Samenzweringskerk

Journalist Maarten Reijnders heeft een boekje over complotdenkers geschreven. Er was weinig meer voor nodig dan een aankondiging in een tweet om het hele plotterkippenhok binnen enkele uren volkomen op zijn kop te zetten.

De een dreigde met juridische stappen zonder een letter in het boek gelezen te hebben, de ander liet gauw maartenreijnders.nl registreren om die aan de schandpaal Revolutionaironline van Micha Kat te koppelen. De auteur moet bijzonder verguld zijn geweest met al deze aandacht.

Barracuda heeft het boek nog niet onder ogen gehad, maar krijgt de indruk dat het nogal mild is geschreven. Reijnders beschrijft een samenzweringskerk met veel afsplitsingen. Met rekkelijken en preciezen. Met zachtaardige ongevaarlijke gelovigen, maar ook met enkele extremistische fundamentalisten. 'Neem een protestant en je hebt een overtuiging. Neem er twee en je hebt een kerk. Voeg er een derde aan toe en je hebt een kerkscheuring.'

Reijnders had het nog niet opgeschreven of de kerkscheuring in plotterland was inderdaad een feit. De zoveelste trouwens. Met stijgende verbazing heeft Barracuda de afgelopen week de jongste plotteroorlog aanschouwd. Ongeveer alles wat nog enigszins met elkaar door een deur kon, rolt momenteel vechtend over straat. De 'boosdoeners' zijn Ton Hofstede (Haagse Complot) en Myra, die succes boekten met de ontmaskering van zelfverklaard pedojager Marcel Versloesem. Met dank aan ene Robby van der Plancken, een Belg die aardig wat documenten had om jarenlange geruchten te ontkrachten.

Daar konden de fundamentalisten van de samenzweringskerk niet tegen. Allemaal ruis, foeterde Boudine Berkenbosch (Boublog), die ten aanzien van Vervloesem werkelijk nog nooit iets heeft uitgezocht.

En daar kwam Micha Kat natuurlijk weer eens overheen met een tactiek die de laatste tijd gemeengoed is geworden op Revolutionaironline. Ketters uit de samenzweringskerk van Kat - en dat is zo langzamerhand iedereen - worden dagen achtereen geroosterd, bezoedeld, bevlekt en beduimeld.

Dit keer was Hofstede het haasje. En die was na ongeveer tien stukjes waarin hij het lijdend voorwerp was bepaald niet amused. 'Hierbij neem ik openlijk afstand van Micha Kat', verklaarde Ton. Gevolgd door: 'Kat, kap er mee, want anders zal ik al jouw "hoogtepunten" eens op een rijtje zetten."

Barracuda kan niet wachten.

Gaat dit nog goed komen? Welnee. In de samenzweringskerk rook je geen vredespijpen. De tachtigjarige loopgravenoorlog is nu echt begonnen. Ton is door Kat inmiddels ontmaskerd als patsy en Boudine wil maar niet geloven dat Ton arts is (zelfs niet nadat Ton zijn BIG nummer heeft opgegeven).

Barracuda vult dit blog alleen nog aan met enkele actuele ontwikkelingen

Apollo tapes

En toen was het vrijdag. De dag dat de Derde Wereldoorlog zou uitbreken. De dag dat pedojager Marcel Versloesem (Werkgroep Morkhoven) dan toch echt de zogenoemde Apollo tapes zou vrijgeven.

De Apolloboot is het zeilschip waar jongeren een stageplek kregen om te leren zeilen. Maar het schip zou ook voor minder frisse doeleinden zijn gebruikt. De Duitse kinderprostitué Manuel Schadwald zou er zijn misbruikt en overboord zijn gegooid.

Claus, Joris Demmink, hofadvocaat Salomonson en een hoofdofficier van Justitie zouden op een 'belastende video' te zien zijn, hoewel niet per definitie in relatie tot het bovenstaande. En die belastende video, vond het verzamelde plottervolk, moest maar eens op tafel komen om Joris D. nu eens eindelijk bij de lurven te pakken. 

En kregen we de tapes vrijdag te zien? Natuurlijk niet. De sceptici hadden en kregen weer eens gelijk. Wel kwam er reactie op nieuwe aantijgingen van Ton Hofstede van het Haagse Complot.

