Kale kip

Aan de soap rond Vaatstra speurder Wim Dankbaar kan weer een hoofdstuk worden toegevoegd. Hij heeft zijn voormalige uitgeefpartner Hans Mauritz gedagvaard wegens het niet (volledig) terugbetalen van geparkeerd geld. Het kort geding dient een dezer dagen in Breda.

Toen Dankbaar in 2013 door Mauritz (eigenaar Novio Media) werd benaderd om gezamenlijk Het Verboden Dagboek van Maaike Vaatstra uit te geven, was al duidelijk dat de Brabander zelf nauwelijks geld had. Dankbaar moest ongeveer alles voorschieten. Die heeft naar eigen zeggen ook nooit iets terugbetaald gekregen. Ook zijn nooit royalty's uitbetaald.

De samenwerking werd er niet beter op toen de familie Vaatstra Moszkowicz Advocaten Utrecht inschakelde om de publicatie van een persoonlijk dagboek van de moeder van de vermoorde Marianne Vaatstra tegen te houden. Dankbaar en Mauritz raakten zwaar gebrouilleerd, al werd de ruzie uiteindelijk weer bijgelegd.

Intussen was de voormalige IT miljonair Dankbaar wel tonnen armer geworden wegens verbeurde boetes aan Moszkowicz. Tot op het punt waarop Dankbaar zijn huis moest verkopen en thans van een uitkering leeft.

Om te voorkomen dat Moszkowicz nog meer geld zou afpakken, besloot Dankbaar dat hij een deel van zijn vermogen bij zijn grote uitgeefvriend Mauritz zou stallen, uiteraard met de afspraak dat het op enig moment zou worden teruggestort. Om welk bedrag het gaat meldt Dankbaar niet, behalve dat Mauritz in totaal voor bijna twee ton bij hem in het krijt staat. Mauritz schrijft in zijn Conclusie van Repliek overigens doodleuk dat er 'valse facturen zijn opgemaakt tussen Mauritz en Dankbaar ter verantwoording van geldstromen'.

Intussen heeft Dankbaar nog altijd zijn geparkeerde geld niet terug, afgezien van een paar losse bedragen. Een jaar geleden werd al een eerste verzoek ingediend, maar Mauritz houdt vol dat hij niet kan betalen wegens beslag door Moszkowicz. Dat beslag is er volgens Dankbaar niet meer en van een nieuw exploot zogenaamd uit november 2018 is geen bewijs overlegd. Ook houdt Mauritz vol dat de FIOD hem in de tang heeft.

Dankbaar laat in het midden of kale kip Mauritz het geld heeft gebruikt om schulden af te betalen of wilde gebruiken voor het drukken van boeken die maar niet willen verschijnen. Wel staat voor Dankbaar vast dat Mauritz gewoon niet wil betalen.

Dat blijkt ook uit diens verdediging, feitelijk een grote aanklacht tegen Dankbaar. Mauritz wenst wegens 'afgrijslijke handelswijzen' van zijn voormalige zakenpartner gecompenseerd te worden voor geleden schade. Volgens Dankbaar is het slechts een 'festijn van mist en rook opwerpen in de ijdele hoop dat de rechter door de bomen het bos niet meer ziet''.

Ook in 2019 is Barracuda op de waakvlam 

Oorlog

Het is weer volop oorlog tussen Vaatstra-speurder Wim Dankbaar en zijn voormalige uitgeefpartner Hans Mauritz. Alweer vele jaren geleden publiceerden beiden Het Verboden Dagboek van Maaike Vaatstra, dat uiteindelijk moest worden vernietigd omdat het dagboek van de moeder van de vermoorde Marianne niet openbaar mocht worden gemaakt.

Ruim voor die tijd ontstond er al wrevel en in 2014 barstte de bom. Niet alleen had Mauritz geld van Dankbaar geleend voor het drukken van het boek en nog geen cent betaald, Dankbaar begon ook te twijfelen aan door Mauritz geclaimde kluisverklaringen van vermeende sleutelgetuigen uit het boek.

Wekenlang fileerde Dankbaar zijn zakenpartner, die dreigde met juridische stappen en een nieuwe druk van het boek waarin ook de rol van Dankbaar aan de kaak zou worden gesteld. Ook lanceerde Mauritz een website waar hij Wim eens helemaal zwart zou maken.

Nadat Mauritz voor smaad aan het adres van Wolfgang Hebben een voorwaardelijke gevangenisstraf kreeg opgelegd en hij geen zin had om zich twee jaar lang elke twee weken bij de reclassering te melden, verdween Mauritz enkele weken achter de tralies. Daar zocht Dankbaar hem regelmatig op, en zo werd de ruzie uiteindelijk weer bijgelegd. Alle negatieve artikelen over Mauritz verdwenen van de site. Het duo had elkaar voor ontlastende verklaringen in nog lopende rechtszaken maar al te hard nodig. Maar echte vrienden waren het niet meer.

De jongste scheuring is ontstaan nadat Mauritz beweerde dat hij in 2018 met niet nader genoemde programmamakers in Hilversum werkte aan een 'belangwekkende documentaire over de Vaatstra-zaak' en zij inmiddels over een drietal cruciale getuigen zouden beschikken 'welke de huidige uitkomst van de moord op Marianne Vaatstra volledig op zijn kop zou gooien'. Nog mooier: Hilversum had ongeveer alles boven tafel weten te krijgen waar Dankbaar al die jaren in heeft geloofd. Mauritz beloofde een serie op prime time en Netflix op de koop toe. Kortom: een megakans tot rehabilitatie.

De uitzending kwam er echter niet zogenaamd door voortijdige publicaties van Dankbaar op zijn site Rechtiskrom. 'Hilversum beraadt zich op dit moment op stappen om aansprakelijkheden bij Mauritz neer te leggen doch de hoogte van in het vooruitzicht gestelde claims zijn nog niet bekend.'

Dankbaar beweert nu dat Mauritz het hele Hilversum verhaal uit zijn dikke duim heeft gezogen, want de productiemaatschappij blijft in nevelen gehuld. Diverse door Mauritz genoemde betrokkenen zeggen nergens iets van te weten.

En dus liep Dankbaar, inmiddels tonnen armer, deze week even goed leeg: 'Stellen dat er kluisverklaringen bij notarissen zijn gedeponeerd, terwijl dat niet het geval is, is in het algemeen gangbare verkeer gewoon oplichting. Een auteur bijna 30 mille laten betalen voor het drukken van boeken, die je vervolgens niet laat drukken, is gewoon oplichting. Een auteur zijn royalties niet uitbetalen is gewoon oplichting. Leningen niet terugbetalen is gewoon oplichting. Een auto verkopen die als onderpand voor een leningsovereenkomst is gegeven, is gewoon oplichting. Een zelf gemaakt word document presenteren als ‘printscreen’ van Centraal Boekhuis, is gewoon oplichting en valsheid in geschrifte. Een contract tekenen waarin valselijk staat dat er reeds 8916 boeken zijn verkocht, is gewoon oplichting en valsheid in geschrifte. Het niet nakomen van dat contract ook. Het zonder overleg overboeken van 2500 euro van een rekening van een businesspartner, puur omdat deze je in vertrouwen de inloggegevens gegeven had, is gewoon oplichting en diefstal. Melden dat boekhandel Bergsma in één dag 22 boeken heeft verkocht, terwijl het er maar 2 zijn, is gewoon oplichting. Stellen dat je geheimhoudingscontracten hebt getekend, terwijl dat niet zo is, is gewoon oplichting. Tegen een advocaat vertellen dat je je bewust niet aan een vonnis houdt om je partner in de dwangsommen te laten lopen, is gewoon oplichting. Dit alles met zeer grote schade als gevolg. In feite heb ik mijn huidige situatie te danken aan één man. Die man heet Hans Mauritz.'

Mauritz heeft inmiddeld per mail gereageerd. Dreigt met aangifte. 'Alle screenshots van gisteren en vandaag zijn gemaakt. Als ik de politie duidelijk maak over welke record jij beschikt als het gaat om smaad etc en dat je daar al tonnen mee verloren hebt plus twee veroordelingen is het echt appeltje-eitje. Dat zul je begrijpen.'

Ook in 2019 is Barracuda op de waakvlam 

In puin

Natuurlijk stonden de complotbloggen afgelopen weken weer eens stil bij de aanslagen van 9/11, in hun ogen natuurlijk nog altijd een valse vlag, bedoeld om een onwettelijke oorlog in gang te zetten. En uiteraard menen sommige blogs precies te weten wie er achter de aanslagen zaten. Dat waren natuurlijk - daar-is-ie-weer - de illuminati! Het artikel van Niburu (ontleend aan de website van Henry Makow) staat weer zo stijf van de onzin, dat het niet eens de moeite waard is om er op in te gaan.

Nee, dan WantToKnow, de bejaardenclub van Guido Jonkers, die zijn fascinatie voor 9/11 maar niet uit het hoofd kan zetten. Jonkers had ten minste nog 'nieuws'. Een onderzoek van een echte universiteit (die van Fairbanks in Alaska) die moet aantonen dat de 47 verdiepingen van WTC7 niet naar beneden kwamen als gevolg van uren aanhoudende branden, maar door explosieven. Dat wil zeggen: het woord explosieven kom je in het onderzoek niet tegen, maar dat dat moet je er bij denken. Architects & Engineers for 9/11 Truth financierde het onderzoek, een clubje dat denkt dat 9/11 een 'inside job' is, maar dat niet hardop wil zeggen.

Niet dat Jonkers dat vrij technische onderzoek ook maar een blik waardig heeft gegund, want die heeft aan een artikeltje van Paul Craig Roberts genoeg om een passende kop te verzinnen: Officiële verklaring van ineenstorting WTC#7 ligt in puin..!

Nou, niet dus. Iemand die het onderzoek wel gelezen is wetenschapsjournalist Mick West, die regelmatig aan de hand van nuchtere feiten afrekent met complotten. Het onderstaande interview gaat vrij diep op de materie in, maar legt alle zwakheden van het Alaska onderzoek onmiskenbaar bloot. Daaronder nog een keer de officiële verklaring van NIST.

Ook in 2019 is Barracuda op de waakvlam