Baybasin

Het waren me de Demmink-weekjes weer wel. Dat wil zeggen: bij de complotkrochten en belendende percelen, want de 'staatsmedia' zwegen natuurlijk weer in alle talen. Zo zou Lucas Hartong, Europarlementariër voor de PVV,  op een samenzijn van studenten mensenrechten van Georgetown Law School hebben verteld over een bijeenkomst van de Raad van Ministers, waarvoor hij zou zijn uitgenodigd om over de kwestie Demmink te praten. Bij zijn aankomst werd hij 'gedreigd met arrestatie en vervolgens buiten gezet'. Dat dan weer volgens een vaag Engelstalig persbericht van mensenrechtenorganisatie The Rebecca Project. Hoezo, gedreigd met arrestatie? Door wie en om wat? Geen van de complotbloggen neemt zelfs maar de moeite de man op te bellen, resulterend in terecht mopperende cursiefjes als deze.

Verder was Hüseyin Baybasin - telefonisch vanuit zijn cel - onlangs te horen bij Myra. De Turkse drugscrimineel, steevast eufemistisch aangeduid als 'zakenman', houdt al jaren vol hij door een opzetje van de Nederlandse justitie levenslang heeft gekregen. Demmink zou ergens in de jaren negentig in Turkije betrapt zijn op handelingen met minderjarige jongens, waarna de Turkse autoriteiten het met Nederland op een akkoordje zouden hebben gegooid. Men moest Baybasin achter de tralies zien te krijgen.

Deze beschuldigingen speelden nog niet toen Baybasin in 2002 in hoger beroep tot levenslang werd veroordeeld. Toen gooide de verdediging het nog op vervalste taps. Tot aan de Hoge Raad werd er over geprocedeerd, zonder resultaat. Pas nadat Demminks naam in verband was gebracht met pedofiele, via publicaties in de Gay Krant en Panorama, gooide de verdediging het over een andere boeg: het Turkse complot. Twee aangiftes werden niet serieus genomen en tot op de dag van vandaag zit Baybasin vast.

Kijk naar de chronologie van de gebeurtenissen in krantenarchieven en het geschetste scenario wordt er niet geloofwaardiger op. Een Turkse politieman verklaarde halverwege de jaren negentig twee straatkinderen te hebben geronseld voor Demmink (die als we de twee inmiddels volwassen slachtoffers mogen geloven gewoon Turks moet hebben gesproken), in ruil voor actie inzake Baybasin. 

Dat kan al niet kloppen, want Baybasin werd reeds eind 1995 in Nederland aangehouden op verzoek van Turkije, waarna minister Sorgdrager hem ook nog weigerde uit te leveren uit angst dat hij zou worden gefolterd. Niet eerder dan in 1996 werd door een rechtbank in Breda een negatief advies uitgebracht aan het ministerie van Justitie over het uitleveringsverzoek, maar ook daarna overwoog Sorgdrager nog steeds uitlevering als Turkije garanties kon geven. Niet eerder dan in 1997 werd de uitlevering geblokkeerd door de rechtbank in Den Haag. De rechter was er niet zeker van Baybasin in eigen land kon rekenen op een humane behandeling.

Sterker nog: De verstandhouding met Turkije was al die tijd zelfs zo slecht dat het Nederlandse opsporingsonderzoek geheimgehouden werd voor de Turkse autoriteiten. Het Interregionaal Rechercheteam (IRT) Noord- en Oost-Nederland vreesde voor corruptie onder Turkse ambtenaren en het weglekken van informatie naar leden van de mogelijke criminele organisatie van Baybasin, zo meldden kranten uit die tijd.

Uitgerekend in die periode, waarin er dus nog volop onduidelijkheid was over zijn uitlevering, zou Demmink volgens zijn tegenstanders diverse keren in Turkije zijn geweest. Baybasin alsnog uitleveren zou in dat geval logischer, en in elk geval minder omslachtig, zijn geweest dan het moedwillig vervalsen van tapverslagen. Temeer daar het niet erg waarschijnlijk was dat de weerbarstige IRT daar vrijwillig aan mee zou werken.

Een ding kan in elk geval naar het rijk der fabelen worden verwezen. Plotters citeerden in het verleden maar al te graag een (uitgelekte) telefoonnotitie uit 1997 van het Ministerie van Justitie waarin stond dat de 'zaak Baybasin wordt gebruikt als drukmiddel teneinde in een andere zaak iets van de Turkse autoriteiten gedaan te krijgen'. Het kon niet anders of hier werd Joris bedoeld, aldus het Demmink-kamp.

Niet dus. Zo meldde Het Parool in oktober van datzelfde jaar dat de Nederlandse regering tevergeefs had geprobeerd een internationaal aanhoudingsbevel tegen een politieman uit Venray ongedaan te maken. Justitie hoopte de Turkse regering zo ver te krijgen dat zij de zaak-Krouwel uit 1993 zou laten vallen. Ex-brigadier Krouwel was in dat jaar betrokken bij de arrestatie van de Turk H. Koksal, die in een Venlose politiecel overleed. De Turkse justitie wilde hem op 5 november op Turkse bodem alsnog berechten. Baybasin werd daarom 'als wisselgeld' gebruikt in de zaak-Krouwel. Het Parool: 'Een interne notitie van de immigratie- en naturalisatiedienst van justitie noemt Baybasin een 'drukmiddel'.'

Bij Myra kwam dit alles natuurlijk niet aan bod. Die was helemaal in de wolken dat zij de beroemde Baybasin in haar uitzending had. Er werd geen kritische vraag gesteld. Sterker nog: Myra beweerde halverwege het gesprek doodleuk dat er toch echt bewijzen zouden zijn geleverd voor vervalste tapverslagen, terwijl de Commissie Evaluatie Afgesloten Strafzaken (CEAS) juist onvoldoende bewijs vond voor manipulatie en dat ook tot in detail heeft toegelicht. Niet naar tevredenheid uiteraard van Baybasin, die zich er weer hoorbaar boos om maakte.

Niettemin leverde het interview een paar aardige inzichten op: hier sprak duidelijk een man die gewend is bevelen te geven, maar wel zo slim was (vermoedelijk geadviseerd door zijn advocate Adèle van der Plas) om Demmink niet rechtstreeks te beschuldigen. Dat moesten anderen voor hem doen. Sterker nog: het werd hoog tijd dat ze het gingen doen.

Toen de Turks-Koerdische zakenman nog vrij rondliep en wist dat hij gezocht werd, maakte Baybasin geen geheim van de vermeende banden tussen de Turkse politiek en de drugsmaffia. Waarop de Turkse ambassade in Nederland mopperde: 'Deze meneer probeert met alle middelen zijn uitlevering te voorkomen.'

Dat gevoel krijgt Barracuda al jaren bij deze Hüseyin.