Want de Werkgroep Morhoven had een dezer dagen gemeld dat de politie weer eens een inval bij Vervloesem had gedaan omdat hij kinderporno zou bezitten. Er werd niets gevonden. Geen enkele Belgische krant vond het de moeite waard om er aandacht aan te besteden. Waarop Hofstede maar eens is gaan informeren bij de Belgische politie en justitie. Hij kreeg geen enkele bevestiging. Oftewel: eindelijk heeft plotter Ton het vak van 'debunken' onder de knie gekregen (Dat was wel anders ten tijde van Ben van den Brink, de draaideurcrimineel wiens verzonnen verhalen Ton maar wat graag wilde geloven)

Wat Vervloesem blijkbaar nog het meest tegen de borst stuitte, is dat Hofstede ook niet wilde geloven dat hij Koningin Beatrix had geïnformeerd over kinderpornonetwerken in de jaren negentig. Dat heeft Vervloesem in elk geval kunnen weerleggen met een ontvangstbevestiging in Belastingdienstpaars.

Maar het bestaan van de Apollo tapes wordt er niet mee aangetoond. En twijfels over een recente inval van justitie worden zijn tot nu toe ook niet gepareerd.

Vervloesems claim to fame heeft betrekking op de zogenoemde Zandvoort tapes in de jaren negentig. Daarna werd Vervloesem de pedo-expert, met name in de ogen van Nederlandse plotters die hem het hemd van het lijf vroegen over Demmink en Vaatstra. En dan staat het wat lullig als je daarop niks kunt zeggen. En dus heeft Marcel zich letterlijk en figuurlijk vastgebluft.

Barracuda vult dit blog alleen nog aan met enkele actuele ontwikkelingen.  

Lik op stuk

Kindermishandeling is een van de grootste misdaden tegen de menselijkheid, aldus Ton Hofstede (Haagse Complot) op een toon alsof we dat allemaal niet vinden. Maar bij Ton weet je al meteen wat er gaat volgen. Het gaat bij Ton niet om kindermishandeling. Ton wil de corruptie aantonen van de autoriteiten die hem het leven zuur maken. Zijn blog gaat over niets anders.

En dus suggereert hij dat het OM helemaal niks zou doen op het gebied van seksueel misbruik van kinderen. Dat wil zeggen: hooguit een scherm optrekt met Postbus 51 spotjes en amber alerts. Omdat, Ton schrijft het niet met zoveel woorden, maar je leest het tussen de regels door, de hoge heren er zelf wel pap van lusten. Waarbij Ton niet toevallig (zeer oude) zaken aanhaalt die door plotters (zonder enig aantoonbaar bewijs) steevast gelieerd worden aan Joris D.: Manuel Schadwald en Bart van Well.

Nu heeft Barracuda bij Rechtspraak.nl lopen zoeken naar recente rechtszaken die met kinderporno te maken hebben en dan je kun je objectief constateren dat het OM al geruime tijd een lik op stuk beleid voert. En rechters de verdachten forse onvoorwaardelijke gevangenisstraffen opleggen, zowel wat betreft het bezit en verspreiden van kinderporno als het misbruik van kinderen. Alleen al de laatste maanden gaat het om tientallen veroordelingen. Ook horen we Ton niet over het oprollen van een kinderpornonetwerk dankzij een samenwerking tussen de politie in Australië, de VS en Nederland.

Maar zo gaat dat bij Ton. Die is dol op het creëren van enorme stofwolken. Ook in de privésfeer. Onlangs ving Ton (met dank aan de tipgever) bot bij de Nationale Ombudsman over zijn klacht dat hij maar geen duidelijkheid verkrijgt omtrent het 'zonder reden stelselmatig weigeren van een visum'.

Sinds de vechtscheiding met zijn Turkse ex probeert Ton zijn dochter te zien, maar hij komt Turkije niet meer binnen. Het Turkse Ministerie van Familie (zo heet dat daar) constateert dat Ton 'er voor gekozen heeft om de media in te schakelen en om in de Nederlandse Tweede Kamer vragen te laten stellen, in plaats van de aangewezen juridische procedures te volgen om zijn kind te kunnen ontmoeten. De vader heeft hiermee volgens het Ministerie van Familie een houding en een gedrag aangenomen alsof hij wil dat het ontmoeten van zijn kind gecompliceerd wordt.' Ton ten voeten uit.

En zo gaat nog even verder: 'Hij zou een plan voor het kidnappen van zijn dochter hebben gepubliceerd, zou hij een keer daadwerkelijk hebben getracht zijn dochter te kidnappen, en zou hij de naam van zijn dochter hebben toegevoegd aan een lijst op internet van kinderen die zijn vermoord door hun vaders omdat er scheidingsperikelen waren. Ook zou verzoeker op zijn internetsite propaganda maken voor Hüsseyin Baybasin, in de visie van het Ministerie van Familie één van de meest machtige maffialeiders van Turkije, die in Nederland een levenslange gevangenisstraf uitzit voor drugssmokkel. Verzoeker zou verder op internet hebben geschreven dat hij een getrainde commando is en melding hebben gemaakt van de infiltreer, hit en run tactieken zoals die door guerrilla's gebruikt worden. Ook zou hij hebben aangegeven enkele geheim agenten te kennen op de Nederlandse ambassade in Turkije.'

Ton ontkent uiteraard alles, 'met bewijsstukken gestaafd'.

Associaties

Plotters zijn nu echt uitgeschreven over Joris D. Probleem is dat ze het vuurtje nog altijd denken aan te kunnen wakkeren door stug door te schrijven. Bijvoorbeeld door zijn naam automatisch in verband te brengen met ongeveer elk schandaal dat zich aandient, ook al is er in de verste verte geen enkele connectie (Micha Kat), of door van een hoop associaties een portie noodles te maken die nergens naar smaakt.

Nu maakt Ton Hofstede (Haagse Complot) wel vaker een enorme warboel van zijn schrijfsels, maar dit keer heeft hij zichzelf overtroffen. Alweer twintig jaar geleden zou Joris tijdens Sail Amsterdam in gezelschap van een 'witte dame' zijn gezien. Barracuda heeft om te beginnen al geen idee wat er met een witte dame wordt bedoeld: Blond? Blank? Witte jurk?

En dan plotsklaps gaat het over de Esmeralda, een 113 meter lange viermaster uit 1953 die tijdens Sail 2015 te zien zal zijn. Ook heel toevallig De Witte Dame genoemd. Op die boot is in de jaren zeventig van de vorige eeuw, toen Pinochet het in Chili voor het zeggen had, gruwelijk gemarteld. Barracuda voelt de associatie al aankomen: de witte dame waarmee Joris D. is gezien moet Maxima zijn geweest en Joris zal er wel voor gezorgd hebben dat de martelboot naar Nederland komt. Zoiets tenminste, Barracuda begrijpt namelijk niet al te veel van hogere plotterkunde.

Maar potverdorie, dan haalt Ton zijn associatie weer onderuit door te schrijven dat de witte dame gewoon de inmiddels 100-jarige moeder van Joris is geweest. Geen nood, want Ton heeft alweer de volgende associatie opgeschreven: 'Als Joris zelf ook die leeftijd gaat behalen dan staat hem, na veroordeling, nog 30 jaar gevangenisstraf te wachten.' Ton weet namelijk al op voorhand dat Joris schuldig is, of liever gezegd: dat wil hij nou eenmaal.

Ton eindigt met de Gay Parade. Dat alles volgens de associatie: Amsterdam, water en viespeuken op een boot. De kapitein van een van die viespeukenboten was weer het vriendje van een deskundoloog die de zaak Joris D. vs. Hüseyin Baybaşin frusteert. Waarbij Ton ook nog een heel nieuwe zaak heeft verzonnen.

Barracuda raadt feesten en partijen af om Ton in te huren als accordeonspeler. Niet alleen omdat Ton geen accordeon heeft, maar vooral omdat Ton de Vogeltjesdans zou hebben ingeleid met de ouverture van Le Nozze de Figaro, enkele noten van Los Del Rio, De Lawineboys en Dries Roelvink zou hebben geïnjecteerd en plotsklaps zou zijn geëindigd met en slotakkoord van de Matthäus Passion. En daar het gezicht bij hebben getrokken alsof hij een door het opperwezen zelf ontdekt wereldtalent is. 

Weekend

Het was weer een mooi aluhoedjesweekend. Vrijdag trok Erwin Lensink met veertien (of waren het er nou vijftien?) gesigneerde Vaatstra-boeken van Wim Dankbaar richting de Tweede Kamer om die aan elk van de politieke partijen te overhandigen.

