vrijdag 3 december 2010

Sleepnet

Na het lek eerst de onzin, dan de kritiek. Wat moeten we eigenlijk met al die sappige onthullingen van Wikileaks? Welk belang wordt ermee gediend? Als een overheidsdienst niet meer in vertrouwen kan communiceren met andere onderdelen uit zijn bureaucratie, is dan het gevaar levensgroot dat cruciale informatie helemaal niet meer wordt gedeeld? En de aanstaande onthullingen over Bank of America, brengt dat niet het Lakeman-effect met zich mee?

Uithangbord Assange wil transparantie op alle niveaus, maar de eigen transparantie, hoe staat het daar eigenlijk mee? De heksenjacht op Assange is geopend. Assange wordt door de Zweedse Justitie gezocht op verdenking van seksuele intimidatie en verkrachting van twee vrouwen. Interpol heeft hem de lijst van gezochte verdachten geplaatst. De Britse politie kent zijn verblijfplaats. Assange heeft de beschuldigingen steeds ontkend en gesuggereerd dat het een heksenjacht betreft.

Dat Assange heeft zitten rommelen met vrouwen staat wel vast. Maar verkrachting? Eerder onenigheid over onveilig condoomgebruik dat door het Zweedse OM iets te enthousiast wordt uitgelegd als verkrachting. Maar het pleit niet voor Assange dat hij het rendez-vous steeds heeft lopen ontkennen en roekeloos gedrag terwijl alle ogen op je gericht zijn is ook al niet echt slim. Het dreigement om mocht hij worden opgepakt schadelijke informatie los te laten is ook al niet erg sterk. Daarmee heeft Assange zijn eigen positie ernstig verzwakt. Voeg dat bij de discussie over de sleepnetmethode - alles wat je op kunt vissen gooi je in de openbaarheid, relevant of niet - en Wikileaks ondermijnt zijn eigen argumentatie. Terwijl het initiatief alle lof verdient.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten