Pillenslikkende depressietank

Barracuda behoort niet tot de Twitter-volgers van Bertje Brussen. Net als Bas Paternotte lijdt Bertje aan het Brandaris-syndroom: om de minuut je aanwezigheid kenbaar willen maken. Ik ben! Ik leef! Ik doe! Ik vind! Barracuda vermoedt dat de heren geen partner hebben, dus wordt de wereld automatisch je klankbord. 'Er staat een file op de Oudegracht. WHY!' luidt een van de recente Twitter-klassiekers van Paternotte. Alleen 's nachts is het even stil, maar toch vooral omdat anderen dan ook slapen.

Maar kijk: Bert stopt als veeltwitter. Niet tijdelijk, maar voor de eeuwigheid. En dat is allemaal de schuld van anderen. Tuurlijk, er waren wel eens eerder incidentjes, zoals die keer dat Bert een tweet van een ander doortwatterde: iets over het doorsnijden van de keel van Geert Wilders. Dat werd een heuse strafzaak, die uiteindelijk werd geseponeerd, omdat een deskundigenrapport concludeerde dat de 'publicatie van de tweet is bedoeld om de negatieve bejegening van Geert Wilders aan de kaak [te] stellen.'

Dat kon Bert nog wel trekken, maar een massale aanval van linkse hyena's werd hem toch echt te veel. Bertje had een mening geventileerd over een tv-serie die hij helemaal niet gezien had, doch per definitie linkse propaganda moest zijn. Kort en goed: een heel leger linkse sympathisanten viel uiteindelijk over hem heen. Bertje wordt nu naar eigen zeggen 'obsessief gehaat', waarbij al zijn tweets ook nog eens uit de context worden getrokken. En Twitter werkt 'als verse poep op vliegen als het gaat om angstaanjagende gekken, psychotische stalkers en andere idioten'.

En daar kan een pillenslikkende depressietank (diens eigen woorden) als Bert slecht tegen. Wat balsem voor de ziel had moeten zijn, werd een soort van afschrikwekkende scene uit The Birds van Hitchcock. Weest dus liev voor Bert. Hij moet nog even mee.