Compleet met pretpakket, inhoudende een paar hanenpoten van Erwin zelve, een fact sheet over de vermiste Manuel Schadwald, grotendeels beklad met verwijzingen naar de weinig overgebleven Nederlandse plottersites, en een theorie die Barracuda nog niet eerder had gehoord, maar die Lenstra helemaal zelf heeft verzonnen, namelijk dat Joris Demmink ook al betrokken is geweest bij de moord op Pim Fortuyn (Fortuyn zou op 6 mei 2002 het plan hebben om via de radio aandacht te besteden aan de zaak Vaatstra; Wim Dankbaar moest toen zelfs nog geboren worden).

Zou Wim trouwens hebben ingestemd met de rol van Lensink als ambassadeur cq illustrator van zijn boek? Hoe dan ook, Barracuda vermoedt dat het papier goed gaat knepperen in de houtkachel van de fracties.

En dan was er nog het het verslag van Open Mind Conference door Ton Hofstede, die per openbaar vervoer hel-e-maal naar Aalsmeer was afgereisd om te melden dat zich daar zich geen (Parool) journalist durfde te vertonen, maar er wel overheidspionnen rondliepen in wit OMC-T-shirt met GSM-tje.

Ook de ouders van de MH-17 slachtoffers waren er. Een paar regels verder blijkt het maar om één paar te gaan. Barracuda zou niet weten waarom die daar waren, want daar ging het congres al helemaal niet over, maar kennelijk heeft MH-17 al dezelfde status als JFK, Vaatstra en 9/11. Het kwam Hofstede in elk geval goed uit, want: 'Ouders die hun verdriet wilden verwerken werden grof beledigend weggezet als aanhangers van neo-nazis.' Opmerkelijk genoeg hield Hofstede zijn mond over wat daar nu allemaal gezegd is. Blijkbaar ging dat ook Ton net een aluhoedje te ver.

Wasverzachterspoeling

Zelden is Ton Hofstede, de immer rood aanlopende amateurspeurder van het Haagse Complot, het zo eens met het OM. Dat bracht, naar aanleiding van een artikel van NRC Handelsblad afgelopen week, een persbericht uit om te benadrukken dat het vooronderzoek naar Joris Demmink 'nog steeds gaande was'.

Waarna NRC redacteur Marcel Haenen van Ton een flinke mep om de oren krijgt. Die zou het hele verhaal bij elkaar hebben 'gelogen'. Haenen reageerde zelf ook: 'Schitterend stuk en haarfijne analyse. Die mevrouw Nicole Reijnen, hoofd communicatie rechtbank Den Haag, heb ik ook verzonnen.'

Het persbericht van het OM ontkent namelijk helemaal niet wat de NRC schreef, dat maakt Ton er natuurlijk weer van. Haenen kreeg bevestigd van het OM zelf dat het onderzoek in Turkije vooralsnog muurvast zit omdat de Turkse justitie geen medewerking wil verlenen aan een inmiddels verjaarde zaak. NRC schrijft nergens dat het onderzoek is gestopt. Sterker nog: in het artikel is te lezen dat de rechter-commissaris binnenkort opnieuw naar Turkije vliegt voor overleg.

Ook Barracuda kreeg een veeg uit de pan omdat hij de 'witwasoperatie een extra wasverzachterspoeling gaf', anders gezegd: een opmerking van advocate Van der Plas corrigeerde met een paar simpele feiten die zij allang behoorde te weten. Dat Hofstede de door Barracuda genoemde achtergronden niet eens kent, is toch wel heel merkwaardig voor een zelfbenoemd Baybasin-kenner die zo graag overal schriftelijk bewijs van wil zien. Die zijn er Ton, ga eens zoeken!

Maar boodschapper van het slechte nieuws Haenen krijgt nog meer klappen. 'Marcel was begin 2014, tijdens de Roestige Spijker verhoren, onafscheidelijk van Harro Knijff, de advocaat van Demmink. Tijdens de pauzes werden strategieën en beeldvorming besproken. En dat ging zo ver dat Marcel, net zoals nu het geval is, (beïnvloedende) informatie publiceerde met zogenaamd als bron de Rechtspraak.'

