Zakenman (3)

Niet alleen de Zaak Demmink komt ten einde, ook de zaak Baybasin. Het bleef tot het laatst spannend wat advocaat-generaal Aben zou besluiten, maar die ziet geen gronden voor herziening van zijn levenslange veroordeling. Weliswaar moet de Hoge Raad de verdediging nog aanhoren, maar meestal wordt het advies van de advocaat-generaal gevolgd.

Baybasin kwam de afgelopen jaren in beeld bij de plotters omdat hij werd gezien als een sleutelfiguur in de zaak Demmink, zeker toen gesuggereerd werd dat deze gechanteerd zou zijn (met jongens) om Baybasin uitgeleverd te krijgen.

Er was natuurlijk wel een probleempje: het verleden van Baybasin als drugshandelaar was niet brandschoon, maar daar wisten de plotters wel raad mee. Elk vlekje werd zorgvuldig weggepoetst - ook door zijn advocate Van der Plas - zodat een karikatuur overbleef van een keurige en warme zakenman die mooie schilderijen maakte in de gevangenis en daar zo snel mogelijk uit moest. Hoe hij aan zijn enorme vermogen was gekomen, anders dan via drugshandel, bleef intussen duister.

Barracuda heeft eerlijk gezegd nog nooit zoveel manipulatieve en leugenachtige artikelen gelezen als over Baybasin. Vooral van Ton 'Haagse Complot' Hofstede en Boudine 'Boublog' Berkenbosch, die net doet alsof ze overal is bij geweest.

Natuurlijk heeft ook een veroordeelde drugshandelaar recht op een eerlijk proces, vandaar vijf jaar werd gedaan over de beoordeling van het herzieningsverzoek. Je kunt Aben moeilijk verwijten dat hij geen grondig onderzoek heeft verricht. En terecht ook, aangezien de aanklacht de integriteit van de Nederlandse rechtstaat raakt.

Dat het allemaal langer duurde dan gewenst kwam omdat twee separate deskundigenrapportages over vermeende tapvervalsingen op vrijwel alle doorslaggevende kwesties haaks op elkaar stonden. Terwijl de verdediging ook nog met Ton Derksen aan kwam zetten, auteur van het boek De Baybasin-taps. Die schaarde zich zonder voorbehoud achter de bevindingen en conclusies van een van de onderzoekers. Daarop volgde een verifiërend onderzoek, dat in de conclusie uitgebreid wordt toegelicht, al gaat het vooral over hefboomschakelaars, beltonen, pulstreinen en signaalsterktes.

Ook de suggestie dat er foutief zou zijn vertaald, wordt verworpen. Aben: 'Derksen en de raadsvrouw nemen bij herhaling grote woorden als ‘vertalingsbedrog’, ‘geklungel’ en ‘gesjoemel’ in de mond, maar de vereiste grondslag voor dergelijke kwalificaties blijkt telkenmale te ontbreken.'

Wie nog sappige details verwacht over Demmink en jongetjes komt bedrogen uit. Aben had al in 2012 besloten deze kwestie niet binnen het bereik van het herzieningsonderzoek te brengen. 'De raadsvrouw legt een verband tussen de (vermeende) zedendelicten van Demmink in Turkije enerzijds en de veroordeling van Baybasin anderzijds. Daarmee is echter niet gezegd dat dit verband ook werkelijk bestaat.' Er zijn volgens Aben in elk geval onvoldoende aanwijzingen voor.
 
Aben wijst ook op de chronologie der feiten, waarover ook Barracuda zich al eens verbaasde: Er zijn volgens Aben geen objectieve aanwijzingen dat Baybasin eerder dan op 24 december 1995 in Nederland arriveerde, terwijl het bezoek van de Turkse vicepremier Tansu Çiller aan minister Sorgdrager, bij welke gelegenheid met de openbaarmaking van het Demmink-dossier zou zijn gedreigd, pas begin 1997 plaatsvond.' Maar de verdediging suggereert dat de chantage al eerder zou zijn begonnen.

Ook komt de geruchtmakende telefoonnotitie uit 1997 van het Ministerie van Justitie weer ter sprake, waarin staat dat 'de zaak Baybasin wordt gebruikt als drukmiddel teneinde in een andere zaak iets van de Turkse autoriteiten gedaan te krijgen'. Zonder de context te kennen zag de verdediging van Baybasin hierin het bewijs van chantage. Barracuda schreef daar ook al eerder over. Het wisselgeld had geen betrekking op Demmink, maar aantoonbaar op de zaak rond ex-brigadier Krouwel.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam