Achtervolgingswanen

Het gaat alweer (of nog steeds niet) goed met Maud, de voormalige zakenvrouw die ons al geruime tijd op internet laat 'meegenieten' met haar achtervolgingswanen. Dat duurt wellicht niet lang meer, want vandaag moet ze op een zitting verschijnen. Het openbaar ministerie wil Maud een verplichte psychische behandeling laten ondergaan naar aanleiding van jarenlange meldingen van agressie en geweld.

Zo is er een aangifte van een oud-collega ('aangevallen met letselgevolgen') die ertoe leidde dat ze in 2015 met geweld uit haar woning werd gehaald en een nacht cel kreeg. Bij het verdachtenverhoor weigerde ze een glas water omdat zij meende daarmee vergiftigd te worden.

Haar eigen broer heeft een verklaring afgelegd waaruit blijkt dat Maud twintig jaar terug het contact met de familie heeft verbroken en men haar wankele gemoedstoestand sindsdien via internet volgt. Er is een 'positieve anamnese voor psychotische stoornissen in de familie'. Een psychiater wilde haar onderzoeken, maar Maud verschanst zich in haar kelder. Een 'verrassingsoverval' van de rechter bij haar thuis kon Maud nog net verijdelen.

'Kennelijk worden ze heel zenuwachtig bij het OM, vanwege de publicaties op deze website. Hun vermoeden is mogelijk, dat ze de onderzoeken naar cold cases door burgers kunnen stoppen, als zij mij opsluiten en platspuiten. Nee toch? Ik sta toch niet alleen?' (Maud lost dus in haar eentje cold cases op, vanachter de laptop).

De belemmering van haar verdediging gaat volgens Maud zelfs zo ver, dat op 27 december 2016 'er een helikopter van de politie een half uur lang rondom over de woning cirkelt.'

Het Team Dreigingsmanagement zit ook nog eens achter haar aan omdat Maud nogal geobsedeerd is door het Koninklijk Huis. Tenminste, dat denkt Maud zelf. De eenheid weet van niks.

En dan nog schrijven: 'Ook heeft zij geen psychische of psychiatrische klachten'. Diagnose hier.

Boos

O jee, Maud is boos. Barracuda heeft in een stukje passanten van de Nieuwe Prinsengracht te Amsterdam aangeraden om een grote boog om haar huis heen te lopen omdat de kans anders groot is dat zij met foto en al als AIVD agent te kakken worden gezet. Smile, you are on Maud Camera. Maud is vooral boos omdat hij haar adres heeft genoemd (staat gewoon op internet).

Maud heeft, naar eigen zeggen, aangifte gedaan onder het motto 'Dat zouden er meer moeten doen'. Barracuda kent de 'aangiftes' van Maud inmiddels. Dat is steevast een door Maud zelf in elkaar geflanst documentje waarop de naam van de verbalisant ontbreekt. 

Natuurlijk slingert Maud zelf de meest vreselijke verdachtmakingen de lucht in, van buren tot leden van het koninklijk huis, of oud collega's van Boer & Croon, alles en iedereen is in haar ogen een cel, een stille of een stalker. Allen zijn betrokken bij grootste misdaden en ze worden dan ook stuk voor stuk op haar blog aan de schandpaal genageld. En dat moet natuurlijk wel allemaal kunnen.

En wat Maud Barracuda verwijt, doet zij zelf volop. Met foto's en adressen en al. Een man die boodschappen haalt bij de Spar wordt weggezet als stalker. Je zal maar zijn vrouw zijn en toevallig op het weblog van Maud belanden ('Wat moet jij met die vrouw, Karel?'). Werknemers van Capgemini zijn voor altijd vereeuwigd. Een kersverse buurman, met adres en foto genoemd, wordt gebombardeerd tot slavendrijver. Stuk voor stuk gevalletjes smaad en laster die een beetje rechter er zo inkopt.

Zelfs Micha Kat, die Maud nog even als haar grote redder zag, 'werkt voor de CIA/AIVD/UN/Mossad (1 v.d. 4) als geheim kruipertje' en is 'van hetzelfde team als Barracuda' (Maud en logica). Niets en miemand houdt Maud blijkbaar nog tegen. De buren niet en Mauds familie ook niet ('20 jaar niet gesproken en dat houden we zo').