Ton begrijpt dan weer niet dat een objectieve journalist ook gewoon met de 'tegenpartij' praat. Het lijkt Barracuda alleen sterk dat er 'strategieën en beeldvorming' zijn besproken. De duim van Ton is echt vele malen dikker dan die van Haenen. Niettemin heeft Hofstede vorig jaar een klacht ingediend.

Kortom: Je blijft lachen met Ton. Wiens hele obsessie voor de zaak Baybasin en de zaak Demmink volledig geveinsd is omdat hij zelf een conflict achter de rug heeft met de Nederlandse en Turkse autoriteiten.

Deskundige

Voor de herziening in de zaak Baybasin heeft de Hoge Raad een 'deskundige' aangetrokken, ene Bas van den Heuvel. Dat primeurtje laat Ton Hofstede van Het Haagse Complot zich niet graag ontnemen, ook al ontkent Van den Heuvel in alle toonaarden. Volgens Hofstede heeft Van den Heuvel, die niet ontkent dat de zaak Baybasin zijn interesse heeft, zijn mond voorbij gepraat aan journalisten.

Hofstede gaat er van uit dat Bas als 'audiodeskundige' of 'tapvervalsingsexpert' wordt ingehuurd. Die vermeende tapvervalsingen vormen immers een belangrijk onderdeel van het herzieningsverzoek.

Maar dan probeert Hofstede, om moverende redenen overtuigd van de onschuld van de Turkse drugsbaron, Van den Heuvel al meteen af te branden als manusje-van-alles zonder al te veel verstand van zaken: 'Je begint als eeuwige student / feest-beest, maakt promotie door jezelf 'veiligheidsonderzoeker' te noemen en vervolgens 'branddeskundige' en 'dentoloog''.

De karikatuur die Hofstede schetst blijkt grotendeels gebaseerd op een snelle inspectie van een niet meer bijgewerkte site van het technisch adviesbureau MSNP, maar wie krantenarchieven raadpleegt ziet dat Bas wel degelijk interessante opdrachtgevers heeft: de landelijk recherche, het landelijk parket, Interpol en andere inlichtingendiensten roepen regelmatig zijn  forensische hulp in. Zijn specialiteit is het analyseren van videobeelden, die tot een factor 5 scherper worden dan voorheen mogelijk was. Sinds Van den Heuvel dit soort opdrachtgevers heeft, treedt hij echter nauwelijks meer naar buiten.

Het verwijt van veelzijdigheid is een opmerkelijke. Barracuda heeft op zijn beurt wel eens gegoogeld naar de achtergronden van Ton. Die maar wat trots is op het feit dat hij zoveel verschillende opleidingen had gevolgd: op medisch en juridisch gebied bijvoorbeeld. Ton is dus zelf net zo'n vliegende kiep.

Al wat moeilijker wordt het om er achter te komen waar Ton tegenwoordig de kost mee verdient. Zijn lengte en zelfs schoenmaat staan online, maar op LinkedIn houdt Ton zich liever schuil. Wel claimde hij ooit een bedrijfje European Care Network, waar sprake zou zijn van 'dedicated staff members' (Our dedicated staff members are graduated researchers from renown universities of different countries. Most of them hold multiple scientific degrees), maar de enige die met naam en toenaam genoemd wordt is Ton zelf. Er volgt een lange lijst van zogenaamde partners in Turkije, waar Ton al geruime tijd niet meer mag komen. Ook zijn initiatief Webdokter.com is alweer ter ziele, als het al serieus heeft bestaan. Met andere woorden: als er iets humbug is dan is het dit wel.

En gelet op het feit dat Ton zeeën - maar dan ook echt oceanen - van tijd heeft om te eindeloos te WOBben en andere pietluttigheden uit te pluizen, vermoedt Barracuda dat Ton gewoon werkloos thuis achter de geraniums zit, zuinig terend op zijn spaargeld. Dan heeft die Bas het als autodidact in elk geval heel wat verder geschopt.

Luie interpretaties

Ton Hofstede (Haagse Complot) is er eindelijk achtergekomen dat op het adres Riouwstraat 13 in Den Haag, de vroegere woning van Joris Demmink, geen kinderdagverblijf was gevestigd en dat een vermelding in het regionale huis-aan-huis blad De Posthoorn naar dat adres berust op een vergissing. Barracuda kwam al tot die conclusie na 1 minuut nuchter nadenken en een snelle check in de Kamer van Koophandel, maar niet onze Ton. Die ging al WOBbend door tot het gaatje.

