Het stokje werd min of meer overgedragen aan de main stream media. Zo ontpopte Chris Klomp zich afgelopen jaar tot actief plotterchroniqueur, maar ook als luis in de pels, die menige YouTube video waarin hij weer eens het mikpunt werd van plotters (lees: M. Kat) op zwart wist te zetten.
Eigenlijk was 2016 een regelrecht plotterrampjaar: het OM seponeerde de zaak Demmink omdat Turkije niet meewerkte en de toelichting van het OM aan het Hof blijft achter gesloten deuren. Daarnaast is het advies omtrent het herzieningsverzoek van Baybasin weer eens uitgesteld.
Intussen maakten de plotters vooral heel veel ruzie. Alles dat nog een beetje on speaking terms was, rolde vechtend over straat. Zo boekten Ton Hofstede (Haagse Complot) en Talk2Myra succes met de ontmaskering van zelfverklaard pedojager Marcel Versloesem. Met dank aan ene Robby van der Plancken, een Belg die aardig wat documenten had om jarenlange geruchten te ontkrachten. Daar konden de fundamentalisten van de samenzweringskerk nauwelijks tegen. Allemaal ruis, foeterde Boudine Berkenbosch (Boublog), die de ene Vervloesem hagiografie na de andere bleef publiceren.
Ook Micha Kat bemoeide zich met deze ruzie. Die was weliswaar helemaal niet geïnteresseerd in de feiten rond de Belg, maar vond dat Hofstede à decharge journalistiek bedreef. Niet gericht tegen de pedo's, maar tegen de pedojagers. En daarna hield het niet meer op: het ene stukje na het andere verscheen over Ton op Kat's Revolutionaironline. In niet al te vriendelijke woorden, vanzelfsprekend.
Hofstede was niet blij met die aandacht en waarschuwde Kat. Eerst nog met ironie. Toen werd het serieuzer. Hij dreigde naar Ierland te komen, waar hij Kat onder het stapelbed van zijn hostel zou trekken. Kat voerde het aantal stukjes en video's over Ton nog verder op. Waarna Ton met aangifte dreigde.
Van de weeromstuit trok Kat enige tijd de stekker uit zijn site. Niet alleen vanwege Hofstede, maar ook uit frustratie over het maar uitblijven van donaties van zijn sterk uitgedunde fanbase.
In oktober legde het Gerechtshof in Amsterdam Kat een celstraf op van zeven dagen wegens bedreigingen aan het adres van Telegraaf journalist Bart Mos. Die zeven dagen komen bovenop de tien maanden die Kat in 2015 kreeg voor smaadschrift aan het adres van NOS-hoofdredacteur Marcel Gelauff.
Uithuilen bij Kats oude kompaan Steve Brown, die altijd als eerste aan de telefoon hing als Kat weer zogenaamd onrecht was aangedaan, was er dit keer niet meer bij. De twee raakten dit jaar zwaar gebrouilleerd. 'Complot-Held Kat dacht Steve Brown te kunnen afpersen en op te lichten voor 800 euro', meldde Brown op zijn site, die ook de immer zeurende Nico van den Ham afserveerde.
Brown was maar wat trots toen hij op de Amsterdamse kabel het programma De Stem van de Straat mocht presenteren dat heel alternatief Amsterdam had moeten mobiliseren. Ook Kat kreeg een column toebedeeld. Maar die mocht als 'voortvluchtige' voor justitie van de gemeente Amsterdam, subsidieverlener van open kanaal Salto, onder geen enkele beding op de buis. Daar kon Brown zich niet echt druk om maken, tot ergernis van enkele van zijn volgers, die vonden dat Steve 'geen ballen' had.
In het voorjaar hoopten de plotters heel even op een herhaling van de Roestige Spijker-verhoren uit 2014. Ex-jongensprostituee Bart van Well mocht vanwege vermeende psychische schade getuigen horen om het toedekken van pedomisbruik door 'hoge ambtenaren' aan te tonen. Dat lukte niet erg.
Een voormalige bordeelhouder liep weer even snel de rechtbank uit als hij gekomen was. Joris Demmink antwoordde op alle vragen met een nasaal 'nee'. En Koos van Woudenberg lepelde de ene bekendheid na de andere op: Prins Claus, Onno Ruding en oud-burgemeester Van Thijn, hij had ze als pakweg 13-jarige allemaal gezien op pedofeestjes in Amsterdam. Maar was even vergeten dat Ruding in die jaren in Washington D.C. zat.
In september hadden de plotters tien jaar na dato weer eens een heus congres in de Jaarbeurs in Utrecht. Maar waar zo'n feest tien jaar terug nog 500 man op de been bracht, predikten nu amper 200 mensen voor eigen parochie.
Iemand die ook dit jaar weer niet van ophouden wist was Wim Dankbaar. Die herhaalde zich op zijn blog weer eindeloos over de zaak Vaatstra, maar raakte steeds verder op achterstand. Van wrakingsverzoeken tot het horen van getuigen, nergens kreeg Dankbaar ook maar een voet aan de grond. Wat hij wel kreeg waren twee maanden onvolwaardige gevangenisstraf voor smaad. Het dieptepunt werd bereikt toen Dankbaar de rekeningen voor zijn advocaten bij Maaike Vaatstra neerlegde.
Medeauteur van zijn eerste boek Hans Mauritz werd ook wegens smaad veroordeeld, maar kreeg een voorwaardelijke gevangenisstraf. De Brabander werd in een andere zaak bovendien flink aangepakt door een curator die een hoofdrol zou vervullen in een boek dat maar niet wil verschijnen.
Opmerkelijk stil bleef het rond waxinehoudergooier Erwin Lensink, die verplicht werd opgenomen in een kliniek, terwijl de dakloze Nico van den Ham op het matje moet komen van de psychiatrische afdeling van de Amsterdamse GGD wil hij zijn postadres en daklozenuitkering van 500 euro (!) niet kwijtraken.
Het belangrijkste plottergebeuren van 2016 speelde zich echter buiten de landsgrenzen rond de Amerikaanse verkiezingen af. Omdat in gelekte mails van John Podesta, de campagneleider van de Clintons, wel erg vaak werd verwezen naar pizza, werd een bizar complot gesponnen rond een pedonetwerk van de Clintons, met als vermeend hoofdkwartier pizzarestaurant Comet Ping Pong.
Niets hiervan klopte ook maar een beetje, maar dat weerhield Amerikaan Edgar Maddison Welch (fan van Alex Jones) er niet van om met een aanvalsgeweer even verhaal komen te halen. Na een paar schoten werd hij gearresteerd.
Het gevolg: grote internetbedrijven gaan nu actie ondernemen om de verspreiding van nepnieuws een halt toe te roepen. Facebook zet heuse factcheckers aan het werk en Google draait de advertentiekraan voor plotters en andere informatievervuilers dicht.
Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam.
