Kwaad daglicht

Barracuda had hem al jaren niet meer gezien of gehoord, maar Hans Mauritz, publicist en complotdenker uit Dongen, en niet te vergeten ooit zakenpartner van Wim Dankbaar, heeft de krant weer eens gehaald.

Hij moet van de rechtbank zijn beschuldigingen aan het adres van de ex-vriendin van de gevallen Twentse zakentycoon Gerard Sanderink inslikken. Volgens de rechtbank in Breda zijn die nergens op gebaseerd en ze vermoedt dat de 67-jarige Dongenaar van Sanderink en zijn huidige vrouw opdracht kreeg de ex-vriendin in een kwaad daglicht te stellen.

Mauritz had op zijn webstek gezet dat deze ex-vriendin, Brigitte van Egten, geprobeerd heeft de huidige echtgenote van Sanderink, fantaste Rian van Rijbroek, iets aan te doen. Ze zou een deurwaarder opdracht hebben gegeven om het remsysteem van de auto van Van Rijbroek te saboteren.

Bij het kort geding twee weken geleden, aangespannen door Van Egten, bleek al dat de Dongenaar geen enkel bewijs had voor die bewering.

Van Egten eist namelijk niet alleen dat de valse beschuldiging van tafel gaat, maar ook dat zij inzage krijgt in bankafschriften, mails en telefoongesprekken die kunnen aantonen dat de Dongenaar in opdracht van het Twentse stel handelde. De rechtbank gaat mee in die eis. Op straffe van een dwangsom van 2000 euro per dag moet Mauritz die gegevens binnen een week ter beschikking stellen.

Mauritz kennen we natuurlijk nog van het boek over de moord op Marianne Vaatstra dat op last van de rechter uit de handel werd genomen. Mauritz zat ook nog een tijdje in de gevangenis omdat hij zich niet tijdig bij de reclassering had gemeld.

En Mauritz was degene die Wim Dankbaar deed geloven dat een zekere Faek een belastende verklaring had opgesteld die Wim nog altijd meent te kunnen halen bij zijn grote vrind Marcel Vrinssen in Spanje. 150.000 euro verder is het vodje nog altijd niet boven water.

Snode plannen

Barracuda heeft Wim Dankbaar in de loop der jaren een hoop domme dingen zien doen. Bijvoorbeeld in zee gaan met een paar boefjes uit Spanje om de broer van Willem Endstra af te persen. Deze poging om het uitgedunde vermogen als gevolg van tal van rechtszaken rond Marianne Vaatstra weer wat aan te lengen mislukte voortijdig door ruzie.

Wim heeft dankzij een erfenis inmiddels weer een beetje geld, en wil investeerder worden van een autobedrijf. Niet zomaar eentje. Het gaat om het bedrijf van Faek en zijn Pakistaanse zakenpartner, woonachtig te Spanje.

Faek is in de ogen van Dankbaar de supergetuige die zijn theorie kan bevestigen dat het twee weggemoffelde asielzoekers waren die Marianne Vaatstra hebben vermoord (niet boer Jassper). Wim weet namelijk zeker dat Faek iets dergelijks heeft verklaard tegenover de politie, ook al heeft hij die kennis louter van zijn toenmalige partner in crime Hans Mauritz, die ooit een verklaring opstelde in de hoop dat Faek die zou ondertekenen ten behoeve van een boek over de zaak Vaatstra.

Faek werd de afgelopen jaren dusdanig gestalkt door Dankbaar, dat hij advocaat Yehudi Moszkowicz inschakelde, wat leidde tot een contactverbod.

Bovendien heeft Faek enkele jaren terug onder ede verklaard dat hij niets weet uit eigen waarneming van de moord op Marianne Vaatstra en hij geen getuige was.

Maar zie: Wim denkt de gedroomde verklaring alsnog te kunnen krijgen als hij maar betaalt. De Pakistaanse vrind van Faek heeft namelijk Marcel V. benaderd, een van de boefjes waarmee Wim zijn snode plannen rond Endstra had willen uitvoeren, omdat hij en Faek geld nodig hebben voor hun autobedrijf. Ineens is de ruzie tussen deze V. en Wim ook voorbij.

V. is recentelijk nog veroordeeld voor pogingen om de top van Christelijke Gemeente Nederland (CGN) in Stadskanaal en aanverwante bedrijven in Nieuw-Buinen te chanteren. Middels dreigmails eiste V. 850.000 euro.

Kortom: Marcel weet wel hoe je geld van iemand moet lospeuteren, en al helemaal als het slachtoffer Wim Dankbaar heet die al 50 mille heeft overgemaakt naar een bankrekening in Litouwen (hoezo daar?) om te horen wat hij al 20 jaar wil horen. De storting kan tot op heden niet worden bevestigd, tot ergernis van Dankbaar. 'Verzin iets anders met een rekening die geen argwaan wekt!'

Het is raar dat er geen alarmbellen afgaan bij Dankbaar. Enkele weken terug stond er heel even een recent opgenomen telefoongesprek op de webstek van Wim waarin Faek bepaald niet toeschietelijk klonk, eerder vijandig. Bovendien is Faek nog altijd formeel verwikkeld in rechtszaken tegen Dankbaar, deze week nog zat hij in de rechtszaal en leek de sfeer wederom ijzig.

Het feit dat het contact werd gelegd via de 'grootste crimineel van Benidorm' (eigen woorden), terwijl Dankbaar voor de Pakistaan gewoon bereikbaar is via zijn veelvuldig gepubliceerde XS4ALL mailbox, roept ook vragen op. En heeft Wim wel goed begrepen wat hij krijgt? Die gaat uit van een bekentenis van een pagina of vijf waarin Faek 'precies vertelt wat er is gebeurd', maar in een chatbericht van zijn compagnon gaat het meer om 'vragen beantwoorden'. Barracuda zegt: Something is rotten in the state of Denmark.

Uitknijpen

Het laatste nieuws omtrent de nu al jaren aanhoudende ruzie tussen Vaatstra-speurder Wim Dankbaar en uitgever Hans Mauritz was dat Wim zijn oud-partner nog een allerlaatste kans bood om informatie aan te leveren waarmee hij alsnog zijn eeuwige strijd tegen de demonen kon winnen.

Bij ontvangst van deze bescheiden zou Dankbaar afstand doen van zijn vorderingen op het echtpaar Mauritz (zo'n 60.000 euro) en zou hij alle scabreuze verhalen over Mauritz van zijn site Rechtiskrom verwijderen. Deze afspraken werden keurig vastgelegd in een door een ieder ondertekend contractje, waarvan de deadline helaas is verlopen zonder resultaat.

Sindsdien is de sfeer er niet beter op geworden, zeker niet toen Dankbaar eindelijk eens deed wat hij jaren geleden al had moeten doen: de info van Mauritz dubbelcheken. Zo kwam Dankbaar er gauw achter dat de vette worst die Mauritz hem onlangs had voorgehouden, feitelijk al niet kon kloppen.

En dus is het weer vanouds oorlog tussen de twee. In een mail beweert Mauritz nu dat 'ik gisteren nog ben gebeld door Dankbaar dat hij mij helemaal zou slopen'. Dat Mauritz recent aangifte heeft gedaan tégen Dankbaar (smaad laster, afdreiging en bedreiging met de dood) en Wim daarvoor van zijn bed zou zijn gelicht en gearresteerd. Dankbaar heeft de aanhouding en bedreigingen tot op heden niet weersproken.

Mauritz schijnt Dankbaar ook nog een koekje van eigen deeg te hebben gegeven via een smaadcampagne op een van zijn (nauwelijks bezochte) websites. Het hostingbedrijf heeft het een en ander op verzoek van Dankbaar verwijderd. De buitenwacht geniet intussen mee, want Dankbaar gooit werkelijk alle correspondentie online.

Niet dat hij Dankbaar er zelf veel beter van wordt: hij kan Mauritz (met echtgenote persoonlijk failliet verklaard) tot in lengte van dagen financieel uitknijpen via de curator. Maar de kale kip zit nu al op zwart zaad.

Update: verslag verhoor Dankbaar en concept aangifte tegen Maurirz.

Mandaat

Barracuda had eigenlijk verwacht dat met het persoonlijk faillissement van het echtpaar Mauritz de jarenlange soap rond Wim Dankbaar min of meer voorbij zou zijn en hij het dossier eindelijk eens kon sluiten. Maar de soap heeft weer eens een staartje gekregen.

Dankbaar had het echtpaar failliet laten verklaren omdat hij iets van 60.000 euro bij hen had geparkeerd om een zoveelste beslag af te wenden. Toen Wim het geld weer op zijn eigen rekening wilde overschrijven, gaf oud-zakenpartner Hans Mauritz niet thuis. Dat geld zou zomaar eens 'geleend' kunnen zijn om schulden af te lossen of om andere zaken te financieren.

Het faillissement houdt in dat het echtpaar onder curatele staat en dat een deel van iedere cent die binnenkomt naar Dankbaar gaat. Daar heeft Hans uiteraard geen zin in en die verzon een geniale list.

Met stijgende verbazing hoorde Barracuda een telefoongesprek aan, waarin Hans Dankbaar helemaal weet in te pakken. Het is Wim voor en Wim na, alsof er geen vete tussen die twee bestaat. Dankbaar is eerst nog sceptisch (want Mauritz), maar daarna hoor je hem bijna denken: als dit toch eens waar zou zijn!

Het duo heeft zijn ondergang grotendeels te danken aan de verboden publicatie van het dagboek van Maaike Vaatstra, de moeder van de vermoorde Marianne Vaatstra. Uit haar naam heeft de familie telkens rechtszaken gevoerd en gewonnen, waardoor Dankbaar al zijn vermogen is kwijtgeraakt. Wim is er al die tijd van overtuigd geweest dat moeder Vaatstra door haar kinderen onder druk is gezet en zij feitelijk geen mandaat voor de rechtszaken heeft gegeven. In de rechtbank kon Wim dat telkens niet bewijzen.

Uit de mond van de zus van Maaike zou Mauritz nu naar eigen zeggen hebben opgetekend dat beide zussen op 14 januari 2019 ('een zonovergoten dag') op de camping waren en Maaike nooit haar mandaat zou hebben kunnen gegeven voor de benoeming van een cassatie-advocaat. Haar zus heeft die dagen nooit iemand gezien. Barracuda vreest alleen dat zolang Maaike niet zwart-op-wit verklaart nooit een mandaat te hebben afgegeven ook deze 'aanwijzing' van tafel wordt geveegd.

Het helpt ook al niet dat Mauritz het ene moment spreekt over 'mooi winterweer' en het andere moment over 'mooi zomerweer', terwijl 14 januari 2019 ook nog eens een zwaar bewolkte dag bleek te zijn met 3,8 mm neerslag.

Maar inmiddels heeft Wim al een contractje opgesteld, wat ook al door het echtpaar is ondertekend, waarin Dankbaar afstand doet van zijn vorderingen en belooft alle lelijke verhalen over Mauritz op zijn blog Rechtiskrom te verwijderen indien Hans kan aantonen dat de notariële verklaring van Maaike onrechtmatig tot stand is gekomen. Ook moet Hans binnen 14 dagen nog meer materiaal aanleveren, waarvan nu al vaststaat dat daarvan niets boven water zal komen. Simpelweg omdat Hans met deze beloftes ongetwijfeld tijd wil rekken en de deadline tot Sint Juttemis zal willen opschuiven.

Insolventies

Nagekomen mededelingen. Onlangs stond Vaatstra-speurder Wim Dankbaar voor de zoveelste keer voor de rechter, dit keer om Geja Mauritz-Kuijs failliet te laten verklaren. Zij is de echtgenote van Hans Mauritz, Wim's voormalige zakenpartner, die ook al door Dankbaar bankroet is verklaard.

Nu heeft de oud-miljonair zijn eigen bankroet weliswaar grotendeels aan zichzelf te danken, maar Mauritz heeft daartoe zeker bijgedragen. Toen alweer vele jaren geleden Mauritz Dankbaar benaderde om een boek over de zaak Vaatstra te publiceren, had de oud-uitgever al geen geld meer, want Dankbaar moest de volledige oplage betalen en zag daarvan niets terug. Hij kreeg zelfs geen inzicht in de verkoopcijfers. Uiteindelijk moest het boek op last van de rechter worden vernietigd.

Intussen was er ook voortdurende ruzie over de inhoud, en al helemaal nadat Dankbaar begon te vermoeden dat Mauritz had gelogen over kluisverklaringen die de toch al behoorlijk twijfelachtige inhoud moesten ondersteunen. Toen werd de ruzie weer bijgelegd had Dankbaar zijn kompaan echter hard nodig om het resterende deel van zijn vermogen veilig te stellen voor beslag leggende advocaten. Niet verrassend ging ook dat geld (een kleine 65.000 euro) in rook op.

Intussen probeerde ex-miljonair Dankbaar via afpersing van Haico Endstra (broer van) zijn vermogen toch weer op peil te krijgen, maar ook die plannen mislukten door ruzie met Spaanse boefjes.

En dus bleef het echtpaar Mauritz over. Hans kreeg nog uitstel van executie als hij de naam kon onthullen van een Hilversumse producent, waarmee Dankbaar nog lange tijd aan het lijntje was gehouden. Nu die naam wederom niet boven water is gekomen, is mevrouw Mauritz dus ook failliet. Het laatste duwtje gaf Dankbaar op zijn site: 'Kunnen we een afspraak maken om de Mercedes op mijn naam te zetten?'

Klunzen

Wat opvalt aan een deel van de plotters: stuk voor stuk klunzende ondernemers. Recente voorbeelden zijn Hans Meyer (Weesdeweerstand), Dienie Kars alias Wakker (bewust werkloos), Wouter Raatgever (zogenaamd coach) en Hans Mauritz (Novio Media).

Evangelist Meyer is nog steeds heel erg boos op een 'klant' die zich in het programma Radar beklaagde dat hij bij Hans (via tammevogels.nl) een vogel had besteld en die nooit geleverd kreeg.

Dat hij zeker niet de enige gedupeerde was, blijkt alleen al uit een berichtje van Hans op Facebook gericht aan ALLE HATERS: 'Als je van mening bent dat wij oplichters zijn, bedenkt dat dan VOORDAT je hier een overeenkomst sluit! Wij zitten niet op jou te wachten en jij niet op ons: je eerste win win situatie!' foeterde Hans al in 2018, ruim voordat Radar de dominee in het zonnetje zette.

Waar Hans eerst zei niet te weten wat er aan de hand was en om wie het ging, blijkt er een dag later een wonder plaatsgevonden te hebben bij de zwaar gelovige Hans, schrijft Dulcet, zo te lezen ook al geen fan. 'Hij weet ineens exact om wie het gaat, en plaatst direct maar even alle persoonsgegevens van de man op de site'. Plus behoorlijk wat bedreigingen ook nog, waarbij Hans zich ontpopt als een soort Basil Fawlty, die absoluut niet weet hoe hij fatsoenlijk met klanten moet communiceren.

De andere Hans (Mauritz) bakt ze ook weer bruin. De voormalige uitgeefpartner van Wim Dankbaar, onlangs persoonlijk failliet verklaard, probeert zijn oude uitgeefvak weer nieuw leven in te blazen met de aankondiging van de Nationale Corona Uitgeefkrant. Een ‘door multinationals en het ministerie’ gedragen tabloid met een oplage van 2 miljoen en een ‘AkzoNobel-prijs’ voor zorgpersoneel. Doel: geïnteresseerde adverteerders overhalen om tegen betaling van 5900 euro (landelijk tarief voor een pagina) deel te nemen.

Rondvraag door journalist Chris Klomp bij de door Mauritz genoemde partners (Achmea, ING, AkzoNovel) leert dat de Dongense ondernemer niet eens contact met ze heeft gezocht, maar hun namen heeft misbruikt.

Nu kende Barracuda de werkwijze van Mauritz al langer: er bestaat een heel kerkhof van webpagina's waar allerlei boeken werden aangekondigd die nooit zijn verschenen. Vermoedelijk omdat Mauritz geen geld had om ze uit te geven en hoopte op voldoende voorbestellingen die uitbleven.

Nadat Klomp Mauritz confronteerde met zijn bevindingen heeft de Dongense ondernemer fluks alle sponsornamen verwijderd. Intussen had Mauritz trouwens al toegegeven dat de krant destijds zuiver was opgezet als een ‘as if’ presentatie ter verduidelijking naar partners en potentiële partners. Die met een beetje googelen sowieso niet met Mauritz in zee waren gegaan.

Dienie Wakker biedt sinds kort Proud To Be A Wappie T shirts aan. Ooit verkocht ze vogelhuisjes, maar die werden niet geleverd, net zomin als rendier mutsen. Het KvK nummer van Dienie bleek allang uitgeschreven, maar werd nog vrolijk vermeld op haar website(s). Diverse mensen deden aangifte bij het Landelijk Meldpunt Internetoplichting (LMIO) 

Een even geboren kluns: blogger Martin Vrijland.  De websitebeheerder moest afgelopen weekend ingrijpen nadat Vrijland Willem Engel van Viruswaanzin had verward met een naamgenoot van het college van kerkrentmeesters die 'gelieerd zou zijn aan kindermisbruik'. Engel dreigde met aangifte.

