Contactverbod

Eigenlijk zou je geen aandacht meer moeten schenken aan droeftoeters Wim Dankbaar en Hans Mauritz, die werkelijk van geen ophouden weten.

Maandag stond Dankbaar voor de zoveelste keer voor de rechter, vanwege een contactverbod dat de advocaat namens de moeder van de vermoorde Marianne Vaatstra zou hebben geëist.

Volgens Barracuda heeft Dankbaar zijn grote vriendin al jaren niet in persoon gesproken, maar dat weerhoudt hem er niet van om eindeloos mails naar haar te blijven sturen of op zijn site brieven zogenaamd - telepathisch - uit haar naam te schrijven. Zoals Wim de afgelopen maanden weer iedereen met mails stalkte in de hoop dat een van hen de grootste doofpot ooit zou opbiechten. Natuurlijk reageerde geen hond en zijn behoorlijk uitgedunde achterban kan de door Wim eindeloos herhaalde 'feiten' zo langzamerhand wel dromen.

Om deze 'publicist' te kunnen stoppen, eiste Yehudi Moszkowicz een contactverbod ‘in persoon, per post, per mail of op welke wijze dan ook’. Dit alles op straffe van een dwangsom van 20.000 euro per dag, met een maximum van een half miljoen euro.

De zaak trok enige publicitaire aandacht, waarbij Peter R de Vries in RTL Boulevard weer eens flink uithaalde naar Dankbaar. Wim zag de bui al hangen.

Het feit dat Maaike Vaatstra niet zelf bij de zitting aanwezig was, zal voor Dankbaar ongetwijfeld weer het bewijs zijn dat Maaike nog steeds van hem houdt. 

Inmiddels gaat het ook niet echt lekker met Hans Mauritz, de voormalige partner-in-crime van Dankbaar. Mauritz belandde twee maanden 'onder het strengste regime' in een cel. De aanleiding is Barracuda niet geheel duidelijk, maar het zou te maken hebben met de zaak Hebben, waarvan het hoger beroep binnenkort plaatsvindt.

Het bizarre is dat hoewel Dankbaar vindt dat Mauritz hem heeft opgelicht met verzonnen kluisverklaringen, hij hem toch weer drie keer in de cel heeft opgezocht. Waarom? Omdat die twee in hetzelfde juridische schuitje zitten en zich aan elkaar blijven vastklampen, al is het met de nodige verwensingen over en weer.

Zo mag Dankbaar half augustus aan de rechter uitleggen waarom hij Faek wil horen als getuige. Die moet hem en Mauritz uit de penarie gaan helpen. Dat die Faek daarvan helemaal niet is gediend is en ook helemaal niet gaat verklaren wat Dankbaar wil doet er allemaal niet toe. Dankbaar zwaait al jaren met een zogenaamde verklaring die Faek zou hebben afgelegd. Maar die verklaring heeft alleen Mauritz op papier gezet in de hoop dat Faek hem zou ondertekenen. Wat uiteraard nooit is gebeurd. Maar daar is Wim - geobsedeerd als hij is van zijn eigen gelijk - nog altijd niet achter.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam  

P.J.

De nieuwe Demmink is opgestaan. Dat krijg je als Micha Kat aan de haal gaat met een in ieder geval nog serieus bedoelde video waarin politiechef Pieter-Jaap Aalbersberg door We Are Change Rotterdam aan de tand wordt gevoeld over de periode dat hij een onderzoek naar Demmink zou hebben gefrustreerd. Oud-rechercheur Leon de Koter verklaarde (lees: vermoedde) iets dergelijks enkele jaren terug tijdens de zogenoemde Demmink Verhoren, die overigens niks hebben opgeleverd.

Bij AT5 reageerde Aalbersberg reeds in 2014 dat hij niks met deze zaak te maken heeft gehad. Hij was tot 1996 hoofd van de Dienst Bijzondere Recherche Zaken, waartoe het specialistische observatieteam behoorde dat het zogenoemde Rolodex-onderzoek verrichtte. Vanaf eind 1996 heeft hij een andere functie binnen de CRI gekregen.

Zoiets blijft kennelijk lang hangen bij de plottertjes van We Are Change Rotterdam, want zodra ze Aalbersberg onlangs ergens in het vizier kregen gingen ze er met twee (!) mobieltjes cq camera's meteen op af. Of hij soms P. Aalbersberg was, zoals vermeld in een document waarin potverdorie toch duidelijk staat dat hij bij de CRI werkte. Nee, herhaalde Aalbersberg, 'ik ben P.J. en P. Aalbersberg ben ik niet'.

