Emotionele schade

Onder het motto 'De zoveelste corrupte uitspraak' meldt Wim Dankbaar dat hij hij hoger beroep in de civiele zaak tegen Duitser Wolfgang Hebben ook alweer heeft verloren. Met als enig lichtpuntje dat hij de 25.000 euro extra schadevergoeding door Hebben geëist niet van de rechter hoeft te betalen. Wel liggen er zo'n 4000 euro aan advocaat- en griffiekosten die Dankbaar alsnog moet ophoesten.

Jarenlang hield Dankbaar vol dat de werkelijke moord op Marianne Vaatstra niet in een weiland had plaatsgevonden, maar in een caravan van Hebben, en hij daarvan als 'medeplichtige' getuige moet zijn geweest. Die nauwelijks gefundeerde beschuldigingen kwamen Dankbaar en rechterhand Hans Mauritz in een door Hebben aangezwengelde strafzaak al eens op (al dan niet voorwaardelijke) gevangenisstraffen te staan. Dankbaar heeft cassatie aangekondigd.

Ook in de civiele zaak boekte Hebben succes: Aanvankelijk werd Dankbaar veroordeeld tot betaling van een bedrag van 10.000 euro voor immateriële schade, en ook Hans Mauritz moest nog iets van 6000 euro betalen. Uit het deze week gepubliceerde vonnis blijkt dat er aanvankelijk helemaal niet is betaald en de totaal te verbeuren dwangsommen door de kantonrechter zijn vastgesteld op 40.000 euro. In 2017 werd de dwangsomveroordeling nog eens verhoogd tot een maximum van 100.000 euro omdat Dankbaar zich niet hield aan het publicatieverbod. De naam van Hebben werd weliswaar niet meer genoemd, maar nog wel 'WH' of 'caravan eigenaar'.

Het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden maakte korte metten met het aangevoerde bewijs. Dankbaar zwaaide tijdens het hoger beroep met kopieën van kluisverklaringen van twee oud AZC bewakers. Maar dat blijken helemaal geen kopieën van door een notaris onder ede opgemaakte verklaringen te zijn, doch slechts een akte van depot. Kompaan Mauritz is bij een notaris in Dongen geweest en heeft drie niet-geanonimiseerde concept-kluisverklaringen overhandigd om te bewaren. Met andere woorden: de getuigen zijn nooit voor de notaris verschenen om hun verklaringen, als die überhaupt al kloppen, te ondertekenen.

Het aanbod (lees: eis, aan de hand van de ene wraking na de andere) van Dankbaar om door middel van het horen van te vermeende getuigen alsnog te bewijzen dat zij destijds zouden hebben verklaard dat de moord op Marianne Vaatstra in de caravan zou hebben plaatsgevonden, passeert het hof terecht als niet ter zake dienend. 'Het gaat er immers niet om wat nu alsnog bewezen zou kunnen worden. Bepalend is of de geuite beschuldiging voldoende basis vond in het toen beschikbare feitenmateriaal.'

Dat laatste wil Dankbaar maar niet begrijpen. Net zomin als hij begrijpt dat (vonnis Hof) 'onvoldoende gefundeerde zeer ernstige beschuldigingen, gelet op de emotionele schade die Hebben daardoor heeft geleden en nog steeds lijdt, een ernstige aantasting vormt van zijn recht op eerbiediging van zijn persoonlijke levenssfeer, waaronder het door hem ingeroepen recht op bescherming van de goede naam.'

Ook in 2019 is Barracuda op de waakvlam