Meest opvallend is de gejatte foto van Hollandse Hoogte bij het artikel die een dezer dagen in Het Parool is gebruikt. Hoewel het copyright van het artikel zelf toebehoort aan de Stichting Martin Vrijland, trekt Martin zich hoegenaamd niets aan van het auteursrecht van derden. Alleen al afgelopen weken jatte Vrijland aan de lopende band foto's van het ANP, EenVandaag, Alain Heeren/Studio040, Getty Images en AP en dat alles zelfs maar zonder fatsoenlijke bronvermelding

Naïviteit kan het niet zijn, want enkele jaren geleden kreeg Vrijland nog een gepeperde rekening van het ANP van ruim 3000 euro voor het ongeoorloofde gebruik van foto's. Nadat Vrijland het ANP uitgebreid had geschoffeerd en het persbureau doodleuk een tegenrekening stuurde wegens gemaakte bezwaarschriftkosten, ging de rekening naar de deurwaarder. Over de afloop hebben Martin  niet meer gehoord.

Failliet

Vaatstra-speurder Wim Dankbaar heeft een klein succesje geboekt met betrekking tot zijn aanhoudende financiële malheur: hij heeft partner-in-crime Hans Mauritz eindelijk failliet laten verklaren. 'Niet dat ik veel hoop heb dat ik mijn poen terugkrijg, het is goed om te weten dat hij niet overal mee weg komt'

De opeisbare vordering bedraagt maar liefst 65.000 euro, plus nog twee flinke steunvorderingen. Grotendeels geld dat Dankbaar even bij Mauritz had geparkeerd om het uit handen te houden van advocaten. Toen Dankbaar het geld terug wilde, gaf Mauritz niet thuis.

Sinds het verschijnen van Het Verboden Dagboek van Maaike Vaatstra en de vernietiging daarvan op last van de rechter omdat zonder haar toestemming passages waren gebruikt, hebben beide mannen onafgebroken ruzie gemaakt. Vooral over door Dankbaar aan Mauritz uitgeleend geld. 

Maar in een zwak moment, waarbij het duo elkaar in lopende gerechtelijke procedures nodig had, heeft Dankbaar Mauritz toch weer geld toevertrouwt.

In concreto betekent het vonnis dat Mauritz onder curatele wordt gesteld en iedere verdiende cent naar de curator gaat. Uitgerekend op het moment dat de Dongense ondernemer poogt zijn oude vak van bladenuitgever (Nationale Corona Krant) weer op te pakken.

Het jaar begon voor Vaatstra trouwens in mineur. Dankbaar zette zijn advocaat Thijs Stapel aan de kant. Want: 'De man heeft over de afgelopen jaren zeker anderhalve ton gedeclareerd en nu laat hij me op een achterbakse manier vallen als een baksteen.' 

Stapel wilde geen beroep instellen tegen de afwijzende beschikking van de rechtbank Leeuwarden om Maaike Terpstra en haar dochter Ineke Vaatstra als getuige te horen. 

In veel door Dankbaar gevoerde procedures is de kern van het geschil dat 'Vaatstra stiekem aan de kant van de heer Dankbaar zou staan, maar dat haar familie haar dwingt tegen hem te procederen'. In alle procedures is die stelling verworpen, dus ook langs die weg krijgt oud-miljonair Wim niet zijn 7 ton terug die uit haar naam is afgenomen.

Een poging om de broer van Willem Endstra af te persen mislukte ook al, ook daar ging weer iets van 46k naar Spaanse boefjes, met wie Dankbaar nog dagelijks per mail ruzie zoekt (de berichtjes daarover op de site van Dankbaar zijn overigens weer eens verdwenen).

UPDATE 18/2: Hof Den Haag wijst getuigenverzoek af. Zoals verwacht en voorspeld, schrijft Dankbaar ook nog. 

UPDATE 19/2: Duitser Wolgang Hebben heeft weer een smaadklacht tegen Dankbaar ingediend. Recherche Kennemerkust wil Dankbaar 3 maart horen.

Uitgekleed

Vaatstra-speurder Wim Dankbaar krijgt binnenkort eindelijk weer wat geld op zijn rekening, al is het de vraag of het er ooit komt en of het er lang op blijft staan.

Dankbaar had flink wat bedragen gestald bij zijn voormalige zakenpartner Hans Mauritz en diens vrouw, toch vooral om te voorkomen dat er beslag op zou worden gelegd door Moszkowicz Advocaten Utrecht, die namens de moeder van Marianne Vaatstra en haar kinderen geld kon eisen omdat Dankbaar maar boetes bleef verbeuren. De familie wilde door Wim met rust gelaten worden, maar die hield zich niet aan eerdere vonnissen. 

Maar terugbetalen deed Mauritz ondanks aandringen niet, vanwege een zogenaamd derdenbeslag en de bewering dat hij door toedoen van Dankbaar reputatieschade zou hebben geleden. Mauritz wilde een slordige 250.0000 euro hebben. Dankbaar sleepte Mauritz voor de rechter. En die heeft ongeveer alle argumenten van Mauritz van tafel geveegd.

De rechter heeft geoordeeld dat het echtpaar 72.500 euro met rente moet terugbetalen. Daarnaast zijn er nog eens 3846 euro aan proceskosten te betalen. Maar het is de vraag of Mauritz dat geld überhaupt op zijn rekening heeft staan. Barracuda vreest het ergste gelet op het feit dat Hans tot nu toe maar geen geld had om allerlei mooie boekwerkjes (bijvoorbeeld over Peter R. de Vries) naar de drukker te brengen. Dankbaar zelf lijkt zich dat ook te realiseren: 'Het is slechts een (morele) winst op papier. Mauritz zal er alles aan doen om mijn poen niet terug te betalen.'

Sowieso lijkt Dankbaar het bedrag niet te kunnen houden. Nadat onlangs een cassatieverzoek in de zaak Vaatstra was afgewezen, is Dankbaar opnieuw 114.883,50 euri kwijtgeraakt. Of liever gezegd: 'Mijn moeder (83) die de bankgarantie heeft afgegeven is 114.883,50 kwijt + de maandelijkse 95 euro die gedurende anderhalf jaar is afgeschreven van haar bankrekening.'

En daar blijft het vermoedelijk niet bij. Kort geleden besloot Dankbaar in een baldadige bui alsnog het Verboden Dagboek van Maaike Vaatstra te publiceren, het document waardoor de voormalige IT miljonair aan de bedelstaf is geraakt en van een uitkering leeft. Of Moszkowicz tegen de zoveelste overtreding in actie is gekomen, vermeldt Dankbaar tot op heden niet, maar dat lijkt onvermijdelijk. 

Ook in 2019 is Barracuda op de waakvlam  

Pootje gelicht

Nu Wim Dankbaar in zijn boosheid alles met betrekking tot zijn zakenpartner Hans Mauritz op straat gooit, in de aanloop van een kort geding, val je van de ene verbazing in de andere. Zo was er de vermeende Poot deal, die inhield dat het duo met 'deftige chantage' de familie Poot, bekend van de Chipshol affaire, miljoenen afhandig zou maken.

Mauritz had contact met een rijke zakenman genaamd Huber die voor 20 miljoen euro zou zijn benadeeld door de vermogende familie Poot. De man zou hierdoor aan lager wal zijn geraakt. Mauritz wilde een boek schrijven over het bedrog van de familie Poot, genaamd ‘Pootje gelicht’, en in maart 2018 werd een thema website opgericht.

Dankbaar vond het moreel niet verkeerd dat deze familie onder dreiging van publiciteit alsnog een schadevergoeding aan Huber zou betalen. Het grootste deel van deze schadevergoeding zou naar Huber gaan, en de rest zou op basis van 60/40 procent naar Mauritz en Dankbaar gaan als compensatie voor het initiatief en inspanning.

De inzet was een schadevergoeding van 2 miljoen, waar Mauritz naar eigen eigen druk over onderhandelde met de familie Poot. Zo zou zeer binnenkort 1,5 miljoen worden betaald, waarvan 4,5 ton aan Dankbaar zou toekomen. Kennelijk een zoethoudertje voor Dankbaar, die steeds ongeduldiger wachtte op terugbetaling van geld (zo'n 60.000 euro, weten we inmiddels) dat hij tijdelijk op rekeningen van Mauritz had geparkeerd om het uit hand van gretige advocaten te houden.

Rond kerst 2018 besloot Dankbaar toch maar eens te informeren bij Peter Poot over de vermeende dadingsovereenkomst met de benadeelde miljonair. Daarop kreeg Dankbaar terug: 'Weet niets van dadingsovereenkomst. Fakenews'. Weg miljoenen.