Dat klopt niet. P. Aalbersberg en P.J. Aalbersberg zijn in dit geval zo goed als zeker een en dezelfde persoon, alleen: het doet weinig ter zake.

De naam P. Aalbersberg (CRI) duikt namelijk op in een Engelstalige evaluatie uit 1998 genaamd Mutual Legal Assistance and Urgent Request for the Tracing and Restraint of Property, waarvan Barracuda vermoedt dat de wakkere onderzoekers van We Are Change die nooit onder ogen hebben gekregen. Het is een extern stuk dat gaat over juridische verdragsregels en staat in geen enkele relatie tot het werk van Aalbersberg destijds bij de CRI verrichtte. Of misschien juist wel: het document bewijst eerder dat hij zich in 1998 met andere zaken bemoeide. De reden dat dit document destijds opdook bij plotters was omdat er onduidelijkheid was over het vertrek bij Aalbersberg bij de CRI.

Barracuda zou trouwens niet weten waarom Aalbersberg over zijn functie zou moeten liegen. Hij had evengoed kunnen verklaren dat hij geen grond zag voor verder onderzoek en daarmee was de zaak afgedaan.

Maar geen nood, WARC probeert met verwijzing naar allerlei functiebeschrijvingen van de KLPD Aalbersberg toch aan het onderzoek te koppelen, onder het mom dat hij er in elk geval van zou hebben geweten. Want: Ten tijde van Rolodex was hij hoofd dienst Rercherche Informatie. En: 'Vanaf 1996 moeten de korpsen hun onderzoeken aanmelden bij de afdeling Nationaal inzicht van de CRI.'

Maar nog los van het feit dat de afdeling Nationaal inzicht niet hetzelfde hoeft te zijn als de dienst Recherche Informatie, haalt WARC hiermee zijn eigen mooie complot onderuit - immers, ook al had de politieman kennis van zaken, hij gaf geen leiding meer aan het bewuste observatieteam. Dan wordt 'frusteren' wat lastig.

Bovendien vergeten onze plotters ook nog het volledige citaat weer te geven: 'Het aanmelden van onderzoeken dient middels een standaardformulier te gebeuren.' Het lijkt Barracuda sterk dat op dat formulier uitgebreide details over te volgen personen werden vermeld. Operationeel gezien zou dat wel heel erg dom zijn.

En dan ook nog even over die verklaring van De Koter. Zou hij zich in 2014 kunnen hebben vergist? Dat is heel goed mogelijk, zeker als Aalbersberg van positie veranderde zo rond de tijd dat het Rolodex onderzoek zijn aanvang nam. De Koter vergiste zich in 2014 in elk geval in de periode van het onderzoek: dat begon in 1998, en niet in 1997. Daarnaast zat er nogal wat (fysieke) afstand tussen De Koters (regionale) Criminele Inlichtingen Eenheid (CIE) de Centrale Recherche Informatiedienst (CRI). Dan kun je wel van alles vermoeden, maar hoeft dat nog niet waar te wezen.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam     

Jus-clowns

Barracuda is bijzonder teleurgesteld in zijn plotters. Afgelopen week verscheen zowat het belangrijkste document ooit rond een vermeend staatscomplot, dat rond de levenslang veroordeelde Baybasin en (deels) Demmink. Maar liefst 1700 pagina's waarin advocaat-generaal Aben in detail toelicht waarom er zijn inziens geen grond is voor herziening van de zaak Baybasin. Naast de conclusie van 1700 pagina's - het resultaat van ruim vijf jaar onderzoek - is er een samenvatting.

Maar wat doen onze plotters? De luilakken nemen niet eens de moeite om het te lezen. Het gros van de nitwits die links en rechts op forums reageren heeft weer eens geen idee waar het over gaat. Al die feiten, who cares? Tekenend is de reactie van Wim 'repeterende breuk' Dankbaar: 'Wie gaat er nu 1700 pagina's lezen?'

Bij Boublog, die altijd het hoogste woord heeft als het om Baybasin gaat, bleef het van de weeromstuit stil. Op dit hoogstandje logica na: 'Maar deze clown (Aben) heeft alleen geen rekening gehouden met het feit dat dhr. Baybasin vier kinderen heeft, die nu jong volwassen zijn en die allen Rechten hebben gestudeerd. Dus zelfs als dhr. Baybasin in de gevangenis sterft, dan komen zijn erfgenamen hun recht opeisen! Bassie en Diederik A.driaan zijn slechts Vuiligheid en Jus-clowns!'

Ton Hofstede (Haagse Complot) produceerde een lap tekst met 22 zogenaamde 'bewijzen' die kennelijk al klaarlag en op enkele punten nog even is geactualiseerd, want er stonden vooral citaten in uit de korte analyse van Barracuda, alsof Hofstede het teveel moeite vond om zelf eens te grasduinen in die 1700 pagina's.

Neem alleen al zijn opmerking over een telefoonnotitie uit de jaren negentig, opgemaakt vlak voor de vakantie van Demmink, waarin stond: 'De zaak Baybasin wordt gebruikt als drukmiddel teneinde in een andere zaak iets van de Turkse autoriteiten gedaan te krijgen.'

Dit had betrekking op de zaak Krouwel, waar vooral minister Sorgdrager zich destijds heeft bemoeid, niet op de chantage van Demmink in verband met het vermeende misbruik van Turkse jongens, zoals het kamp Baybasin telkens suggereerde. Maar dat doet er volgens Ton niet toe, chantage is chantage. En dat terwijl Hofstede een en ander (net als Barracuda) jaren geleden al op eigen wijze had kunnen verifiëren.

Natuurlijk is de geluidsonderzoeker Van den Heuvel wiens redenatie Aben uiteindelijk volgde in de vraag of de taps waren vervalst de gebeten hond. Dat is een lul die zijn site niet heeft bijgehouden. Een beter bewijs van zijn onkunde kun je als plotter blijkbaar niet verzinnen.

Het sterkt Barracuda weer eens in de overtuiging dat plotters niet in waarheidsvinding zijn geïnteresseerd. Die 1700 pagina's zijn ruis die je zo snel mogelijk vanachter je laptop moet weghonen.

De verklaring van Baybasin zelf is ook niet meer serieus te nemen. Die spreekt zelfs over het 'criminele element de heer Van de Heuvel'. Omdat die bepaalde informatie zou hebben gelekt 'om zijn doelstelling te dienen'. Bedoeld wordt blijkbaar: de publieke opinie te beïnvloeden. Als dat al waar is, is het ook nog eens onzin. Aben kende de opvattingen van Van den Heuvel immers al lang en breed en omdat twee separate deskundigenrapportages over vermeende tapvervalsingen op vrijwel alle doorslaggevende kwesties haaks op elkaar stonden, heeft Aben het onderzoek juist uitgebreid.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam     

Zakenman (3)

Niet alleen de Zaak Demmink komt ten einde, ook de zaak Baybasin. Het bleef tot het laatst spannend wat advocaat-generaal Aben zou besluiten, maar die ziet geen gronden voor herziening van zijn levenslange veroordeling. Weliswaar moet de Hoge Raad de verdediging nog aanhoren, maar meestal wordt het advies van de advocaat-generaal gevolgd.

Baybasin kwam de afgelopen jaren in beeld bij de plotters omdat hij werd gezien als een sleutelfiguur in de zaak Demmink, zeker toen gesuggereerd werd dat deze gechanteerd zou zijn (met jongens) om Baybasin uitgeleverd te krijgen.

Er was natuurlijk wel een probleempje: het verleden van Baybasin als drugshandelaar was niet brandschoon, maar daar wisten de plotters wel raad mee. Elk vlekje werd zorgvuldig weggepoetst - ook door zijn advocate Van der Plas - zodat een karikatuur overbleef van een keurige en warme zakenman die mooie schilderijen maakte in de gevangenis en daar zo snel mogelijk uit moest. Hoe hij aan zijn enorme vermogen was gekomen, anders dan via drugshandel, bleef intussen duister.

Barracuda heeft eerlijk gezegd nog nooit zoveel manipulatieve en leugenachtige artikelen gelezen als over Baybasin. Vooral van Ton 'Haagse Complot' Hofstede en Boudine 'Boublog' Berkenbosch, die net doet alsof ze overal is bij geweest.

Natuurlijk heeft ook een veroordeelde drugshandelaar recht op een eerlijk proces, vandaar vijf jaar werd gedaan over de beoordeling van het herzieningsverzoek. Je kunt Aben moeilijk verwijten dat hij geen grondig onderzoek heeft verricht. En terecht ook, aangezien de aanklacht de integriteit van de Nederlandse rechtstaat raakt.