Want wat had Ton toch vurig gehoopt dat dit waar was. Joris die de kinderen als het ware gratis en voor niets kreeg aangeleverd onder het mom van kinderopvang. Ton zag zich alweer staan in het Katholiek Nieuwsblad. 'Bossche burger legt pedonetwerk justitie bloot'.

Ton schreef ook nog de directie aan van Zo Kinderopvang, die in de directe omgeving van de Riouwstraat kinderopvang vestigingen heeft. Daar zag men de bui al hangen ('Toch denk ik dat u zich ook kunt voorstellen dat ik er erg ongelukkig van wordt als mijn prachtige kinderopvangorganisatie ook maar in de verte gerelateerd wordt aan een vermeende pedoseksueel.'), dus werd Ton door de directeur op de koffie uitgenodigd. Maar daar had Ton geen trek aan. Die was helemaal niet geïnteresseerd in ontkennende verhalen. Uiteindelijk moest de Gemeente Den Haag Ton uit de droom helpen met een dik pak in- en uitschrijfformulieren. Toen kon Ton niets anders meer dan toegeven.

Tot grote teleurstelling van Micha Kat, die er vervolgens zijn eigen luie interpretatie op losliiet: 'Natuurlijk ging het bij Riouwstraat 13 niet om ‘gewone’ of ‘reguliere’ kinderopvang zoals op Sijzenlaan 13 of Riouwstraat 216. Er was geen opvang gevestigd op Riouwstraat 13 want het was de privé-woning van Demmink. Wij denken dat zijn adres in het register terecht is gekomen omdat er kinderen naar toe werden ‘gesmokkeld’ om door Demmink ‘stiekem’ te worden misbruikt, precies zoals gebeurde vanuit ‘t Hofnarretje in Amsterdam waarvandaan ook kinderen werden ‘uitgeleverd’ aan prive-adressen.' Het blijft opvallend hoe plotters hun eigen waarheid blijven spinnen.

Hofstede is trouwens zelf ook niet vies van luie interpretaties. Zo meent hij dat Hüseyin Baybasin, de door plotters als zakenman witgewaste drugscrimineel, op 24 december 1995 op onrechtmatige wijze is gearresteerd. Hij heeft zelfs aangifte gedaan. Baybasin werd destijds aangehouden omdat hij internationaal gesignaleerd stond. Daar zijn gewoon stukken van, meldt het Ministerie van Veiligheid en Justitie verwijzend naar het door de Hoge Raad behandelde uitleveringsverzoek, maar die behoren tot het strafdossier, en vallen niet onder de WOB, dus krijgt Ton die stukken niet aangeleverd.

Ton ziet zo'n weigering dan meteen als valsheid in geschrifte, of het 'mogelijk achterhouden en/of manipuleren van bewijs'. Zo weet Barracuda er nog wel een paar. Zonder geldige stukken was het niet eens gelukt om het uitleveringsverzoek uiteindelijk aan de (hoogste) rechter voor te leggen, die in dit onderhavige geval ook nog in het voordeel van Baybasin besliste.

Nog voordat Ton goed en wel antwoord van justitie krijgt van justitie, gaat hij al alinea's lang speculeren over onrechtmatigheid. Als dan ergens staat dat er een verzoek tot 'uitlevering schriftelijk (is) gedaan door toezending langs diplomatieke weg aan de Minister van Justitie' trekt Ton de conclusie dat daaraan geen opsporingsbevel ten grondslag ligt, doch de Turkse overheid slechts een simpel briefje heeft gestuurd. Waarna deze luie veronderstelling vanzelf feit wordt bij Boudine 'Boublog' Berkenbosch, die doodleuk meldt dat 'er in 1995 zelfs geen geldig arrestatiebevel was'.

Kinderopvang

De vaste lezers van dit blog weten dat Barracuda zich de laatste tijd nogal vermaakt met Ton Hofstede, de bezige bij achter Het Haagse Complot. Ton doet de hele dag niks anders dan WOB-verzoekjes versturen teneinde grote schandalen uit heel diepe doofpotten te tillen, bij voorkeur in relatie tot Demmink en Baybasin. Hoe het met de lange waslijst van HEMA-bonnetjes is afgelopen die Ton van Roestige Spijker-getuige Storm wenste te ontvangen, weet Barracuda niet, want inmiddels heeft Ton alweer een nieuw project.

