Koffieautomaat

De publieke omroep is te links en loopt het risico om te verworden tot eenheidsworst. Dat stelt Mathieu Weggeman, lid van de Raad voor Cultuur, in gesprek met de Volkskrant. 'De tegenstelling tussen links en rechts is een beetje ouderwets, maar je kunt het zo noemen. De samenleving wordt niet goed gerepresenteerd. Bij de koffieautomaat wordt 's ochtends vooral gepraat over wat er in De Wereld Draait Door is besproken.'

Een curieus citaat. Dat bij de koffieautomaat vooral over DWDD wordt gesproken heeft ongetwijfeld te maken met de horizontale programmering op prime time en het bij Lingo alleen om de rode en groene ballen gaat. Wat zou er trouwens links moeten zijn aan DWDD, dat relatief weinig politici aan tafel vraagt? Het aandeel kunst en cultuur, sport en wetenschap is er stukken groter. Of bestaat linkse wetenschap ook al? En dan nog iets: was het niet WNL dat het rechtse geluid bij de publieken zou laten horen, doch maar geen kijkers wil trekken?

Barracuda kende deze Weggeman niet, maar zijn leeftijd (1953) verklaart veel. Dit is een man die zich de VARA ongetwijfeld nog herinnert van Teun de Klepperman en de Rooie Haan, en die als DWDD kijkt alleen Felix Rotterberg ziet aanschuiven. Die het gezicht van Den Uyl (is in den olie) nog iedere nacht op het behang ziet en nog nachtmerries heeft van de autoloze zondagen in de jaren zeventig, toen Mathieu maar niet met ‘t Autootje naar zijn vriendin mocht rijden.

Maar de stem van links is de VARA allang niet meer. Hoewel, de VARA komt in 2015 met de tiendelige televisieserie ‘De Strijd’, over de geschiedenis van de arbeider, en dat is voor het eerst sinds de jaren zeventig dat de arme dagloner weer eens in het zonnetje wordt gezet.

Maar waar kijkt deze Weggeman zelf graag naar? Dat heeft hij al eens beschreven in een artikel genaamd 'Nederland wordt steeds dommer' voor de ook al linkse Volkskrant. 'Kijk maar eens naar Franse talkshows of Duitse actualiteitenprogramma's. Das Philosophische Quartett is een programma dat regelmatig op zondagavond op 'Duitsland 2' te zien is. Een uur lang praten de filosofen Peter Sloterdijk en Rüdiger Safranski samen met twee gasten over één onderwerp. De studio zit vol en de kijk- en waarderingscijfers zijn hoog.'

Kortom, Mathieu is van de erudiete rokende pijp-televisie. Kenwoorden: professorale verstrooidheid, bijziende ogen achter een uilenbril en springende haardos en als het even kan zwart-wit uitgestraald. Een diepzinnig schalkje mag, maar niet te vaak. Zou het komen dat Mathieu zelf nooit is gevraagd voor DWDD?