Demmink Bode

Hoera! Promotie voor Henk Rijkers. Die wordt hoofdredacteur van het Katholiek Nieuwsblad (oplage: 9000) nu Mariska Órban-de Haas die functie heeft opgegeven na een zwangerschapsverlof en een doodsbedreiging. Da's mooi voor Henk, want nu kan het KN definitief worden omgebouwd tot de Demmink Bode. Henk fungeert namelijk regelmatig als doorgeefluik voor de anti-Demmink Kamp, waarbij opvalt dat hij maar bitter weinig zelf uitzoekt.

Een beetje Demmink-verhaal komt namelijk al gauw uit tweede hand. Eerder dit jaar legden twee oud gevangenisdirecteuren bij de notaris verklaringen af over een medewerkster van Justitie, die zich tientallen jaren geleden tijdens een dienstreis in Engeland 's avonds 'ten overstaan van meerdere collega's' zou hebben beklaagd over het gedrag van Demmink'. Die verklaringen zakten echter als een plumpudding in elkaar toen de Volkskrant eens ging informeren bij de desbetreffende medewerker, die stellig beweerde nooit voor Demmink te hebben gewerkt. Oeps!

Rijkers overtreft zichzelf met een verhaal uit derde hand. Of misschien wel vierde hand. Zo heeft de familie Poot (zucht...) een anekdote gehoord van voormalig society-journalist Thomas Lepeltak. Die zat ooit aan een lunch met oud-commissaris Eric Nordholt en voormalig hoofd van de BVD Nico Buis en hoorde dat Demminks chauffeur Mosterd in 2004 bij de politie zou komen voor verhoor over Demmink. Mosterd overleed onverwacht de dag voor het verhoor op vijftigjarige leeftijd. Op de vraag Lepeltak of er geen lijkschouwing was gehouden, zouden Nordholt en Buis in lachen hebben uitgebarsen. 'Wat denk jezelf?'

Daaruit trekt Micha Kat natuurlijk meteen de conclusie dat de beste man is vermoord. Omdat hij, zo fantaseert Kat, getuige zou zijn geweest van 'de meest weerzinwekkende vormen van misbruik op de achterbank'. Mosterd, van wie natuurlijk weer geen blog de doodomstandigheden weet te melden, zou zijn ervaringen met Demmink hebben opgeschreven in de Mosterd-papers. Maar helaas, die zijn nooit in handen gekomen van het anti-Demmink kamp, want de weduwe krijgt haar pensioen van Justitie.

Nu is Rijkers nog wel zo verstandig om niet meteen hetzelfde te concluderen als Kat, maar het verhaal verifiëren bij de oorspronkelijke bronnen is kennelijk te veel gevraagd. Rijkers lijkt zelfs te suggereren dat Buis na het Demmink incident snel bij de BVD vertrokken was, 'omdat het daar een troep was waar hij niets mee te maken wilde hebben.'

In werkelijkheid was Buis al in 1997 vertrokken bij de BVD, die enkele jaren daarna AIVD ging heten. En niet vanwege Demmink, maar omdat  de oud-bevelhebber van de zeestrijdkrachten de organisatie te ambtelijk vond. 'Ik bleek toch geen landrot te zijn. Ik voel mij in een puur ambtelijke situatie toch niet zo lekker. En mijn werk bleek veel ambtelijker te zijn dan in mijn marinetijd'.

Maar ook Nordholt was in 2004 alweer jaren weg bij de politie, dus ook hij kan het nooit uit eerste hand hebben gehoord. Maar het wordt nog veel erger: Zelfs Lepeltak wordt niet direct door Henk geciteerd. 'Peter Poot heeft hem (Lepeltak) later verzocht hiervan een notariële verklaring te laten opstellen'. Uit de formulering kun je al opmaken dat er tot op heden niks op papier is gezet. Topjournalistiek weer van de Demmink Bode.

De Mosterd-verhalen doen trouwens al jaren de ronde, maar werpen met de weinige informatie die voorhanden is weer allerlei vragen op die geen complotter heeft beantwoord. Een chauffeur die walgt van zijn baas zou allang een andere werkgever hebben gezocht. En voor welke verklaring kwam Mosterd precies bij de politie? Reken er maar niet op dat Henk dat ooit nog zal uitzoeken.

Nee, dan de gekkies van Niburu.co. Die suggereren een lijkschouwing met terugwerkende kracht.