Dat het allemaal langer duurde dan gewenst kwam omdat twee separate deskundigenrapportages over vermeende tapvervalsingen op vrijwel alle doorslaggevende kwesties haaks op elkaar stonden. Terwijl de verdediging ook nog met Ton Derksen aan kwam zetten, auteur van het boek De Baybasin-taps. Die schaarde zich zonder voorbehoud achter de bevindingen en conclusies van een van de onderzoekers. Daarop volgde een verifiërend onderzoek, dat in de conclusie uitgebreid wordt toegelicht, al gaat het vooral over hefboomschakelaars, beltonen, pulstreinen en signaalsterktes.

Ook de suggestie dat er foutief zou zijn vertaald, wordt verworpen. Aben: 'Derksen en de raadsvrouw nemen bij herhaling grote woorden als ‘vertalingsbedrog’, ‘geklungel’ en ‘gesjoemel’ in de mond, maar de vereiste grondslag voor dergelijke kwalificaties blijkt telkenmale te ontbreken.'

Wie nog sappige details verwacht over Demmink en jongetjes komt bedrogen uit. Aben had al in 2012 besloten deze kwestie niet binnen het bereik van het herzieningsonderzoek te brengen. 'De raadsvrouw legt een verband tussen de (vermeende) zedendelicten van Demmink in Turkije enerzijds en de veroordeling van Baybasin anderzijds. Daarmee is echter niet gezegd dat dit verband ook werkelijk bestaat.' Er zijn volgens Aben in elk geval onvoldoende aanwijzingen voor.
 
Aben wijst ook op de chronologie der feiten, waarover ook Barracuda zich al eens verbaasde: Er zijn volgens Aben geen objectieve aanwijzingen dat Baybasin eerder dan op 24 december 1995 in Nederland arriveerde, terwijl het bezoek van de Turkse vicepremier Tansu Çiller aan minister Sorgdrager, bij welke gelegenheid met de openbaarmaking van het Demmink-dossier zou zijn gedreigd, pas begin 1997 plaatsvond.' Maar de verdediging suggereert dat de chantage al eerder zou zijn begonnen.

Ook komt de geruchtmakende telefoonnotitie uit 1997 van het Ministerie van Justitie weer ter sprake, waarin staat dat 'de zaak Baybasin wordt gebruikt als drukmiddel teneinde in een andere zaak iets van de Turkse autoriteiten gedaan te krijgen'. Zonder de context te kennen zag de verdediging van Baybasin hierin het bewijs van chantage. Barracuda schreef daar ook al eerder over. Het wisselgeld had geen betrekking op Demmink, maar aantoonbaar op de zaak rond ex-brigadier Krouwel.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam    

Zakenman (2)

Er zijn geen gronden voor herziening van de veroordeling van de in 2002 tot een levenslange gevangenisstraf veroordeelde Koerd Hüseyin Baybasin, zo luidt de conclusie van advocaat-generaal Aben. In Zeeland (Berkenbosch) en Den Bosch (Hofstede) zullen de rapen vandaag wel gaar zijn.

Baybasin, die altijd heeft volgehouden onschuldig te zijn, werd onder andere voor medeplegen van moord en meer pogingen tot uitlokking daartoe, gijzeling en drugshandel veroordeeld. Die veroordeling is voor een aanzienlijk deel gebaseerd op telefoongesprekken die door de Nederlandse politie in 1997/1998 zijn getapt.

De advocaat stelt zich op het standpunt dat deze tapgesprekken (in Turkije) zijn gemanipuleerd. Die gesprekken zouden in het kader van een onrechtmatige samenwerking tussen de Turkse en de Nederlandse politie in het strafdossier zijn terechtgekomen. Ook zouden de Nederlandse taptolken de voornamelijk in het Engels en Koerdisch gevoerde telefoongesprekken bedrieglijk hebben vertaald. Dit alles om een veroordeling van Baybasin in Nederland te bewerkstelligen.

De conclusie telt meer dan 1700 pagina’s (!) en bevat een inhoudelijke bespreking van de door de advocaat en door één van de benoemde deskundigen aangedragen aanwijzingen voor manipulatie. Voor hetgeen door de advocaat aanwijzingen voor manipulatie wordt genoemd bestaan volgens Aben telkens technische, onverdachte verklaringen. Voor bedrog bij het vertalen van tapgesprekken bestaan evenmin aanwijzingen.

Daarnaast zijn er geen reële aanwijzingen dat de samenwerking tussen de Nederlandse en de Turkse politie in de strafzaak tegen Baybasin verder is gegaan dan hetgeen steeds door justitie is volgehouden.

Barracuda gaat het rapport later uitgebreid lezen. Samenvatting hier.