Toch heeft Dankbaar kennelijk hierdoor de nodige inspiratie opgedaan, want vorig jaar was hij nog verwikkeld in een wel erg dubieuze poging om Haico Endstra, de broer van de in 2004 geliquideerde bankier van de onderwereld Willem Endstra, geld af te persen met enkele figuren uit het criminele milieu die nog een appeltje hadden te schillen met de Endstra's. Aanvankelijk was het de bedoeling om belastende tapes aan Endstra te verkopen voor pakweg 2,2 miljoen euro, waarvan Dankbaar ook zijn deel zou krijgen. Het onderlinge contact liep van meet af aan stroef, zodat Dankbaar de bewuste tapes nooit in handen kreeg en zijn criminele zakenpartners op zijn site in hun hemd zette. Inmiddels heeft Dankbaar zijn eerste bedreiging uit die hoek binnen.

ok in 2019 is Barracuda op de waakvlam 

Kale kip

Aan de soap rond Vaatstra speurder Wim Dankbaar kan weer een hoofdstuk worden toegevoegd. Hij heeft zijn voormalige uitgeefpartner Hans Mauritz gedagvaard wegens het niet (volledig) terugbetalen van geparkeerd geld. Het kort geding dient een dezer dagen in Breda.

Toen Dankbaar in 2013 door Mauritz (eigenaar Novio Media) werd benaderd om gezamenlijk Het Verboden Dagboek van Maaike Vaatstra uit te geven, was al duidelijk dat de Brabander zelf nauwelijks geld had. Dankbaar moest ongeveer alles voorschieten. Die heeft naar eigen zeggen ook nooit iets terugbetaald gekregen. Ook zijn nooit royalty's uitbetaald.

De samenwerking werd er niet beter op toen de familie Vaatstra Moszkowicz Advocaten Utrecht inschakelde om de publicatie van een persoonlijk dagboek van de moeder van de vermoorde Marianne Vaatstra tegen te houden. Dankbaar en Mauritz raakten zwaar gebrouilleerd, al werd de ruzie uiteindelijk weer bijgelegd.

Intussen was de voormalige IT miljonair Dankbaar wel tonnen armer geworden wegens verbeurde boetes aan Moszkowicz. Tot op het punt waarop Dankbaar zijn huis moest verkopen en thans van een uitkering leeft.

Om te voorkomen dat Moszkowicz nog meer geld zou afpakken, besloot Dankbaar dat hij een deel van zijn vermogen bij zijn grote uitgeefvriend Mauritz zou stallen, uiteraard met de afspraak dat het op enig moment zou worden teruggestort. Om welk bedrag het gaat meldt Dankbaar niet, behalve dat Mauritz in totaal voor bijna twee ton bij hem in het krijt staat. Mauritz schrijft in zijn Conclusie van Repliek overigens doodleuk dat er 'valse facturen zijn opgemaakt tussen Mauritz en Dankbaar ter verantwoording van geldstromen'.

Intussen heeft Dankbaar nog altijd zijn geparkeerde geld niet terug, afgezien van een paar losse bedragen. Een jaar geleden werd al een eerste verzoek ingediend, maar Mauritz houdt vol dat hij niet kan betalen wegens beslag door Moszkowicz. Dat beslag is er volgens Dankbaar niet meer en van een nieuw exploot zogenaamd uit november 2018 is geen bewijs overlegd. Ook houdt Mauritz vol dat de FIOD hem in de tang heeft.

Dankbaar laat in het midden of kale kip Mauritz het geld heeft gebruikt om schulden af te betalen of wilde gebruiken voor het drukken van boeken die maar niet willen verschijnen. Wel staat voor Dankbaar vast dat Mauritz gewoon niet wil betalen.

Dat blijkt ook uit diens verdediging, feitelijk een grote aanklacht tegen Dankbaar. Mauritz wenst wegens 'afgrijslijke handelswijzen' van zijn voormalige zakenpartner gecompenseerd te worden voor geleden schade. Volgens Dankbaar is het slechts een 'festijn van mist en rook opwerpen in de ijdele hoop dat de rechter door de bomen het bos niet meer ziet''.

Ook in 2019 is Barracuda op de waakvlam 

Oorlog

Het is weer volop oorlog tussen Vaatstra-speurder Wim Dankbaar en zijn voormalige uitgeefpartner Hans Mauritz. Alweer vele jaren geleden publiceerden beiden Het Verboden Dagboek van Maaike Vaatstra, dat uiteindelijk moest worden vernietigd omdat het dagboek van de moeder van de vermoorde Marianne niet openbaar mocht worden gemaakt.

Ruim voor die tijd ontstond er al wrevel en in 2014 barstte de bom. Niet alleen had Mauritz geld van Dankbaar geleend voor het drukken van het boek en nog geen cent betaald, Dankbaar begon ook te twijfelen aan door Mauritz geclaimde kluisverklaringen van vermeende sleutelgetuigen uit het boek.

Wekenlang fileerde Dankbaar zijn zakenpartner, die dreigde met juridische stappen en een nieuwe druk van het boek waarin ook de rol van Dankbaar aan de kaak zou worden gesteld. Ook lanceerde Mauritz een website waar hij Wim eens helemaal zwart zou maken.

Nadat Mauritz voor smaad aan het adres van Wolfgang Hebben een voorwaardelijke gevangenisstraf kreeg opgelegd en hij geen zin had om zich twee jaar lang elke twee weken bij de reclassering te melden, verdween Mauritz enkele weken achter de tralies. Daar zocht Dankbaar hem regelmatig op, en zo werd de ruzie uiteindelijk weer bijgelegd. Alle negatieve artikelen over Mauritz verdwenen van de site. Het duo had elkaar voor ontlastende verklaringen in nog lopende rechtszaken maar al te hard nodig. Maar echte vrienden waren het niet meer.

De jongste scheuring is ontstaan nadat Mauritz beweerde dat hij in 2018 met niet nader genoemde programmamakers in Hilversum werkte aan een 'belangwekkende documentaire over de Vaatstra-zaak' en zij inmiddels over een drietal cruciale getuigen zouden beschikken 'welke de huidige uitkomst van de moord op Marianne Vaatstra volledig op zijn kop zou gooien'. Nog mooier: Hilversum had ongeveer alles boven tafel weten te krijgen waar Dankbaar al die jaren in heeft geloofd. Mauritz beloofde een serie op prime time en Netflix op de koop toe. Kortom: een megakans tot rehabilitatie.

De uitzending kwam er echter niet zogenaamd door voortijdige publicaties van Dankbaar op zijn site Rechtiskrom. 'Hilversum beraadt zich op dit moment op stappen om aansprakelijkheden bij Mauritz neer te leggen doch de hoogte van in het vooruitzicht gestelde claims zijn nog niet bekend.'

Dankbaar beweert nu dat Mauritz het hele Hilversum verhaal uit zijn dikke duim heeft gezogen, want de productiemaatschappij blijft in nevelen gehuld. Diverse door Mauritz genoemde betrokkenen zeggen nergens iets van te weten.

En dus liep Dankbaar, inmiddels tonnen armer, deze week even goed leeg: 'Stellen dat er kluisverklaringen bij notarissen zijn gedeponeerd, terwijl dat niet het geval is, is in het algemeen gangbare verkeer gewoon oplichting. Een auteur bijna 30 mille laten betalen voor het drukken van boeken, die je vervolgens niet laat drukken, is gewoon oplichting. Een auteur zijn royalties niet uitbetalen is gewoon oplichting. Leningen niet terugbetalen is gewoon oplichting. Een auto verkopen die als onderpand voor een leningsovereenkomst is gegeven, is gewoon oplichting. Een zelf gemaakt word document presenteren als ‘printscreen’ van Centraal Boekhuis, is gewoon oplichting en valsheid in geschrifte. Een contract tekenen waarin valselijk staat dat er reeds 8916 boeken zijn verkocht, is gewoon oplichting en valsheid in geschrifte. Het niet nakomen van dat contract ook. Het zonder overleg overboeken van 2500 euro van een rekening van een businesspartner, puur omdat deze je in vertrouwen de inloggegevens gegeven had, is gewoon oplichting en diefstal. Melden dat boekhandel Bergsma in één dag 22 boeken heeft verkocht, terwijl het er maar 2 zijn, is gewoon oplichting. Stellen dat je geheimhoudingscontracten hebt getekend, terwijl dat niet zo is, is gewoon oplichting. Tegen een advocaat vertellen dat je je bewust niet aan een vonnis houdt om je partner in de dwangsommen te laten lopen, is gewoon oplichting. Dit alles met zeer grote schade als gevolg. In feite heb ik mijn huidige situatie te danken aan één man. Die man heet Hans Mauritz.'

Mauritz heeft inmiddeld per mail gereageerd. Dreigt met aangifte. 'Alle screenshots van gisteren en vandaag zijn gemaakt. Als ik de politie duidelijk maak over welke record jij beschikt als het gaat om smaad etc en dat je daar al tonnen mee verloren hebt plus twee veroordelingen is het echt appeltje-eitje. Dat zul je begrijpen.'

