesprekken zouden in het kader van een onrechtmatige samenwerking tussen de Turkse en de Nederlandse politie in het strafdossier zijn terechtgekomen. Ook zouden de Nederlandse taptolken de voornamelijk in het Engels en Koerdisch gevoerde telefoongesprekken bedrieglijk hebben vertaald. Dit alles om een veroordeling van Baybasin in Nederland te bewerkstelligen.

De conclusie telt meer dan 1700 pagina’s (!) en bevat een inhoudelijke bespreking van de door de advocaat en door één van de benoemde deskundigen aangedragen aanwijzingen voor manipulatie. Voor hetgeen door de advocaat aanwijzingen voor manipulatie wordt genoemd bestaan volgens Aben telkens technische, onverdachte verklaringen. Voor bedrog bij het vertalen van tapgesprekken bestaan evenmin aanwijzingen.

Daarnaast zijn er geen reële aanwijzingen dat de samenwerking tussen de Nederlandse en de Turkse politie in de strafzaak tegen Baybasin verder is gegaan dan hetgeen steeds door justitie is volgehouden.

Barracuda gaat het rapport later uitgebreid lezen. Samenvatting hier.

Zakenman

Het zijn rollercoasterdagen voor de Koerd Baybasin, die morgen dan eindelijk te horen krijgt wat advocaat-generaal Diederik Aben gaat adviseren inzake zijn herzieningsverzoek bij de Hoge Raad. Wat we in elk geval weten is dat Aben een conclusie heeft geschreven van maar liefst 1700 pagina's. Kennelijk moet er veel worden aangetoond, wat mogelijk goed nieuws voor Baybasin kan zijn. Een heet hangijzer blijven de telefoontaps die de Turkse geheime dienst aan Nederland zou hebben gegeven.

Slecht nieuws was er al wel op vrijdag, toen het Hof in Den Bosch in de ontnemingszaak tegen Baybasin bepaalde dat hij de staat 1,5 miljoen euro moet terugbetalen omdat hij dit geld had overgehouden aan criminele afpersing.

Ton Hofstede, een man met een dubbele agenda, was er weer als de kippen bij om deze zaak in het voordeel van Baybasin uit te leggen. Het was allemaal de schuld van criminele rechercheurs en criminele officiers die 'deze zaak hebben lopen bedonderen. En niet zo'n klein beetje ook'.

Daarom heeft Barracuda even gewacht op de tekst van het vonnis om te concluderen dat je voor de nuance niet bij Hofstede moet zijn. Ongeveer alles dat Hofstede niet uitkomt laat hij weg.

Zo wilde de verdediging het openbaar ministerie niet-ontvankelijk verklaren vanwege het uitzonderlijke overschrijding van de redelijke termijn. Dat verzoek werd terzijde geschoven. Er zijn ook geen aanwijzingen dat er in de ontnemingszaak sprake is van onrechtmatigheid of manipulatie van bewijsmiddelen, vond het Hof. Zij het dat niet de volledige 2 miljoen die het OM had geëist is toegewezen.

Aan het vonnis liggen diverse verklaringen en uitgebreide tapverslagen ten grondslag die een weinig gunstig beeld van Baybasin schetsen. Van het beeld van de 'keurige zakenman' die Baybasin volgens zijn medestanders zou zijn blijft weinig over: 'Hij (Baybasin) bedreigde mij met te zeggen dat dit niet goed zou gaan, dat ik zo mijn vrouw en kinderen in gevaar bracht en hij in Turkije erg belangrijke vrienden had, dat hij zelfs op het allerhoogste niveau zijn mannetjes had, dat hij een sterke organisatie had, dat ik nergens naar toe zou kunnen vluchten. Ik maakte me dan ook zorgen over mezelf en mijn familie. Tijdens deze telefoongesprekken met [HB] waren bij mij steeds [NS] de advocaat, zijn familie [EG] en twee kaalgeschoren, potige personen van wie ik de naam niet kende aanwezig. Deze personen keken mij bij deze gelegenheden vernietigend en dreigend aan.'

Het onlangs verschenen boek van Ton Derksen, waarin deze stelt dat de aanname dat Baybasin een gevaarlijke drugscrimineel is op niets anders is gebaseerd dan een vooroordeel komt ook nog even ter sprake. Daarop verwees het Hof naar het rapport van de Metropolitan police van 17 maart 1999, waarin onder het volgende is opgenomen: 'Op 23 augustus 1984 werd de verdachte gearresteerd onder de naam [alias 1] wegens het illegaal binnen het Verenigd Koninkrijk brengen van 6 kilo heroïne. Op 15 februari 1985 werd hij door het Madison Crown Court veroordeeld tot een gevangenisstraf van 12 jaren. Op 7 december 1988 werd hij naar Turkije uitgezet om daar zijn gevangenisstraf uit te zitten.'

