Ontneming

Omdat het ganse rechtbankjournaille vrijdag bij Henk Krol zat, bleef de ontnemingsprocedure tegen Huseyin Baybasin bij het Hof in Den Bosch onderbelicht. Justitie wil de tot levenslang veroordeelde drugscrimineel alsnog voor een bedrag van 3,5 miljoen euro plukken. De Koerd zou dit geld volgens het Openbaar Ministerie hebben verkregen door bedreiging en afpersing van onder meer drugshandelaren in Turkije. Baybasin zou enkele Turkse heroïnehandelaren hebben gedwongen om grote sommen geld en luxe goederen af te staan aan stromannen van hem.

Misdaadjournalist Korterink vindt dit waanzin. 'Hoe moet hij aan dat geld komen? Vanuit de gevangenis proberen het geld bij die stromannen terug te halen? Drie miljoen wasknijpers per dag in elkaar te draaien? Laat iedereen van het OM die verantwoordelijk is voor deze actie de uren bijhouden, en wat deze onzin de samenleving kost (schat dat je alles bij elkaar toch gauw 100 euro per uur kwijt bent aan zo’n OM-medewerker, met alles overhead erbij).'

Hoe je aan dat geld moet komen is volgens Barracuda slechts een volgende stap in de procedure. Of er voldoende aanwijzingen dan wel voldoende bewijzen zijn kan hij niet beoordelen, maar dat Baybasin bakken geld heeft verdiend aan de drugshandel, dat kun je zonder meer aannemen. En dat de man nog heel wat bezittingen heeft ook.

Je hoeft daarvoor alleen maar te kijken naar de rest van de roemruchte familie. Een dezer dagen berichtte de Liverpool Echo nog eens over Operatie Chaplin, waarin de uit Liverpool afkomstige drugshandelaar Paul Taylor werd getapt. Die was betrokken bij een van de grootste drugsgangs uit de Britse misdaadgeschiedenis, mede dankzij de betrokkenheid van Mehmet Baybasin, een broer van Huseyin. In de gesprekken tussen Taylor en Baybasin ging het over 36s (£36,000 voor 1 kilogram cocaïne). De totale straatwaarde van de drugs die werden verhandeld via Londen en Europa bedroeg 4 miljard pond.

Een andere broer Abdullah Baybasin, die ooit zijn geld verdiende met goedkope toiletrollen, moest vorig jaar van de rechter 700.000 pond terugbetalen. Een deel daarvan moest komen van zijn huis in Muswell Hill, een optrekje van 1,3 miljoen pond. De straatwaarde van Abdullah's drugshandel werd enkele jaren terug geschat op 25 miljard pond.

In het verleden schepte Huseyin trouwens maar graag op over zijn rijkdom. Dat was ook niet verwonderlijk, want de (Britse) National Crime Squad schatte dat de familie verantwoordelijk was voor 90 procent van het heroïnetransport naar Engeland. Huseyin kocht in 1994 een luxueus huis in Edgware in Londen, maar zou ook een deel van zijn vermogen hebben gestopt in Turkse toeristenoorden.

Het IRT schatte zijn persoonlijke vermogen in de jaren negentig op zo'n 10 miljard pond. In dit document staat een lange lijst van (vermeende) bezittingen van Huseyin, die een 'normale zakenman' (citaat advocate) dan wel een 'Koerdische Nelson Mandela' (een bespottelijke omschrijving van Ton Hofstede) zijn hele leven nog niet bij elkaar verdient. Volgens een informant stond Baybasin kort voor zijn arrestatie op het punt om negen gloednieuwe jets aan te kopen.

Baybasin heeft inmiddels een trits opgewonden plottervrouwtjes achter zich aanlopen, onder wie de ineens weer springlevende Boudine Berkenbosch, die werkelijk nog nooit de moeite hebben genomen om zich eens in te lezen in de criminele geschiedenis van familie Baybasin, of dat domweg niet willen weten.

De rechtbank in Breda schetste in 2001 van Baybasin het volgende beeld: 'Verdachte vormde samen met een omvangrijk netwerk van mensen een criminele organisatie die in Nederland zijn weerga nauwelijks kent. De organisatie hield zich bezig met drugsdelicten en kende daarnaast een geweldsdivisie die zorgde voor incasso van schulden, voor vergelding en wraak. Zolang de zaken goed verliepen bemoeide verdachte zich nauwelijks met de dagelijkse gang van zaken, maar bij problemen bleek zijn stem doorslaggevend te zijn. Hij had de macht uiteindelijke beslissingen te nemen en hij had het gezag waardoor anderen aan zijn opdrachten gehoor gaven of wilden geven.'

De ontnemingsprocedure is in financieel opzicht slecht nieuws voor Adèle van der Plas, de advocate van Huseyin. Die hoopt dat zij haar honorarium krijgt uit de schadeloosstelling die Baybasin zal ontvangen als blijkt dat hij ten onrechte zeventien jaar heeft gezet. Een 'diepte investering' noemde ze dat.

In haar pleidooi deed Van der Plas afgelopen vrijdag dan ook haar uiterste best om ongeveer alles dat even niet uitkwam te downplayen. Een betwist stuk grond was niks waard, want er zouden 'hooguit tomaatjes op kunnen worden verbouwd', een boekhouder die een belastende verklaring aflegde was zelf niet te vertrouwen, een andere hoofdgetuige was een 'oude en problematische man' en ach, die mannen met dikke nekken en kale hoofden die nogal intimiderend bij een gesprek zaten, waren waarschijnlijk even op de koffie gekomen. Ook spreekt zij over 'florerende bedrijven' zonder uit te leggen waar Huseyin zijn enorme vermogen mee heeft verdiend. Barracuda neemt aan niet met de verkoop van toiletrollen.

Het enige lichtpuntje voor Van der Plas is de herzieningszaak bij de Hoge Raad naar mogelijke manipulatie van telefoontaps op grond waarvan de Koerd is veroordeeld. Sommigen zien een verband tussen ontnemingsprocedure en dat herzieningsverzoek, 'voor het geval Baybasin wordt vrijgesproken en aanspraak maakt op een schadevergoeding'. Maar Barracuda vermoedt dat het niet zo simpel in elkaar steekt.