PR

Opmerkelijk, die PR-oorlog rond de geschorste Pieter Kalbfleisch, topman van de Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMa), die verdacht wordt van meineed in de zaak Chipshol. Een griffier, die ook nog een liefdesaffaire had met oud-rechter Kalbfleisch, onthulde in de rechtbank dat hij ten tijde van het Chipsholproces bevriend was met zowel collega-rechter Westenberg als met de tegenpartij van Chipshol, de broers Harry en Jan-Jonathan van Andel, die hij nog uit zijn studietijd kende. Dat was precies wat de benadeelden, pa en zoon Poot, al vermoedden, want Westenberg vonniste in het voordeel van Van Andel. Peter Poot begon vorige week zijn zegetocht langs de media, dus het werd kennelijk hoog tijd voor een tegenzet.

Zaterdag verscheen in de papieren versie van de Volkskrant een verhaal van liefst 1730 woorden, waarin de ene vriend na de andere het voor Kalbfleisch opneemt. Arthur Docters van Leeuwen, jarenlang collega bij de Autoriteit Financiële Markten (AFM), heeft hem nog nooit op een onwaarheid kunnen betrappen. Ferdinand Grapperhaus, advocaat bij Allen & Overy, lid van de Sociaal-Economische Raad (SER) en dispuutgenoot, zegt dat Kalbfleisch een 'geweldige reputatie' heeft. Henk Uildriks, oud-voorzitter: 'Hij is enthousiast, betrouwbaar, erudiet.' Enzoverder. De vraag is: hoe komt zo'n artikel in godesnaam tot stand? Bellen zijn vrienden boos naar de Volkskrant op om zich te beklagen over de actie beschadiging Kalbfleisch?

De Telegraaf had zaterdag ook een artikel. Met de nadruk op had, want het verdween schielijk van de site en ook uit de Lexis databank. Dit stuk lijkt wel zeker het initiatief van de verdediging van Kalbfleisch, maar bevat hooguit een nuance: afgelopen december schreef de griffier aan haar voormalige geliefde dat ze helemaal niet gelooft dat de rechtsgang negatief is beïnvloed. 'Ik ga ervan uit dat rechter Hans Westenberg naar eer en geweten heeft gehandeld en niet jouw partij heeft laten winnen.' Maar dat zou ze hebben geschreven omdat ze niet als aangever bekend wenste te worden. Jammer, voor de Televaag, maar het neemt de kwalijke reuk van vriendjespolitiek natuurlijk niet weg.

Soms is nuance wel op zijn plaats, zoals in het VN interview met advocate Adèle van der Plas, die de tot levenslang veroordeelde Koerd Hüseyin Baybaşin verdedigt. Die zaak over vermeende complotten, corruptie en chantage, gemanipuleerde telefoontaps en pedofiele praktijken van de hoge justitie ambtenaar Joris D. - werd weer eens opgerakeld omdat Baybaşin de afgelopen week naar de Hoge Raad is gestapt.

De juiste vragen werden door VN gesteld die je nou nooit eens leest bij het anti Joris-kamp: Lijdt de advocate niet aan tunnel­visie? Geloofde zij echt dat hij nooit in drugs handelde? Is het haar bekend dat Turkse getuigen, waarmee zij graag schermt, zich riant laten betalen voor een ontlastende verklaring? Waarom verdiepte zij zich in het onsmakelijke verhaal van Joris D.? Binnen de kortste keren hadden de notoire querulanten VN alweer gevonden: 'VN is duidelijk een establishment blaadje.'