De vandaag gepubliceerde verklaring van Baybasin, waarin deze zegt ontvoerd te zijn en door het ministerie van Justitie 'gegijzeld door bevelen op grond van een illegale overeenkomst tussen Joris Demmink en Turkse ambtenaren', is te bespottelijk voor woorden. 

Even opmerkelijk is dat Baybasin na negentien jaar emiritus-hoogleraar Frank Bovenkerk en criminoloog Yücel Yesilgöz nog eens voor de rechter gaat slepen vanwege het boek De Maffia van Turkije. Dat boek behandelt zeer gedetailleerd de geschiedenis van de Turkse georganiseerde misdaad. Baybasin had er volop aan meegewerkt, maar nu de Koerd zijn criminele verleden zoveel mogelijk onder het tapijt wil schuiven, moet dat lastige boekje alsnog worden aangepakt. Gaat vermoedelijk niet lukken: Baybaşin heeft de tekst destijds geaccordeerd op het kantoor van zijn advocaat Victor Koppe.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam   

Doek

Aan alles komt een einde en dus ook - velen willen het maar niet geloven, laat staan accepteren - de Zaak Demmink. Vrijdag zal het Openbaar Ministerie achter gesloten deuren toelichten waarom het eerder door het Hof afgedwongen onderzoek naar vermeend jongensmisbruik (in Turkije) moet worden geseponeerd.

Na een strafrechtelijk onderzoek van 2,5 jaar is het OM tot de conclusie gekomen dat er geen enkel belastend materiaal is om een strafzaak tegen Demmink te beginnen. Vooral omdat Turkije niet bereid was toestemming te geven tot verder onderzoek in het land. De zaak, al je het al zo mag noemen, was daar verjaard.

Links en rechts werd er bij de alternatieve media deze week nog wat voorgesputterd, maar dat mocht allemaal geen naam hebben, en ook de mentale inzinking van Bart van Well (zogenaamd slachtoffer) duurde hooguit een dag. 

Ook mocht advocate Adèle van der Plas een dezer dagen weer uithuilen bij We Are Change Rotterdam, die daarbij een gezicht trokken alsof ze de oud-ambtenaar gisteren nog achter het behang hadden willen plakken.

Van der Plas is al jaren vergeefs met Demmink bezig in opdracht van de tot levenslang veroordeelde drugscrimineel Baybasin. Die trouwens zelf met belastende informatie over Demmink kwam aanzetten na zijn definitieve veroordeling in 2002. Het lijkt er sterk op dat die tactiek niet erg verstandig is geweest. Of in elk geval vruchteloos, want voor Van der Plas no cure, no pay ook nog.

Van der Plas vindt uiteraard nog steeds dat onvoldoende is gezocht naar inreisdata, maar het OM zegt te hebben aangetoond (aan de hand van notities uit Demminks oude privé-agenda en creditkaart-afrekeningen) dat Demmink nooit lang genoeg in Turkije kan zijn verbleven - waar trouwens ook geen bewijs van is, de onderliggende stukken zijn nooit boven water gekomen - voor een omstreden sleep-over.

Vele jaren hebben Demmink-jagers de tijd gehad om voldoende bewijs tegen hun Capo di tutti capi te vergaren. Dat leverde een enkele gelogen getuigenis en een paar dubieuze aangiftes op van behoorlijk labiele figuren, om maar te zwijgen van een handvol lachwekkende complotten verzonnen door internetgekkies als Wim Dankbaar en Micha Kat. Een groot verschil met de pakweg tweehonderd deels geverifieerde serieuze meldingen over misbruik door wijlen BBC-deejay Jimmy Saville.

Nu verwacht Barracuda niet dat het straks stil zal worden rond Demmink, anders hebben de plotterblogjes helemaal niks meer te schrijven. Het besluit van het Hof wordt overigens openbaar gemaakt.

PS. Advocaat-generaal bij de Hoge Raad Diederik Aben zal aanstaande dinsdag bekendmaken of hij vindt dat er een nieuw strafproces moet komen tegen Baybasin. 

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam  

Demmink Goelag

De moord op twee tieners wier lichamen slechts 20 kilometer van elkaar gevonden is al gruwelijk genoeg, maar wordt nog veel erger als twee internetkneuzen - de usual suspects Micha Kat en Martin Vrijland - zich verlekkerd op deze moord storten. Dat allemaal vanuit de overtuiging dat het weer eens een hoax moet zijn.