Ook in 2019 is Barracuda op de waakvlam 

Emotionele schade

Onder het motto 'De zoveelste corrupte uitspraak' meldt Wim Dankbaar dat hij hij hoger beroep in de civiele zaak tegen Duitser Wolfgang Hebben ook alweer heeft verloren. Met als enig lichtpuntje dat hij de 25.000 euro extra schadevergoeding door Hebben geëist niet van de rechter hoeft te betalen. Wel liggen er zo'n 4000 euro aan advocaat- en griffiekosten die Dankbaar alsnog moet ophoesten.

Jarenlang hield Dankbaar vol dat de werkelijke moord op Marianne Vaatstra niet in een weiland had plaatsgevonden, maar in een caravan van Hebben, en hij daarvan als 'medeplichtige' getuige moet zijn geweest. Die nauwelijks gefundeerde beschuldigingen kwamen Dankbaar en rechterhand Hans Mauritz in een door Hebben aangezwengelde strafzaak al eens op (al dan niet voorwaardelijke) gevangenisstraffen te staan. Dankbaar heeft cassatie aangekondigd.

Ook in de civiele zaak boekte Hebben succes: Aanvankelijk werd Dankbaar veroordeeld tot betaling van een bedrag van 10.000 euro voor immateriële schade, en ook Hans Mauritz moest nog iets van 6000 euro betalen. Uit het deze week gepubliceerde vonnis blijkt dat er aanvankelijk helemaal niet is betaald en de totaal te verbeuren dwangsommen door de kantonrechter zijn vastgesteld op 40.000 euro. In 2017 werd de dwangsomveroordeling nog eens verhoogd tot een maximum van 100.000 euro omdat Dankbaar zich niet hield aan het publicatieverbod. De naam van Hebben werd weliswaar niet meer genoemd, maar nog wel 'WH' of 'caravan eigenaar'.

Het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden maakte korte metten met het aangevoerde bewijs. Dankbaar zwaaide tijdens het hoger beroep met kopieën van kluisverklaringen van twee oud AZC bewakers. Maar dat blijken helemaal geen kopieën van door een notaris onder ede opgemaakte verklaringen te zijn, doch slechts een akte van depot. Kompaan Mauritz is bij een notaris in Dongen geweest en heeft drie niet-geanonimiseerde concept-kluisverklaringen overhandigd om te bewaren. Met andere woorden: de getuigen zijn nooit voor de notaris verschenen om hun verklaringen, als die überhaupt al kloppen, te ondertekenen.

Het aanbod (lees: eis, aan de hand van de ene wraking na de andere) van Dankbaar om door middel van het horen van te vermeende getuigen alsnog te bewijzen dat zij destijds zouden hebben verklaard dat de moord op Marianne Vaatstra in de caravan zou hebben plaatsgevonden, passeert het hof terecht als niet ter zake dienend. 'Het gaat er immers niet om wat nu alsnog bewezen zou kunnen worden. Bepalend is of de geuite beschuldiging voldoende basis vond in het toen beschikbare feitenmateriaal.'

Dat laatste wil Dankbaar maar niet begrijpen. Net zomin als hij begrijpt dat (vonnis Hof) 'onvoldoende gefundeerde zeer ernstige beschuldigingen, gelet op de emotionele schade die Hebben daardoor heeft geleden en nog steeds lijdt, een ernstige aantasting vormt van zijn recht op eerbiediging van zijn persoonlijke levenssfeer, waaronder het door hem ingeroepen recht op bescherming van de goede naam.'

Ook in 2019 is Barracuda op de waakvlam
 

Getuigen

Wim Dankbaar is nog altijd niet klaar met zijn obsessie: de zaak Vaatstra, waaraan hij letterlijk en figuurlijk kapot is gegaan. Geen IT-miljonair meer, want door uiteenlopende rechtszaken wegens smaad en stalken inmiddels maar liefst 1 miljoen euro armer en afhankelijk van uitkering. Met, zoals hij zelf schrijft, 'zeer bleke vooruitzichten'.

Een dezer dagen stond Wim voor de zesde keer  voor de wrakingskamer, gefrustreerd als hij is over het feit dat zijn verzoek om getuigen te horen keer op keer door de rechtbank wordt afgewezen.

En uiteraard werd het verzoek weer eens niet-ontvankelijk verklaard. Omdat Wim het verzoek in eerste instantie niet via zijn advocaat had ingediend. En hij daarmee sowieso te laat was. Maar zelfs als alle procedures waren gevolgd, ziet de wrakingskamer geen reden om het verzoek tot wraking te honoreren: 'Het enkele feit dat door de raadsheren niet onmiddellijk mondeling op het verzoek tot het horen van getuigen inhoudelijk is beslist, wat in een civiele procedure overigens ook ongebruikelijk zou zijn geweest - pas sinds kort biedt de wet de mogelijkheid tot het wijzen van een mondeling tussenarrest en van die mogelijkheid wordt (nog) niet vaak gebruik gemaakt -, geeft in het geheel niet blijk van enige partijdigheid.'

Dankbaar was trouwens van plan om ook maar meteen een voorlopig getuigenverzoek in te dienen bij de rechtbank Den Haag, met als verweerder Staat der Nederlanden. Wim stelt dat hij nooit in zijn benarde situatie terecht was gekomen als Justitie 'meteen de waarheid over de moord op Marianne Vaatstra had verteld'. Dan waren de rechtszaken waar hij slachtoffer van werd, niet tegen hem aangespannen.

Een tweede reden voor het getuigenverzoek was dat hij 'de kwaliteit van de rechtspleging in het onderzoek naar de moord op Marianne Vaatstra aan de kaak stelt. Met kans op herhaling van zulk een kwaliteit, of beter gezegd gebrek daaraan. Dat is een belang dat niet Dankbaar individueel treft, maar elke Nederlander, ofwel de maatschappij, die wordt vertegenwoordigd door de Staat der Nederlanden. Als kanker niet tijdig wordt ontdekt, zaait het uit.'

Kortom: allemaal de schuld van de Staat. En dus moeten officier van justitie Brouwer, Joris 'daar is-ie weer' Demmink, voormalig zakenpartner Hans Mauritz, Jasper Steringa himself en natuurlijk Maaike Vaatstra, uit wiens naam veel van de rechtszaken tegen Dankbaar zijn gevoerd, zich nader verklaren. Zeg maar gerust een ieder die een ooit een rol heeft gespeeld in de complotten van Wim.

Zo moet Steringa worden gehoord omdat alleen die zou kunnen ontkrachten dan wel bevestigen of de moord (op Marianna Vaatstra) in een caravan heeft plaatsgevonden, zoals Wim maar blijft denken.

En dat terwijl Wim met een simpele schriftelijke verklaring van Steringa eindelijk een stevige leest had kunnen schuiven in zijn slappe slof van vermoedens, maar die is er natuurlijk nooit gekomen.

Want Wim beweert wel van alles met grote stelligheid, uit de toelichting op het getuigenverzoek blijkt maar al te zeer dat hij het ook niet weet: Zo zou de door Dankbaar vaak aangehaalde Faek al een dag na de moord een belastende verklaring hebben afgelegd, maar moet het getuigenverhoor juist opheldering geven over de vraag of hij inderdaad is verhoord en wat hij heeft verklaard. Kortom: Rechters mogen oplossen wat Dankbaar al die jaren zelf heeft nagelaten: gedegen onderzoek doen.

Update: Wim wraakt de wrakingskamer.
Update: Weer afgewezen.Wrakingskamer: 'Het herhaaldelijk indienen van dergelijke wrakingsverzoeken betreft een zodanig miskenning van de aard en functie van het wrakingsinstrumentt dat een volgend wrakingsverzoek niet in behandeling zal worden genomen.'

Ook in 2019 is Barracuda op de waakvlam. 

Onvoorwaardelijk

Wim Dankbaar is door het Hof veroordeeld tot twee maanden onvoorwaardelijke gevangenisstraf in de strafzaak tegen Wolfgang Hebben. De zelfbenoemde burgerspeurder had voor smaad aan het adres van de Duitser - zogenaamd 'medeplichtig aan de moord van Marianne Vaatstra' - in 2016 al eens twee maanden gevangenisstraf gekregen plus nog een extra maand uit een proefperiode.

Dankbaar en zijn rechterhand Hans Mauritz, auteurs van een inmiddels vernietigd boek over de moord op Marianne Vaatstra, hadden volgens rechtbank 'onvoldoende en onzorgvuldig bronnenonderzoek verricht'.  De schrijvers hadden 'aangever' volgens de rechtbank in een 'kwaad daglicht' gesteld en hem in zijn eer en goede naam aangetast. Ook zou het duo 'opzettelijk en onnodig grievend hebben gehandeld'. En vooral geen enkel inzicht getoond 'in het kwalijke van hun handelen'.