Enkele jaren terug meldde Micha Kat dat zich op het adres Riouwstraat 13 te Den Haag een kinderopvangcentrum was gevestigd. Niet zomaar een adres, want het was het toenmalige woonhuis van Joris Demmink. Waarmee volgens Kat bewezen was dat Joris 'duizenden kinderen' had verkracht. Dat alles volgens de onnavolgbare logica dat als iets op internet staat dat ook waar moet zijn.

Kijk, zo is Ton niet. Die wil dan ook echt het bewijs in handen hebben. 'Ik wil officiële en originele documenten zien. Referentienummers, handtekeningen, data, zaken die controleerbaar zijn en bevestigen wat er op papier staat.' En dat ziet Barracuda graag, zeker in dit geval, want het leek hem al vreemd dat de vrijgezel Joris er naast zijn drukke baan op het ministerie er ook nog een kinderopvang op nahield. Al zou het kunnen zijn dat Joris 's ochtends naast het verversen van de kattenbak wat bammetjes, pampers en kleurstiften voor de kinders op tafel legde en ze dan achterliet met de woorden: 'Geen stoute dingen doen, hè? Paps komt vanavond laat weer thuis.'

Maar zie, Ton kreeg nog antwoord ook, van de gemeente Den Haag. Komt er op neer dat er nooit een kinderopvang is gevestigd in huize Joris en de vermelding in het register onjuist was. Mogelijk werd Sijzenlaan 13 bedoeld. Maar dat is niet het antwoord dat Ton wil. Die gaat op alle slakken kilo's zout leggen en ziet ontwijkend gedrag.

Daarom gaat Barracuda superduper speurder Ton een handje helpen. Aan een kinderopvang zijn namelijk nogal strenge voorwaarden verbonden. Zo is kinderopvang doorgaans een commerciële activiteit die ingeschreven moet worden in de Kamer van Koophandel. Dus is Barracuda even gaan zoeken op Riouwstraat 13 en wat blijkt? Daar heeft nooit enige commerciële activiteit plaatsgevonden. Maar wel aan de Sijzenlaan 13. Kijk maar:

En Zo Kinderopvang heeft toevallig ook een vestiging in de Riouwstraat, maar dan op nummer 216, op veilige afstand van Joris en de Draak. Ergo: beide adressen zijn door elkaar gehaald. Krijgt Barracuda (alias 'Maarten') nu een eervolle vermelding op het Hofstede Complot?

Toppertje

Barracuda leest wel eens wat over zichzelf, vooral bij plotters, die menen dat achter deze site een 'Maarten' schuilgaat. Ontkennen heeft geen zin, want de ontkenning wordt - complotters eigen - onmiddellijk uitgelegd als bevestiging.

Volgens dezelfde logica kroop Ton Hofstede (Het Haagse Complot) in de huid van mevrouw Storm, die maandag onder ede verklaarde dat zij nooit voor Joris Demmink heeft gewerkt, laat staan jonge jongens voor hem moest regelen, zoals twee vermoedelijk nogal rancuneuze gevangenisdirecteuren uit haar mond meenden te hebben opgetekend. Ton legde zijn achterban uit dat mevrouw Storm natuurlijk precies het tegenoverstelde had bedoeld, maar niks kon zeggen omdat zij anders 'medeplichtigheid aan een zeer ernstig zedendelict' kon worden verweten.

Nu is het wat raar dat mevrouw Storm zo stellig is in haar ontkenning dat zij voor Demmink heeft gewerkt, aangezien dat wel erg makkelijk zou zijn na te trekken, waardoor Barracuda vrijwel zeker weet dat het verhaal van de beide directeuren in elk geval niet volledig kan kloppen.

Maar we dwalen af. De lezers van dit blog weten dat Barracuda zich regelmatig amuseert met de speurderskwaliteiten van de plotters, en die van Ton in het bijzonder. Want zo blijkt de schrijver achter het blog Barracuda, die als gezegd Maarten heet, ook aanwezig te zijn geweest in de rechtszaal. Volgens Ton zou deze Maarten tijdens zitting een foto hebben gemaakt van twitteraar Saskia Belleman (Telegraaf) vanaf de stoel van Marcel Haenen (NRC). Wanneer dat is gebeurd, legt Ton niet uit en Barracuda weet het ook niet, want hij herinnert zich niet zelfs maar in de buurt van Utrecht te hebben verkeerd. Wel heeft hij een fotootje gebruikt dat Marcel Haenen twitterde, waar boven stond: 'SaskiaBellen is tweetend stilgevallen.' Zoals Barracuda de hele rechtszaak via Twitter heeft gevolgd. Toppertje weer, die Ton.