Ten tijde van 9/11 trokken plotters ten minste nog (foutieve) conclusies nadat ze beeldmateriaal hadden gezien, tegenwoordig is de modus operandi dat je op voorhand 'vragen stelt', de veelal magere bewijsvoering komt dan vanzelf wel. Of niet.

Kat is godbetert inmiddels toe aan alweer deel 12 van de serie over Romy en Savannah, waarbij de verdachte - een 14-jarige jongen - natuurlijk niets anders kan zijn dan een patsy die 'maanden gemarteld wordt door de pedo-psycho's van de Demmink Goelag'. Dat allemaal in de overtuiging dat tienerkillers niet zouden bestaan. Wel dus, De Groene schreef er in de jaren negentig al over.

Vrijland laat Demmink er buiten, maar was er als de kippen bij om de dubbele moord tot een mogelijk complot te verklaren, zij het op voorspraak van een anonieme Facebooker die het scenario van verzonnen tieners als eerste zou hebben bedacht.

En dus ging onze hoogbegaafde speurder hoogstpersoonlijk kijken op de plek waar Romy moet zijn aangetroffen. Helaas trof hij er jongens die haar nog hebben gekend. Toen de moeder hem ook nog benaderde, kennelijk met het verzoek om die flauwekul van het web te halen, kon Vrijland weinig anders meer dan toegeven dat Romy toch echt had bestaan. En Savannah dan ook maar.

Broedend op weer een andere draai - je kunt je volgers toch moeilijk teleurstellen - beweerde Vrijland nog geen drie dagen later dat de meisjes gewoon nog leven. Tijdens de 'begrafenis' zag Martin immers geblindeerde limousines. 'Ook hier hebben we geen ouders in beeld gezien.'

Martin is kennelijk pas overtuigd als de dampende lijken open en bloot langs de camera's schuiven. In close up wel te verstaan.

Ergo: 'Goed voorbereide hoax, zak geld voor de deelnemers en fake vrienden, zak geld voor de 'ouders', een jaar voorbereiding zodat de meisjes een bekend gezicht werden in de omgeving (veel social media activiteit).'

Motief: 'Sociale onrust in Nederland, grote zoekactie optuigen en jonge daders. Grip op social media; staat mag mee kijken in alles en zonder pardon kinderen in een jeugdzorg instituut onder toezicht plaatsen en heropvoeden.'

En: 'Het wordt tijd dat we als volk kritischer worden en ons niet laten afschrikken door Facebook-trollen of aanvallen tegen andersdenkenden.'

Het wordt tijd dat mislukte speurders als Vrijland (en andere malloten) eens een andere hobby gaan zoeken en familiedrama's niet langer uitbuiten voor hun persoonlijk gewin.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam  

Orbs

De derde WantToKnow-Meet & Greet, de landdag van het blog van Guido Jonkers, zit erop. Dit keer met een oude bekende: Arend Zeevat. Nadat die zich enkele jaren terug letterlijk naar de ondergang had geschreven (backgrounds), volgde een lange periode van introspectie, maar tegenwoordig is Arend een van de prominente hangouderen op WantToKnow. Daar voelt het Argusoog boegbeeld zich als een vis in het water.

De foto's van het zonovergoten Quinta Essentia in Zwaanshoek bevestigen de indruk die Barracuda al langer heeft van de lezers van WantToKnow: het gros van de bezoekers (niet meer dan twintig) is van de pensioengerechtigde leeftijd, of zit daar niet ver van af. Mogelijk allemaal flowerpowerkinderen die de psychedelica nooit helemaal zijn ontgroeid, en een doorstart hebben gemaakt als reïncarnatie-therapeut.

Een van de aanwezigen was Ufospeurderd en antivaccer Jaap Rameijer die een van zijn grote passies, de wereld(en) van de Orbs, toelichtte. Orbs? Typische cirkelvormige witte, of doorzichtige vlekjes die op foto’s te zien zijn. Ze lijken uiteraard vooral te verschijnen bij 'fijngevoelige mensen en spirituele, kunstzinnige gebeurtenissen met een hoogfrequente energie, waar de sluiers dun zijn.'

En verdomd, op een van de foto's gemaakt tijdens de Meet & Greet verscheen een Orb aan het houten plafond. Nu kan het natuurlijk zijn dat Guido stiekem met Photoshop een orb in een foto heeft geplakt, maar met Witte Wieven en andere lichtmanifestaties moet je niet spotten, en aangezien Guido gelooft in een Holle Aarde en een kunstmatige Maan, zou ook deze Orb zomaar eens echt kunnen zijn.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam