Jeugd van tegenwoordig

Wim Dankbaar leek even niet te weten wat hij moest doen na zijn vrijlating uit de gevangenis, waar hij zat wegens belaging van Jan Vlug, de advocaat van Jasper S. Het opgelegde publicatieverbod betekent dat Wim geen letter meer over Vlug mag schrijven.

De laatste weken verschenen er dan ook alleen maar berichtjes over zijn grote obsessie Yolanthe op zijn webstek, waarbij Wim waarschijnlijk denkt dat dat de actrice (dat schijnt ze tegenwoordig te zijn) die krabbels nog leest ook.

Toen het de laatste dagen weer stil werd, begon Barracuda al te vermoeden dat Wim voor de zoveelste keer naar Spanje was afgereisd om bij zijn grote vrind Marcel Vrinssen een verklaring zijn Vaatstra 'kroongetuige' Faek op te halen. Een verklaring die er niet is en ook nooit zal komen. Alle waarschuwingen ten spijt dat hij voor duizenden euro's is opgelicht, blijft Dankbaar maar in fata morgana's geloven.

Vorige week gaf Vrinssen zelf toe dat hij Wim heeft opgelicht. 'Iedereen weet dat je hele Feak (fake) verhaal een droom van je is waar je ondertussen wel heel veel geld voor hebt betaald. Maarja, het leven in Spanje is ook niet goedkoop. Zoals je nu zult weten nu je een maand hier zit. Je zult het dus vanaf nu met de waarheid moeten doen. Je bent kei en kei hard in je reet geneukt. En weet je wat Wim? Ik zou het zo weer doen.'

Dit keer hield Vrinssen zich wekenlang schuil voor Dankbaar, totdat deze laatste iets publiceerde over zijn dochter. Zo kwam het alsnog tot een ontmoeting die Wim nog lang zal heugen, want hij kreeg een paar rake klappen. 'Er waren een aantal jongeren bij, die zaten op een bankje. Maar achteraf zeiden ze dat ze niks hadden gezien. Met een besmuikt lachje. “No he visto nada!” Oh oh, de jeugd van tegenwoordig!'

Dankbaar probeerde bij de Guardia aangifte te doen, maar daar begrepen ze niks van zijn onbeholpen Spaans. 'Yolanthe? Kom je me helpen? Als mijn tolk vertaler? Jij spreekt toch vloeiend Spaans?'

Het goede nieuws is dat Wim de dochter van de hotelbaas van Hostal Mercat (Allicante) aan het versieren is. 'Ze kent nog niet de helft van het verhaal, maar zegt nu al: Wim, Marcel is a horrible man. I want to strangle him!'

Update: op 7 september heeft Dankbaar nog eens 8000 euro cash aan Vrinssen betaald. 'Ik ben natuurlijk een enorm uilskuiken geweest om niet eerst in het mapje te kijken om me te verzekeren dat daar inderdaad de bewuste papieren in zaten, alvorens hem de cash te geven. In het mapje bleken slechts 12 lege vellen te zitten. En Marcel was verdwenen, nam zijn telefoon die avond ook niet meer op. Reageerde ook niet op email.'

Soeverein (2)

Bij Videre lachen ze zich een kriek om de huisuitzetting van Edje van den Berg, naar verluidt een van de grootste hufters onder de soevereinen. Edje klinkt als Willempie, heeft nauwelijks nog een gebit, maar wel een erg grote mond, doch kon ondanks het citeren van tal van wetsartikelen uit de grondwet niet voorkomen dat hij uit zijn huurflat werd gekieperd.

Dat moest matuurlijk allemaal weer gefilmd en de deurwaarder staat er dan ook ongemakkelijk hoestend op. Het hoogtepunt is wel dat Ed de politie belt om te zeggen dat zijn 'eigendommen worden ontvreemd', waarna de deurwaarder schampert: 'Eigendommen?'

Zoals wel vaker kunnen soevereinen weer niet uitleggen hoe de vork nu echt in de steel zit, maar Barracuda schat dat Edje de huur al maanden niet meer heeft betaald wegens platzak, gekte of een combi daarvan. Uit de beelden valt op te maken dat er niet veel meer aanwezig was in de flat behalve een paar matrassen, en inmiddels is hij uitgeweken naar een vakantiepark.

Overigens is Ed er stellig van overtuigd dat het Word Economic Forum (WEF) er achter zit, want die zit tegenwoordig overal achter.

Iemand die ook niet wil betalen is Martin Vrijland, die een dezer dagen onthulde dat hij al behoorlijk wat fotorechtenclaims aan zijn broek heeft die hij steevast weigert te betalen, omdat hij vindt dat Reuters en anderen geld vragen voor 'waardeloze foto’s' die Vrijland niettemin schaamteloos gebruikt. Schijnt dat Vrijland de mailtjes steevast terugstuurt met een opgestoken middelvinger.

Dat kun je misschien een paar keer ongestraft doen, maar er komt een moment dat ook zijn hostingprovider hem hierop gaat aanspreken. 

Vanzelfsprekend verwacht Vrijland dat hij wel betaald wordt voor de boeken die hij in hoog tempo aflevert. U weet wel, met rake voorspellingen als deze.

Soeverein

Soeverein Roeland Meijs, geen idee hoe de man zijn kostje bij elkaar scharrelt, belde een dezer dagen ING omdat er beslag was gelegd op zijn rekening door een deurwaarder als gevolg van een niet betaalde boete. Meneer had 15 kilometer te hard gereden op Nederlands grondgebied en was geflitst. Niet dat er veel te halen viel, want amper 3 euro op de rekening.

Meijs klaagde dat ING dit zomaar had toegelaten, terwijl hij geen toestemming voor het beslag heeft gegeven. De mevrouw van ING (want alles moest natuurlijk weer opgenomen en gedeeld via de socials) legde geduldig uit dat Meijs zich maar moest vervoegen bij de deurwaarder BJK te Deventer.

Het duurde even voordat de bevoegde deurwaarder in de gaten had met wat voor type hij te maken had. 'Het CJIB schakelt ons in, zo werkt het Nederlands rechtsysteem,' legde de man geduldig uit. 'We hebben geen rechtsysteem,' reageerde Meijs die dacht de deurwaarder te kunnen overbluffen met bizarre interpretaties van rechtsartikelen.

Meijs vertelde dat hij de ING rekening fluks opgeheven, en de 3 euro naar een andere rekening overgeboekt, waardoor BJK had nakijken had. Daaraan toevoegend dat hij helemaal niet in Nederland staat ingeschreven ook nog. 'Dat is mijn persona, dat ben ik niet, maar mijn juridische rechtsobject'. 

Als het zo uitkomt, is er blijkbaar ineens wel weer een rechtsysteem. 

Geduldig hoorde de deurwaarder nog wat apekool aan, zoals dat een boete een handelsvoorstel zou zijn, want strafbeschikking, waarmee Meijs (of zijn persona) helegaar niet akkoord was gegaan.

Nog niet zo lang geleden kreeg diezelfde Meijs een belletje van de belastingdienst. Met de waarschuwing dat er al twee keer geen aangifte van de omzetbelasting was begaan. Hoeft ook niet, beweerde Meijs, want de Belastingdienst heeft een AMBI status, 'wat inhoudt dat ik niet verplicht ben om aangifte te doen.' 

Barracuda vermoedt dat soevereinen heel goed weten dat ze op een ravijn afstormen. De ravijn van boetes, ontneming, afsluiting, uithuiszetting en tenslotte gevangenisstraf. De kunst is om het moment zo lang mogelijk uit te stellen.