De belangrijkste publicatie van de commissie was een 'ontluisterend boek' waarin de verklaringen zouden zijn opgenomen van tachtig agenten over de impact die de coronamaatregelen hebben op hun werk en hun contact met burgers en collega’s. De Blauwe Tijger had het rapport uitgebracht, maar ondanks herhaaldelijk en dringend navragen bij Kuit bleek 'niemand, ook wij niet, toegang te kunnen krijgen tot de vermeende opnames van deze politieverhoren.' Ook de vermeende notarisverklaring werd niet overlegd.
Uiteindelijk kwam Kuit met een verklaring dat het merendeel van de agenten op 27 november alsnog naar buiten zou komen. Dat zou gaan gebeuren in een niet nader genoemd zaaltje te Urk. Coronamaatregelen of niet, het zou doorgaan.
Doch naarmate de bewuste datum dichterbij kwam, werd het steeds stiller. Niemand die een uitnodiging ontving. Er verscheen nog wel een enkel bericht op Twitter, maar niet met betrekking tot de Dag des Oordeels. Even leek 27 november te verstrijken zonder mededeling of nadere uitleg.
Maar vanochtend kwam alsnog een verklaring waarop Pieter kennelijk een hele week heeft gestudeerd: omdat de politie rellen verwachtte rond de komst van de politieagenten naar Urk en het gevaar bestond dat de rellende jeugd zou proberen het (overigens geheime) pand binnen te dringen en/of met zwaar vuurwerk te gooien moest de presentatie worden afgelast. Het gehele telefoongesprek is door Pieter opgenomen, maar niet openbaar gemaakt.
Ook kwam er vrijdag 26 november aan het einde van de middag een uitgebreide e-mail van een vertegenwoordiger van de gehele groep van tachtig agenten. Samengevat geven zij aan dat zij intern hebben gehoord dat er een hoog risico bestaat op rellen rondom de bijeenkomst. De brief is in handen van de Raad van Toezicht, maar een schermafdruk ontbreekt. Ook valt op dat de schrijfstijl dezelfde is als van Pieter (die net als de agenten consequent spreekt van dhr. Grapperhaus).
En dus is er volgens Pieter geen andere keuze dan het dossier politieverhoren voorlopig (lees: voor altijd) te sluiten.
Het komt allemaal niet als een verrassing. Afgelopen zomer beweerde Kuit ook doodleuk dat Stichting BPOC2020 de krachten zou bundelen met advocaten uit Noorwegen, Zweden, Denemarken, Polen en de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk 'in haar aanklacht bij het International Criminal Court'.
De aanklacht was ingediend tegen ieder afzonderlijk lid van het (demissionaire) kabinet en tegen de afzonderlijke bewindspersonen van de landen waar mee wordt samengewerkt. 'Indien een nieuwe regering het beleid voortzet, zal ook tegen elke afzonderlijke bewindspersoon van het nieuwe kabinet een aanklacht worden ingediend.'
Er zou zelfs al een zaaknummer en een investigator (onderzoeker) door de ICC zijn toegewezen. Wederom totaal verzonnen, zoals uit onderstaande navraag blijkt.
Brekend!
— De luis in de pels van BPOC2020 (@gdisselkoen) September 22, 2021
Antwoord van het ICC op mijn vraag of @bpoc2020 een case heeft lopen bij het ICC.
En zoals iedereen al verwachtte: NEE!
Hiermee hebben we het bewijs dat Pieter en Jade Kuit oplichters zijn, en onder valse voorwendsels geld inzamelen.#bpoc2020 #oplichting pic.twitter.com/sdTZBG4RwH
https://twitter.com/bpoc2020/status/1464533353936400390?s=20
BeantwoordenVerwijderener staat een audio bestand online