Speurhond

De Limburgse linksvorser Peter R. Siebelt had het eerder dit jaar nog enorm druk met blogger Peter Breedveld van Frontaal Naakt. In een tweet over het uitzenden van militairen naar Afghanistan, waar alweer bijna tien jaar Afghanen worden doodgeschoten in dienst van de vrijheid en democratie, stelde Breedveld dat we in Nederland onze eigen Taliban hebben, en dat de VN eigenlijk beter troepen naar Nederland kon sturen om PVV’ers dood te schieten. Siebelt had inmiddels achterhaald dat die schurk van een Breedveld op het linkse bolwerk VU werkte - dat staat namelijk gewoon op het interweb - en dus seinde hij de Telegraaf in. Om een lang verhaal kort te maken: het werd een typische Siebelt-rel in een glas water en Breedveld bleef natuurlijk gewoon op zijn plek zitten.

Breedveld schijnt alweer vergeten, want Siebelt bijt zich tegenwoordig vast in Ybo Burama, die vanaf september lid van de Hoge Raad wordt. En omdat Burama Wilders openlijk heeft bestempeld als een Mussolini, moet de hoogleraar stuk. Liefst voor september. Vooral nu Siebelts lokale sufferdje Gooi- en Eemlander zomaar een interview publiceerde, waarin geen enkele vraag is gesteld over diens 'radicale verleden'.

Radicale verleden? Nu weten we inmiddels dat Peter R. Siebelt in zijn schuur aan de Loosdrechtse Horndijk een muf ruikend papieren archief heeft liggen,waar hij allerlei personen in verband brengt volgens het Guilty by association-principe. Als Burama bij wijze van spreken al keek naar een organisatie als Vluchtelingenwerk, dan zat de beste man meteen vuistdiep in het links terrorisme.

Siebelts analyse van Burama's verleden wordt zoals gebruikelijk dan ook weer gekenmerkt door vaagheden (pdf), maar het komt er op neer dat Burama ooit sympathie zou hebben gehad voor het solidariteitsfonds XminY, dat tegenwoordig landloze boeren in Oeganda steunt, een campagne in Yogyakarta tegen het neoliberalisme en een omstreden Gay Pride demonstratie in Peru financiert. Siebelt: 'Van Nicaragua Komitee tot de moordenaars van Jose Maria Sison in de Filipijnen. Van links radicale activisten tot solidariteitsgroepen van de ETA, RAF of direct naar terreurgroepen in de Derde Wereld. En … ook een mantelorganisatie van de Cubaanse geheime dienst werd rijkelijk van geld voorzien.'

Maar wat is nu concreet het verband tussen XminY en Burama? Zat hij in het bestuur van die club? Nope. Was hij soms voorzitter? Nope. Siebelt heeft diens naam een (1) keer aangetroffen op een uitnodigingslijst voor een brainstormsessie voor het beleidsplan van XminY voor het jaar 1988. Een belangrijke partner van XminY vormde in die jaren het Derde Wereldcentrum van de Katholieke Universiteit Nijmegen, waar Buruma hoogleraar strafrecht en strafprocesrecht is. 'Ik heb mij in het verleden sterk gemaakt voor derdewereldprojecten. In dat verband had ik sympathie voor die club,' erkende Burama in De Telegraaf, nadat Siebelt die krant weer eens had gealarmeerd. Maar ook dat hij die sympathie al jaren achter zich heeft gelaten.

Dus hoe radicaal is Burama nou eigenlijk? Valt dus weer reuze tegen. In 1973 begon hij aan zijn kandidaats rechten en stapte hij over op de sociaal-wetenschappelijke studie criminologie. In het studentenmilieu van CPN'ers, PSP'ers en trotskisten hield Buruma zich met tegendraadse standpunten opvallend afzijdig, en hij was geen lid van een politieke partij.

Ook leuk: na zijn promotie ging Burama als 'radicaal' keurig in militaire dienst (nou goed dan, tevens als secretaris van de vakbond VVDM). Hij schreef in 2006 mee aan het verkiezingsprogramma van de linksterroristische PvdA, maar is geen lid. Kortom: het radicale verleden van Burama is weer eens de archiefparanoia van de schrik van de Loosdrechtse Horndijk. Toeter even als u er langs komt (huisnummer 5).