De zaak Koolhoven is voor De Telegraaf een dure kwestie aan het worden. Koolhoven was dikke vrindjes met Rob Heilbron van het lingeriemerk Sapph. Die zelfs zijn feestje ter gelegenheid van zijn 25-jubileum als Telegraaf journalist betaalde. In ruil voor weer vele prachtige Sapph-verhalen in de Wakkere Krant van Nederland.
Heilbron had een conflict met fotograaf De Deugd. Iets over ongeoorloofd gebruik van zijn foto's of zo. De Deugd won alle procedures. En dus moest hij worden aangepakt. Dat wilde Koolhoven wel doen. 'Rotterdamse Moslimwijk in shock na komst fetisj fotograaf,' luidde de kop boven een verhaal dat van a tot z gelogen was.
Het kostte Koolhoven zijn baan, De Telegraaf sloot een schikking met De Deugd, maar recentelijk waren het echtgenote en dochter die bij de rechter schadevergoeding eisten, omdat ze hun eenmanszaken na de publicaties van Koolhoven konden opdoeken. De rechtbank heeft het dagblad in scherpe bewoordingen veroordeeld. De geleden schade moet nog nader worden vastgesteld, maar die zal niet in de tientjes lopen.
De eerste die het tot nu toe niet gepubliceerde vonnis in handen kreeg was 'voormalig raadsheer, rechter en universitair hoofddocent' en tegenwoordig criticus Wicher Wedzinga. Na een korte weergave van het vonnis beklaagt Wedzinga zich over de mediacratie waarin wij leven en de 'bijkans ongecontroleerde macht van de media' die zich steeds meer uitbreidt. 'De machten zijn verschoven en de balans is zoek'.
Zou het? Of beklaagt Wedzinga zich hier toch vooral over de wijze waarop hij destijds zelf als Meppende Rechter in de publiciteit is gekomen? Wedzinga, die rechter was bij het Gerechtshof in Groningen, moest zijn functie al rechter opgeven nadat hij zijn vriendin had mishandeld. Niet lang daarna werd aangifte gedaan door de Deken van de Orde van Advocaten. Wedzinga zou zich voordoen als advocaat, terwijl hij dat niet was. En zo waren er meer incidenten. En het is maar goed dat de media daarover 'ongecontroleerd' konden berichten. Met die balans zit het wel goed.
Heilbron had een conflict met fotograaf De Deugd. Iets over ongeoorloofd gebruik van zijn foto's of zo. De Deugd won alle procedures. En dus moest hij worden aangepakt. Dat wilde Koolhoven wel doen. 'Rotterdamse Moslimwijk in shock na komst fetisj fotograaf,' luidde de kop boven een verhaal dat van a tot z gelogen was.
Het kostte Koolhoven zijn baan, De Telegraaf sloot een schikking met De Deugd, maar recentelijk waren het echtgenote en dochter die bij de rechter schadevergoeding eisten, omdat ze hun eenmanszaken na de publicaties van Koolhoven konden opdoeken. De rechtbank heeft het dagblad in scherpe bewoordingen veroordeeld. De geleden schade moet nog nader worden vastgesteld, maar die zal niet in de tientjes lopen.
De eerste die het tot nu toe niet gepubliceerde vonnis in handen kreeg was 'voormalig raadsheer, rechter en universitair hoofddocent' en tegenwoordig criticus Wicher Wedzinga. Na een korte weergave van het vonnis beklaagt Wedzinga zich over de mediacratie waarin wij leven en de 'bijkans ongecontroleerde macht van de media' die zich steeds meer uitbreidt. 'De machten zijn verschoven en de balans is zoek'.
Zou het? Of beklaagt Wedzinga zich hier toch vooral over de wijze waarop hij destijds zelf als Meppende Rechter in de publiciteit is gekomen? Wedzinga, die rechter was bij het Gerechtshof in Groningen, moest zijn functie al rechter opgeven nadat hij zijn vriendin had mishandeld. Niet lang daarna werd aangifte gedaan door de Deken van de Orde van Advocaten. Wedzinga zou zich voordoen als advocaat, terwijl hij dat niet was. En zo waren er meer incidenten. En het is maar goed dat de media daarover 'ongecontroleerd' konden berichten. Met die balans zit het wel goed.
Goed stuk!
BeantwoordenVerwijderenToen ik dat stukje over de mediacratie las van Wedzinga moest ik juist aan de Kat's en Dankbaar's van de 'alternatieve media' *kuch* denken. Juist daar zie je de ongestrafte vorm van mensen door het slijk halen, negatief positioneren, en beledigen middels een stroom aan totaal verzonnen verhalen.
BeantwoordenVerwijderen@Ziva
VerwijderenIn de "main stream media" komt het incidenteel voor, terwijl het bij de complotgekkies structureel is.
Grappig hoe na verloop van jaren allerlei zaken bij elkaar komen. Ik herinner mij nog dat 'nieuws' over die kinky porno fotograaf die zich in een Roterdamse sharia wijk vestigde.
BeantwoordenVerwijderenEn of De Telegraaf veel moet gaan betalen aan een failliet lingerie-bedrijf weet ik niet, als alle publiciteit moet komen van scharrels van schimmige journalist dan is het met de marketing niet zo heel erg goed gesteld. In dat geval kan De Telegraaf aanvoeren als verdediging dat de bedrijfsvoering gewoon niets voorstelde, partijenhandel van ondergoed dat in lage lonen landen gemaakt is. Het is natuurlijk erg sneu als een soort marktkoopman op de fles gaat, maar het is feitelijk niet meer dan dat. Men kan De Telegraaf niet kwaad aankijken als men zelf verzuimt om op een normale manier een merk in de markt te zetten en normaal te adverteren. En dan daarbij: wat stelt De Telegraaf nu in 2013 nog voor? Vijftien van de zestien Nederlanders leest die krant NIET, en van de ene Nederlander die wel een abonnement heeft of mee mag lezen, die leest de krant niet helemaal. Als ik één keer per week ergens kom waar ik moet wachten dan pak ik wel eens De Telegraaf, dan sla ik alle stukken nieuws van gisteren over, dan sla ik sport over, dat is dan al meer dan een dag oud, dan sla ik 'Vrouw' over en ook vooral de Pagina Privé. Wat ik persoonlijk lees zijn dus de nabeschouwingen op het nieuws van gisteren en de Financiële Telegraaf, dat laatste is wel actueel. Kortom, als iemand zijn hele marketing laat afhangen van omkoopbare journalist bij De Telegraaf dan is dit te miezerig voor woorden! (overigens goed stuk!)