Vrijman (2)

Eindelijk komen we wat meer te weten over vrijman Vissers, die zijn huis niet uit wilde en onder verplichte psychiatrische behandeling is gesteld. Zus Helma schetst bij Argusoog het drama rond haar broer, die onder meer leidt aan psoriasis. Toen hij als gevolg hiervan arbeidsongeschikt werd verklaard, moest René zijn onafgebouwde huis verkopen. Een eigen ontwikkelde kuur met knabbelvisjes leek heel even voor inkomsten te zorgen, totdat hij als gevolg van de komst van een nieuw biologisch medicijn toch weer naar ander werk moest omkijken.

Daarna ging het van kwaad naar erger: een ongeneeslijke metaalvergiftiging, een woekerhypotheek, de gedwongen verkoop van zijn koophuis, sterk oplopende gemeentelasten, waterschapslasten,wegenbelasting en ziektekosten, het voortdurende gevecht met onwillige ambtenaren, starre regels en een woningstichting die tenslotte de rechter inschakelde.

Echt helder is het verhaal daarmee nog niet, temeer daar Helma wel erg vlug over een aantal zaken heenstapt. Het begon ermee dat zijn zus een computer voor hem kocht en hij aan zijn 'verdere bewustwording is begonnen'. René zoog zich vol complotten en raakte geïnteresseerd in de vrij mens-theorie. Met als resultaat dat hij deurwaarders en ander volk dat geld kwam incasseren van zich af wist te schudden door zijn naam te ontkennen. Toen Helma haar broer tijdelijk onderdak verschafte in haar eigen huis, schijnt ze geëist te hebben dat hij de namegame maar even uit zijn hoofd moest zetten om hem aan een nieuwe woning te helpen.

Blijkbaar heeft de woningstichting nog wel naar een oplossing gezocht, door 'bemoeizorg' voor te stellen, een vorm van zorg die bedoeld is voor mensen met psychische, lichamelijke of sociale problemen, maar daar wilde Vissers natuurlijk niks van weten. De woningstichting voelde zich door hem bedreigd en schakelde de rechter in.

Nu kan Barracuda zich best voorstellen dat je bijkans gek wordt van zoveel tegenslag en van de regelzucht van volstrekt ongeïnteresseerde ambtenaren, maar de andere kant van het verhaal is dat Vissers zich vermoedelijk zo onmogelijk heeft gemaakt, al dan niet gevoed door wat hij op internet las, dat normaal overleg niet meer tot de mogelijkheden behoorde.