Het verzoek om in het hoger beroep weer allerlei niet ter zake doende getuigen op te roepen, werd uiteraard verworpen, en het zoveelste wrakingsverzoek terzijde geschoven.

Het hof is van oordeel dat 'in verband met de ernst van het bewezenverklaarde, de volhardendheid waarmee verdachte dit heeft begaan en het feit dat verdachte eerder is veroordeeld voor een soortgelijk feit, enkel een onvoorwaardelijke gevangenisstraf passend en ook geboden is.'

Hebben zelf heeft onder meer verklaard: 'Mijn naam is tot aan mijn dood kapot. Ik kan zelfs geen nieuwe relatie meer vinden door dit alles.' Uit de schriftelijke slachtofferverklaring blijkt onder meer dat zijn sociale contacten lijden onder de zware beschuldigingen, dat zijn gezondheid ernstig achteruit is gegaan en dat hij leed onder depressies. Ook zou Hebben telefonisch zijn lastig gevallen en doodsbedreigingen hebben ontvangen. Hierdoor voelde hij zich ernstig fysiek bedreigd. 

Dankbaar ziet zich echter nog altijd als een held van het type Nelson Mandela of Martin Luther King. En de rechtbank als een Warren Commission die een staatsmisdrijf onder de pet moet houden. 'Uw opdracht is mij te veroordelen, net als Lee Harvey Harvey Oswald.' Niet gehinderd door enige juridische kennis, besloot Dankbaar de voorzitter van het Hof te wraken tijdens het oplezen van het vonnis.

Inmiddels zwijgt Dankbaar over twee vonnissen die volgens zijn eigen blog eind januari zouden zijn voltrokken over twee verbeurde dwangsommen van vele tonnen omdat hij zich niet zou hebben gehouden aan het contactverbod met Maaike Vaatstra, de moeder van Marianne, aan wie Dankbaar zo'n beetje zijn hele doofpottheorie heeft toegeschreven. Luttele weken voor die uitspraak deed Dankbaar nog verwoede pogingen om de 'grootedelachtbare rechters' op andere gedachten te brengen.

Dat is blijkbaar niet gelukt, want in de zaak Hebben stipt het Hof zijn persoonlijke omstandigheden aan: 'Het blootleggen van verdachtes waarheid rondom de moord op Marianne Vaatstra neemt verdachte, ook thans nog, volledig in beslag. Verdachte is gescheiden van zijn (inmiddels) ex-vrouw. Verdachte was een vermogend man, maar is zijn gehele vermogen kwijtgeraakt. Hij heeft geen werk, hij is persoonlijk failliet en hij heeft recentelijk een bijstandsuitkering moeten aanvragen om financieel rond te komen.'

Barracuda blijft ook in 2019 op de waakvlam 

Contactverbod

Faek, de door Wim Dankbaar en Hans Mauritz gebombardeerde 'kroongetuige' in hun alternatieve versie van de zaak Vaatstra, is tot aan een volgend hoger beroep even van zijn lastposten af. De rechtbank Haarlem vonniste dat Dankbaar op zijn blog hem niet meer in verband met deze zaak mag brengen en hem verder met rust moet laten.

Niet alleen heeft de rechter Dankbaar vandaag een contactverbod opgelegd, ook moeten diverse artikelen van de site verdwijnen en een rectificatie worden geplaatst. Verdere publicatie en te koop aanbieden van het boek waarin Faek wordt genoemd wordt ook verboden. Daarnaast heeft de rechter een voorschot op de immateriële schadevergoeding ten bedrage van 5000 euro toegekend, dat kan dus nog hoger uitvallen.

Het Haarlems Dagblad maakte van de rechtszaak onlangs nog een verslagje. Zo kon Dankbaar zijn in grijze Pumas gehulde voeten nauwelijks stilhouden toen advocaat Rinie Hoogendoorn het woord voert namens cliënt. 'Waarheidsvinding speelt nauwelijks een rol', aldus Hoogendoorn over het inmiddels toch behoorlijk uitgeklede weblog van Dankbaar.

De zitting was een uurtje bezig toen de rechter de angel uit het steekspel probeerde te trekken. 'Ik ga u drie vragen stellen', zegt hij tegen Faek. 'Weet u uit eigen waarneming iets van de moord op Marianne Vaatstra? Was u getuige van die moord? Heeft u ooit tegen iemand gezegd dat u getuige was van die moord?' Nee, nee, nee, antwoordde Faek onder ede.

Natuurlijk had Dankbaar weer 'goede redenen om aan te nemen dat de heer Faek zojuist meineed heeft gepleegd'. Alleen kun je dat wel beweren, maar als je enige bewijs een verklaring is met een handtekening die niet lijkt op die in het paspoort van Faek, is de gedachte van falsificatie niet ver weg. Zeker omdat gebleken is dat Mauritz, zoals Dankbaar zelf heeft aangetoond, al eens heeft gejokt over kluisverklaringen.

De rechtbank oordeelde: 'Indien een ‘publicist’ over wenst te gaan tot publicaties zoals [gedaagde] doet en daarmee kennelijk beoogt een misstand aan de kaak te stellen, dan moeten de daarin vervatte beschuldigingen op feiten zijn gebaseerd. [gedaagde] heeft de voorzieningenrechter er niet van weten te overtuigen dat er feiten aan de beschuldigingen ten grondslag liggen. De voorzieningenrechter ziet ook niet in dat het uiten van deze beschuldigingen op de wijze zoals [gedaagde] dat doet, een bijdrage kan leveren aan het maatschappelijk debat dan wel kan bijdragen aan het aan de kaak stellen van een misstand.'

Tegenwoordig kiest Dankbaar, onderhand zo'n 7 ton armer vanwege allerlei procedures, eerder eieren voor zijn geld. Toen Dankbaar in een van zijn intimiderende buien beweerde dat misdaadverslaggever Peter R. de Vries een getuige zou hebben omgekocht, hij een seksuele relatie met deze getuige heeft gehad en een seksuele relatie met Sonja Holleeder, was hij er na de onvermijdelijke dagvaarding als de kippen bij om een rectificatie te plaatsen. Die inmiddels trouwens weer is weggepoetst.

Barracuda blijft ook in 2018 op de waakvlam 

Dader

Het heeft hem iets van zes ton gekost, en de financiële bodem komt nu steeds meer in zicht, maar superduper speurder Wim Dankbaar is eindelijk om: Jasper S. is toch betrokken bij de moord op Marianne Vaatstra. 'Met feiten en verklaringen omkleed', schrijft Wim ook nog.

Jarenlang beweer je bij hoog en bij laag dat Jasper S. onschuldig in de gevangenis zit, en dan van de ene dag op de andere is hij toch (mede?)dader.

Dat wil zeggen: Jasper moest natuurlijk nog wel even in Wims ingenieuze complottheorie worden verwerkt, dus heeft Jasper Marianne niet verkracht in een weiland, maar in de caravan van de Duitser die Wim niet meer mag noemen op straffe van boetes. 'Uit wat Jasper zelf tegen medegevangenen en bewakers heeft toevertrouwd, blijkt reeds dat de ware toedracht anders is dan hij heeft bekend.'

Maar wat dan nog de rol is van de twee asielzoekers waarover Dankbaar afgelopen jaren niet uitgeschreven raakte, is Barracuda niet duidelijk.

Zo langzamerhand moet het de aanhangers van Wim ook duizelen. Ook al omdat Wim weer volledig herenigd is - echt on-geloof-lijk, na de jaren durende loopgravenoorlog tussen die twee - met zijn partner Hans Mauritz. Die hem dan ook vergezelde op weg naar alweer een rechtszaak (Barracuda is de tel kwijt) rond de zaak Hebben.

Beiden gingen nog even gezellig koffie leuten te Leeuwarden, en vergisten zich zo in de aanvangstijd van de zitting. Toen het duo eindelijk bij de rechtszaal arriveerde was de zitting al afgelopen. 'Kort daarop werd ik door mevrouw Van de Veer geïnformeerd dat de zitting reeds voorbij was en dat zij de laatste 5 minuten nog had meegemaakt om waar te nemen dat de heer Reyneveld mij tegenover u nogal afbrandde als de notoire “complotdenker” die buiten de realiteit leeft."

'Blijkbaar begrijpt ook Dankbaar dat een versie waarin Jasper S. geen rol heeft überhaupt onbestaanbaar is en wijzigt hij om die reden zijn verhaal,' had Reyneveld nog geschamperd. Vindt Wim niet om te lachen.

Tot overmaat van ramp heeft Faek, de getuige die volgens Peppi en Kokki zogenaamd zou hebben verklaard over de caravanmoord, maar dat in alle toonaarden ontkent, de hulp ingeroepen van de jonge advocaat Moszkowicz, die ook de moeder van Marianne vertegenwoordigt en Dankbaar tot de bedelstaf heeft gebracht. Een meesterlijke zet en hopelijk het slotstuk van deze soap. Feak wil schadevergoeding omdat hij continu door Dankbaar te kijk wordt gezet als een leugenaar en doofpotter en zijn bedrijf daaronder lijdt. Het kort geding in deze zaak dient 25 april.

Vandaag zou Wim trouwens weer rechters wraken. Want wraken is een recht, meent Wim.

Barracuda blijft ook in 2018 op de waakvlam  

Jaaroverzicht

Het jaar 2017 was absoluut rampzalig voor de nog overgebleven schrijvende plotters. Ongeveer alles ging mis. Maar dan ook hopeloos mis. Het jaar was nog niet begonnen of Koos van Woudenberg hief zijn blog op nadat hij 'door een hele politiemacht van mijn bed ben gelicht en werd gedeporteerd naar De Marwei in Leeuwarden'.

Dat zou de trend worden voor de rest van het jaar, al was de aanleiding vaak minder dramatisch: heel wat alternatieve media - ook blogjes waar Barracuda nog nooit van had gehoord - besloten te stoppen omdat de eigenaar vond dat hij 'aan een dood paard' aan het trekken was. WantToKnow probeerde een nieuwe layout en raakte zowat zijn hele bejaarde aanhang kwijt.

Na weer een knallende ruzie tussen Ton Hofstede alias Ton Typefout en Boudine Berkenbosch zijn beiden van de weeromstuit minder gaan complotbloggen. De laatste onthulde wat Barracuda altijd al had vermoed: bijna haar volledige volwassen leven structureel werkeloos. Maar nog altijd pronken met je doctorandustitel.

De meeste plotters zaten trouwens financieel aan de grond. Nadat hij zijn laptop en camera had moeten verkopen om aan geld te komen, kreeg Melder van Misstanden Nico van den Ham zomaar een seniorenwoning toegewezen. Voor de jongere Martin Vrijland gold dat niet: die verhuisde met zonnepanelen en satellietschotel vanuit Oosterwolde naar de voet van een onbekende berg om vandaaruit verder te plotteren. 

De strijdbare Wim Dankbaar verloor in het begin van het jaar zijn civiele procedure tegen Wolfgang Hebben. De rechtbank vond Dankbaars beschuldigingen van medeplichtigheid aan de moord van Marianne Vaatstra als 'zeer ernstig' aan te merken. Wim kreeg niet alleen een contactverbod voor de omgang met de moeder van Marianne Vaatstra, ook verloor hij het kort geding tegen RTL, waar Peter R. de Vries Wim naar aanleiding van het verbod van de rechter toch echt rustig 'kierewiet' mocht noemen. En weer een andere rechter besloot dat Wim ook zijn 'supergetuige' Faek niet mocht horen.

In oktober kwam de genadeklap: Dankbaar moest wegens herhaaldelijke schendingen van eerdere vonnissen nog eens een half miljoen euro aan moeder Vaatstra betalen. Waarop hij dan toch eindelijk besloot om zijn volledige site maar op zwart te zetten.

Met zijn voormalige zakenpartner Hans Mauritz ging het ook al niet goed. Die kreeg een taakstraf wegens laster over een erfenisfraude. Ook moest hij 1000 euro smartengeld betalen. Toen Hans zich niet hield aan het verplichte bezoek aan de reclassering naar aanleiding van een smaadvonnis in de zaak Vaatstra werd hij prompt twee maanden achter de tralies gezet.

Hij kwam, hij zag, maar droop al snel af. 'Kinderoffer bankier' Ronald Bernard van de fairtrade pro-life bank De Blije B. werd ineens wereldberoemd in plotterland dankzij een gesprek met Irma Schiffers. Daarin beweerde hij dat hij als bankier had moeten deelnemen aan een of ander satanisch kinderritueel. Dat bizarre interview vonden zelfs plotters ongeloofwaardig.

Ook kwam een einde aan twee zaken waarover plotters zich jarenlang druk maakten. Het herzieningsverzoek van de zaak Baybasin werd afgewezen, op grond van maar liefst 1700 pagina's tekst en uitleg van advocaat-generaal Aben. De plotters namen niet eens de moeite om het te lezen.  Het Hof in Den Bosch bepaalde in de ontnemingszaak tegen Baybasin ook nog eens dat hij de staat 1,5 miljoen euro moet terugbetalen omdat hij dit geld had overgehouden aan criminele afpersing. Het bewuste vonnis stond vol details die plotters liever onder het tapijt hadden geschoven. De apotheose moest toen nog komen: drie protesterende oud-gevangenisdirecteuren in de regen.

Het gerechtshof in Arnhem bepaalde verder, geheel in de lijn der verwachtingen, dat het Openbaar Ministerie mocht stoppen met de vervolging van oud-topambtenaar Joris Demmink. Het hof concludeerde dat er een 'zeer uitgebreid en gedegen' onderzoek heeft plaatsgevonden 'waarbij geen steen op de andere is gelaten'.

2017 leverde ook een 'nieuwe' plotter op: Maastrichtenaar Rogier Hop, een slomo met een dictie van een schildpad, die eindelijk eens wat kijkertjes wist te trekken met zijn YouTube-kanaaltje omdat Micha Kat er wekelijks zijn opwachting maakt.

Want het was toch wel weer het jaar van de onvermoeibare Micha Kat. Never a dull moment. Met als hoogtepunt video's waarin Kat, gezeten in het bed van een Bed & Breakfast, zijn incontinentie bestreed met uit zijn broek puilend toiletpapier.

In 2017 ging het rap bergafwaarts met Kat. Eerst verloor hij een kort geding tegen de Volkskrant, waarin hij zijdelings werd geschoren als kletskous en 'ongekroonde koning van het gekkenhuis'.

In november werd Kat door het Hof veroordeeld tot een celstraf van zes maanden. Vanwege het koppelen van hoofdredacteur Marcel Gelauff van de NOS aan kindermisbruik en ‘smerig crimineel gedrag’. 

In het najaar probeerde de zelfbenoemde Complotdenker des Vaderlands de IJslandse immigratiedienst wijs te maken dat hij op de vlucht was voor de Nederlandse pedomaffia. Optimistisch meldde Kat dat als zijn asielverzoek werd toegewezen hij een gratis huis, een warme trui en een IJslandse vriendin zou krijgen. Allemaal op kosten van de IJslandse staat. Na een verblijf in een asielcentrum ver van Reykjavik werd Kat gedwongen om zijn verzoek in te trekken omdat hij anders kon worden uitgewezen en op het vliegtuig naar Amsterdam worden gezet.

Kat keerde terug naar Ierland om in een aantal zuigende stukken zijn Nederlandse advocaat met de toepasselijke naam Stapel van meineed te beschuldigen. En hem te chanteren voor 25.000 euro, inmiddels al opgelopen tot 50.000. Niet dat die veel voor hem had kunnen betekenen, want inmiddels is de zaak van Telegraaf-journalist Bart Mos (meerdere doodsbedreigingen) onherroepelijk. De Hoge Raad heeft op 5 december besloten het verzoek van Kat tot cassatie niet-ontvankelijk te verklaren.

Met de intrekking van de financiële ondersteuning van zijn ouders in januari, mag Kat volgend jaar op zoek gaan naar een of ander Timboektoe waar verblijf en internet nagenoeg niets kosten. Wie weet wil Martin Vrijland zijn tentje delen.

Barracuda blijft ook in 2018 op de waakvlam

Kaartenhuis

Wim Dankbaar krijgt pas eind september te horen of hij Faek als getuige mag oproepen voordat zijn wankele kaartenhuis definitief instort, maar er is nu al een behoorlijke kink in de kabel. Zijn pakweg tien volgers zijn er beduusd van: Faek heeft aangifte gedaan tegen Dankbaar wegens smaad, stalking en zelfs doodsbedreiging.

En nog erger: hij lijkt ook nog onder een hoedje te spelen met Wims gezworen vijand Wolfgang Hebben (een naam die Wim niet meer durft uit te spreken uit angst voor opnieuw hoge boetes). Want diens advocaat Rick Reyneveld was dinsdag tijdens de hoorzitting voor het getuigenverzoek ook aanwezig en stond zeker tien minuten met Faek te praten. De kans dat Faek het hele door Wim verzonnen Vaatstra complot gaat bevestigen lijkt dus nihil. Dankbaar: 'Hoe tucht- en klachtwaardig wil je het hebben? Hoe onrechtmatig en hoe vexatoir.'