Zakenman

Het zijn rollercoasterdagen voor de Koerd Baybasin, die morgen dan eindelijk te horen krijgt wat advocaat-generaal Diederik Aben gaat adviseren inzake zijn herzieningsverzoek bij de Hoge Raad. Wat we in elk geval weten is dat Aben een conclusie heeft geschreven van maar liefst 1700 pagina's. Kennelijk moet er veel worden aangetoond, wat mogelijk goed nieuws voor Baybasin kan zijn. Een heet hangijzer blijven de telefoontaps die de Turkse geheime dienst aan Nederland zou hebben gegeven.

Slecht nieuws was er al wel op vrijdag, toen het Hof in Den Bosch in de ontnemingszaak tegen Baybasin bepaalde dat hij de staat 1,5 miljoen euro moet terugbetalen omdat hij dit geld had overgehouden aan criminele afpersing.

Ton Hofstede, een man met een dubbele agenda, was er weer als de kippen bij om deze zaak in het voordeel van Baybasin uit te leggen. Het was allemaal de schuld van criminele rechercheurs en criminele officiers die 'deze zaak hebben lopen bedonderen. En niet zo'n klein beetje ook'.

Daarom heeft Barracuda even gewacht op de tekst van het vonnis om te concluderen dat je voor de nuance niet bij Hofstede moet zijn. Ongeveer alles dat Hofstede niet uitkomt laat hij weg.

Zo wilde de verdediging het openbaar ministerie niet-ontvankelijk verklaren vanwege het uitzonderlijke overschrijding van de redelijke termijn. Dat verzoek werd terzijde geschoven. Er zijn ook geen aanwijzingen dat er in de ontnemingszaak sprake is van onrechtmatigheid of manipulatie van bewijsmiddelen, vond het Hof. Zij het dat niet de volledige 2 miljoen die het OM had geëist is toegewezen.

Aan het vonnis liggen diverse verklaringen en uitgebreide tapverslagen ten grondslag die een weinig gunstig beeld van Baybasin schetsen. Van het beeld van de 'keurige zakenman' die Baybasin volgens zijn medestanders zou zijn blijft weinig over: 'Hij (Baybasin) bedreigde mij met te zeggen dat dit niet goed zou gaan, dat ik zo mijn vrouw en kinderen in gevaar bracht en hij in Turkije erg belangrijke vrienden had, dat hij zelfs op het allerhoogste niveau zijn mannetjes had, dat hij een sterke organisatie had, dat ik nergens naar toe zou kunnen vluchten. Ik maakte me dan ook zorgen over mezelf en mijn familie. Tijdens deze telefoongesprekken met [HB] waren bij mij steeds [NS] de advocaat, zijn familie [EG] en twee kaalgeschoren, potige personen van wie ik de naam niet kende aanwezig. Deze personen keken mij bij deze gelegenheden vernietigend en dreigend aan.'

Het onlangs verschenen boek van Ton Derksen, waarin deze stelt dat de aanname dat Baybasin een gevaarlijke drugscrimineel is op niets anders is gebaseerd dan een vooroordeel komt ook nog even ter sprake. Daarop verwees het Hof naar het rapport van de Metropolitan police van 17 maart 1999, waarin onder het volgende is opgenomen: 'Op 23 augustus 1984 werd de verdachte gearresteerd onder de naam [alias 1] wegens het illegaal binnen het Verenigd Koninkrijk brengen van 6 kilo heroïne. Op 15 februari 1985 werd hij door het Madison Crown Court veroordeeld tot een gevangenisstraf van 12 jaren. Op 7 december 1988 werd hij naar Turkije uitgezet om daar zijn gevangenisstraf uit te zitten.'

De vandaag gepubliceerde verklaring van Baybasin, waarin deze zegt ontvoerd te zijn en door het ministerie van Justitie 'gegijzeld door bevelen op grond van een illegale overeenkomst tussen Joris Demmink en Turkse ambtenaren', is te bespottelijk voor woorden. 

Even opmerkelijk is dat Baybasin na negentien jaar emiritus-hoogleraar Frank Bovenkerk en criminoloog Yücel Yesilgöz nog eens voor de rechter gaat slepen vanwege het boek De Maffia van Turkije. Dat boek behandelt zeer gedetailleerd de geschiedenis van de Turkse georganiseerde misdaad. Baybasin had er volop aan meegewerkt, maar nu de Koerd zijn criminele verleden zoveel mogelijk onder het tapijt wil schuiven, moet dat lastige boekje alsnog worden aangepakt. Gaat vermoedelijk niet lukken: Baybaşin heeft de tekst destijds geaccordeerd op het kantoor van zijn advocaat Victor Koppe.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam