Beerput

Waxinelichtjeswerper Erwin Lensink zit al enige tijd vast in de Van der Hoeven Kliniek voor klinische forensische psychiatrie. Daar leren patiënten met een tbs-maatregel of een civielrechtelijke maatregel hoe ze op een verantwoordelijke manier kunnen leven.

Of die behandeling veel heeft geholpen is nog maar de vraag, want Erwin lijkt weer in zijn oude patroon te zijn vervallen. Zijn maatje Nico van den Ham (met wie Lensink enkele jaren terug de Republikeinse Democratische Alliantie der Oranje Republikeinse Piraten heeft opgericht) mocht onlangs het hoger beroep tegen Lensink in Arnhem filmen en na de eerste paar minuten werd al duidelijk waarom: Lensink wilde de 'doofpotzaken' Demmink en Vaatstra - zijn twee grote obsessies - uitgebreid aan de orde stellen en begon enthousiast voor te lezen totdat de rechter ingreep: Lensink zat daar voor iets heel anders en daar 'moeten we het op enigerlei moment toch over gaan hebben.'

Het is maar goed dat Van den Ham er geen stukken uitgeknipt heeft, want nu weten we dan eindelijk (ook al is het moeilijk hoorbaar) waarvan Lensink wordt beschuldigd: het continu 112 bellen zonder noodzaak, fysieke mishandeling van zijn vader en belaging. De officier eiste zes maanden gevangenisstraf, met een proeftijd van vijf jaar, en er zijn ook nog contactverboden geëist.

Lensink beweerde dat hij vader geen veroordeling wil, maar voegde er gelijk aan toe dat hij 'het contact wil verbreken als ik veroordeeld word'. Kennelijk is deze kwestie ook weer niet zo simpel. Met de rest van de familie heeft Lensink al helemaal geen contact meer.

Zijn advocaat Plasman zat er als een zoutzak bij en vertelde, met een gezicht alsof hij er zelf niets van geloofde, dat cliënt meent dat zijn zaken ziet als onderdeel van een grote beerput. En dat zijn eigen zaken daaraan ondergeschikt zijn. Daarom wil Lensink vele tientallen getuigen horen. Plasman lijkt, getuige zijn formulering, al rekening te houden met een afwijzing.

Om de boel nog flink te verzieken, had Lensink nog maar weer eens de rechter gewraakt. Die gewoon onverstoorbaar verder ging. Uitspraak binnen twee weken. 

Barracuda blijft ook in 2018 op de waakvlam

VenJ IV Café

'Dank dat u in zulke groten getale bent gekomen. Het tweede VenJ IV Café gaat over sociale media in de praktijk van recht en veiligheid en we hebben een paar kanjers in ons midden: Wilfred Kortman, Job van de Sande, Jean Fransman en Lodewijn Hekking, voorlichters van justitie, gaan het hebben over hun avonturen als webcare redacteur op Twitter. Wilfred, mag ik met jou beginnen. Vertel eens over je werk.'

Kortman: 'Nou graag, ik ben dus Wilfred Kortman, hoofd persvoorlichting en beleidspresentatie, plaatsvervangend directeur van de afdeling externe communicatie van het ministerie van Justitie. Ik moet zeggen, ons werk is een stuk uitdagender geworden. Kijk, in het verleden was het nog zo dat we nooit voor tienen achter ons bureau zaten, want veel eerder kreeg je toch geen journalist aan de telefoon, en die kon je bovendien altijd wel makkelijk met een paar smoezen wegsturen. Maar ons werk is veel lastiger geworden met de komst van internet en de alternatieve media. Een jaar of wat geleden dachten we het nog te kunnen redden met ons blog Barracuda, maar het internetgebruik is complexer geworden doordat alles wordt gedeeld. Dus zijn we gaan uitbreiden met Swapichou, wat al een meer participerend platform is. Alleen is dat niet voldoende geweest om weerwoord te bieden tegen al die klokkenluiders.'

'Want...?'

Kortman: 'Het aantal blogs is sterk toegenomen en de toon is agressiever. Het is al erg genoeg dat de ware toedracht rond de moord op Marianne Vaatstra dankzij het diepgravende speurwerk van de heren Mauritz en Dankbaar op straat is komen te liggen. Wij hebben maar beperkte middelen om zaken in de doofpot te houden. De AIVD volgt reeds met 2000 FTE Maud Oortwijn, dus die kunnen ons nu niet meer bijstaan. Gelukkig is het met minimale middelen toch gelukt om resultaat te bereiken. Met Twitter. Dat medium is al bepalend voor de politieke agenda-setting, u moet dat zien als een vorm van scherpschieten dat met de juiste SEO aanpak heel effectief kan zijn. Wij doen dat natuurlijk niet met open vizier. Collega Job hier twittert daarom als Pyt van der Galien, Jean is Dorothy Parker en Lodewijk Piet Jansen 2.0. Zelf ben ik Berenice Graatsma.'

Hekking: 'Wilfred is wat bescheiden, maar het is echt een talent. We lachen ons iedere dag weer onder de tafel om zijn trouvailles.'

Kortman: 'We zien in elk geval dat het effect heeft, want de irritatie over de niet-aflatende berichten maakt de alternatieve media echt nerveus. Ik kan wel verklappen dat de hele mediatop van het departement 24/7 met bloggers bezig is. De voortgangsreportages zijn behoorlijk positief.'

'Nu jullie toch zo openhartig zijn, kunnen jullie nog een geheimpje met ons delen?'

Kortman: 'Hoe zal ik het zeggen, die mijnheer Kat heet natuurlijk niet zo.'

'Vertel...'

'Klokkenluideronline was een van onze eerste experimenten om te kijken hoe ver we konden gaan met de tolerantie in de maatschappij. Dat sociale experiment van Facebook waar zoveel ophef over is, is echt niets vergeleken met wat wij in de afgelopen jaren hebben gedaan. Bij ons zijn de grenswaarden niet alleen afgetast, maar ook bewust overschreden. Mijnheer Kat is Roderick Blommesteyn, een derderangs acteur die ooit een rolletje heeft gehad als dokter Jan in Medisch Centrum West, maar dat is niks geworden. Hij doet het leuk hoor, al haalt hij wel eens een paar Ankers door elkaar.

'We hebben hem in de loop der jaren steeds extremer gemaakt, en het voordeel daarvan is is dat hij daardoor een hoop aanhangers aantrekt van wie wij automatisch alle IP-adressen en correspondentie verzamelen. Dat scheelt ons manjaren veldwerk. Helaas is in het kader van de bezuinigingen besloten om zijn salaris van 2700 euro per maand in te trekken. Hij zit de lopende verplichtingen nog uit, maar daarna gaan we met nieuw talent verder. Gelukkig bleek de heer Vrijland bereid om met behoud van uitkering in een kraakpand dagelijks voor ons te schrijven. U gaat nog veel van hem horen."