Het zou Barracuda inderdaad niet verbazen als blijkt dat Faek contact heeft gezocht met Hebben of diens advocaat (gespecialiseerd in smaad) om te vragen hoe hij van zijn stalker Dankbaar af kan komen. Die denkt namelijk nog steeds dat je met intimidatie, afbekken, eindeloos zuigen en het schenden van de privacy een verklaring kunt afdwingen. En het geeft ook aan dat Dankbaar en kompaan Mauritz eerder ook al niet in geslaagd zijn om ook maar een fatsoenlijke verklaring uit Faek te persen. Een opnieuw een aanwijzing dat de vermeende verklaring van Faek waar Dankbaar voortdurend mee loopt te zwaaien niets anders is dan een conceptje waarvan Mauritz hoopte dat Faek ten overstaan van de notaris zijn poot onder zou zetten.

Maar wat Barracuda pas echt verbijsterend vindt is dat Wim weer dikke vrienden is met Mauritz. Ze hebben voortdurend overleg met elkaar. Let wel: Die twee sloegen elkaar zowat de hersens in toen bleek dat Mauritz kluisverklaringen had verzonnen. Inmiddels lees je geen kwaad woord meer in de commentaren over Hans - of ze worden door Wim tegengehouden - en ook een verklaring van 'getuige' Visboer die toch zeker geruime tijd op zijn site heeft gestaan is ineens verdwenen (die Visboer zou de vermeende moordenaar van Marianne Vaatstra in zijn auto naar Leeuwarden hebben gebracht):

'Wat de heer Mauritz over mij heeft geschreven in een boek over de moord op Marianne Vaatstra, is totaal niet waar. De verklaring die hij aan mij toeschrijft heb ik nooit gedaan en al helemaal niet onder ede bij een notaris. De heer Mauritz is gewoon een fantast en oplichter die alles heeft verzonnen, zijn Co.-auteur Wim dankbaar heeft bedrogen en verder alle lezers van dat boek.'

UPDATE: Weer beslag gelegd omdat Dankbaar zich niet zou hebben gehouden aan het vonnis.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam    

Staatsterreur

Hans Mauritz is het zat. Hij kreeg voor smaad aan het adres van Wolfgang Hebben (die 'daderkennis' ten aanzien van de moord op Marianne Vaatstra zou hebben achtergehouden, wat volkomen kul is) een voorwaardelijke gevangenisstraf en moest zich twee jaar lang elke twee weken bij de reclassering melden. Omdat hij daar geen zin aan had, mocht Mauritz onlangs achter de tralies afkoelen.

'Als je het allemaal optelt wat wij moeten meemaken aan onrechtmatige procedures, misbruik van recht en macht, dan rijzen de haren je te berge', stelt Mauritz in een door hemzelf opgesteld persbericht dat maandag naar de media wordt gestuurd. 'Men wil ons de mond snoeren en kapotmaken via pure staatsterreur. De werkelijke motor achter deze machinaties is Justitie zelf, dat haar onvoorstelbare ambtsmisdrijven onder het tapijt moet houden.'

In dat persbericht haalt Mauritz al meteen twee zaken door elkaar: een civielrechtelijk verbod op de publicatie van Het Verboden Dagboek van Maaike Vaatstra, en een strafrechtelijk verbod op smaad aan het adres van Hebben. Nu wil Mauritz justitie 'terugpakken' door dat dagboek wederom integraal te publiceren. De logica daarvan ontgaat Barracuda volledig, maar het gaat hem nog meer ellende opleveren, want de familie Vaatstra kan nu bij de toch al berooide Mauritz gaan incasseren, als we eerdere vonnissen mogen geloven met dwangsommen tot een maximum van 200.000 euro.

Dinsdag is zijn vroegere co-auteur Wim Dankbaar aan de beurt. Die wil in het kader van het hoger beroep in de zaak Hebben ene Faek als getuige oproepen en mag dat komen uitleggen aan de rechter. Faek zou een verklaring hebben afgelegd waaruit moet blijken dat Wim toch echt niet kierewiet of een hardnekkige stalker is.

In zijn pleidooi jankt Wim alinea's lang dat het een lieve lust is. Dat hij na het opgelegde contactverbod met Maaike Vaatstra op een ongehoorde manier is afgebrand in de landelijke media en nergens om wederhoor is gevraagd. Tja, hoe zou dat nou toch zijn gekomen?

Hoe dan ook, wie dat pleidooi een beetje aandachtig leest weet al waarom het verzoek van Dankbaar niet wordt ingewilligd. Om te beginnen beweert Dankbaar steeds dat Faek een verklaring heeft afgelegd, maar hij vertelt er niet bij dat die verklaring door Mauritz op papier is gezet en Dankbaar onmogelijk kan weten of er iets van klopt. Hij vertelt er ook niet bij dat er geen controleerbare handtekening onder staat. Of dat Faek tot nu toe Dankbaar vriendelijk te woord stond, maar ook duidelijk heeft gemaakt dat hij geen enkele medewerking zal verlenen tenzij hij daartoe wordt gedwongen (dat is wat anders dan: 'Ik wijs er op dat Fa’ek zich niet heeft verweerd tegen het getuigenverzoek en zelfs heeft laten weten te willen verklaren onder ede als hij voor de rechter moet getuigen.').

Het simpele feit dat Dankbaar geen enkele zekerheid heeft hierover is de reden dat Faek hem met terugwerkende kracht uit de penarie moet helpen. Maar zoals de rechtbank al constateerde heeft Dankbaar zelf verklaard dat hij de getuigen die hij graag wilde oproepen niet voor publicatie van het boek heeft gesproken. En volledig is afgegaan op wat Mauritz hierover verklaarde. Die zelfs toegaf: 'Dat van die getuigenverklaringen was bluf. Althans, we hadden dat toen nog niet rond.'

Ook het Hof zal verwijzen naar het onzorgvuldig bronnenonderzoek en alleen dat telt in het hoger beroep. Niet de bespottelijke veronderstelling dat Faek het hele complot Vaatstra even uit de doeken zal doen.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam   

Contactverbod

Eigenlijk zou je geen aandacht meer moeten schenken aan droeftoeters Wim Dankbaar en Hans Mauritz, die werkelijk van geen ophouden weten.

Maandag stond Dankbaar voor de zoveelste keer voor de rechter, vanwege een contactverbod dat de advocaat namens de moeder van de vermoorde Marianne Vaatstra zou hebben geëist.

Volgens Barracuda heeft Dankbaar zijn grote vriendin al jaren niet in persoon gesproken, maar dat weerhoudt hem er niet van om eindeloos mails naar haar te blijven sturen of op zijn site brieven zogenaamd - telepathisch - uit haar naam te schrijven. Zoals Wim de afgelopen maanden weer iedereen met mails stalkte in de hoop dat een van hen de grootste doofpot ooit zou opbiechten. Natuurlijk reageerde geen hond en zijn behoorlijk uitgedunde achterban kan de door Wim eindeloos herhaalde 'feiten' zo langzamerhand wel dromen.

Om deze 'publicist' te kunnen stoppen, eiste Yehudi Moszkowicz een contactverbod ‘in persoon, per post, per mail of op welke wijze dan ook’. Dit alles op straffe van een dwangsom van 20.000 euro per dag, met een maximum van een half miljoen euro.

De zaak trok enige publicitaire aandacht, waarbij Peter R de Vries in RTL Boulevard weer eens flink uithaalde naar Dankbaar. Wim zag de bui al hangen.

Het feit dat Maaike Vaatstra niet zelf bij de zitting aanwezig was, zal voor Dankbaar ongetwijfeld weer het bewijs zijn dat Maaike nog steeds van hem houdt. 

Inmiddels gaat het ook niet echt lekker met Hans Mauritz, de voormalige partner-in-crime van Dankbaar. Mauritz belandde twee maanden 'onder het strengste regime' in een cel. De aanleiding is Barracuda niet geheel duidelijk, maar het zou te maken hebben met de zaak Hebben, waarvan het hoger beroep binnenkort plaatsvindt.

Het bizarre is dat hoewel Dankbaar vindt dat Mauritz hem heeft opgelicht met verzonnen kluisverklaringen, hij hem toch weer drie keer in de cel heeft opgezocht. Waarom? Omdat die twee in hetzelfde juridische schuitje zitten en zich aan elkaar blijven vastklampen, al is het met de nodige verwensingen over en weer.

Zo mag Dankbaar half augustus aan de rechter uitleggen waarom hij Faek wil horen als getuige. Die moet hem en Mauritz uit de penarie gaan helpen. Dat die Faek daarvan helemaal niet is gediend is en ook helemaal niet gaat verklaren wat Dankbaar wil doet er allemaal niet toe. Dankbaar zwaait al jaren met een zogenaamde verklaring die Faek zou hebben afgelegd. Maar die verklaring heeft alleen Mauritz op papier gezet in de hoop dat Faek hem zou ondertekenen. Wat uiteraard nooit is gebeurd. Maar daar is Wim - geobsedeerd als hij is van zijn eigen gelijk - nog altijd niet achter.

Barracuda blijft ook het komende jaar op de waakvlam