Ton

Ton Hofstede is een man met een te veel aan tijd, zoals wel vaker het geval is met querulanten. Samensteller van Het Haagse Complot, een site met een wel erg merkwaardig HTML-sjabloon. Hele dossiers legt Ton er aan: niet zelden over Demmink en Baybasin en de corrupte Turkse overheid. Ton heeft het ook voortdurend aan de stok met de instanties in Nederland en eist, liefst binnen 48 uur, antwoord. 'De wetgever, de uitvoerder en de controleur dienen van onbesproken gedrag te zijn.'

Dat soort zinnen intrigeert Barracuda altijd in hoge mate. Want hoe staat het eigenlijk met het onbesproken gedrag van Ton zelf? Barracuda ging eens googelen. De Bosschenaar heeft nogal wat opleidingen gevolgd: op medisch en juridisch gebied bijvoorbeeld. Hofstede heeft ook een bedrijfje European Care Network, waar sprake is van 'dedicated staff members', maar de enige die met naam en toenaam genoemd wordt is Ton zelf. Ton ronkt ook graag over zijn vliegbrevet, zijn muzikale talent en zijn kennis van het Latijn. En Ton is nogal van de tijd. Letterlijk, want op ongeveer elke site van hem verschijnt een onrustig tikkende klok.

Maar dan stuitte Barracuda op een persoonlijke kwestie, die ook meteen zijn belangstelling voor Demmink cs verklaart: Ton kreeg alweer wat jaartjes geleden een relatie met een Turkse arts, waaruit een dochter is geboren. In 2009 verhuisde het paar met dochter naar Turkije. Het huwelijk werd geen succes, en Hofstede raakte verwikkeld in een juridische procedure over een omgangsregeling.

Aangezien Ton een aardig mopje HTML kon programmeren heeft hij ooit voor zijn ex-vrouw een tweetal websites gemaakt, met persoonlijke en professionele informatie, zoals haar curriculum vitae, diploma’s, proefschrift en overige informatie bestemd voor patiënten. In november 2012 ontdekte zijn ex dat Ton op de website een fotocollage van haarzelf, haar ouders en haar broer had geplaatst met daarboven de tekst CHILD ABUSERS. Via de website kon de bezoeker van de website er voor kiezen een e-mail te sturen, waarna zijn ex een e-mail ontving met de tekst ‘I vote against child abusers’. Geen gezellige man, die Ton. De ex heeft via de rechter de verwijdering van de teksten geëist en de voorzieningenrechter heeft die vordering toegewezen.

Ton ging in hoger beroep. Want die meende nog steeds dat zijn ex haar dochter emotioneel heeft misbruikt en haar voormalige vrouw 'paranoïde psychotisch' is. Zou ook allemaal met stukken aangetoond kunnen worden. Daarnaast stelt Ton dat zij hem in Turkije heeft beschuldigd van onder meer fysieke en geestelijke mishandeling, poging tot ontvoering, bedreigingen en incest. Maar je voelt hem al aankomen: ook het Hof vond dat Ton ver buiten zijn perken is gegaan.

En met die omgangsregeling wil het blijkbaar ook al niet echt lukken. De Turkse autoriteiten hebben zijn verblijfsvergunning alweer een tijdje geleden ingetrokken. Ton kreeg daarna nul op het rekest bij de ambassade.

Kortom: de ideale voedingsbodem voor een langzaam groeiende haat tegen zowel de Nederlandse als de Turkse rechtelijke macht, zij het Hofstede die afwentelt op zaken waar hij eigenlijk geen enkele directe bemoeienis mee heeft. Hoe dan ook, Ton is inmiddels helemaal into complotten: Van Steve Brown, tot RechtIsKrom, en van Klokkenluideronline tot Martin Vrijland, Ton vindt alles relevant. Zijn psychiater kan géén verlies-aan-contact-met-de-realiteit vaststellen, meldt de grapjas ook nog.