En dan durft Maud ook nog dit te schrijven over haar virtuele gestalk: 'Overigens heb ikzelf van niemand ooit een klacht gehad of een verzoek tot aanpassing van mijn publicaties over hen of anderen. Mocht iemand menen onterecht of op onjuiste wijze beschreven te worden door mij, neem gerust contact met me op. Ik zal er altijd serieus naar kijken.' 

Maud, zullen we al die 'slachtoffers' van jou eens op je site wijzen? Of is het dan nog steeds until hell freezes over?

Maud

Zeg plotters, is er nog iemand die Maud gaat helpen in het verre Thailand? Barracuda was haar eerlijk gezegd een beetje vergeten. In augustus schreef hij voor het laatst over haar toen ze een behoorlijk onrustige ontmoeting had met Micha Kat café De Jaren in Amsterdam.

Sinds zij ruim dertien jaar geleden tijdens een vakantie in Thailand enkele volwassen blanke mannen in een koffietent met een jong kind zag dollen, waarbij haar reisgenote of -genoot meende een Nederlandse minister te herkennen, lijdt Maud aan achtervolgingswanen. Ongeveer alles wat in haar leven overkomt, schrijft zij toe aan dat ene moment. Van mislukte relaties tot professoren in Kopenhagen en collega's die haar werk bekritiseerden, alles en iedereen zit in een complot.

Zelden heeft Barracuda iemand mentaal zo snel zien aftakelen, en het was nog allemaal op internet te volgen ook. Ze had het voortdurend aan de stok met buren, werkte niet meer, maar had huurders in huis gehaald om aan haar kostje te komen. Na een langdurige stilte maakte Maud bekend dat ze even bij vrienden zat, wat wel zo rustig was.

Waar die vrienden zijn gebleven, weet Barracuda ook niet, maar Maud zit in nood in Bangkok. Daar was ze naar toe gevlogen om de dood van journalist Fred de Brouwer te onderzoeken. Maar ze wil weer weg. 'Bangkok wordt me nu te heet onder voeten. Ik moet hier weg. Anders wordt dit mijn dood, dat weet ik zeker.' Of wie dan ook 200 euro wilde storten via Western Union.

Niet alleen is haar ticket gecanceled, haar huurders in Nederland zijn ook nog eens gestopt met betalen, ze is bestolen van laptop, paspoort en bankpassen, en ze moet de immigratiedienst betalen. De ambassade helpt haar niet en nu gaat ze in 'hongerstaking'. Ik bedoel, je kan ook overdrijven. 'De droom van iedere AIVD-er: een onschuldige burger de hongerdood geven. Als ik in Bangkok moet blijven morgen, is er geen weg terug meer. Ik heb geen toegang tot mijn bankzaken, e-mail, facebook en paypal. Alles is geblokkeerd, geregeld vanuit de AIVD.'

Geen enkele reactie. Nu is het ook een beetje onredelijk om te verwachten dat je blog nog iedere dag wordt gelezen, als je er al maanden niet hebt gepost, maar de noodkreet wekt ook argwaan op: vragen om 200 euro via Western Union en daarvoor een wegwerp email-adres (Yopmail) gebruiken, klinkt toch wel heel erg als een paar Nigerianen die haar site hebben gekraakt.

Aan de andere kant hebben deze imposters haar wel erg goed geïmiteerd: 'Ik weet dat meer nieuwe media vragen om geld, maar 1) die werken 90% voor de Justitie/AIVD en 2) die nemen niet de moeite om in Bangkok onderzoek te doen. En nee, ik heb hier geen dag genoten zoals velen wel doen op vakantie… Maar dat is al jaren het geval.'

Maud heeft geen 200 euro nodig, maar een goede psychiater voor de behandeling van haar paranoia. 

UPDATE: Vandaag verscheen er weer een raadselachtige update, alle paniek van de afgelopen dagen lijkt verdwenen en enkele bijdragen zijn gewist.