Paranoia 1

En daar was hij weer: De Roy. Van kasteelheer tot kluizenaar. In EenVandaag werd duidelijk dat de boomlange ex-ondernemer met zijn Bryan Ferry-flair al enige tijd in totale afzondering leeft. In een onherbergzaam gebied ergens in Zuid Frankrijk. Maar zelfs dat land mocht onder geen beding benoemd worden. De verslaggever werd per mobiel naar een afgelegen berghuisje gedirigeerd, waarna De Roy hem nogmaals op het hart drukte dat hij toch vooral een nomadenbestaan leidde. Want de koninklijke familie had mort civil', een sociale moord, op hem gepleegd. Politiek commentator van RTL Nieuws Frits Wester had medelijden met De Roy. Die zou zijn 'gepiepeld'. Ongetwijfeld.

Maar wat De Roy in Zuid Frankrijk heeft te zoeken of waarvoor hij nou precies op de vlucht was geslagen, dat wilde maar niet duidelijk worden. En evenmin waarom hij daar niet een normaal bestaan zou kunnen leiden. De Roy zou met het opmaken van een valse factuur van 108.000 euro medeverantwoordelijk zijn geweest voor fraude waar Bouwfonds het slachtoffer van is geworden en dus had het OM een dezer dagen 240 werkstraf en vier maanden voorwaardelijke celstraf geëist, maar dat is geen reden om spoorslags je land te verlaten.

Barracuda vermoedt eerder dat De Roy toch vooral op de vlucht is voor zijn eigen paranoia. Die schreef de mislukking van zijn bedrijf Fincentives tien jaar terug al vrij snel toe aan de Oranjes, terwijl betrokkenen daar een heel andere visie op hadden. Gedurende de hele Margaritagate dacht De Roy voortdurend dat hij werd geschaduwd. Zo stak hij steevast middelvinger op naar een wit busje aan de overkant van zijn kantoor, waarbij Barracuda zich niet kan voorstellen dat er ook maar iets interessants viel af te luisteren. Hij stak er zijn toenmalige vrouw ook mee aan. Die zag een schroefje aan de muur aan voor een microfoon, waarna een handige schroevenverkoper in een landelijke advertentie vroeg of we nog microfoontjes nodig hadden.

Bij de overdracht van een gevoelige koninklijke foto op een cd'tje aan Propria Cures had De Roy een tussenpersoon ingeschakeld. Want veel te gevaarlijk. Edwin zou de operatie van een afstand gadeslaan. De redactie hoopte op een grijze man in trenchcoat.

Maar ook in ander opzicht was De Roy nogal een rare. In Propria Cures speculeerde De Roy doodleuk dat de Greet Hofmans-affaire een afleidingsmanoeuvre was van Prins Bernhard. Die zou de affaire in scène hebben gezet om te voorkomen dat een schandaal zou losbarsten over brieven die hij in 1942 zou hebben geschreven aan Adolf Hitler en Heinrich Himmler (onder andere de Stadhoudersbrief).

En in 2006 washij gastspreker op een complotcongres van DitKanNietWaarZijn (herinnert u zich deze nog?) in de Utrechtse Jaarbeurs. Daar wist hij te vertellen dat de Hofstadgroep helemaal niet bestaat en dat niemand het lef had gehad dat te zeggen. Hij meende ook te weten dat de moord op Fortuyn is gepleegd door de Binnenhofbende. Of Benno Bende, want dat werd ook verstaan.

Het zal wel nooit overgaan, die paranoia. Het feit dat De Roy zijn memoires schrijft in 'Oxford Engels' geeft aan dat hij de affaire vermoedelijk veel te groot inschat. Zijn ex heeft allang een geslaagde doorstart gemaakt en is alweer twee koters verder.